Episodios
-
Ee vu ville Beispiller, bei deenen de Markennumm benotzt gëtt fir e Produit ze beschreiwen.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gudde Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Wouriwwer schwätze mer haut?
C: Ma am Wanter hu vill Leit dréche Lëpsen a benotzen da wat, fir se nees geschmeideg ze maachen?
S: E Labello.
C: A muss dee vun der Mark Labello sinn?
S: Ech mengen net.
C: Mäi Wuert vun haut ass Labello. E Markennumm, dee mer awer och allgemeng fir de Produit u sech benotzen.
S: A wouhier kënnt dee Markennumm eigentlech?
C: Den Numm ass aus laténgesche Wierder zesummegesat, anzwar aus ‘labium’ fir ‘Lëps’ an aus ‘bellum’ fir ‘schéin’.
S: Ok, also einfach ‘schéi Lëpsen’.
C: Genee. An dann nach eng Quizfro. Wou hunn ech déi Informatiounen hier?
S: Aus dem Internet?
C: Jo, kloer, mee wou genee.
S: Aus engem etymologeschen Dictionnaire?
C: Et geet zwar ëm d’Hierkonft vun deem Wuert, mee dee Produit ass grad emol 100 Joer al, erfonnt 1909.
An all dës Informatiounen hunn ech – pass op – aus der lëtzebuergescher Wikipedia.
S: Wierklech?
C: Du wäerts dech wonneren, wat een alles op Wikipedia fënnt, och am Lëtzebuergeschen. Ech huelen zum Deel och gär Wikipedia-Texter, fir a mengen Orthografie-Coursen Dictéeën ze maachen. Lo wéini hate mer en Text iwwer Mëttelalterfester.
S: Has de net och an eiser Episod am Ufank iwwer de Jang an den Heng eppes bei Wikipedia nogelies?
C: Jo, genee! Also do hat se mer och schonn déck weidergehollef. Dofir merci un déi Leit, déi déi Säiten an hirer Fräizäit fëllen!
Zréck bei eise Labello-Stëft. Huele mer lo mol un, du wéilts net de Markennumm benotzen, mee en anere Begrëff fir dee Produit. Ech perséinlech hunn och ëmmer sou ee Stëft dobäi, mee ni vun der Mark Labello komescherweise. Falen dir do Alternativen an, wéi een dat nennt, ouni misse Labello ze soen?
S: ______
C: Ech hat lo och nogeduecht: Lëppestëft? Lëpsefettstëft? Bei Wikipedia stoung de Lëpsecrèmestëft, mee spontan hätt ech, mengen ech, Labello gesot. Well de Lëppestëft ass fir mech eppes, wou och Faarf mat dran ass. An net just deen, fir d’Lëpsen ze pfleegen.
S: Kéints de dat net an denge Quelle fannen? Also aner Begrëffer?
C: Dat ass leider guer net sou einfach, well déi Texter, déi mir an eise Quelle fannen, handele selte vu Beauty-Produkter.
A mer hu leider nach keng effikass Manéier, fir lëtzebuergesch Texter vun Instagram oder Facebook erofzezéien an op d’Sprooch hin ze analyséieren. Well do misst an deene Beauty-Bubbles iwwer sou Saache geschwat ginn. An da muss een nach hoffen, dass dat dann op Lëtzebuergesch ass!
S: Mir soen einfach weider Labello. An domat soe mer der merci, Caroline, a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Dës Kéier geet et ëm de Batti an Ausdréck wéi Tutebatti oder sech de Batti stellen. Donieft geet et awer och ëm Schnësskättien.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis haut nees "e puer Wierder iwwer Wierder". Gudde Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Nom Jang an nom Heng geet et haut nees ëm e Virnumm?
C: Genee, haut schwätze mer iwwer de Batti. Kenns de e puer Ausdréck mat Batti?
S: ______________
C: Et gëtt vil Persounebezeechnunge mam Batti: Den Tutebatti, de Fuerzbatti, de Schwäibatti asw. Mee et kann ee sech och einfach de Batti stellen.
S: A wien ass dee Batti?
C: Dat ass am Fong einfach eng lëtzebuergesch Form vum Numm ‘Baptiste’. An dat sinn dann Nimm, déi sech verselbststännegen. An deem Sënn, dass se benotzt ginn, fir een ze vernennen (Wat bass du e Batti!) oder fir e Kompositum ze bilden (Tutebatti).
Dat muss awer net ëmmer de Batti sinn. Aner Sproochen hunn dat och: Am Däitschen häss de zum Beispill den ‘Horst’ wéi bei ‘sich zum Horst machen’. Dat ass jo dann emol guer net sou wäit ewech vum ‘sech de Batti stellen’.
Kenns du do vläit nach sou Ausdréck mat Nimm am Engleschen?
S: ___________
C: Ech hat elo mol just un d’Karen geduecht fir de Stereotyp vun enger wäisser, mëttelaler Amerikanerin aus der Mëttelschicht.
Bei der männlecher Versioun vum Karen sinn ech mer net sécher. Anscheinend konnt ee sech ni op ee Slang-Term fir Männer eenegen, mee Ken a Kevin ware wuel ënnert anerem am Rennen.
Am Lëtzebuergeschen hues de do op alle Fall de Batti – och wann dat elo éischter kee Slang-Term ass.
S: Do gëtt et dach och e weibleche Pendant fir de Batti, oder?
C: Jo, de Mann ass an deem Fall jo de Schnëssbatti an d’Fra ass d’Schnësskätti. Ech hat fir eng Publikatioun eng Kéier missen dës Begrëffer op Däitsch iwwersetzen an do hunn ech awer laang gesicht, fir do eppes ze bastelen.
S: A wéi hues de se genannt? Steet dann am LOD keng Iwwersetzung?
C: Do steet just ‘Schwätzer’ resp. ‘Schwätzerin’, mee ech wollt am Fong ervirhiewen, datt se mat engem Numm zesummegesat sinn an dat Muster wollt ech och am Däitsche replizéieren.
S: A wat hues de schlussendlech geholl?
C: Laberfritz a Laberliesl. Mee ech muss soen, dass de Fritz och bekannt ass an Däitschland, mee d’Liesl ass vläit éischter regional – Süden hätt ech elo gesot. Kleng Klamer: Dat wat bei eis Pitti-Witzer sinn, sinn an Däitschland Fritzchen-Witzer. An et ass wéi beim Batti, et weess keen, wien dee Pitti oder dee Fritz ass. Et sinn einfach random Nimm fir e stereotypesche Mann an deem Fall.
S: An d’Kätti?
C: Dat leet sech of vum Numm Catherine oder Katharina. An dat kann dann och agesat ginn, fir eng belibeg Fra ze beschreiwen: e Schnësskätti oder (och ouni -i) e Schnësskätt.
Ech kéint eng Kéier eng ganz Episod maachen iwwer déi Verlëtzebuergeschung vun Nimm. Do gëtt et och de Fléipéiter oder de Vullemätti an nach vill anerer.
Ech hunn awer d’Gefill, wéi wann dat éischter vun eelere Spriechergruppe benotzt gëtt. Hunn dat elo manner bei deene Jonken ënner 30 héieren. Déi hunn dann aner Methoden, fir Leit ze vernennen.
S: Da soe mer der merci, Caroline, a freeën eis op nei Wierder an nei Geschichten!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
¿Faltan episodios?
-
Dës Kéier geet et ëm d'Negatioun an ëm e Phenomeen, dee Skopus heescht.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis bei der Emissioun WiWi "e puer Wierder iwwer Wierder". Gudde Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Haut dréit sech alles ëm ‘net’.
C: Richteg, haut erzielen ech eppes iwwer Negatioun. A wien nach eis Emissioun ‘Kuriositéiten aus der Lëtzebuerger Sprooch’ kennt a gutt nogelauschtert huet, deen erënnert sech vläit. Haut geet et nämlech ëm e Phenomeen, wat Skopus heescht.
S: Skopus? Lo muss de eis nees bëssi weiderhëllefen, wgl.
C: Hokus Skopus! Mmm, vläit kenns de jo dat englescht Wuert ‘scope’?
S: _____
C: Do heescht et dann ‘the scope of my possibilities’, also den Ëmfang dovunner, alles, wat dorënner fält. A genee sou verhält sech eng Negatioun och, se kann e Skopus op bestëmmt Wierder hunn, also d’Negatioun ‘net’ kann eenzel Wierder beaflossen a de Sënn vun engem Saz komplett veränneren, je nodeem wou se steet.
Normalerweis setzt een den ‘net’ virun dat Wuert, wat soll negéiert ginn. An dat huet oft eng kontrastiv Bedeitung: net DU, mee dat anert, net HEI, mee do.
S: Häss de do nach e Beispill?
C: Naturellement! Huele mer mol d’Beispill: Ech hunn dech gär.
Sou, an elo maache mer e Skopusspill. Ech kann nämlech den ‘net’ op verschiddene Plazen asetzen an dann negéiert en ëmmer eppes aneres.
Net ech hunn dech gär.
Ech hunn net dech gär.
Ech hunn dech net gär.
S: A jo, dat ass ëmmer liicht anescht. Mee och vun der Betounung.
C: Genee. An ech hat dat lo grad kontrastiv genannt, well déi eenzel Sätz sinn dann: Net ech hunn dech gär, mee den Tun huet dech gär. Do ass dann och e Wiessel vun der Betounung, dee mam Skopus zesummenhänkt.
Oder: Ech hunn net dech gär, mee den Tun.
Oder: Ech hunn dech net gär – do ass dann déi ganz Aktioun negéiert.
S: Dat ass zwar en haarde Beispillsaz.
