Episodes
-
Klara-presentatrice Clara De Decker heeft geen fijne jeugdherinneringen aan ‘Dumbo’. Kinderen kunnen hard zijn, en op de speelplaats werd ze wel eens Dumbo genoemd. Intussen is de originele tekenfilm uit 1941 de favoriet van haar zoontje. Of hoe een nare herinnering plots een positieve wending kan krijgen. Maar de nieuw’ verworven liefde voor ‘Dumbo’ gaat niet op voor de remake door Tim Burton. Nochtans is het een film vol toptalenten, met veel kansen om de politiek incorrecte fouten uit het verleden recht te zetten. In plaats daarvan vijlt Burton alle scherpe hoekjes van het verhaal, zodat er hooguit een cirkel overblijft. Iets wat de regisseur achteraf ook heeft toegegeven: hij wil niet meer voor Disney werken. We hebben het intussen ook over het kleuren van haar, de truc van het mollenjagen en het net niet werken voor Disneyland Parijs. We doen een vreemde shoutout naar Vitaya. En we kijken uit naar ‘Mufasa: The Lion King’ door ‘Moonlight’-regisseur Barry Jenkins. Mag het nog eens goed zijn, Disney?
-
Wetenschapsjournalist en VRT-weervrouw Jacotte Brokken had als kind een bijzondere band met Pinocchio. Niet per se de Disneyfilm. Wel had ze een pop met touwen, ook als was ze geen goeie puppeteer. Ze is naar de Italiaanse stad geweest waar het verhaal is bedacht, waar zelfs een heus Parco di Pinocchio bestaat. En ze ging naar de Studio 100-musical, waarvan ze nog altijd de liedjesteksten kent. “Haha, Pinocchio, ben je een beetje gek ofzo.” De Disneytekenfilm vond ze evenwel traumatiserend. Al is ze dankzij Walt wel een kattenmens geworden. Maar de remake? Die vindt ze schaamtelijk, in tegenstelling tot de Netflix-verfilming door Guillermo del Toro. Of de twee Italiaanse versies met Roberto Benigni. Of waarom ook niet: de Russische versie ‘Pinocchio: A True Story’. Maar we hebben het ook over Clement Peerens, over de gekke film ‘Toy Shop’ die haar mama ooit verkeerdelijk kocht en over onze passage binnenkort op Nerdland Festival. Daarvoor verdiepen we ons in honderd jaar Disney om te onderzoeken of sprookjes ook wetenschappelijk mogelijk zijn. Meer info via deze link!
-
Missing episodes?
-
Acteur/regisseur Ramy Moharam Fouad en actrice Violet Braeckman houden van de donkere, steam punk-aanpak van deze origin story. ‘Cruella’ is Disneys ‘Joker’ als het ware. Een film met een belangrijke Belgische link, ook. Zo was Nicolas Karakatsanis (‘I, Tonya’) de director of photography op de filmset. We hebben het over de invloeden van Vivienne Westwood, Alfred Hitchcock en ‘The Devil Wears Prada’ op deze vertelling. En de cirkelbeweging die deze laatste film heeft gemaakt met de wereld van ‘101 Dalmatians’. Devil = De Vil? Iemand? Maar we praten ook over incestueuze Disneyfamilies, het prachtige woord ‘imbeciel’ en de weergaloze Emma Stone als Brits personage, vòòr haar glansrol in ‘Poor Things’. Zij mocht trouwens niet roken in de film. Drinken doet ze wel. We zoeken uit of een mens echt geboren kan worden met twee haarkleuren. Wat zegt zo’n film over onze samenleving? Is wraak een oplossing? Wat is de zin en onzin van draaien op 35 en 65mm? En we ijveren voor meer Disneyfilms met trauma en duisternis!
