Episodes

  • Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυία και την χημεία αυτών των δύο μουσικών αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει, ποιος άλλος; Ο Γιοχάνες Μπραμς.

    Ο εικασάχρονος βιολονίστας Γιόζεφ Γιόακιμ και ο συνομίληκός του Γιοχάνες Μπραμς, ο οποίος εκτός από μουσουργός υπήρξε σπουδαίος πιανίστας, συνδέθηκαν με στενούς δεσμούς από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους. Κι ενώ ο Μπραμς, τον Μάιο του 1893 ήταν άγνωστος ακόμα ο Γιοακίμ ήταν ήδη διάσημος και αναφερόταν ως ο πλέον ανερχόμενος βιολονίστας της εποχής του.

  • Πόσο εύκολα μπορεί τελικά να μιλήσει στους γύρω της μια γυναίκα που έχει περάσει καρκίνο του μαστού για το βίωμα της και τι ρόλο μπορεί να παίξει η συμμετοχή της σε μια θεατρική ομάδα στην εύρεση νέου νοήματος ζωής; Η σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Αθηνά Παππά συζητά για τον καρκίνο του μαστού, το θέατρο και τη νέα της παράσταση «Η κουκούλα»με τη Χρυσέλλα Λαγαρία και το Θοδωρή Τσάτσο.

  • Missing episodes?

    Click here to refresh the feed.

  • Αρκεί μια βόλτα στο σούπερ μάρκετ για να καταλάβει κανείς τη μανία με την πρωτεΐνη. Τυριά με extra πρωτεϊνη, σοκολάτες, μακαρόνια, ψωμί, πουτίγκα, δημητριακά, μπισκότα. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Αν η συσκευασία γράφει ότι το προϊόν είναι υψηλό σε πρωτεϊνη, ή είναι πρωτεϊνούχο τότε πολύ πιθανό να βρεθεί στο καλάθι των αγορών σας.

    Ο περισσότερος κόσμος βλέπει τις πρωτεϊνες σαν ένα είδος «ελιξιρίου υγείας». Μας βοηθούν να χάσουμε βάρους, να χτίσουμε μυς και μας κρατάνε χορτάτους για περισσότερη ώρα. Όμως υπάρχουν πράγματι στοιχεία που να δείχνουν ότι όλα αυτά τα τρόφιμα και ποτά, «εμπλουτισμένα πρωτεΐνες» είναι ευεργετικά;

  • Πριν από λίγο καιρό ο δωδεκάχρονος γιος μου γύρισε τρομοκρατημένος από το σχολείο και μου είπε ότι κάποιο παιδί έφτιαξε ένα ψεύτικο κολάζ με το κεφάλι του και από κάτω κόλλησε μια γυμνή φωτογραφία έτσι ώστε να φαίνεται ότι είναι ο ίδιος. Έτρεμε σαν το ψάρι και φοβόταν ότι όλο αυτό θα εξαπλωνόταν μέσα από το Snapchat και θα το μάθαινε όλο το σχολείο.

    Τι κάνουμε σ' αυτές τις περιπτώσεις; Δεν είχα ιδέα. Πρώτα έπρεπε να καθησυχάσω το παιδί και μετά να ενημερώσω το σχολείο που μου μίλησε για τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Και μόνο το όνομα της υπηρεσίας με έκανε να το σκεφτώ μια δεύτερη φορά αλλά τελικά όταν σου συμβαίνει κάτι ανάλογο, είναι οι μόνοι που μπορούν να σε βοηθήσουν.

    Σ' αυτό το podcast κάνω μαζί τους μια συζήτηση για να δω τι μου προτείνουν και τι μπορείς να κάνεις τελικά, αν το παιδί σου μπλέξει σε μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση.


  • H Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Tσάτσος προτείνουν 5 +1 tips για μια πιο φιλική και προσβάσιμη εμπειρία διασκέδασης για τα ΑμεΑ

  • H Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Αντώνη Τσαγκαράκη, Επίκουρο Καθηγητή Γεωργικής και Παραγωγικής Εντομολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, για τα έντομα που έχουν πάρει το πράσινο φως από την Κομισιόν ως τρόφιμα, και τους λόγους και τις αιτίες που αυτό συνέβη.

    Με σημείο αναφοράς την κλιματική κρίση η Κομισιόν βάζει στο τραπέζι των Ευρωπαίων τη βρώση εντόμων. Η στόχευση δεν είναι να εισάγει νέες πιο εκκεντρικές διατροφικές επιλογές για τους πολίτες των κρατών μελών, αλλά η απόφαση, εδράζεται στη παραδοχή, ότι τα έντομα ως τρόφιμα και ως ζωοτροφή, μπορούν να συμβάλλουν στη βιωσιμότητα του επισιτιστικού συστήματος.