C: Jo, ech weess, et sollt och keen emotionalen Trauma sinn, mee un deem Saz léisst sech ganz schéi weisen, dass den ‘net’ einfach e Skopus kann hunn iwwer bestëmmt Sazdeeler.
Sou, an um Enn nach e bëssen Orthografie. Den ‘net’ gehéiert nämlech zu de sou genannte Funktiounswierder a gëtt esou einfach wéi méiglech geschriwwen.
S: Wat si scho méi Funktiounswierder?
C: Dat si kleng grammatesch Wierder, déi heefeg benotzt ginn. An dësem Fall ass ‘net’ eng Negatiounspartikel.
S: A wéi ass elo déi richteg Schreifweis vun ‘net’?
C: n e t.
S: Ouni Treema?
C: Jo, ganz einfach n e t. Ech weess awer, wat s de mengs, well d’Wuert ‘Mëtt’ zum Beispill, dat bis op de Laut am Ufank ganz änlech kléngt, schreiwe mer M ë t t. Awer ‘Mëtt’ ass en normaalt Substantiv – en Inhaltswuert – a gëtt dofir no den normale Reegele geschriwwen.
Den ‘net’ kënnt awer sou heefeg vir, dass en eng vereinfacht Schreifweis huet. An et gëtt eng Rumeur, dass de Josy Braun sech virun 30 Joer staark gemaach huet fir dës vereinfacht Schreifweis ouni Treema, well et op der Schreifmaschinn net sou evident war, fir séier mol en Treema op den ‘e’ ze tippen. An d’Wuert ‘net’ gehéiert zu de frequente Wierder. Dat kënnt einfach richteg heefeg vir.
S: Also kënnt do säit 30 Joer keen Treema drop?
C: Bal, säit 1999, also säit 25 Joer.
S: Net ouni Treema, ech versiche mer dat ze verhalen! Villmools Merci, Caroline, a bis déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
An dëser Episod kucke mer eis de Shampooing un an d’Caroline Döhmer erkläert, wéi dat Wuert zu senger Schreifweis kënnt, a wat säin Ursprong ass. Donieft geet et och ëm den No-Poo-Trend.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gudde Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Bei WiWi schwätze mer jo ëmmer iwwer de Gebrauch an d’Geschicht vu bestëmmte Wierder, wéi ee Wuert hues de eis haut matbruecht?
C: Et geet ëm e Wuert mat enger – wéi ech fannen – total mëller Schreifweis. Anzwar schwätze mer iwwer de Shampooing. Schéngt wéi en normaalt Alldagswuert, mee wéi schreift een et? Also wéi häss du et zum Beispill geschriwwen?
S: _____
C: Am Fong ass et sou verréckt, dass et komplett englesch ausgesäit a mir et awer aus dem Franséischen iwwerhuelen. An do gëtt et zwou Schreifweisen, well ech kann den ‘o’ am Wuert verduebelen oder net: Shampooing oder Shampoing. Et gesäit also einfach aus wéi dat englescht Verb ‘to shampoo’ am Present continuous: Shampooing. Awer mer schwätzen et Franséisch: Shampooing. An d’Schreifweis ass dann effektiv déi aus dem Franséischen, also och mat deene Variante mat engem oder zwee ‘o’.
S: A wouhier kënnt de Shampooing eigentlech? Aus dem Engleschen?
C: Et ass am 19. Joerhonnert aus dem Englesche geléint ginn, mee et ass u sech keen englescht Wuert, mee et kënnt aus dem Hindi!
S: Also aus dem Indeschen?
C: Jo, an do ass d’Form geschwat champo an dat ass den Imperatif vum Verb ‘champana’ an dat heescht ‘drécken’ oder ‘masséieren’. Et geet also manner ëm d’Proppermaache vun den Hoer, mee éischter de Fait, dass d’Hoer mat deem Produit um Kapp zesummegedréckt a masséiert ginn. Woubäi ech soe muss, wann de Coiffer beim Hoerwäschen déi richteg Technik huet, dann deet dat scho richteg gutt um Kapp.
S: Jo, de Lien mat Hoerwäschen a Massage ass fir mech och kloer.
C: Gell? Kucke mer mol an aner Sproochen: Am Däitschen ass et jo och ‘Shampoo’, zwar geschriwwe wéi am Engleschen, mee relativ Däitsch gelies. An hei gefält mer d’Spuenescht am beschten, well déi hunn eng richteg Liesaussprooch dorauser gemaach: champú.
An a propos ‘poo’. Kenns de den No-poo-Trend?
S: ____
C: No poo steet fir ‘no shampoo’.
S: Dat kléngt am Engleschen zwar lo net sou super mat Poo …
C: Ech hat mech och gewonnert, wou ech dat als éischt gelies hat. Dat ass en Trend, fir kee Shampooing ze benotzen, well do anscheinend esou vill schlecht Saache fir d’Hoer an d’Kapphaut dra sinn, dass een e besser soll ewechloossen.
S: A wat benotzt een amplaz?
C: Dat geet vu Bakpolver bis bei Apelesseg oder Kokosueleg. An do gëtt et Tonne Videoen a Fore mat Leit, déi sech iwwer Alternativen austauschen.
S: Hues de dat scho getest?
C: Nee, dat ass net sou menges. Ech si scho Fan vun normalem Shampooing. A wann Dir elo fir d’nächst en Akafsziedel schreift an do Shampooing drop stoe kënnt, dann denkt bei der Schreifweis einfach un d’Aktivitéit: Shampoo-ing – a scho steet et richteg do!
S: Gudden Tipp, merci, Caroline. Da bis déi nächst Kéier!
C: Ech soen dir och Merci! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
An dĂ«ser Episod geet et Ă«m de Schantjen an dâChrĂ«schtkĂ«ndchen a firwat dat eent souzesoen eng falsch Verklengerungsform ass. Donieft schwĂ€tze mir och iwwer Orthografie an de Pluriel.S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lĂ«tzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni LĂ«tzebuerg an erzielt eis â wĂ©i den Numm vun der Emissioun et scho verrĂ©it â "e puer Wierder iwwer Wierder". Gudde MĂ«tteg Caroline!C: Moien alleguer, moie Simon!S: Wat hues de eis haut fir e Wuert matbruecht?C: Haut drĂ©it sech alles Ă«m de Schantjen.S: A wat ass dorunner sou speziell?C: Dass mer et hannen hĂ©ieren, wĂ©i wann et de -chen vun engem Diminutiv wier, et awer mat geschriwwe gĂ«tt.S: Wat ass scho mĂ©i en Diminutiv?C: Dat ass eng Verklengerungsform wĂ©i Apel > Ăppelchen, Bam > Beemchen oder Kand > KĂ«ndchen.S: Bei Beemchen a ChrĂ«schtkĂ«ndchen denken ech direkt u ChrĂ«schtdag.C: Jo, et ass wouer, mat der ZĂ€itĂ«mstellung an der Keelt ass et scho bal Dezemberfeeling. Mee zrĂ©ck bei dâOrthografie vu âSchantjenâ. Obwuel ech hannen âchenâ hĂ©ieren, schreiwen ech et: S c h a n t j e n.S: A firwat mat âjâ?C: Dat ass eng allgemeng Reegel am LĂ«tzebuergeschen, dass mer Wierder, dĂ©i am FransĂ©ischen -ier oder -illet hunn, am LĂ«tzebuergesche mat âjâ geschriwwe ginn.S: Hues de do e puer Beispiller?C: Ma aus dem âbilletâ gĂ«tt de Billjee, B i l l j e e. Aus dem âpompierâ gĂ«tt de Pompjee, P o m p j e e. Do ass am LĂ«tzebuergeschen Ă«mmer de âjâ.S: A wann ech âChantierâ soen an net âSchantjenâ?C: Dann ass dat och iwwerhaapt kee Problem an du kanns et schreiwe wĂ©i am FransĂ©ischen: C h a n t i e r.Et ass am Fong intressant, dass beim Wuert âSchantjenâ och sou eng MĂ«schform tĂ«scht enger integrĂ©ierter fransĂ©ischer Form an engem Diminutiv ass. Well, wĂ©i ech scho sot, klĂ©ngt et wĂ©i de âchenâ beim KĂ«ndchen. An dass de âSchantjenâ awer iergendwĂ©i als Diminutiv traitĂ©iert gĂ«tt, gesĂ€it een och am Pluriel! Et ass ee Schantjen, zwee âŠS: ⊠Schantercher.C: Richteg. A wann ech mer dee Pluriel do ukucken, dann ass et keen normale Pluriel, wou eng Endung -en oder -er bĂ€ikĂ«nnt, mee et ass en typeschen Dimininutivpluriel wĂ©i bei Beemchen > Beemercher. DĂ©i ercher-Form fĂ«nnt een am Fong just am Diminutiv.S: A wĂ©i schreift een de Pluriel elo?C: S c h a n t e r c h e r. Hei da mat âchâ, well ech fir dee Pluriel kee fransĂ©ischt Virbild mĂ©i hunn an hei Ă©ischter no deem ercher-Pluriel am LĂ«tzebuergesche kucken, dee mat âchâ geschriwwer gĂ«tt.Mee sou gesinn, kann een och einfach Chantier soen. Oder Baustell. Mer hu jo oft de Choix am LĂ«tzebuergeschen.S: Dat ass wouer. Da soe mer der merci, Caroline, a freeĂ«n eis op dĂ©i nĂ€chst KĂ©ier!C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Ăddi!
-
An dëser Episod geet et ëm Jofferen, Jongfraen a Weltbiller aus de 50er-Joren. Mir schwätzen iwwer jonk Fraen, Titelen an de Beruff vun der Enseignante an der Primärschoul.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gudde Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Haut ass schonn d'Episod 17!