-
(This episode is in English.) Op haar Instagram-account @wwwsilviawww en op TikTok deelt de Chinese Silvia Sun op een grappige en ontwapenende manier haar ervaringen als nieuwkomer in België. Ik was benieuwd of ook zij is opgegroeid met Disney. En wat blijkt: als kind wou ze vooral Sneeuwwitje zijn. Maar ook de tekenfilm ‘Mulan’ heeft ze gezien. Meer zelfs, die werd vertoond op school als didactisch materiaal in de lessen Engels. Op zich een bijzonder feit, want in China wordt het personage in de Disneyfilm als lelijk ervaren volgens de lokale schoonheidsidealen. Het is een van de vele issues die de Hollywood-studio wou rechtzetten met deze live-action versie van ‘Mulan’. Maar ondanks de all-Asian cast, het wippen van enkele cartooneske figuren en de goedkeuring van de Chinese overheid wordt ook deze verfilming van het traditionele verhaal niet helemaal gesmaakt. Niet in het westen, maar ook niet in het oosten. Het werd een bijzondere aflevering over culturele verschillen en hoe die nu eenmaal moeilijk te vertalen zijn. Over clichés, misverstanden en hoe Silvia vroeger leek op de actrice die nu de heks speelt. En over wat een topnummer ‘Reflection’ eigenlijk is, of hoe Mulan perfect kan bijgezet worden in Avengers.
-
Ze waren 52 jaar onafscheidelijk. Maar ook vandaag speelt zij nog altijd de hoofdrol in zijn leven. Nicole en Hugo zijn een begrip. En het getuigt van veel moed dat Hugo - ondanks de ziekte en later het overlijden van zijn Colleke - toch nog aan een solocarrière is begonnen. Leuk voor deze podcast: het koppel is ook altijd een Disneykoppel geweest. Minstens twee keer per jaar gingen ze samen naar Disneyland Paris. Niet dat ze er veel deden: Nicole durfde niets en had altijd schrik dat Hugo iets zou overkomen als hij alleen in een veel te snelle attractie stapte. Hand-in-hand en met Mickey Mouse-oren op het hoofd liepen ze als twee volwassen kinderen door alle themalanden. Hun huis toont ook het resultaat van vele bezoekjes aan de souvenirshops. Hugo gaf Nicole zelfs een souvenir mee in de kist, voor haar allerlaatste reis. We hebben het niet zo uitgebreid over de film van vandaag, ‘Alice in Wonderland’. Dat hoeft ook niet. Het was sowieso een film die ze samen hebben gezien. En in de gelijknamige Studio 100-musical speelde het koppel ook de prachtige dubbelrol: de tweeling Hier en Nu, en Hartenkoning en Hartenkoningin. Het is een warme aflevering over (niet kunnen) loslaten. Wie meer wil weten: in mei verschijnt Hugo’s boek over het verloop van Nicole haar Alzheimer en hoe hij uit de put is geraakt met hulp van een rouwpsycholoog.
-
Linde Merckpoel is momenteel te zien in de VRT MAX-reeks ‘Los het op’ waarvoor ze grote en kleine problemen aanpakt. Maar ze is ook een Disneyfan. Als kind zag ze ‘De kleine zeemeermin’ het vaakst, maar niet omdat die toevallig over een rosse prinses gaat. Samen met haar broer zag ze veel films op videocassette. En wanneer het te droevig of spannend werd, liepen ze hand-in-hand, huilend de winkel van hun ouders binnen om morele steun te vragen. Vandaag hebben we het over de live-action remake van ‘Aladdin’ door Guy Ritchie. Het begint met een veel te brave Will Smith, wat meteen duidelijk maakt dat deze film geen één-op-één remake is. Gelukkig is er deze keer wél een feisty Jasmine, is de Sultan geen ‘wandelend vijgske’ meer en zijn er heerlijke knipogen naar ‘The Fresh Prince of Bel-Air’. Maar waarom loopt Aladdin niet meer rond in zijn ontblote navel? En hoe cool ziet Radja er tegenwoordig uit? Maar we hebben het ook over Lindes oudste dochter die geen zetelzitter is, over onze nostalgie naar ‘De draaimolen’ op tv en prachtig stemmenwerk. Zelf mocht ze al regelmatig stemmetjes inspreken voor tekenfilms. Voor het dubben van Joy uit ‘Inside Out’ kreeg ze zelfs een proficiat-sms’je van Sven De Ridder. Om te koesteren. ‘k Zag je kijken!
