Episodios
-
Słuchajcie®, sprawa jest prosta: bez The Kinks, bez ich klasycznych płyt z lat 60. i początku następnej dekady, nie byłoby wielu zespołów, bez których nie byłoby z kolei Płytkastu, a my pewnie zamiast zajmować się tutaj muzyką, nagrywalibyśmy podcast poświęcony polityce (nie). Ale czy świat wciąż potrzebował ekipy braci Daviesów w roku 1982? Czy w ufryzowanym i upozowanym new popowym krajobrazie było miejsce na sentymentalny hołd epoce wczesnego rock’n’rolla, ba, wczesnego skiffle’u? I czy nasz bezlitosny analityk Afro ulegnie tym razem emocjonalnemu szantażowi na chorom sióstre? O tym wszystkim możecie posłuchać w trzecim odcinku Samplera, w którym ze łzami w oczach podrygujemy do „Come Dancing”, ostatniego przeboju w karierze The Kinks. A jeśli podczas odsłuchu staniecie przed lustrem i powiecie „Ray Davies” pięć razy, zaczniecie momentalnie mówić cockneyem, potwierdzone info.
Grafikę przygotował Jacek Ambrożewski, a Samplera posłuchacie na Spotify, Google Podcasts, Apple Podcasts i Empik Go.
------------
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast | https://www.instagram.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Paweł Sajewicz: https://www.facebook.com/sajewiczpawel
-
W drugim odcinku Samplera przenosimy się zaledwie rok, ale jednak do przodu i zmieniamy ŻĄR na biegunowo, zdawałoby się, odmienny. Czy rzeczywiście jednak idee przyświecające białym Europejczykom z gitarami i czarnym Amerykanom z moogami (jak się czyta słowo moog? zaskakująca odpowiedź wewnątrz) różniły się tak bardzo, jak stereotypy każą przypuszczać? Zaskakująca odpowiedź wewnątrz.
A o czem mowa? Wesoła gromadka apostołów funku dowodzona przez boga funku George'a Clintona przez mniej więcej ćwierć wieku utrzymywała formę i spłodziła imponującą dyskografię, ale zanim zajmiemy się kiedyś tam którąś tam z płyt Funkadelic, Parliamentu, Clintona czy Collinsa - rozczłonkujemy peak peaków, nagranie-monument, ścieżkę, która zmieniła bieg gatunku, a może i kilku innych gatunków przy okazji. Prowadzona przez epokowy riff basowy i arch-funkowe bicie bębnów piosenka, a zarazem radosna improwizacja, w której kompletny chaos spotyka się z wzorcowym porządkiem, antydyskotekowa (jak uważali jej twórcy) oda do tańca... a nie jest to koniec dziwnych koncepcji, które konstytuują i sytuują "Flash Light" zespołu Parliament. Tylko temu utworowi poświęciliśmy grubo ponad pół godziny wytężonej rozmowy.
Zamiast rozproszonych snopów latarek użyliśmy wszakże światła punktowego, i choć nadzy, to siedzieliśmy w bezruchu. Mówcie nam Panowie Nosy.
Grafikę przygotował Jacek Ambrożewski, a Samplera posłuchacie na Spotify, Google Podcasts, Apple Podcasts i Empik Go.
------------
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast | https://www.instagram.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Paweł Sajewicz: https://www.facebook.com/sajewiczpawel
-
¿Faltan episodios?
-
Bururum, bururum! Czy jesteście gotowi na Led Zeppelin? Spokojnie, my też nie byliśmy pewni. I dlatego w pierwszym odcinku Samplera - naszego nowego cyklu poświęconego wyjątkowym utworom - ściągamy koszulki, pokazujemy klaty i przenosimy się do roku 1976, by sprawdzić, czy uda nam się dźwignąć Młot Bogów. A przy okazji spieramy się o naturę i podbudowę "Ostatniego boju Achillesa" - is it bluesior czy wręcz przeciwnie? - a także o to, czy "Presence" to najbardziej esencjonalna, czy jednak najnudniejsza płyta brytyjskiego kwartetu. Otwierająca ją 10-minutowa galopada, którą wzięliśmy na tapet, w przededniu punkowej rewolucji nawiązywała do greckiej mitologii, poezji Williama Blake'a i antycypowała prog-metal. Cały ten koncept już na wejściu krzyczy viva megalomania!, próbowaliśmy więc ustalić, czy to dobrze dla muzyki i dlaczego tak bardzo. Słowem: odcinek tylko dla miłośników rocka... i nie tylko.Grafikę przygotował Jacek Ambrożewski, a Samplera posłuchacie na Spotify, Google Podcasts, Apple Podcasts i Empik Go.