C: Komm, ech huelen d'17 mol als Stéchwuert fir mäin Theema vun haut. Ass eng weiblech Persoun vu 17 Joer fir dech eng Joffer?
S: ____
C: Also ech sinn tatsächlech déi lescht Jore vun der Lycéeszäit als ‘Joffer’ bezeechent ginn, also sou 16-19, wann ech mech richteg erënneren. Mee änlech wéi de Begrëff ‘Fräulein’ am Däitschen hunn ech d’Gefill, dass dat als Bezeechnung fir eng jonk Fra ëmmer manner benotzt gëtt.
S: A firwat ginn déi manner benotzt?
C: Well d’Net-Bestuetsinn am Fong keen Afloss op eng Bezeechnung sollt hunn. An et ass wéi sou oft: bei Männer ass et schliisslech och egal, ob se bestuet sinn oder net.
Bei ‘Fräulein’ war et d’Fraebeweegung aus den 68er, déi dozou gefouert huet, dass den Titel ‘Fräulein’ aus den offiziellen Dokumenter, also aus dem Beamtendeutsch verschwonnen ass. Wat awer net heescht, dass et net nach weider benotzt ginn ass op verschiddene Plazen.
S: An am Lëtzebuergeschen?
C: Soe mer sou, d’Lëtzebuergescht war jo bis an d’2000er Joren net vill geschriwwe ginn an och offiziell Dokumenter ware bis zu där Zäit éischter selten op Lëtzebuergesch.
S: A jo.
C: An d’2000er an déi Zäit dono ass einfach eng aner Zäit fir Fraen, mee ech wëll nawell e puer Saachen iwwer d’Joffer soen. Well bis elo hu mer just vum Aspekt ‘jonk onbestuet Fra’ geschwat. Hei muss ech direkt och dat aalt Luxemburger Wörterbuch aus de 50er-Joren zitéieren: erwachsenes, reifes, heiratsfähiges Mädchen.
Mee, ‘Joffer’ ass jo och eng Bezeechnung fir eng Enseignante an der Primärschoul.
S: An dat ass och einfach eng jonk Fra dann?
C: Souzesoen. Et war en typeschen Job fir jonk Fraen, déi aus der Schoul eraus waren an awer nach net bestuet a keng eegen Famill haten. An du weess jo, an der traditionell kathoulescher Welt vun deemools war eng onbestuete Fra net sexuell aktiv, mee ...
S: ... eng Jongfra!
C: Maja an do kommen dann déi Elementer beieneen: eng Joffer ass eng jonk Fra am heiratsfäegen Alter, wéi et heescht, mee ass nach net bestuet an dofir tendenziell Jongfra. Dofir hänken den Term Joffer a Jongfra vrun allem historesch zesummen, och wann de Lien haut net méi transparent ass.
S: Wat heescht genee ‘transparent’?
C: Ma dass eng Joffer an der Primärschoul net méi Jongfra muss sinn, well déi zwee Begrëffer sech ënnerschiddlech entwéckelt hunn.
S: War eng Joffer an der Schoul da fréier ëmmer eng Jongfra?
C: Soe mer sou: eng 100 % Garantie konnts de natierlech net hunn. Mee de Lien tëscht der Jongfra an der Schouljoffer ass ëmmer méi schwaach ginn, soudatt d’Iddi vun der Jongfralechkeet och net méi domat verbonnen ass. Ech hunn am Luxemburger Wörterbuch aus de 50er-Joren zum Beispill gelies, dass een d’Enseignante an der Schoul och da Joffer genannt huet, wa se bestuet war oder scho méi al.
S: Also war de Begrëff ‘Joffer’ do schonn als Beruff etabléiert?
C: Méi oder manner, jo. Haut ass et haaptsächlech de Beruff a manner déi jonk Fra. Wéi ech um Ufank scho sot mam Term ‘Fräulein’, déi kommen hautzudaags ëmmer manner vir. A well vill vun eis an de 60er a 70er nach net do waren, nach eng kleng Anekdot zu den Zäiten, wéi se fréier waren. Wat een nämlech och berücksichtege muss, ass, dass eng Fra zu Lëtzebuerg bis an d’70er-Joren en offiziellen Accord vun hirem Mann gebraucht huet, wann se nieft der Famill nach wollt schaffe goen. An dat weist einfach, wéi ee Status eng bestuete Fra hat: d’Organisatorin vum Haus. A wa se keen Haus a kee Stot hat – als Joffer – da konnt se an der Primärschoul eng Hand mat upaken.
S: Mee dat ass haut glécklecherweis anescht.
C: Jo, mer sinn do op alle Fall um richtege Wee. Mee ech maachen elo keen Ausfluch op d’Wuert Mental Load. Dat ass da fir eng aner Kéier!
S: Ech verstinn, wat s de mengs. Da merci fir haut, Caroline, a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
An dëser Episod geet et ëm d'Landkaart an och ëm Päiperleken. Donieft schwätze mir och iwwer Betounungen a Flilleken. Wéi dat alles zesummepasst, erkläert eis d'Caroline Döhmer.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gudde Mëtteg Caroline!
C: Gudde Mëtteg.
S: Wéi ee Wuert hues de haut fir eis?
C: Haut dréit sech alles ëm d'Landkaart.
S: A wat ass dorunner sou speziell? Well do gesinn ech elo iergendwéi guer näischt Spezielles. Mee dat wäert sech sécher gläich änneren.
C: Fir mech ass d'Wuert an deem Sënn speziell, well et eng besonnesch Betounung huet. Et gëtt am Lëtzebuergeschen nämlech zesummegesate Wierder, déi vir oder hanne betount sinn. Ech nennen elo e puer Wierder, déi och aus zwee Deeler bestinn, déi alleguer vir betount sinn: Wäiglas, Spullmaschinn, Téitaass, Sim-Kaart, Iessdësch.
S: An du héiers direkt eraus, dass se vir betount sinn?
C: Ma ech ka se jo mol hanne betounen, well da kléngen se net richteg: WäiGLAS, SpullmaSCHINN, TéiTAASS, Sim-KAART, IessDËSCH. Mer hunn also Wierder, déi vir musse betount sinn: SIM-Kaart. An d'Landkaart ass do e Spezialfall, well ech et awer hanne betounen: LandKAART.
S: A firwat just dat Wuert?
C: Et ginn nach eng Rei aner Wierder wéi KachDËPPen oder KierchTUERM. Et ass en aalt Betounungsmuster, wat een eebe bei e puer Wierder nach fënnt, wéi och bei der Landkaart. Am Däitschen zum Beispill ass d'Betounung vill méi streng gereegelt, do ass se bei Zesummesetzungen ëmmer vir: LANDkarte, KOCHtopf, KIRchturm.
An elo maachen ech en Trick. Anzwar verbannen ech d'Wuert Landkaart mat engem Päiperlek.
S: A wéi méchs de dat?
C: Wann ech der d'Äntwert soen, dann ass se immens offensichtlech. Et gëtt nämlech e Päiperlek, dee 'Landkärtchen' heescht.
S: Wierklech?
C: An den däitschen Naturschutzbund huet dee souguer als Insekt vum Joer 2023 geküürt.
S: A wéi gesäit deen aus? Gëtt et deen och zu Lëtzebuerg?
C: Ech sinn éierlech gesot drop komm, well ech eng total onheemlech Raup gesinn hunn bei eis um Haus: Schwaarz, ganz pickeg, a souguer d'Picken haten nach Picken. An dunn hunn ech recherchéiert, wat dorauser gëtt, an d'Äntwert ass: Landkärtchen, eng Zort Falter.
S: A wéi gesäit de fäerdege Päiperlek aus?
C: Live kann ech der et net soen, well ech just déi Gothic-Raup gesinn hat, mee op de Fotoen, déi ech gesinn hunn, ass e schwaarz mat orange a wäiss, a ganz schéi gemustert.
S: An huet en den Numm, well dat ausgesäit wéi eng Landkaart?
C: Ma dat hat ech och gemengt, mee witzegerweis huet en deen Numm, well d'Ënnersäit vu senge Flilleken ausgesäit wéi eng Landkaart, déi ass guer net faarweg, mee iwwerzunn mat hellen Netzlinnen a klenge gro-bronge Felder, et gesäit wierklech e bëssen aus wéi e Stroossennetz oder eeben eng Landkaart.
A weess de, wéi déi jonk Leit haut fir eng Landkaart soen?
S: Nee.
C: Google Maps. Nee, mee seriö, eng Landkaart ass einfach eppes, wat e bëssen aus der Moud komm ass, well et duerch digital Formater ersat gouf. Ech froe mech do, ob op d'mannst an de Schoulklassen nach déi Landkaarte gëtt, déi am Klassesall hänken. Oder ob een am Auto nach eng Landkaart leien huet.
S: Am Auto vläicht éischter net. Mee ech googelen elo mol nach deng Gothic-Raup.
C: Einfach aginn: Landkärtchen Raupe, da gesäis de se bei de Biller.
S: Mir soen dir op alle Fall merci fir deng Erklärungen a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Dës Episod ass vläicht ganz no Ärem Goût, well d'Wuert vun haut ass "Goût". Et geet ëm Inselen, Reformen a franséisch Hittercher.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gudde Mëtteg Caroline!
C: Gudde Mëtteg Simon!
S: Wéi ee Wuert hues de haut fir eis?
C: Haut dréit sech alles ëm de Goût.
S: Du mengs sou wéi Museksgoût. Oder de Goût vu Schockela.