    Ο Αντώνης Τσαγκαράκης εξηγεί πώς μπορούμε να μάθουμε αν καταναλώνουμε ήδη έντομα, τα οποία μπορεί να εμπεριέχονται ως συστατικό σε κάποιο προϊόν και εμείς απλώς το αγνοούμε.

    Ποιες είναι οι σημάνσεις που πρέπει να φέρουν αυτά τα προϊόντα, ποια είναι τα κενά του νόμου, αλλά και πως τα έντομα έχουν περάσει στη διατροφή μας πριν κάποια από αυτά, θεωρηθούν ακόμη τρόφιμα, αφού πολύ νωρίτερα, είχαν εγκριθεί η εκτροφή εντόμων για την παραγωγή ζωοτροφών.

    Ο Αντώνης Τσαγκαράκης μιλάει όμως και για ένα ακόμη έντομο, που δεν το τρώμε, αλλά μας θρέφει αυτό. Τη μέλισσα.

    «Τον εγγυητή της βιοποικιλότητας» όπως λέει, που σήμερα, πιέζεται αφόρητα από την κλιματική αλλαγή, την εκτεταμένη οικιστική ανάπτυξη και τη συρρίκνωση του δασικού πλούτου.

    Εξηγεί στην Ντίνα Καράτζιου γιατί φέτος στις Κυκλάδες πολλοί μελισσοκόμοι δεν έβγαλαν θυμαρίσιο μέλι και γιατί στην Πάρνηθα εκτοπίστηκαν οι μέλισσες από τις εκτάσεις που βρίσκονται υπό μεταπυρική αναγέννηση, κάνοντας έκκληση προς το αρμόδιο δασαρχείο να επιτρέψει «στον πιο αποτελεσματικό επικονιαστή που υπάρχει στη φύση» να μπει ξανά στο δάσος.

  • Δημιουργεί πρότυπα η τραπ μουσική; Έχει κάνει -έστω παραδόξως- κάτι καλό στην ελληνική κοινωνία; Πόσο επικίνδυνο είναι να ακούμε σήμερα έναν πολιτικό να ζητά την ποινικοποίηση ενός μουσικού είδους; Ο Τάσος Μπρεκουλάκης και η Βάνα Κράβαρη συζητούν για το αν και κατά πόσο το τραπ ευθύνεται για την αύξηση της βίας των ανηλίκων.

  • Τι ήταν αυτό που κινητοποίησε τον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν να συνθέσει το γεμάτο συναισθηματική ένταση Τρίτο κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα; Ανεξόφλητα γραμμάτια στον αγαπημένο του Μότσαρτ; Διάθεση να εξελίξει ή και να ξεπεράσει την Παθητική του Σονάτα; Ή μήπως μια ακόμα ερωτική του περιπέτεια –που εκείνη τη φορά ήταν η απόρριψη από μια χωριατοπούλα- είναι τελικά οι λόγοι που ο Μπετόβεν γέμισε το Τρίτο του Κοντσέρτο για πιάνο με τόση ένταση, δράμα και ομορφιά!

  • Δεν είναι ΚΨΜ. Είναι το ΨΚΜ και είναι ένα μικρό μαγαζάκι στην Μάρκου Μουσούρου ακριβώς δίπλα από το Odeon. Ένα μέτα - ψιλικατζίδικο που άνοιξαν πριν από τρία περίπου χρόνια με πολλή αγάπη και μεράκι ένα ζευγάρι που μεγάλωσε στο Μετς. Η Μερόπη Κοκκίνη μιλά με την Μαρία Πολυξά και τον Δημήτρη Φάντη.

  • Πόσο προσβάσιμη είναι για τα ΑμεΑ η ελληνική επαρχία; Πόσο εξοικειωμένες είναι οι τοπικές κοινωνίες με την αναπηρία; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν το θέμα με καλεσμένους τον Κώστα Σαρρή που ζει μόνιμα στην Τρίπολη και τον Γιάννη Φωτάκο, φοιτητή στην Καλαμάτα.

  • H Ασπασία Καμπύλη και η Χριστίνα Φιλήμονος εξηγούν στη Μερόπη Κοκκίνη γιατί οι εκδόσεις Carnivora επικεντρώθηκαν στην ισπανόφωνη νουάρ λογοτεχνία ενώ τελευταίως έχουν στρέψει την προσοχή τους και στην πορτογαλόφωνη λογοτεχνική παραγωγή.

  • Συνιδρυτής και επικεφαλής της «Γεωμυθικής», μίας ομάδας έρευνας, μελέτης και εξερεύνησης, έχει κάνει αυτοψίες σε κλειστά και ανοιχτά ρέματα της Αττικής, oΔημήτρης Θεοδοσόπουλοςυποστηρίζει, πως «όταν κάνεις τα ποτάμια δρόμους, είναι θέμα χρόνου οι δρόμοι να γίνουν ποτάμια». Ο ίδιος εξηγεί γιατί η πικρή αυτή διαπίσωση δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τις αρμόδιες αρχές και αναλύει τις λύσεις που υπάρχουν.