------------
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast | https://www.instagram.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Paweł Sajewicz: https://www.facebook.com/sajewiczpawel
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
-
W tym odcinku Płytkastu wsiadamy w trabanta, rozpędzamy się do maksymalnej prędkości 91 km/h i próbujemy przebić mur berliński – a mówiąc prościej, porywamy się na jeden z ikonicznych albumów rockowych lat 90. "Achtung Baby" było szokującym dla wielu gestem U2, jednego z największych zespołów tamtych czasów. Zawracając ze ślepej uliczki roots rocka "Rattle and Hum", irlandzki kwartet poszedł śladami Davida Bowiego i zaproponował eklektyczną syntezę młodzieżowych trendów: industrialu, muzyki tanecznej, madchesteru, a nawet elementów hip-hopu. Wszystko to działo się w burzliwych miesiącach wielkich przesunięć geopolitycznych na mapie Europy i także tutaj przeniosło się centrum dowodzenia poczynaniami zespołu. Efekt był tyleż konfundujący, co fantastycznie skuteczny – U2 znów stali się punktem odniesienia i zdefiniowali brzmienie nowoczesnego rocka stadionowego na wiele lat do przodu. Ale jak ten album brzmi po ponad 30 latach? I czy U2 udało się na tej płycie uniknąć blusiora?
W odcinku rozmawiamy o tym z Mateuszem Witkowskim, połową Podcastexu - podcastu o latach 90. i 00., współautorem książki "Podcastex. Polskie milenium".
00:19:30 Zoo Station
00:34:50 Even Better Than the Real Thing
00:47:15 One
01:02:30 Until the End of the World
01:12:50 Who's Gonna Ride Your Wild Horses?
01:26:00 So Cruel
01:35:00 The Fly
01:46:00 Mysterious Ways
01:56:30 Tryin' to Throw Your Arms Around the World
02:04:00 Ultraviolet (Light My Way)
02:10:30 Acrobat
02:19:30 Love Is Blindness
------------
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast | https://www.instagram.com/plytkast
Podcastex: https://www.facebook.com/podcastex | https://www.instagram.com/podcastex
Mateusz Witkowski: https://www.instagram.com/mateuszwitkowski89
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Paweł Sajewicz: https://www.facebook.com/sajewiczpawel
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
-
W 22. odcinku Płytkastu spotykamy się z jedną z najbarwniejszych i niejednoznacznych postaci muzyki ostatnich kilkunastu lat. Kiedy Tyler Okonma wchodził na wielką scenę w 2011 roku albumem "Goblin", był artystą co najmniej kontrowersyjnym, budzącym w części odbiorców oburzenie, a w innych przerażenie. Ledwie osiem lat później zaproponował bodaj pierwszą tak jawnie nieheteronormatywną płytę w historii mainstreamowego hip-hopu, bo tak chyba należy traktować album, który zgarnął "jedynkę" Billboardu, otrzymał Grammy i w którego tworzeniu brali udział m.in. Kanye West, Pharrell Williams czy Solange Knowles. Jednak "Igor" to o wiele więcej niż jego budząca wielkie emocje warstwa narracyjna - to również fantastycznie wysmakowany zestaw pod względem kompozycyjnym i aranżacyjnym. Czego staraliśmy się dowieść.
00:31:30 Igor's Theme
00:47:00 Earfquake
01:03:30 I Think
01:19:50 Running out of Time
01:32:50 New Magic Wand
01:44:00 A Boy Is a Gun
01:53:30 Puppet
02:03:40 What's Good
02:16:20 Gone, Gone / Thank You
02:31:10 I Don't Love You Anymore
02:38:15 Are We Still Friends?