C: Ganz genee. A schonn direkt intressant, dass de Goût am Fong eppes mat schmaachen ze dinn an een awer och e Goût an der Musek kann hunn, obwuel een se net schmaache kann.
Gi mer mol eriwwer bei d'Schreifweis: Wann Dir dat elo am Radio héiert, da kléngt et wéi G-U. Sou wéi dat bekannt gielt Kachbuch resp. dee Verlag, kenns de dat?
S: ___
C: Mir schreiwen et awer net G-U, mee G O U (mat Hittchen) T, well mer déi Schreifweis aus dem Franséischen iwwerhuelen.
S: Firwat steet eigentlech deen Hittchen?
C: Den Hittchen am Franséischen ass e Reflex vun enger aler Form mat 's', also op de Plazen am Wuert, wou lo en Hittchen ass, stoung fréier en 's'. Dat erkennt een heiansdo nach, wann ee Sprooche matenee vergläicht.
Also wann ech mer e puer franséisch Wierder ukucke mat Hittchen, da fannen ech oft ee Parallelwuert mat engem 's'.
S: Du hues eis bestëmmt e puer Beispiller matbruecht.
C: Ma sécher dat! D'Parallelwierder sinn zum Deel aus dem Spueneschen oder dem Engleschen. Hei hätte mer île – isla, intérêt – interest, hôpital – hospital.
S: An de Goût?
C: Do hätt ech nach de Gusto.
S: Gouf et net och eng Reform am Franséische mam Hittchen?
C: 2016 gouf decidéiert, dass den 'u' an den 'i' keen Hittche méi musse kréien, de Circonflexe ass also fakultativ ginn. Et gëtt e puer Ausnamen, mee déi kann een einfach online noliesen. Den Hittchen ass awer och net ëmmer den historeschen 's', op verschiddene Plazen huet en och mat der Aussprooch ze dinn.
Mee zréck bei de Goût. Vill Leit schreiwen en ouni Hittchen, well et praktesch ass. Wa mer lo bedenken, dass vill Leit mam Handy oder mam Clavier tippen, dann ass de Circonflexe souzesoen en Ëmwee, bëssen ustrengend.
S: An ech perséinlech liesen d'Wuert d'selwecht, egal ob mat oder ouni Hittchen.
C: A genee dat ass de Punkt. E spillt keng Roll an da gëtt en einfach op der Säit gelooss.
S: Mee dat ass awer falsch am Lëtzebuergeschen?
C: Wann een orthografesch korrekt wëll schreiwen, muss een den Hittchen do setzen. Mee vill Leit schreiwen et ouni a sou gewinnt ee sech och heiansdo un e vereinfacht Schrëftbild.
S: Mee sos de net, dass den Hittchen um 'u' am Franséischen säit e puer Joer fakultativ ass?
C: Dach, mee hei kann een elo iwwerleeën, wéi séier een am Lëtzebuergeschen adaptéiere muss, wann eis Nopeschsproochen, vun deene mer Schreifweise geléint hunn, eppes reforméieren. An déi Schreifweis mam Hittchen ass jo och nach do.
Ech hat souguer extra am Larousse gekuckt: do sti béid Schreifweisen, mat an ouni Circonflexe. Bei där ouni steet dann och als Remark: réf. ortho. Déi mam Hittchen ass och déi méi prominent, also et schéngt awer nach hir Haaptform ze sinn.
S: Da soe mer der merci, Caroline, a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
En Hittchen ass e klengen Hutt, mee ass eng Zäitchen och eng kleng Zäit? An dëser Episod geet et ëm d'Zäitchen an aner Wierder, déi just sou maachen, wéi wa se kleng a léif wieren.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Wéi ee Wuert hues de eis haut matbruecht?
C: Ech hat lo wéini gesot, dass d'9. Joerhonnert schonn "eng Zäitchen hier" wier an do hunn ech mer Gedanke gemaach iwwer d'Wuert 'Zäitchen'.
Weess de nach, wéi een déi Formen nennt mam -chen hannen?
S: ___
C: Et ass en Diminutiv, eng Verklengerungs- oder Vernidlechungsform. An d'Zäitchen ass e schéint Beispill dofir, dass net all Diminutivform eng Verklengerung ass, well sou gesinn sinn iwwer 1000 Joer eng zimmlech laang Zäit, wann s de mech frees! An dofir wierkt esou eng chen-Form hei e bësse komesch, fënns de net?
S: A firwat steet do deen Diminutiv?
C: Ech denken, dass et eng Stilfigur ass: sou wéi ee just eng Stënnchen um Telefon ass oder just eng Schlippche vun eppes drénkt oder Saachen eeben eng Zäitchen hier sinn. Et ass eng spilleresch Aart a Weis, fir eng Mooss unzeginn, wou et dann och net op Prezisioun ukënnt. Du weess jo, wann een nach eng Stënnchen op der Party bleift, da kann dat och sinn, dass et déck iwwer eng Stonn ass.
S: Jo, dat kënnt mer bekannt vir. Wat wier dann eng richteg Verklengerung, also en anert Beispill, wou et dann och konkreet méi kleng ass?
C: An der Theorie kann ech all Objet, deen ech upake kann, an den Diminutiv setzen: Ziedel > Ziedelchen, Schwäin > Schwéngchen, Bam > Beemchen.
S: A firwat just an der Theorie?
C: Ma et gi Wierder, déi stinn einfach net oft an der Verklengerungsform oder wéi oft héiers de eng chen-Form mat Bic oder Bläistëft?
S: ___
C: Oder wéi géifs de déi bilden? -
D'Caroline Döhmer erkläert, wat hanner de Wierder mat -istik steet, wéi si an der Luxemburgistik gelant sinn an zanter wéini ee Lëtzebuergesch ka studéieren.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Wéi ee Wuert hues de eis haut matbruecht?
C: Haut geet et ëm meng Hausdisziplin, anzwar d'Luxemburgistik.
S: Dat héiert zwar net oft als Begrëff, éierlech gesot.
C: Dat läit natierlech och dorunner, dass et e klengt a vrun allem en éischter neit Fach ass, an deem d'Leit vrun allem hei zu Lëtzebuerg fuerschen an ausgebilt ginn, fir zum Beispill Lëtzebuergeschproff am Lycée ze ginn.
S: A, do ginn et carement Proffen, déi genee dat studéiert hunn?
C: Jo, et ass e Fach fir sech, eis Luxemburgistik, an där – wéi an anere Sproochen och – Literatur, Linguistik an och Kultur enseignéiert ginn, vun de klasseschen Auteure bis bei grammatesch Analysen.
S: An du hues dann och Luxemburgistik studéiert?
C: Net ganz, ech hu Germanistik studéiert, well et an der Zäit dat méi bekannt Fach war an ech och deemools net wosst, dass ech da géif an der lëtzebuergescher Linguistik landen. Ech sinn ausgebilt Germanistin mam Schwéierpunkt Variatioun a Wandel vun der däitscher Sprooch an ech hu mech, och schonn deemools am Studium, ëmmer méi intensiv mat der lëtzebuergescher Grammaire, vrun allem mam Sazbau auserneegesat. An dat hunn ech dann och a menger Dokteraarbecht am Detail analyséiert.
S: A wéi war do den Titel?
C: Aspekte der luxemburgischen Syntax. Kann ee fir näischt als PDF downloaden! Mee zréck bei eist Wuert 'Luxemburgistik'. Do ass de Wuertdeel -istik dran. Kenns de vläit nach e puer Wierder, déi hannen -istik hunn?
S: ___
C: Déi sinn einfach oft an engem wëssenschaftleche Kontext. Et ass einfach eng generell Wëssenschaftsbezeechnung fir alles, wat mat deem Fach zesummenhänkt. Dat kenne mer vrun allem aus de Sproochefächer op Universitéiten: Spuenesch ass Hispanistik, Däitsch ass Germanistik, Englesch ass Anglistik. Mee och Saache wéi Komparatistik.
S: A kënnt dat aus dem Latäin?
C: Do gëtt et verschidde Pisten, also keng eendeiteg Erklärung. Warscheinlech huet d'Lëtzebuergescht déi Formen aus dem Däitschen, an d'Däitscht huet déi Formen aus dem Franséischen, wat aus dem Latäin kënnt an déi hunn et warscheinlech aus dem Griicheschen. Du gesäis, et si méi Sproochen a méi Etappe bedeelegt, dofir ass et hei schwéier soen.
S: Ech mengen, oft erwaart een eng eendeiteg Äntwert, mee um Enn ass et awer méi komplizéiert.
C: An dat Komplizéiert gesäit een am Fong dann eréischt richteg, wann ee sech mat de Saache beschäftegt. De Studium vun der Lëtzebuerger Sprooch a Literatur ass op alle Fall d'Luxemburgistik. Fënns de dat e gudde Begrëff?
S: ____
C: Mer haten och schonn driwwer nogeduecht, wat alternativ Begrëffer wieren an do hätt e vläit eng Form wéi Lëtzebuergistik? Mee iergendwéi rëtscht dat net sou gutt. An en Iwwerbegrëff wéi 'Lëtzebuerger Studien' wierkt sou onprezis.
S: Mee et ass jo och e jonkt Fach.
C: Genee. A mer bilde réischt säit 2006 Luxemburgisten a Luxemburgistinnen aus, déi dat dann am Haaptfach studéieren.
S: An do kann ee sech normal aschreiwen?
C: Du muss just eng Première hunn, da kanns de dech an eise Bachelor mat der neier Filière Luxemburgistik aschreiwen oder du hues schonn e Bachelor of Arts, da kanns de direkt mam Master starten. Virausgesat, et huet een eng mammesproochlech Kompetenz am Lëtzebuergeschen.