    Ακτιβιστής και μέλος του συλλόγου «Ροή - Πολίτες Υπέρ των Ρεμάτων» μάχεται για τη διάσωση των αστικών ρεμάτων και την ανάδειξη της περιβαλλοντικής τους αξίας, μιλάει για τα λίγα ρέματα που ρέουν ελεύθερα ακόμη στην Αττική, την αναγκαιότητα να παραμείνουν ανοιχτά ως πολύτιμα οικοσυστήματα.

    Ο κ. Θεοδοσόπουλος εξηγεί πως κινήματα των πολιτών προσπαθούν να μην μετατραπούν τα εναπομείναντα ρέματα σε αγωγούς ομβρίων υδάτων, με τεχνικά έργα και παρεμβάσεις, που είναι η συνήθης πρακτική των κρατικών υπηρεσιών, για να αντιμετωπίσουν τον πλημμυρικό κίνδυνο.

    Αποκαλύπτει τα σχολεία της Αθήνας που είναι χτισμένα πάνω μπαζωμένα ρέματα, τι κρύβεται στην κοίτη του Κηφισού και γιατί πρέπει να διασωθεί και να αναδειχθεί το τμήμα της αρχαίας κοίτης του Ιλισού που παραμένει ακάλυπτο, αλλά αποκομμένο από τη λειτουργία της πόλης και το παριλίσιο ιστορικό πεδίο.

    Ο ίδιος είναι μέλος της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, έχει συμμετάσχει σε δεκάδες σπηλαιολογικές εξερευνητικές αποστολές σε όλη την Ελλάδα και σε διεθνείς αποστολές Έχει δημοσιεύσει πλήθος πρωτότυπων ερευνών, ειδικά για ρέματα, σπήλαια και ξεχασμένους αρχαιολογικούς χώρους. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχει ως συνοδός σε οργανωμένες ξεναγήσεις και περιηγήσεις ανά την Ελλάδα σε μέρη που έχει μελετήσει ο ίδιος, ενώ είναι υπεύθυνος για τα Κινήματα και το Περιβάλλον στην Πλεύση Ελευθερίας.

  • Oι δίαιτες, για χάσει κανείς βάρος, είναι πολυάριθμες όμως δεν είναι όλες κατάλληλες για όλους, ούτε είναι όλες υγιεινές. Κάποιες εστιάζουν στη μείωση της όρεξης, ενώ άλλες στο περιορισμό των θερμίδων, των υδατανθράκων, του λίπους ή άλλες στο χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Άλλες είναι αυστηρές και άλλες εστιάζονται στην δημιουργία νέων διατροφικών συνήθειών. Δεδομένου ότι όλες τους ισχυρίζονται ότι είναι οι πιο αποτελεσματικές, μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποια αξίζει να δοκιμάσει.

    Σε αυτό το podcast η καθηγήτρια Διατροφής και Διαιτητικής συμπεριφοράς του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Μαίρη Γιανακούλια δίνει χρήσιμες πληροφορίες για τα πιο διαδεδομένα διατροφικά σχήματα: από την Μεσογειακή διατροδή και τη διαλεμματική νηστεία μέχρι τη χορτοφαγική και vegan διατροφή και τη δίαιτα DASH.

  • Πενήντα γυναίκες, νέες, παθιασμένες, με στέρεη πίστη στους θεούς. Πενήντα γυναίκες που αρνούνται τον γάμο όπως αυτός τους επιβάλλεται ενάντια στην επιθυμία τους. Δραπέτισσες, απελπισμένες, αποφασισμένες. Ικέτιδες στον βωμό του Άργους.

    Αν οι άνδρες είναι θεωρητικά φτιαγμένοι για πόλεμο και οι γυναίκες για γάμο, τους δύο θεσμούς που καθορίζουν το πέρασμα στην ενηλικίωση, τότε η θηλυκή αντίσταση στον γάμο στέλνει κραδασμούς στα θεμέλια του κοινωνικού συστήματος προκαλώντας ακόμη και την παρέμβαση των θεών.

  • Που έμαθε να αγαπά την παραδοσιακή μουσική; Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθεί όταν γράφει ένα τραγούδι; Πως είναι να γυρνά όλη την Ελλάδα και να δίνει συναυλίες; Ήταν δύσκολη η απόφαση να μείνει χειμώνα στην Αμοργό; Και ποιο είναι το πιο αγαπημένο της ερωτικό τραγούδι; Η Ματούλα Ζαμάνη σε μια χαλαρή και ειλικρινή κουβέντα με την Κωνσταντίνα Βούλγαρη.