------------
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast | https://www.instagram.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Paweł Sajewicz: https://www.facebook.com/sajewiczpawel
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
-
W chwili kiedy publikujemy niniejszy odcinek Płytkastu, Taylor Swift jest największą popową gwiazdą na świecie, nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Zniknęły finalnie, gdy pod koniec 2023 roku 34-latka otrzymała tytuł Osoby Roku wg magazynu "Time", pieczętując rok pełen rekordów. Było to w dużej mierze efektem nowego wydania jej przełomowego albumu "1989", który w 2014 roku postawił bardzo mocny stempel na muzyce pop, a w 2023 - w edycji "Taylor's Version" - otworzył kolejną generację słuchaczek i słuchaczy na uniwersalny storytelling i songwriting Swift. Czy jednak muzyczna i tekstowa zawartość tego albumu - w dużej mierze zainspirowanego nie tyle latami 80., co "ejtisowym", alternatywnym popem początku lat 10. - uzasadnia jego wzniosły status? Czy piosenki Taylor Swift są tak dobre i interesujące, jak wskazywałaby ich oszałamiająca popularność? Wreszcie ile utworów podczas jednej sesji nagraniowej można poświęcić przelotnej relacji z Harrym Stylesem? Mamy nadzieję, że udało nam się choć częściowo odpowiedzieć na te frapujące pytania, a tym razem pomogła nam w tym gościni odcinka, Marta Szumna-Mitek - poetka, autorka zbioru "Nagrody pocieszenia" i najlepsza swiftolożka, jaką znamy.
00:23:00 Welcome to New York
00:39:10 Blank Space
00:48:50 Style
01:00:45 Out of the Woods
01:11:50 All You Had to Do Was Stay
01:20:20 Shake It Off
01:33:30 I Wish You Would
01:39:00 Bad Blood
01:51:20 Wildest Dreams
02:00:40 How You Get the Girl
02:09:20 This Love
02:15:10 I Know Places
02:21:50 Clean
02:33:30 Bonus Tracks + Songs "From the Vault"
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski https://www.facebook.com/ambrozewski
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast | https://www.instagram.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic |
https://www.instagram.com/afrojax_afrokolektyw
Marta: https://www.instagram.com/mitkowo
-
To już dwudziesty odcinek Płytkastu, ale dopiero po raz pierwszy docieramy w naszym projekcie do Australii. To tam w latach "zerowych" Kevin Parker powołał do życia Tame Impala, fascynując się głównie vintage'owym rockiem spod znaku Cream, The Beatles czy Fleetwood Mac. Po wydaniu dwóch świetnie przyjętych albumów Parker wykonał jednak nieoczekiwany skręt w stronę brzmień syntezatorowych, programowanych i szeroko rozumianej elektroniki. Efektem był materiał, które nie tylko odmienił oblicze produkcji muzycznej na kolejne lata, ale też wyniósł Tame Impala - na tym etapie już stricte jednoosobowy projekt - do roli globalnej marki rozdającej karty w mainstreamie. Paradoksem jest, że uczynił to za pomocą piosenek najbardziej osobistych w karierze, napisanych pod wpływem zakończonego właśnie związku.
Do Kuby i Michała w tym odcinku Płytkastu dołączył Maciek Buchwald - reżyser filmowy, twórca teledysków, standuper, improwizator i... wielki entuzjasta omawianego albumu.
00:27:30 Let It Happen
00:44:45 Nangs
00:53:00 The Moment
01:00:45 Yes I'm Changing
01:11:10 Eventually
01:21:50 Gossip
01:26:05 The Less I Know the Better
01:38:00 Past Life
01:45:10 Disciples
01:50:25 Cause I'm a Man
01:57:45 Reality in Motion
02:04:55 Love/Paranoia
02:09:45 New Person, Same Old Mistakes
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast | https://www.instagram.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic | https://www.instagram.com/afrojax_afrokolektyw
-
W dziewiętnastym Płytkaście spełniamy marzenie Michała i odwiedzamy Londyn, by zagrać odrobinę funku. To właśnie w stolicy Zjednoczonego Królestwa na początku lat 90. powstała formacja Jamiroquai, dowodzona przez charyzmatycznego, barwnego frontmana Jay Kaya. Na swoim drugim albumie z 1994 roku zespół znacząco i kreatywnie rozwinął formułę revivalu czarnej muzyki lat 70., przyświecającą im na rok wcześniejszym debiucie. Na "Space Cowboy" pałeczkę w dużej mierze przejął klawiszowiec Toby Smith, reżyser muzycznej części tego krążka. Efektem była eklektyczna mieszanka wpływów - od Jamesa Browna i Steviego Wondera, poprzez Herbiego Hancocka i Parliament, po Sister Sledge i Michaela Jacksona - z której wyłaniała się jednak muzyka nowoczesna, a nawet częściowo antycypująca późniejsze zjawiska (jak neo-soul). Choć krytycy często kręcili nosem na poczynania Jamiroquai, to muzycy i spora część "zwykłych zjadaczy chleba" pokochała ten band. Dlaczego? Staramy się to rozwikłać w tym odcinku.