S: An da gëtt e wat?
C: Lëtzebuergeschproff am Lycée, am INL, Wëssenschaftler oder et schafft een am Kulturberäich. Méi Informatiounen iwwer de Studium fënnt een op der Säit vun der Uni Lëtzebuerg.
S: Da soe mer dir, als Vertriederin vun der Luxemburgistik, e grousse Merci a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Haut dréit sech alles ëm den Uhrzeigersënn a Wierder, déi mer aus anere Sproochen iwwerhuelen. Donieft gitt Dir och gewuer, firwat d'Fransousen et immens komplizéiert maachen a se am Québec méi kreativ sinn, wann et ëm d'Richtung vun der Auer geet.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Haut geet et ëm e Wuert, dat ech selwer wollt erkläert kréien.
C: Ganz genee. Mer hate virun e puer Wochen driwwer geschwat.
S: Ech hat driwwer nogeduecht, wéi een am Fong 'clockwise' oder 'counterclockwise' op Lëtzebuergesch seet, an ech sinn einfach net dropkomm.
C: An do hues de mech als däin Telefonjoker benotzt.
S: Wéi sou oft, jo.
C: Lo kënnen eis Nolauschterer an Nolauschterinnen sech emol iwwerleeën, wéi si géife soen … Ech ginn dovun aus, dass déi meescht elo un den Uhrzeigersënn oder méi no um Däitschen den Uhreigersinn denken.
S: Dat ass also aus dem Däitschen, mee gëtt et och nach aner Bezeechnungen dofir?
C: Lo muss ee soen, dass mer jo och oft aus dem Franséische Wierder léinen. An elo nees d'Fro zréck: Wéi heescht 'clockwise' op Franséisch?
S: ___
C: Éierlech gesot, sinn ech selwer guer net op déi franséisch Form komm. Wou ech se nogelies hunn, wousst ech och firwat, et ass nämlech einfach eng Ëmschreiwung, et gëtt kee kompakten Ausdrock. Et seet een: dans le sens des aiguilles d'une montre oder eeben deen anere Wee: dans le sens inverse des aiguilles d'une montre.
S: Also do muss ech soen, dass et am Engleschen awer vill méi einfach ass: clockwise; counterclockwise.
C: Absolut. Mee dofir sinn ech am Franséischen net drop komm, well ech gemengt hat, et misst ee kompakte Begrëff ginn, dee mer einfach net afält. An dofir ass d'Franséischt dann hei och keng gutt Virlag, fir et am Lëtzebuergeschen ze iwwerhuelen. Wier et en eenzelt Wuert gewiescht, da wier et méi evident gewiescht, fir et vläit 1:1 aus dem Franséischen ze iwwerhuelen. Intressant war och d'Informatioun um Site vum Office québécois de la langue française. Do stoung als Alternativ och 'dans le sens horaire' oder 'sens antihoraire'. An hei géif ech bal mengen, dass dat nom englesche Prinzip gebaut ass. Ech hunn dee Begrëff och am europäesche Franséische fonnt, mee éischter am Beräich Mathé a bei der Rotatioun vu Maschinnen.
S: Kënne mer da keent am Lëtzebuergesche bauen?
C: Komm mer kucken eis mol déi eenzel Bestanddeeler un. Fir d'Bezeechnung bräichte mer dës Bausteng: Auer, Zär a Sënn.
S: Zär?
C: Dat ass dat traditionellt Wuer fir den 'Zeiger'. Ech perséinlech benotzen 'Zeiger', dat ass da schonn eng Léinform aus dem Däitschen. Oder wéi nenns du dee laangen an dee kuerzen Zipi op der analoger Auer?
S: ____
C: Op alle Fall ass mir nach kee Wuert am Lëtzebuergesche begéint, wou de 'clockwise' mat deene Wierder ëmschriwwe gëtt.
S: A wa mer sou eent erfannen? Am Auersënn? Géint den Auersënn?
C: Dann ass dat zwar sproochlech kreativ, mee et brauch scho méi wéi kreativen Input vun enger Persoun, fir dass nei Wierder entstinn oder sech de Sproochgebrauch ännert. Dat ass sou, wéi wann eng Persoun eppes undeet an domat e ganzen Trend ausléist. Dat gëtt et zwar, mee déi Persoun brauch da vill Afloss a vill Leit, déi et nomaachen. Well Sproochwandel geschitt 'vu bannen', also dat mussen déi individuell Spriecher a Spriecherinne spieren, gutt fannen an et dann nach selwer benotzen, fir dass et sech als Muster etabléiert.
Mee du kanns jo mol kucken, ob s de als Radiospriecher e sproochlechen Influencer kanns sinn.
S: Vläicht! Mir soen dir elo op alle Fall merci fir haut, Caroline, a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Haut geet et ëm d'Fro, wien eigentlech de '-bold' am 'Witzbold' ass. Donieft schwätze mer och iwwer de Leopold, d'Härgottsblieschen a Leit, déi gär Sträit sichen.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis bei WiWi e puer Wierder iwwer Wierder. Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: D'lescht Kéier goung et ëm de Witz an haut dréit sech alles ëm de Witzbold.
C: Jo, ech koum schonn nees vun engem spannende Wuert bei dat nächst. An d'Fro, mat där mer déi lescht Episod opgehal haten, ass: Wien ass eigentlech de -bold am Witzbold?
S: A wien ass et?
C: Dee selwechte wéi am Sigibald an am Willibald oder Leopold.
S: An dat heescht?
C: De Wuertdeel -bold oder och -bald kennt ee vläit aus dëse germaneschen Nimm. Dës Forme ginn zréck op d'Wuert 'bald'.
S: 'Bald' fir 'geschwënn'?
C: Ganz fréier, also virun 1000 Joer, do huet 'bald' an der deemoleger Form 'baldo / balde' einfach 'kühn' geheescht, also couragéiert. An dat ass du weider entwéckelt ginn zu 'bald, schnell, entschlossen'. Et war eng positiv Charaktereegenschaft, fir séier a kéng kënnen ze reagéieren. Dofir war et dann och Bestanddeel vun deenen Nimm: dee mat Courage a Wëllenskraaft, de Willibald, deen, dee couragéiert gewënnt, de Sigibald.
S: An de Witzbold?
C: Tatsächlich ass dat eng Ofleedung aus männleche Virnimm! Duerch de Gebrauch an den Nimm wéi Willibald oder Sigibald ass de Wuertdeel -bald dann un aner Elementer drugehaange ginn, fir eng Persoun ze bezeechnen, déi eng Eegenschaft huet oder mat eppes an Zesummenhang bruecht gëtt. De Witzbold ass een, dee mat vill Witz a Verbindung bruecht gëtt. An dann hues de och Wierder wéi Raufbold, Lügenbold, Streitbold …
S: Déi hunn dann awer näischt méi mat Courage ze dinn?
C: Neenee, déi Bedeitung ass da mat der Zäit ofgeschwächt ginn. Et geet da just nach drëm, dass eng Persoun mat eppes opfält oder fir eppes bekannt ass.
S: Dass se da gär léien, streiden oder Witzer erzielen?
C: Genee. Mee och beim Wuert 'bald' huet et am Däitschen haut näischt méi mat Courage ze dinn an ass am Fong just nach temporal ze verstoen. Eng Persoun kann also net méi 'bald' sinn, mee Saache geschéie 'bald'.
S: Do hunn ech dann direkt nach eng Fro: Hänkt dat dann och mam lëtzebuergesche 'bal' zesummen?
C: Jo, well 'bal' gouf viru 50 Joer och nach anescht benotzt. Haut huele mer et éischter, fir ze soen, dass et nach net ganz sou wäit ass: 'bal' fir 'almost', 'fast'. Ech si bal laanschtgefuer, et ass bal 4 Auer, hien hätt sech bal vertuddelt.
S: Hues de och e Beispill fir deen eelere Gebrauch vu 'bal'.
C: Ech si sou frou, dass de frees, well lo kann ech aus léiwer Härgottsblieschen zitéieren: Kommt der net bal, d'Féiss ginn ons kal. An do ass et de Sënn vun "geschwënn", wéi een et aus dem Däitsche kennt: bald kommen.
Mee et gëtt och nach sou Ausdréck haut wéi: Hues de et bal? Bass de da bal fäerdeg? Dat ass och nach méi staark am Sënn vu 'geschwënn'. An dat huet insgesamt dann näischt méi mat der Notioun vu Courage a Kühnheit ze dinn.
S: Wouhier weess de déi Saachen eigentlech ëmmer?
C: Et gëtt ee Saz aus der Wëssenschaft, an deen ass: Et muss een net alles wëssen, et muss ee just wëssen, wou et steet.
S: A wou stinn déi Saachen?
C: Do kuckt een an en etymologeschen Dictionnaire, dat si Bicher, an deene Leit zesummendroen, wat d'Wuerzelen an d'Bedeitungsverännerunge vun deenen eenzelne Wierder iwwer déi lescht 100 bis 1000 Joer sinn.
S: An dat gëtt et fir d'Lëtzebuergescht?
C: De Sam Mersch, deen s de jo aus dem ZLS kenns, schafft den Ament un engem etymologeschen Dictionnaire fir d'Lëtzebuergescht, mee dat ass eng Risenaarbecht, well een awer vill Quelle kucken a vergläiche muss, éier ee schlau Saachen iwwer e Wuert ka soen, déi wëssenschaftlech fundéiert sinn. Dat ass also nach an der Maach.
S: A wou kann een dann den Ament Saachen nokucken?