-
Christina De Witte aka Chrostin is illustrator en cartoonist. Ze heeft niets met zwart-witfilms, zag er voor deze nog maar twee en toch stoorde het hier niet. Haar keuze: ‘Frankenweenie’ van Tim Burton, over de jonge Victor die zijn overleden hondje Sparky als een soort Frankenstein terug tot leven wekt. We hebben het over de fascinerende stop-motion, iets wat ze zelf als kind ook probeerde. Maar ook, was het een besparing om zo weinig emotie in de gezichtsuitdrukkingen te stoppen? Verder praten we over haar persoonlijke zoektocht tijdens het maken van de graphic novel ‘Araya’, over tekenfilms op Cartoon Netwerk en over series vol easter eggs die haar hart doen zingen. Maar ook over de clichés die ze als kind ervaarde wanneer kindjes haar als enige Aziatische meisje in de klas wel eens vergeleken met Mulan. Ook ik heb me schuldig gemaakt aan zo’n stereotype, want eigenlijk vroeg ik Chrostin voor een aflevering over… ‘Mulan’. Hoe we op de valreep bij ‘Frankenweenie’ zijn gekomen? Dat hoor je in Disney Klassiekers.
-
‘De leeuwenkoning’ is de tekenfilm die Radio 1-presentatrice Annelies Moons met stip het vaakst heeft gezien. Zelfs als student was er een periode dat ze die elke week bekeek, als een soort compagnon de route. In die mate zelf, dat ze haar zoontje Hugo bijna als tweede naam Mufasa had gegeven. Dat het niet is gebeurd, daar heeft ze nu een beetje spijt van. Over de remake dan: die is erg trouw gebleven aan het origineel, al hebben de vrouwelijke rollen wel meer diepgang gekregen. Allicht ook omdat een zekere Beyoncé Knowles-Carter de stem van Nala heeft ingesproken. Het extra nummer dat zij aan de film heeft toegevoegd, is dan weer weinig memorabel. En de tierlantijntjes die ze toevoegt aan ‘Can you feel the love tonight’ waren niet nodig. Bovendien is deze versie logischerwijs minder cartoonesk, wat afbreuk doet aan de grappen. Ook de hyena’s verliezen alle humor op het rare, weerkerende aanschurken na. En Scar is een sof geworden. Kortom: voor haar is het “een dramatische leeuwenfilm” geworden, voor zover dat een ding is. Of “half z’n gat”, zoals we in Leuven zeggen. Wel een pluspunt: Annelies is meter van Steven het steppeslurfhondje, en dat dier zit nu ook in ‘The Lion King’. Had ze zelf een stemmetje mogen inspreken, kiest ze voor Zazu. Omdat ze zelf ook wel eens te veel babbelt. Oordeel vooral zelf.
-
Als kind had ze ‘Lady en de Vagebond’ nooit gezien. Op de bewuste spaghettikus-scène na, die ze op videocassette had dankzij een opname van het Nederlandse tv-programma ‘Wordt Vervolgd’ met Han Peekel. Voor auteur, actrice en muzikante Marieke van Hooff was het dan ook geen straf om zowel de tekenfilm als de live-action remake te bekijken, samen met haar twee huisgenoten. In het bijzonder: de hond Gerrit, die regelmatig terugblafte naar het scherm. Het zijn dan ook films waarin honden de hoofdrol spelen, in tegenstelling tot hun baasjes die eerder kleurloze nevenfiguren zijn. We hebben het over de al dan niet geslaagde computeranimatie van de levensechte honden, over het wokegehalte van de remake en het feit dat een zwarte vrouw met een witte man mag samenzijn maar blijkbaar (nog) niet omgekeerd. Marieke hoopte op een ‘Titanic’-moment wanneer Lady en haar Vagebond de boot nemen. En ze is blij dat we geen hondenseks te zien krijgen, al wordt dat wel in de podcast besproken. Behalve Gerrit horen we af en toe ook een verdwaalde Helmut Lotti, die onder meer een prachtige ‘Bella Notte’ te berde brengt.