00:29:30 Just Another Story
00:52:30 Stillness in Time
01:04:00 Half the Man
01:12:20 Light Years
01:21:45 Manifest Destiny
01:32:00 GOŚCINI: WERONIKA WASIOTA
01:43:30 The Kids
01:52:30 Mr. Moon
02:01:25 Scam
02:09:00 Journey to Arnhemland
02:16:10 Morning Glory
02:28:10 Space Cowboy
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Paweł Sajewicz: https://www.facebook.com/sajewiczpawel
-
W osiemnastym odcinku Płytkastu sięgamy po ikoniczny klasyk postpunku, debiutancki album kwartetu z Manchesteru, który pozostawił niezmywalny ślad na wielu gałęziach popkultury: od samej muzyki, przez film, po branżę odzieżową (w końcu legendarna okładka projektu Petera Saville'a jest jednym z najczęściej reprodukowanych muzycznych wzorów). Joy Division ujawnili nowy dla muzyki rockowej rodzaj wrażliwości, który okazał się bardzo potrzebny nie tylko ówczesnemu, ale też kolejnym pokoleniom nastolatków. A za sprawą producenta Martina Hannetta, podarowali światu niespotykany wcześniej sound design, który na zawsze zmienił krajobraz muzyki alternatywnej. O tym wszystkim - między innymi - rozmawiamy, przechodząc przez kolekcję 10 piosenek składających się na "Unknown Pleasures".
W tym odcinku wsparł nas redaktor Paweł Sajewicz, który zastąpił nieobecnego tym razem, stałego członka załogi Płytkastu, Borysa Dejnarowicza. Gościem odcinka jest natomiast Jan Laskowski, autor audycji "Sunday Soul Cellar" w Radiu Kampus, który wychowywał się w Anglii lat 60. i 70. Jan podzielił się z nami swoją niecodzienną historią związaną z tematem podcastu.
00:33:10 Disorder
00:54:00 Day of the Lords
01:03:35 Candidate
01:12:50 Insight
01:21:30 New Dawn Fades
01:31:45 GOŚĆ: JAN LASKOWSKI
01:42:00 She's Lost Control
02:54:30 Shadowplay
02:02:55 Wilderness
02:08:35 Interzone
02:17:30 I Remember Nothing
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Paweł Sajewicz: https://www.facebook.com/sajewiczpawel
Jan Laskowski / Sunday Soul Cellar: https://www.facebook.com/radiokampusfunknsoul
-
W siedemnastym odcinku, który jednocześnie jest drugim "urodzinowym", za sprawą Borysa odbywamy prawdziwą muzyczną podróż śladami angielsko-francuskiego Stereolab, które swój piąty album "Dots and Loops" stworzyło w Chicago i Düsseldorfie, wplatając w to dodatkowo inspiracje brazylijskie. To longplay, który ostatecznie pieczętuje przemianę tej formacji z rockowego, napędzanego motorycznym pulsem bandu w studyjny, eklektyczny, cyfrowy projekt. Mając u boku z jednej strony Johna McEntire'a z Tortoise, a z drugiej - członków niemieckiego Mouse on Mars, w 1997 roku Tim Gane i Laetitia Sadier mogli zaproponować muzykę innowacyjną zarówno na polu produkcyjnym, jak i konceptualnym. Utwory z "Dots and Loops" często zawierają po kilka płaszczyzn interpretacji, w pewnym sensie można o nich rozprawiać bez końca, dlatego prawdopodobnie jest to najdłuższy z dotychczasowych Płytkastów. Tym bardziej, że obszernymi wypowiedziami odcinek wzbogacili goście: dziennikarz Bartek Chaciński (Polityka, blog Polifonia) i artystka Małgorzata Penkalla (Enchanted Hunters, Róża).