C: Do gëtt et verschidde Bicher, jee no Wuert kucken ech dann an engem däitschen oder franséischen etymologeschen Dictionnaire. Oder och op Sitte wéi dwds.de oder cnrtl.fr. Etymologesch Erklärunge sinn allerdéngs net ëmmer evident ze verstoen, dofir kucken ech ëmmer, dat méi einfach a kompakt ze erklären.
S: Mir sinn och ëmmer frou, wann s du eis déi Saachen dann erziele kënns. Da merci fir haut a bis déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Dir kennt bestëmmt deen een oder anere Witz, mee wësst Der och, wouhier d'Wuer 'Witz' kënnt? Mir maachen haut e klengen Tour duerch fréier Bedeitungen a entdecken de Lien tëscht Wëssen a Witz. An e Witz gëtt et och – versprach!
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Gudde Mëtte Simon!
S: Haut dréit sech alles ëm de Witz. Erziels de eis haut e Witz?
C: Ech wollt just eppes iwwer d'Wuert 'Witz' soen, mee ech starten och gär mat engem.
S: Lo sinn ech awer gespaant.
C: Wat ass den Ënnerscheed tëscht engem Bäcker an engem Teppech?
S: ______
C: De Bäcker muss moies opstoen an den Teppech ka leie bleiwen.
Mee lo mol ënnert eis, fënns de net, dass d'Textzort Witz an och d'Konzept vum Witzerzielen e bëssen aus der Moud komm ass? Ech hunn d'Gefill, dass dat fréier méi präsent war, dass ee sech Witzer erzielt oder dass Leit op Familljefester oder Partyen ee Witz nom aneren zum beschte ginn hunn.
S: ___
C: An ech fannen et och iergendwéi intressant, dass de Witz déi eenzeg Textzort ass, déi op Plagiat opbaut.
S: Wéi mengs de dat?
C: Ma wann ech e Witz erzielen, dann ass A) kloer, dass ech deen net erfonnt hunn, mee e kopéieren a B) ech am Fong och net soen, wou den Ursprong vum Witz ass, also wien den Auteur ass. Et seet een héchstens eppes wéi "dee Witz hunn ech vu mengem Brudder" an och deen huet e vun anzwousch noerzielt.
S: Jo, et ass wouer.
C: A vum Plagiat an der Propriété intellectuelle, déi beim Witz awer guer keng Roll spillt, komme mer da bei d'Wuert 'Witz', wat am Kär mat 'Wëssen' zesummenhängt. Gi mer mol zréck an d'Alhéichdäitscht, wou d'Wuert nach 'wizzi' geheescht huet.
S: Alhéichdäitsch – vu wéi engem Joerhonnert schwätze mer do eigentlech?
C: 9. Joerhonnert, also schonn eng gutt Zäitchen hier. Déi deemoleg Form 'wizzi' stoung fir Verstand, Wëssen, Wäisheet, Bewosstsinn. An do gesäit een och méi däitlech d'Verwantschaft mam engleschen 'wit' oder 'witty'.
S: Déi Verbindung hunn ech zwar nach net kannt!
C: Méi spéit, also mer sinn elo am 17. Joerhonnert, kënnt d'Form witz resp. witze dann ënnert den Afloss vun de Bedeitunge vun 'esprit' am Franséischen a 'wit' am Engleschen
S: Wéi koum et eigentlech, dass bei 'wizzi' deen 'i' hanne verluer gaang ass?
C: Dat ass e Lautwandel, dee vill Wierder betrëfft, generell si vill Niewesilben ofgeschwächt ginn, also du hues eng betount Silb an donieft onbetounter. A mat der Zäit kann et sinn, dass déi onbetount ganz verschwënnt. Dat gesäit een haut nach, wann een däitsch Wierder mat lëtzebuergesche vergläicht: Tasse – Taass; Spritze – Sprëtz; Tonne – Tonn, Hürde – Hürd asw.
S: Ech verstinn. Zréck bei de Witz.
C: De Witz war dann ëmmer méi benotzt ginn am Sënn vun engem intelligente Commentaire, eng Ausso, déi weist, dass en eng clever Vue op eppes huet oder wéi et am Däitsche beschriwwen ass "dichterisches Einfindungsvermögen".
A mat der Zäit huet sech dat ëmmer méi zougespëtzt op Anekdoten, iwwer déi ee laache muss oder eng Iddi, déi gläichzäiteg intelligent an och fir ze laachen ass, als "geistreicher Einfall" souzesoen. An esou lande mer da beim Sënn vum Witz, wéi mer en haut kennen: eng kleng Geschicht, iwwer déi ee laache muss.
S: A soss huet et keng aner Bedeitung méi?
C: Eventuell fënnt een nach sou eppes wéi 'mat vill Witz a Charme'. Hei ass 'Witz' dann nach am Sënn vun Esprit, also dass eng Persoun schlagfäerdeg ass an treffend op eppes reagéiere kann – alles op eng lëschteg Manéier.
S: An de Witzbold?
C: Do ass et och eng cool Geschicht, wou dee -bold hierkënnt, mee dat erzielen ech léiwer an der nächster Episod.
S: Da freeë mer eis schonn a si ganz frou, dass de esou vill Witz a Wëssen fir eis hues.
C: Dat ass ganz léif, merci, Simon! An och alleguer merci fir d'Nolauschteren! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Zwielef Stéck sinn eng Dosen, mee wouhier kommen d'Wierder Dosen an Zwielef eigentlech? Et geet op eng Rees duerch verschidden europäesch Sproochen.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis bei WiWi "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moie Simon!
S: Haut schwätze mer iwwer eng "Dosen".
C: Genee. Eng Dosen heescht jo sou vill wéi 12 Stéck. An der Zäit huet een da keng 6 Eeër kaaft, mee eng hallef Dosen. Dat leet sech of aus dem Alfranséischen "dozaine", wat am moderne Franséisch "douzaine" ass.
S: Do erkennt ee jo och "douze".
C: Richteg, an "douze" ass aus dem Latäin, an hei gouf eng Form brachial gekierzt, well "douze" kënnt vu lat. "duodecim": duo fir 2 an decim fir 10, dat ass eng normal Additioun.
S: Okay, dat ass elo Franséisch a Latäin, mee wat ass da mam Wuert "zwielef"? Dat gesäit jo ganz anescht aus.
C: Déi Fro hat ech mer och gestallt an déi éischt Äntwert ass: Dat ass eng germanesch Form. Wann s de der déi verschidde Sproochen ukucks, déi germanesch sinn, da gesäit een, dass dat schonn eng gemeinsam Geschicht ass. Hei hu mer dann Englesch …
S: Twelve.
C: An Hollännesch twaalf, Däitsch zwölf an Dänesch tolv. An d'Etymologie ass super, well hei huet e keng Additioun wéi am Latäin (duo an decim), mee eng Subtraktioun. Et heescht sou vill wéi: dat wat iwwereg bleift, wann een 10 ofzitt. Am Wuert Zwielef erkennt een nach "zwee" oder am "twelve" den "two", an dee leschten Deel ass – an do ass ee sech net ganz sécher – warscheinlech sinn et zwou parallel Wuerzelen *leik (léinen) a *leip (bleiwen), wat dann haut als -lef nach do steet. Also bësse wéi haut am Engleschen: left fir "iwwereg".
S: There are two left: zwie-lef.
C: Sou ongeféier. Et ass einfach en dominante 10er-System beim Zielen an deen huet verschidden Zuelwierder mat beaflosst. An dat léisst sech och op d'Eelef iwwerdroen: ee-lef. Wann ech bis 10 zielen, da bleift een iwwereg: ee-lef.
S: Mee ab 13 sinn d'Zuelen awer nees anescht
C: Jo, do ass et nees eng méi klassesch Additioun: 3 an 10 = dräizéng. Hei hu mer bei den 10er just e puer lautlech Verännerungen, dass mer zum Beispill net soen sechszéng, aachtzéng oder néngzéng, mee siechzéng, uechtzéng oder nonzéng.
S: A wat ass d'Hallschent vun 18?
C: 9.
S: An dat war et da mat der Episod 9.
C: Fir dës Episod kënne mer eis verhalen, dass d'Dosen e romaneschen Ursprong huet an d'Zwielef e Germaneschen. Mee béides ass am Lëtzebuergeschen etabléiert! Woubäi ech net méi ka soen, ob déi jonk Leit iwwerhaapt nach vill vun der Dose schwätzen, ob se do net einfach 12 soen.
S: Dat ka gutt sinn. Ma mir soen der merci, Caroline, a freeën eis op déi nächst Kéier, wann s de eis nees eng Dose Wierder fir WiWi matbréngs.
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Wësst Dir, wat e Minnech ass? Egal ob jo oder nee, an dëser Episod gitt Dir gewuer, wat Päerd mat Abstinenz a Relioun ze dinn hunn.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Haut dréit sech alles ëm de Minnech. An ech muss der ganz éierlech soen, ech hu keng Anung, wat dat bedeit.
C: A genee dofir sinn ech haut hei. Et ass nees e Begrëff aus der Päerdswelt, mee ech hunn en einfach immens gär, well d'Geschicht hannert dem Begrëff an och hannert der Schreifweis eng ganz intressant ass.
S: Dann erziel eis mol eppes iwwer de Minnech!