-
Arno Van de Velde is papa van twee, tekent onder naam Arnoleon en deelt zo al z'n ervaringen over het leven in de vorm van grappige strips (zoals in zijn bestseller 'De Papa Handleiding'). Samen bespreken we 'Christopher Robin'. Niet de zoveelste live action-remake van een tekenfilmklassieker, maar verdieping van het personage dat als kind met Winnie de Poeh en andere knuffelberen in het Hundred Acre Wood speelde. Regisseur Marc Forster ('Finding Neverland', 'Quantum of Solace') maakte een film die gaat over het leven, hoe we de onbezonnenheid en onschuld verliezen. En vooral Ewan McGregor maakt de zoektocht als vader naar zijn verloren innerlijke kind zo interessant. Voor Arno kwam het verhaal hard binnen, in die mate dat hij het niet droog hield. We hebben het over de wijsheden van een teddybeer met een klein brein, over de vreselijke vertaling naar Janneman Robinson en ook wel gewoon over het leven in het algemeen. Doing nothing often leads to the very best kind of something. Dat is ons nieuwe mantra. Merci, Poeh!
-
Rond zijn twintigste besloot muzikant en Q-Allstars-presentator Sean Dhondt enkele jeugdherinneringen als sleeve tattoo op zijn arm te vereeuwigen. Het resultaat staat er nog, en refereert naar drie klassieke Disneyfilms: ‘Peter Pan’, ‘Mary Poppins’ en ‘Peter en de Draak’. Die laatste dateert van 1977 en ging over de vriendschap tussen een jongen en een draak. De remake van David Lowery breidt dat verhaal uit tot een ecologische fabel. Was de originele film de basis voor ‘Home Alone’? En moet een geloofwaardige draak ook bloeddorstig zijn? Maar we hebben het ook over ‘Platvoet en zijn vrienden’, het stemmenwerk van Sean in tekenfilms en veertig worden. Houdt Sean van musicals? En welk Disneynummer zou hij ooit willen coveren?
-
Laura Joosten is content maker én klinisch psychologe met een focus op eetstoornissen. Maar ze is ook Disneyfan. Voor haar zijn Disneyfilms een soort escapisme, net zoals reizen dat ook kan zijn. Als kind was ze verslingerd aan ‘The Little Mermaid’ en ‘Beauty and the Beast’. Zo zaagde ooit lang genoeg voor het gele balkleed van Belle, misschien omdat Belle net zo’n atypische prinses is. Ja, ze is mooi (het zit zelfs in haar naam), maar ze lijkt zich niet bewust van haar schoonheid. Bovendien wordt ze verliefd op iemand die in het geheel niet diezelfde eigenschap heeft. Volgens Laura gaat deze remake een pak dieper, met mooier uitgepuurde personages. En ook een pluspunt: Emma Watson speelt mee. De villain is voor een keer geen lelijk figuur. Doet Chip aan kinderarbeid? Waarom vindt iedereen het normaal dat ze naasten jarenlang niet meer hebben gezien, omdat ze opgesloten zaten in het kasteel? Het gaat natuurlijk ook over woke, omdat deze film een opvallend diverse cast kreeg, maar ook een eerste Disney-hint naar homoseksualiteit. Maar we wijken ook uit over onze gedeelde, blinde adoratie voor Ryan Gosling, Ariana Grande en Japan. En Laura doet een oproep naar Kinepolis Antwerpen om terug papieren ticketjes in te voeren.