00:32:45 GOŚĆ: BARTEK CHACIŃSKI
00:47:00 Brakhage
01:05:40 Miss Modular
01:27:30 The Flower Called Nowhere
01:39:01 Diagonals
01:48:45 Prisoner of Mars
01:54:25 Rainbo Conversation
02:04:55 Refractions in the Plastic Pulse
02:18:25 Parsec
02:26:55 Ticker-Tape of the Unconscious
02:39:30 GOŚCINI: MAŁGORZATA PENKALLA
03:04:10 Contronatura
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Polifonia: https://polifonia.blog.polityka.pl/
Enchanted Hunters: https://www.facebook.com/EnchantedHunters/
Róża: https://www.facebook.com/rozamuzyka
-
W szesnastym Płytkaście docieramy do angielskiego Swindon, skąd pochodzi kwartet XTC - jeden z kilku wykonawców, którzy tak mocno łączą ze sobą trójkę prowadzących nasz podcast. Z przepastnej dyskografii zespołu padło na album numer cztery - popis siły żywego, koncertowego grania, a zarazem zestaw bardzo precyzyjnych i nieprzypadkowych kompozycji. Muskularne i głośne "Black Sea" ukazuje XTC jako jedną z flagowych załóg new wave, obok Talking Heads czy The Police, z którymi zresztą toczyli coś na kształt korespondencyjnej rywalizacji na tym etapie. Jednocześnie muzyka z "Black Sea" wchodzi też w dialog z tradycją lat 60., jak The Beatles czy The Kinks, ale i antycypuje twórczość kilku kolejnych pokoleń gitarowych bandów z Wysp, by wspomnieć tylko Blur (90s) czy The Futureheads (00s). Co w tym piekielnie równym zestawie się wyróżnia in plus, a co in minus? Na czym polegają tajemnice songwritingu Andy'ego Partridge'a i Colina Mouldinga? I czy brzmienie gitar może mieć brązowy kolor? O tym między innymi dyskutowaliśmy w tym odcinku.
A naszym gościem tym razem jest Łukasz Konatowicz, były recenzent serwisu Porcys, a obecnie autor audycji "Wyszukane Piosenki" w Off Radiu Kraków i podcastu Pop Aktualnie.
00:47:00 Respectable Street
01:00:10 Generals and Majors
01:09:20 Living Through Another Cuba
01:19:30 Love at First Sight
01:33:20 Rocket from a Bottle
01:42:00 No Language in Our Lungs
01:55:20 GOŚĆ: ŁUKASZ KONATOWICZ
02:11:20 Towers of London
02:22:25 Paper and Iron (Notes and Coins)
02:29:15 Burning with Optimism's Flames
02:38:15 Sgt. Rock (Is Going to Help Me)
02:47:15 Travels in Nihilon
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Wyszukane Piosenki: https://www.facebook.com/WyszukanePiosenki/
-
W piętnastym odcinku Płytkastu bierzemy na warsztat jedną z najgłośniejszych płyt późnych lat 90. - debiutancki i zarazem jedyny krążek Panny Lauryn Hill. Wszechstronnie utalentowana (śpiewanie, rap, kompozycje, teksty, o aktorstwie nie wspominając), zaledwie 23-letnia artystka postawiła w 1998 roku wszystko na jedną kartę, porzucając karierę u boku Wyclefa i Prasa w Fugees, i idąc "na swoje". "The Miseducation..." jest owocem jej całkowicie autonomicznej, autorskiej wizji; jej manifestem niezależności i bardzo ważnym - wtedy i dziś - statementem w dyskusji o roli kobiety we współczesnym świecie. Wypełniony eklektyczną mozaiką "czarnych" gatunków album nie tylko wywarł wpływ na kolejne pokolenia artystek (by wymienić tylko takie sławy, jak Alicia Keys, Rihanna, Amy Winehouse czy Adele), ale i zyskał powszechne uznanie krytyków, rosnące wraz z upływem lat - wszak w 2022 roku Pitchfork uplasował "The Miseducation" na 2. miejscu swojej listy najlepszych płyt lat 90. Co my na to wszystko? Posłuchajcie sami.
W odcinku gościmy raperkę i wokalistkę Lilu, która podzieliła się z nami swoimi wspomnieniami i emocjami związanymi z omawianą płytą. Dziękujemy!