C: Fänke mer mol ganz vu vir un: Wann ee Päerd hält, dann trennt een se no Geschlecht. Et gëtt Hengschten, déi männlech, a Mieren, déi weiblech. Well en Hengscht awer dacks voll am Jus ass an deelweis och dominant oder komplizéiert ka sinn, ass et üblech, dass männlech Päerd, wann se net an der Zuucht aktiv solle sinn, kastréiert ginn. Dat geschitt meeschtens am Alter vun 2 Joer, also éier se iwwerhaapt ageridde ginn. Dat ass en Agrëff, dee ganz dacks gemaach gëtt. Op déi Manéier kann een dann nämlech och Päerd zesummen am Grupp halen, well d'Mieren dann net méi gedeckt kënne ginn.
S: A wéi heescht elo scho méi dat kastréiert Päerd?
C: Dat heescht am Lëtzebuergesche Minnech. Et ass och an all Sprooch anescht: Wallach, hongre, gelding.
S: Orthografie a Päerd, dat ass dach denges!
C: Genee dofir hunn ech mer dat Wuert erausgesicht! De Minnech ass intressant, well ech schreiwen et hanne mat -ch, well et sech vum "Mönch" ofleet, also vum Member vun engem chrëschtleche Männerorden.
S: Lo trauen ech mech guer net ze froen, mee déi ware jo awer net kastréiert?
C: Nee, dat net, du mengs vläit Eunuchen oder Kastraten, déi goufe jo zum Deel kastréiert, fir dass se hir hell Stëmmen och behalen, wa se am Chouer sangen. Mee zréck bei d'Päerd, et geet hei drëm, dass de Minnech en abstinent Liewe féiert, also ouni Sexualitéit, woubäi de Mönch sech aktiv dergéint entscheet an dat kastréiert Päerd einfach guer kee Sexualtrib méi huet.
E Minnech ass am Ëmgang oft e ganz léift an treit Päerd, well se eeben hormonell méi calme sinn, wat bei engem Déier vu ronn 500 kg vläit eng ganz praktesch Eegenschaft ass. Woubäi et natierlech och ganz léif Hengschten an och rotzfrech oder schlecht erzu Minneche gëtt.
S: Awer am Däitsche schwätzt een net vun engem Mönch, wann e Päerd kastréiert ass?
C: Dat hunn ech op d'mannst nach ni héieren, do seet ee "Wallach". Ech hunn awer bei der Recherche erausfonnt, dass eng kastréiert männlech Geess am Däitschen och "Mönch" genannt gëtt.
S: Kënne mer nach weider mat Päerdstheeme rechnen an eiser WiWi-Rubrik?
C: Vu dass ech Päerdsmënsch a Linguist sinn, kann ech jo ganz kloer Jo drop äntwerten. Nach e klenge Päerdswitz zum Schluss: Wann de Kapp vum Päerd no Norde weist, wouhi weist dann de Schweif?
S: No Süden?
C: Nee, no ënnen.
S: Haha.
C: Do fält mer an, d'Etymologie vu "Witz" ass och super intressant, mee dat kënnt dann an enger anerer Episod.
S: Ouni Witz, do freeën ech mech drop! Merci a bis geschwënn, Caroline.
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Beim Caroline Döhmer gëtt et dës Kéier richteg léif: Am Fokus steet d'Wuert léif, dobäi geet et ëm d'Schreifweis an och ëm Urieden an der E-Mail.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Wéi ee Wuert hues de eis haut matbruecht?
C: Haut geet et ëm "léif".
S: Wéi léif!
C: An zwar wëll ech hei e puer Nuancë beschreiwen aus der Orthografie an och nach e puer praktesch Detailer fir de Gebrauch vum Wuert.
S: Wat ass da besonnesch un der Schreifweis?
C: "Léif" ass elo keent vun de Wierder, wat vill falsch geschriwwe gëtt.
S: Wéi muss een et da schreiwen?
C: l é i f.
S: Also guer net sou komplizéiert, well sou hätt ech et och geschriwwen.
C: Jo, mee et gëtt trotzdeem intressant Aspekter, well just d'Aussprooch "léif" kéint elo mol vum Prinzip hier souwuel d'Adjektiv si fir "léif" (dat ass awer léif, e léift Kand), mee et kann och "de Léiw" sinn, fir de "Löwe". An hei gräift dann de Prinzip aus der Lëtzebuerger Orthografie, dass de "Léiw" als "Löwe" hanne mat "w" geschriwwe gëtt an "léif" fir "lieb" mat "f".
S: Mee se klénge jo d'selwecht, sos de. Firwat muss ech dat eent da mat "w" schreiwen?
C: Well mer eis bei bestëmmte Wierder um Däitschen orientéieren, dofir schreiwen ech Wierder wéi "eng Möw" oder "e Léiw" hanne mat "w", well mer och am Däitschen e "w" stoen hunn. A wann ech mer lo d'Wuert "léif", also "lieb" ukucken, hunn ech am Däitschen e "b", wat e komplett anere Laut ass an dofir kann ech am Lëtzebuergeschen da genee dee Laut schreiwen, deen ech héieren: f. Mir verhalen eis also: Um Enn vum Wuert muss ech bei verschiddene Konsonanten oppassen, wéi et am Däitsche geschriwwe gëtt.
S: Kann een dat och anzwousch noliesen?
C: Jo, dat steet alles an der aktueller Lëtzebuerger Orthografie, déi fannt Der ganz einfach, wann Der op Google "Orthografie" an "ZLS" agitt, well den Zenter fir d'Lëtzebuerger Sprooch déi als PDF zur Verfügung stellt. Dës Reegel steet iwwregens op der Säit 31 direkt mam Beispillwuert "Léiw" mat "w".
S: Ass notéiert.
C: Fir d'Iwwerleedung muss ech dir lo eng Fro stellen: Wann s du eng méi formell E-Mail oder e Bréif schreifs, deen op Lëtzebuergesch ass, wéi méchs de d'Uried? Also wat ass de Pendant zu "Sehr geehrter" oder "Cher" oder "Dear"?
S: ___
C: Hei komme mer lo bei e prakteschen Aspekt, well een awer ëmmer méi formell Schrëftkommunikatioun op Lëtzebuergesch huet, stellt ee sech vläit d'Fro, wéi sou eng offiziell Uried ass, well de "léif" huet awer iergendwéi nach ëmmer eppes Häerzeges, fënns de net?
S: ___
C: An do ass et da scho witzeg, wann een da schreift "léiwen Här Minister".
S: Geet dat dann?
C: Also ech hunn dat schonn oft gesinn an et ass och net ongewéinlech. Eng aner Optioun wier eng direkt Uried: Här Minister, mat dësem Schreiwes …
S: Am Privaten ass "léif" oder "léiwen" awer ganz normal, oder?
C: Jo, genee. Grad mat Virnimm ass dat jo och de Standard, mee am Lëtzebuergeschen huet een dat och op méi offizielle Plazen, dofir kann een de "léif" och do roueg benotzen. Et muss ee just mat der Schreifweis oppassen, well den "f" gëtt zu "w", wat ee jo och héiert: Léif Madamm Schmit (léif mat f), Léiwen Här Schmit (léiwen mat w).
S: Da soe mer der merci, léift Caroline, a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Et geet beim Caroline Döhmer ëm Ofkierzungen, déi awer ausgesi wéi normal Wierder. Oder hätt Dir gewosst, datt et sech bei "Laser" ëm eng Ofkierzung handelt? Donieft ginn och nach al Dictionnairë virgestallt.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Haut dréit sech alles ëm de Laser.
C: De Laser gehéiert zu deene Wierder, déi mech selwer iwwerraschen. Et ass nämlech esou, dass et sech bei Laser ëm eng Ofkierzung handelt, also all Buschtaf steet am Fong fir en eenzelt Wuert.
S: A sou?
C: Dës Ofkierzung ass natierlech manner opfälleg wéi souer, déi buschtawéiert ginn, wéi CNS oder PDF, mee och hannerum Laser stécht och esou eng Ofkierzung anzwar steet L fir Light (Luucht), a fir amplification (Verstäerkung), s fir "stimulated" (stimuléiert), e fir "emission" (Emissioun) an r fir "radiation" (Stralung), de Laser ass also "Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation".
S: Komplizéiert!
C: Et ass och e Fun Fact, deen ech mer selwer schwéier verhale kann, well et och sou eng laang Form ass. Gemengt ass awer de Prozess, wéi de Laser fonctionéiert: Et ass eng Liichtverstäerkung durch eng stimuléiert Stralenemissioun.
S: An ass dat méi en neit Wuert?
C: Kucke mer mol, säit wéini et de Laser iwwerhaapt gëtt. Deen éischten erfollegräichen Asaz vu Laserstralung war 1960 mat engem Rubinkristall. A wann ech elo "Laser" am Dictionnaire sichen, da fannen ech en am LOD, also am modernen online Dictionnaire, awer och am LWB – Luxemburger Wörterbuch (vun 1970) – an am WLM – Wörterbuch der Luxemburgischen Mundart (vun 1906).
S: Wéi kann dann de Laser schonn an engem Dictionnaire vun 1906 stoen, wann et réischt 1960 erfonnt gouf? Ass dat e Räätsel elo?
C: Am Fong ass et méi en Hiweis dorop, dass ee Saachen ëmmer iwwerpréiwe soll.
S: Muss de eigentlech ëmmer an all Dictionnaire bliedere goen, éier s de eppes fënns iwwer déi Wierder?
C: Dat wier d'Linguistik virun 30 gewiescht, haut kënne mer dat zum Gléck mat digitaliséierte Ressourcë maachen.
S: An dat kann all Mënsch vun doheem aus maachen?
C: Et geet een einfach op dico.uni.lu an do sinn dann déi digitaliséiert Dictionnairë vum Lëtzebuergeschen, vun 1847 bis haut.
S: An du sees, dass mer do de Laser dran hunn, obwuel et deen 1906 nach guer net gouf?