-
VTM Nieuws-journalist Bo Van Spilbeeck is een grote Disneyfan, en de originele ‘The Jungle Book’ was haar eerste voorname filmherinnering. De cartooneske en met jazzdeuntjes doordrenkte tekenfilm is na een halve eeuw nog steeds een geliefde klassieker. Heeft die dan een remake nodig? Volgens Bo was de eerste ‘The Jungle Book’ een andere Disneyfilm. Geen traditioneel sprookje, met een eerste hoofdpersonage van kleur. De remake is verdienstelijk, maar vooral een pak donkerder en daardoor misschien minder kindvriendelijk. Verder gaat het verhaal wat dieper dan de eerder coming-of-age tekenfilm. Feit dat Mowgli er te horen krijgt dat hij nooit ‘een wolf’ zal zijn, beklemtoont zijn anders zijn. En precies dat is iets wat Bo sinds haar transitie herkent. We hebben het over de verschillen tussen de boeken van Kipling, de tekenfilm en de remake, over family entertainment naar Amerikaanse normen en waarom Bo misschien niet meer naar Walt Disney World in Florida wil. Verder hebben we het over haar liefde voor Cruella de Vil, over verkleed als The Incredibles meedoen aan de halve marathon in Disneyland Paris en als welke prinses Bo de volgende keer wil meelopen. Is Bo gevoeliger geworden voor seksisme? En stel je voor dat Mickey Mouse een live-action remake krijgt? Jawel, het is intens.
-
Hannelore Cauwenbergh studeerde costume design in Londen en is er daarna nog jaren blijven werken, onder meer aan 'Downton Abbey', 'Guardians of the Galaxy', 'Hugo' en ... 'Maleficent'. Jana Martens is dan weer resident Disney Klassiekers-gast. Allebei zijn ze grote fan van villain Maleficent, maar niet noodzakelijk van de film (spoiler: Hannelore zag 'm nooit eerder). We hebben het over het cadeautje dat Hannelore kreeg van Angelina Jolie, over de stukken die ze voor deze film mocht maken en werken op zo'n giga-producties. Maar we praten ook over kraaienpootjes, een jeugdig enthousiaste Elle Fanning en de gemiste kans om te knipogen naar 'Hocus Pocus'.
-
Mijn huisgenoot As Snoeys (dj/sitecoördinator De Morgen) heeft een hond. Een grote hond. En tot voor mijn inwonen had ik schrik van honden. Vooral van grote honden. Je zou kunnen stellen dat ons co-housen ook een soort traumaverwerking is geweest. Voor deze eerste aflevering waarin ik me waag aan de Disney remakes starten we met ‘101 Echte Dalmatiërs’, een redelijk één-op-één life action vertaling van de tekenfilm uit 1961 maar wel geplaatst in de nineties. Met een fenomenale Glenn Close als Cruella DeVil, met die van ‘House MD’ en die van ‘Harry Potter’ als de boeven uit ‘Home Alone’ en blijkbaar 230 echte puppy’s (en hotdog-sap) op de set. We hebben het over een cringe love story, kruidensigaretten en de afkomst van die hondenras (waar mannen nog buiten moeten wachten als hun vrouw bevalt - en wat ons dat leert over Ruben Van Gucht). Georges, de hond van As, was op retraite. Maar hij is aanwezig onze gedachten én gesprekken.
-
Droomkoppel Karen François (die van die ‘Ik wil naar huis’-zakken) en Kamiel De Bruyne (die van de Nationale Vereniging voor Nutteloze Borden) waren aanwezig op mijn boekvoorstelling ‘Do you speak Disney?’. En achteraf deelden ze allebei dezelfde foto als raar weetje, eentje van een Mickey Mouse gasmaker voor kinderen dat wel degelijk écht heeft bestaan. Het idee van deze aflevering is simpel: we duiken samen in het rariteitenkabinet van Disney. Met vreemde merchandise, gekke theorieën en een bijzondere uitsmijter die Karen kon bekomen bij een Duits TikTok-fenomeen. Oh ja, en ook Clémentine doet mee!