00:28:40 Intro / Lost Ones
00:36:00 Ex-Factor
00:47:15 To Zion (feat. Carlos Santana)
00:55:35 Doo Wop (That Thing)
01:04:00 Superstar
01:10:20 Final Hour
01:18:30 GOŚĆ: LILU
01:24:25 When It Hurts So Bad
01:29:50 I Used To Love Him (feat. Mary J. Blige)
01:36:15 Forgive Them Father
01:40:30 Every Ghetto, Every City
01:47:00 Nothing Even Matters
01:53:35 Everything Is Everything
02:01:30 The Miseducation of Lauryn Hill
02:06:30 Can't Take My Eyes Off You / Tell Him
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Lilu: https://www.facebook.com/profile.php?id=100091035403127
-
Czternasty Płytkast to nasz pierwszy odcinek o tak jednoznacznie rock’n’rollowym wydawnictwie – i sporo wskazuje na to, że prędko tego nie przebijemy. Debiut Oddziału Zamkniętego to bowiem blueprint, niedościgniony wzór polskiej odmiany rocka, która jest jednocześnie chuligańska, bezczelna i arogancka, jak i romantyczna, poetycka i inteligentna. Dziesięć wściekle przebojowych utworów z „OZ” właściwie w całości plasuje się najściślejszym kanonie polskiego rock’n’rolla, będąc trudno definiowalną fuzją różnych tropów: od blues- i classic rocka, poprzez glam, po punk i nową falę. Na to wszystko nakłada się kontekst straceńczego, autodestrukcyjnego genu, który zdeterminował całą historię oryginalnego Oddziału. Nic dziwnego, że dyskusja o „Party”, „Obudź się” i ośmiu pozostałych hitach zajęła nam blisko trzy godziny. Tym bardziej, że odcinek wzbogacili swoimi wspomnieniami znakomici goście: Piotr Stelmach – dziennikarz Radia 357, który wchłonął album jako 13-letni chłopiec, a później – w roku 2000 – prezentował ten longplay w kultowym cyklu „Pół perfekcyjnej płyty” na antenie Trójki, oraz Michał Coganianu – perkusista Oddziału w latach 1983-85, grający w dwóch utworach z debiutu oraz w całości na drugim albumie OZ „Reda by Night”.00:40:30 Odmienić los
00:50:50 Party
01:04:40 Zabijać siebie
01:11:30 Obudź się
01:27:30 Jestem zły
01:43:50 GOŚĆ: MICHAŁ COGANIANU
01:51:10 GOŚĆ: PIOTR STELMACH
01:57:15 Andzia i ja
02:12:40 Twój każdy krok
02:23:00 Ich marzenia
02:30:25 Na to nie ma ceny
02:37:10 Ten wasz świat
02:46:45 BONUS: Reda by Night
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Piotr Stelmach: https://www.facebook.com/profile.php?id=100044253258416
-
W trzynastym, najdłuższym jak dotąd odcinku Płytkastu odbywamy wojaż do Szwecji, gdzie w połowie lat siedemdziesiątych wyrosła legendarna fabryka przebojów, zawiadowana przez tandem Andersson/Ulvaeus. Wraz ze swoim czwartym studyjnym albumem, światowa popularność ABBY eskalowała do rozmiarów znanych dotąd nielicznym. Choć później szwedzki kwartet wielokrotnie odciskał swoje piętno na krajobrazie popu, to przewrotu w nim dokonał właśnie na "Arrival" z 1976 roku - swoim pierwszym prawdziwie studyjnym, wybiegającym wprzód i bardzo zwięzłym materiale, jak zwykle w przypadku ABBY eklektycznie łączącym multum stylów, wrażliwości i brzmień. Obok dyskusji o hierarchii utworów z "Arrival", w odcinku gościmy Joannę Okuniewską (z kultowych podcastów "Ja i moje przyjaciółki idiotki" oraz "Tu Okuniewska"), która podzieliła się z nami swoją miłością do ABBY.
00:26:20 When I Kissed the Teacher
00:42:45 Dancing Queen
01:04:55 My Love, My Life
01:14:50 Dum Dum Diddle
01:25:25 Knowing Me, Knowing You
01:41:45 FEAT: JOANNA OKUNIEWSKA O ABBIE
01:53:00 Money, Money, Money
02:04:30 That's Me
02:13:50 Why Did it Have to Be Me?