  • Στον αρχαίο κόσμο οι Αθηναίοι φημίζονταν για το ανήσυχο πνεύμα τους, την πολυπραγμοσύνη τους, το πάθος τους για την καινοτομία και την περιπέτεια. Πότε, όμως, τελειώνει η τόλμη και αρχίζουν η πλεονεξία, η απληστία, η ύβρις;

    Στο πρόσωπο του Πεισθέταιρου καλούμαστε να δούμε όλους εκείνους τους Αθηναίους πολιτικούς άνδρες που, με τη δύναμη του μυαλού και τη δύναμη του λόγου τους οδήγησαν την Αθήνα στην εκθαμβωτική άνοδο και στη μοιραία πτώση της.

  • Είναι η κωμωδία ένα μέσο για να ξεχνάς τα προβλήματά σου ή είναι τρόπος για να τα αντιμετωπίζεις; Υπάρχουν «κωμικοί» και «σοβαροί» ηθοποιοί ή αυτό είναι από μόνο του αστείο; Το χιούμορ είναι κάτι που μαθαίνεται; Πως μπορούμε να μην χάσουμε το χιούμορ μας σε τόσο δύσκολους καιρούς;

  • Ο Διόνυσος των «Βακχών» είναι ένας θεός αποφασισμένος να επιβάλει την ασυγκράτητη παρουσία του στον κόσμο. Είναι ένας θεός της παρουσίας. Η πρώτη λέξη του έργου είναι «ήκω»: «Είμαι εδώ, έφτασα». Ο Διόνυσος πάντοτε εκρήγνυται ξαφνικά, σα να σκάει από κάπου αλλού, κάπου μακριά, από έναν κόσμο βαρβαρικό, «άλλο». Ολόκληρη η τραγωδία ενσαρκώνει αυτή την «έλευση». Οποτεδήποτε εμφανίζεται, ο θεός στήνει ένα θέατρο φαντασιώσεων που παίρνουν τη θέση της οικείας καθημερινότητας. Είναι ο μετρ των ψευδαισθήσεων, ο σκηνοθέτης μιας ακραίας, τρομακτικής παράστασης.

  • Δεκαετίες τώρα οι μελετητές διαφωνούν, πασχίζοντας να λύσουν το αίνιγμα του «Πλούτου». Κάποιοι έχουν υποστηρίξει πως αυτό, το τελευταίο διασωθέν έργο του Αριστοφάνη, γραμμένο το 388 π.Χ., είναι το ύστατο, προβληματικό «παιδί» ενός κουρασμένου γέρου ποιητή. Άλλοι, αντιθέτως, θεωρούν πως πρόκειται για το τελευταίο, εκλεπτυσμένο αριστούργημά του. Τι κρύβεται πίσω από τη φαντασίωση του ξαφνικού πλουτισμού των φτωχών Αθηναίων που παρουσιάζεται στο κείμενο; Μια επαναστατική ματιά που οραματίζεται την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης και την ανακατανομή των αγαθών προς όφελος των αδυνάμων ή μήπως μια ουτοπική παρωδία, μια κεκαλυμμένη παραδοχή πως τα πράγματα ποτέ δε θ’ αλλάξουν, παρεκτός αν συμβεί ένα θαύμα – ένας θεός που «τρελάθηκε»;

  • Ο Βασίλης Ασημακόπουλος, ένας από τους εκπροσώπους της τρίτης γενιάς στα χέρια της οποίας έχει περάσει το ζαχαροπλαστείο Αδελφοί Ασημακόπουλοι της Χαριλάου Τρικούπη εξηγεί στη Μερόπη Κοκκίνη πώς κατάφερε να επιβιώσει και να μετεξελιχθεί στο σήμερα σαν μια κλασική αξία.

    Βρίσκεται πάνω από έναν αιώνα ακριβώς στο ίδιο σημείο της Χαριλάου Τρικούπη στα Εξάρχεια, στο νούμερο 82, εκεί απο όπου ξεκίνησε το 1915 να λειτουργεί αρχικά ως γαλακτοπωλείο ενώ αργότερα, τη δεκαετία του 50 αρχίζει να μετασχηματίζεται σε ζαχαροπλαστείο.

    Ο Βασίλης Ασημακόπουλος, ένας από τους εκπροσώπους της τρίτης γενιάς στα χέρια της οποίας έχει περάσει το ζαχαροπλαστείο σήμερα είναι εδώ για να μας εξηγήσει πως συνέβη και σε μια πόλη σαν την Αθήνα που όλα αλλάζουν, ένα ζαχαροπλαστείο κατάφερε να επιβιώσει και μετεξελιχθεί στο σήμερα σαν μια κλασική αξία, ένα μέρος στο οποίο μπορούμε να βασιζόμαστε ότι θα είναι πάντα εκεί για να μας γλυκαίνει.