Omdat er veel dingen passeren, staan de afbeeldingen van die vreemde merch en de links naar al die besproken theorieën verzameld op deze pagina!
-
Fashion watcher Matthieu Colpaert opperde het idee om een Halloween-special rond Disney Villains te maken. Officieel vallen er dertien slechteriken onder de gepatenteerde franchise. Maar wij stellen onze eigen top 10 samen, met enkele eervolle vermeldingen. We hebben het over villain-liedjes als de perfecte muziek om op te kuisen, over het pittige kapsel van Ursula en de wespentaille van Jafar. Maar we stellen ons ook de vraag waarom Vanessa een goeie naam is voor een villain. En voor het eerst in 107 afleveringen valt het woord genocide. Op de valreep gaat het nog over ‘Atlanis’. Alsjeblieft, Julian.
-
De komende weken bespreek ik telkens een hoofdstuk uit mijn boek ‘Do you speak Disney?’, telkens een facet van de naam Disney. Vandaag: Disney, de evolutie. Gast: Elisabeth Lucie Baeten. Auteur, scenarist, sociale media fenomeen (Katrien van Politiek PR) en sinds ‘De laatste dag’ op VRT MAX ook actrice. We discussiëren over de noodzaak om bestaande Disneyfilms te hermaken (en er ook een 2023-proof moraal in te steken). Met ‘En ze leefden nog’ schreef ze zelf al alternatieve versies van bestaande sprookjes, verhalen voor kinderen die zich hier en nu afspelen. Hoe dan ook, als je iets verandert aan iets wat we kennen, zorgt dat voor wrevel, en daar probeert Elisabeth ver weg van te blijven. We hebben het over media gemaakt door vrouwen (is die anders?), over te veel hokjes afvinken (in de nieuwste Disneyfilms) en over het verfilmen van verhalen van verzonnen figuren (wat doe je dan met Jezus?). Is de biologie van de zeemeermensen anders dan hier aan land? Waarom gingen prinsessen direct trouwen en samenwonen, is dat misschien een perfect tijdsdocument voor de emancipatie? Wat zijn de beste alcoholvrije bieren? En wat met de moraliteit van stiekem je kinderen bekijken als ze in de dansles zitten? (Wij weiden ook even uit over de muziekschool en de Matteüspassie.)
-
De komende weken bespreek ik telkens een hoofdstuk uit mijn boek ‘Do you speak Disney?’, telkens een facet van de naam Disney. Vandaag: Disney, het bedrijf. Gast: journalist en cartoonist Julian De Backer. We hebben het over Nederlandse Disneystrips (gemaakt door Nederlanders), over films gemaakt met Disneygeld (maar zijn het dan ook Disneyfilms) en veel respect voor Scarlett Johansson in haar zaak tegen Mickey Mouse. Voor deze speciale afleveringen is Jana Martens mijn gewaardeerde co-host. Zij was al eens te gast in aflevering 85. Julian en Jana hadden het al eens in de podcast ‘Clever Girls’ over de film ‘Anastasia’ en het vraagstuk of zij nu een Disneyprinses is. Discussier vooral mee onder de hashtag #disneyklassiekers.
-
De komende weken bespreek ik telkens een hoofdstuk uit mijn boek ‘Do you speak Disney?’, telkens een facet van de naam Disney. Vandaag: Disney, de muziek. Gast: zanger Gene Thomas. Elk jaar gaat het gezin Thomas wel naar Disneyland Paris. En afgelopen zomer trokken ze zelfs naar Californië, naar het originele eerste Disneypark. Na een dag in het themapark vindt hij het raar om auto’s te zien in de echte wereld. Hij geniet ervan dat alle details kloppen, en kan lyrisch babbelen over de nieuwe Star Wars-zone in de Amerikaanse parken: Galaxy’s Edge. En hij doet een bijzondere bekentenis over de geur van het Disneyland Hotel in Parijs. Voor deze speciale afleveringen is Jana Martens mijn gewaardeerde co-host. Zij was al eens te gast in aflevering 85.
- Show more