02:21:15 Tiger
02:34:40 Arrival
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
Joanna Okuniewska: https://instagram.com/tu_okuniewska | https://www.facebook.com/tuokuniewska
-
Co się stanie, jeśli w studiu siły połączą wschodzący wizjonerzy produkcji muzycznej z frontmanem najpopularniejszego boysbandu na świecie? Jeśli weźmiemy pod uwagę skalę talentu i ambicji 20-letniego Justina Timberlake'a, może wyjść z tego definiujące swoją epokę wydawnictwo. "Justified", solowy debiut wokalisty N Sync, ukazał się w 2002 roku, z miejsca stając się jednym z blueprintów nowoczesnego popu. Kluczową rolę odegrali w tym producenci, na czele z Pharrellem Williamsem i Chadem Hugo z The Neptunes oraz Timbalandem. Jak innowacyjne w swoim czasie "Justified" broni się po dwudziestu latach od premiery? I czy Michael Jackson zrobił dobrze, odrzucając "Señoritę" i "Rock Your Body"? Przedyskutowaliśmy to gruntownie w dwunastym odcinku Płytkastu.
00:36:50 Señorita
00:51:20 Like I Love You
01:04:15 (Oh No) What You Got
01:13:25 Take It From Here
01:28:20 Cry Me a River
01:41:30 Rock Your Body
01:55:30 Nothin' Else
02:08:30 Last Night
02:16:30 Still on My Brain
02:22:00 (And She Said) Take Me Now
02:27:50 Right for Me
02:31:30 Let's Take a Ride
02:37:40 Never Again
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
-
Kiedy w sierpniu 1968 roku Skaldowie ledwo uszli z życiem z niebezpiecznego wypadku, kariera jednego z najpopularniejszych polskich zespołów zawisła na włosku. Pisanie utworów i sesje nagraniowe do trzeciego albumu krakowskiej formacji miały więc wymiar terapeutyczny i symboliczny. I faktycznie, album przeniósł przebojową, bigbitową konwencję grupy w nowy wymiar: do świata iście barokowego popu – zapierających dech w piersiach orkiestracji, szalonych rozwiązań harmonicznych i lekkości niespotykanej wówczas na polskiej scenie rockowej. Kompozycje Andrzeja Zielińskiego osiągnęły tu poziom wynoszący go na orbitę nieodległą od jego wielkich mistrzów: Briana Wilsona i Paula McCartneya. Przy tym "CJWS" to istna parada hitów, jeden z najbardziej najeżonych przebojami polskich albumów – połowa tych piosenek to szlagiery, które w swoim czasie śpiewał cały kraj. Jak brzmi ta płyta po ponad półwieczu od premiery? Na to pytanie odpowiadamy w jedenastym odcinku Płytkastu.
00:23:50 Malowany dym
00:35:00 Króliczek
00:44:30 Cała jesteś w skowronkach
01:02:00 Medytacje wiejskiego listonosza
01:14:30 Żeby coś się stało z nami
01:23:55 Bas
01:29:50 Wieczór na dworcu w Kansas City
01:37:00 Z kopyta kulig rwie
01:46:50 Dwadzieścia minut po północy
01:58:30 Prześliczna wiolonczelistka
02:09:15 Jeszcze przed chwilą
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
-
W dziesiątym epizodzie Płytkastu po raz pierwszy zaglądamy do dekady lat 50. i też po raz pierwszy w naszym cyklu sięgamy po jazz, a ściślej biorąc po album często wskazywany jako najważniejszy w całej historii tego gatunku. "Kind of Blue" to oczywiście świetny punkt startowy dla poszukiwań młodych adeptów jazzu oraz zawsze modny rekwizyt w rękach wszelkiej maści popkulturowych blefiarzy. To również zaproszenie do krainy refleksyjnego liryzmu i nieskazitelny formalnie manifest jazzu modalnego. Czy jednak lider i grono jego wybornych sidemenów faktycznie przez całą płytę spełniają postulat modalności? Czy słynne solówki naprawdę pozbawione są usterek? I wreszcie, czy na szczeblu konceptu Miles Davis rzeczywiście jest tutaj kluczową postacią? Na te i inne pytania próbujemy odpowiedzieć w drugim ze specjalnych odcinków, w których pauzuje jeden z członków stałej załogi Płytkastu – w tym przypadku zastąpiony przez gościnię Agę Derlak, znakomitą pianistkę jazzową, laureatkę "Fryderyka", absolwentkę Berklee College of Music.
00:35:00 So What?
01:04:50 Freddie Freeloader
01:18:00 Blue in Green
01:35:15 All Blues
01:52:25 Flamenco Sketches
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
-
Dziewiąty odcinek Płytkastu przenosi nas ponownie w lata 70., ku jednej z najbardziej ikonicznych płyt tamtej dekady. W przeciwieństwie jednak do omawianego wcześniej "Innervisions", jedenasty (!) album Fleetwood Mac jest dziś jednym z ulubionych albumów millenialsów i "zetek", co czyni z niego swego rodzaju fenomen kulturowy. "Rumours" to nie tylko kolekcja wyjątkowych piosenek, w kilku miejscach przesuwających ówczesne myślenie o tym, czym jest nowoczesna muzyka pop. To również legendarna historia towarzysząca powstawaniu tego albumu, podsycana używkami, naznaczona studyjnymi ekscesami i przesiąknięta wielowątkową dramą pomiędzy członkami i członkiniami Fleetwood Mac.
Odcinek o "Rumours" jest pierwszym z trzech specjalnych odcinków, w których jeden z członków stałej załogi Płytkastu został zastąpiony przez gościa - w tym przypadku jest z nami Paweł Sajewicz.
00:43:15 Second Hand News
00:58:30 Dreams
01:18:35 Never Going Back Again
01:23:55 Don't Stop
01:32:40 Go Your Own Way
01:43:00 Songbird
01:48:55 The Chain
01:58:30 You Make Loving Fun
02:07:10 I Don't Want to Know
02:13:45 Oh Daddy
02:22:35 Gold Dust Woman
02:32:25 Silver Springs
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
-
W ósmym Płytkaście rzucamy się na głęboką wodę, by popłynąć z jej aktualnym prądem - Kate Bush i jej piąta płyta "Hounds of Love" wiosną 2022 roku przeżywają swój wielki renesans popularności dzięki zaistnieniu "Running Up That Hill" w serialu "Stranger Things" (i tym samym na listach przebojów). Ponieważ każdy z nas ma trwającą od dzieciństwa relację z dorobkiem tej artystki, bierzemy na warsztat jej najlepiej znane, flagowe dzieło, które jednak obok parady przebojowych singli zawiera też porcję charakterystycznych dla niej dziwactw, odjazdów i introspekcji. W katalogu Kate Bush "Hounds of Love" jest też albumem pod wieloma względami albumem specyficznym i przełomowym. Wyjaśniamy dlaczego.
00:31:00 Running Up That Hill (A Deal With God)
00:48:45 Hounds of Love
01:00:45 The Big Sky
01:09:15 Mother Stands for Comfort
01:18:00 Cloudbusting
01:32:00 And Dream of Sheep
01:39:25 Under Ice
01:45:35 Waking the Witch
01:52:40 Watching You Without Me
01:58:45 Jig of Life
02:03:20 Hello Earth
02:09:20 The Morning Fog
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
-
W siódmym odcinku Płytkastu sięgamy po jeden z bestsellerów lat 80. Choć jest to płyta spoza kanonu krytyki muzycznej, "Make It Big" zawiera zarówno znane wszystkim hity, jak i intrygujące artystycznie smaczki, oferując fascynującą panoramę inspiracji George'a Michaela i Andrew Ridgeleya. Drugi album brytyjskiego duetu wywindował go do rangi jednego z największych popowych zespołów na planecie i stał się jednocześnie trampoliną do światowej kariery solowej dla jej lidera. Rozmawiamy między innymi o metamorfozie Wham! z "plażowych playboyów", jakimi byli jeszcze na debiutanckim "Fantastic", w świadomie czerpiących z dziedzictwa Motown, popowych autorów z prawdziwego zdarzenia.
00:29:20 Wake Me Up Before You Go-Go
00:42:20 Everything She Wants
00:55:30 Heartbeat
01:03:15 Like a Baby
01:14:00 Freedom
01:24:40 If You Were There
01:36:40 Credit Card Baby
01:43:00 Careless Whisper
------------
Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)
Nasze profile w social mediach:
Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast
Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore
Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly
Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic
- Mostrar más