C: Richteg, wann ech op dico.uni.lu "Laser" aginn, da fannen ech 3 Dictionnairen, déi dat Wuert hunn. Wann ech awer méi genee kucken an déi Saachen uklicken, da gesinn ech, dass de "Laser" am Fong just am LOD steet. Witzegerweise heescht dat Wuert och an alle Sproochen d'selwecht: Englesch, Däitsch, Franséisch, Portugisesch.
Zréck awer bei déi al Dictionnairen, 1970 an 1906. Do steet och Laser dran, mee …
S: Lo sinn ech gespaant.
C: Et ass en Uertsnumm hei vir an der Belsch an och bei Tréier an dat schwätzt een natierlech net Laser aus, mee Laser.
S: A wéi heeschen déi Dierfer haut? Well dat seet mer lo näischt.
C: Se si jo och net extra grouss, mee dat hei vir an Däitschland ass Langsur (Landkreis Trier-Saarburg) an dat an der belscher Provënz Luxembourg ass Longeau oder och Langwasser. Mat der lëtzebuergescher Bezeechnung: Laser.
An nach eng Quizfro um Enn zu den Ofkierzungen, iwwer déi mer am Ufank geschwat haten: Firwat steet CNS?
S: ___
C: An de PDF?
S: ___
C: PDF ass bësse méi komplizéiert, well et manner transparent ass: Portable Document Format. An der Laser kéint ech der d'nächst Woch bestëmmt schonn net méi aus dem Kapp soen.
S: Alt nees eppes geléiert! Da soe mer der merci, Caroline, a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
Dës Kéier kuckt d'Caroline Döhmer op Abschidsformelen, déi bal alleguer eppes mat Gott ze dinn hunn. Donieft gëtt etcoch nach e Schreiftipp fir den Äddi.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Haut dréit sech alles ëm Äddi. Verléiss de eis schonn no e puer Episoden?
C: Ma nee, mir lafen dach grad eréischt waarm!
S: Uff.
C: Äddi ass haut mäi Wuert, wat ech matbruecht hunn. Et ass e Wuert, wat een da richteg schreift, wann ee weess, wou et hierkënnt.
S: Solle mer mol ufänken, dass de eis d'Wuert buschtawéiers an der richteger Orthografie?
C: ä d d i. Ech mengen, den Ufank ass hei d'Schwieregkeet, well an der Theorie kéint een et och mat engem "E" vir schreiwen an et wier nawell d'selwecht ausgeschwat.
S: Eddie mat "e" ass jo da wéi den Numm, also d'Kuerzform vun "Eduard".
C: Ma dozou hunn ech eng kleng Anekdot: Meng Frëndin hat emol eng Stallkaz, déi Murphy geheescht huet an ëmmer, wann et owes aus dem Stall gaang ass, huet et "Äddi Murphy" geruff, wat mer ëmmer immens léif fonnt hunn!
S: Léif.
C: Zréck bei den "äddi" mat a mat zwee Pinktelcher. Dat leet sech of vun "adieu", wat et och schonn am Alfranséische gouf. An dat geet zréck op Latäin: ad Deum. Insgesamt ass et eng Kuerzform vun engem Saz: je vous recommande à Dieu. Dat, wat ee seet, wann een eng Persoun méi laang net gesäit, also bei engem längeren Abschid. An an de franséischen Dictionnairen hunn ech an deem Kontext d'Expressioun fonnt "prendre congé de quelqu'un" an dat hunn ech sou witzeg fonnt. Stell der vir, ech géif soen: Sou, ech muss mer lo Congé vun dir huelen. Dat géif relativ onhéiflech kléngen.
S: Richteg fein wier et iergendwéi net.
C: Fir lo awer de Lien mam Lëtzebuergeschen ze maachen, hu mer den "a" vum "adieu" als Virlag an dofir muss den "äddi" och mat "a" geschriwwe ginn, awer eebe mam Treema, also mat den zwee Punkten uewendrop.
S: Seet een dann och nach op anere Plazen "äddi", also an anere Sproochen oder Dialekter?
C: Effektiv ginn et do eng Rei regional Varianten, déi sech iergendwéi mat der Zäit vum franséische Virbild ofgeleet hunn an déi hu sech virun allem am 17. Joerhonnert am däitsche Sproochraum verbreet: atjÄ, adjes, adjüs oder t(s)chö. A besonnesch bekannt ass bis haut natierlech den "tschüss".
Iwwer deen "s" um Enn ass ee sech nach onsécher, et kéint sinn, dass dat duerch Hafestied komm ass, an deenen och Spuenesch geschwat ginn ass, wou ee jo bei "adios" hannen den "s" huet. An am Wallounesche gouf et och eng Form "adjuus" (mat ü geschwat), wat och en Afloss kéint gehat hunn. Et geet awer an all dëse Fäll ëm Gott.
S: Dat heescht, den "äddi" an den "tschüss" hunn en änlechen Ursprong?
C: Sou ass et!
S: Dat wat jo lo eng europäesch Rees duerch d'Zäit mam Äddi! Ech soen dir lo merci an äddi (ouni Murphy) a mir freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass dat selwecht wéi eist Wuert vun haut: Äddi! -
Et geet ëm franséisch Wierder, déi eppes verléieren, a lëtzebuergesch Virnimm, déi eppes bäikréien. Donieft wäert et bei der Caroline Döhmer awer och ëm de Grand-Duc goen.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Haut dréit sech alles ëm de Jang an den Heng. Erziels de eis elo e bëssen eppes vun der Lëtzebuerger Monarchie?
C: Ech mengen, dofir sinn ech definitiv déi falsch Persoun resp. géif ech da just Wikipedia virliesen an dat brauch wierklech kee Mënsch.
S: Du bass jo och Linguistin.
C: An do kann ech dann haut och e puer Fun Facts matbréngen. D'Stéchwuert haut fir de Jang an den Heng ass nämlech Denasaliséierung.
S: Dat hunn ech nach ni héieren.
C: An dofir sinn ech hei, fir dat ze erklären. Als éischt emol eng kleng Anekdot: Ech hunn an Däitschland ugefaang, Linguistik ze studéieren an an der Phoneetik, also der Wëssenschaft vun de Lauter, hat ech eng däitsch Dozentin, déi sot: im Französischen gibt es 4 Nasalvokale, ÉÌË ÉÌË ÉÌË und ÉÌË.
S: Mee dat war jo ëmmer d'selwecht?
C: An dat ass de Witz, well si domat weise wollt, dass se mat engem däitschen Ouer iergendwéi all d'selwecht kléngen, resp. dass si se einfach net richteg nomaache kann an hirer lautlecher Struktur. Eigentlech sinn et véier verschiddener, also et sinn eigentlech on, an, in an un, woubäi déi lescht zwee sech iwwerschneiden an ech dat lo och net perfekt virmaache kann.
De Punkt ass, dass vill franséisch Wierder mat esou engem Nasalvokal net 1:1 an eng aner Sprooch iwwerholl ginn, mee dass et do oft zu Upassunge kënnt.
S: Zum Beispill?
C: Ma am Däitsche kann een entweeder soen: Parfüm oder Parfum oder ganz kreativ am Substandard och Paffeng. Am Lëtzebuergeschen ass et zwar "Parfum", mee mer soen och Saache wéi "Kartong/Karton/Kartron" oder och "Stong" fir de "Jeton".
S: An ass dat ëmmer sou, dass dat ugepasst gëtt aus dem Franséischen?
C: Et gëtt Formen, do wiesselt sech dat of, also dass ech verschidden Optiounen hunn, fir et auszeschwätzen. Mee am Lëtzebuergesche soe mer beispillsweis "Champignon" mat den zwee Nasaler an am Däitschen ass et "Champignong" ouni Nasalvokaler, hei gëtt -on zu -ong, oder: "Champignon". An dat Phenomeen heescht Denasaliséierung, wann den Nasalvokal evitéiert gëtt. Am Lëtzebuergeschen hale mer awer vill Nasalvokaler, wa mer Wierder aus dem Franséischen iwwerhuelen, wéi bei: Annonce, Balcon, Client, Poivron oder eebe Parfum.
S: An de Grand-Duc?
C: Bei den Nimm "Jang" an "Heng" geschitt sou eng Denasaliséierung, also de Grand-Duc Jean, deen 2019 gestuerwen ass, war am Land einfach "de Prënz Jang". An aus dem franséischen Nasalvokal bei "Jean" ass dann och eng Endung mat -ng ginn, et gouf also och denasaliséiert. Streng geholl, ass den -ng och en Nasal, mee e konsonanteschen, mee dat ass just en Detail.
S: A genee d'selwecht bei "Heng"?
C: Jo, eisen aktuelle Grand-Duc ass den Heng, also – an elo muss ech dann awer aus Wikipedia zitéieren – ganz offiziell den Henri Albert Gabriel Félix Marie Guillaume von Nassau. An aus "Henri" gëtt déi lëtzebuergesch Kuerzform "Heng", déi zweet Silb mam -ri hu mer eis geschenkt, mee aus Hen- gouf dann och nees eng Form mat -ng, anzwar Heng.
S: Dann hu mer haut eppes geléiert iwwer Nasali-?
C: Denasaliséierung.
S: Denasaliséierung, wann aus "Jean" "Jang" gëtt. Da soe mer der merci, Caroline, a freeën eis op déi nächst Kéier!
C: Merci och! An d'Schlusswuert ass: Äddi! -
D'Caroline Döhmer schwätzt dës Kéier iwwer grouss Vullen, Pech, de Grand-Duc a Lautmolerei, a wéi dat alles zesummenhänkt.
S: D'Caroline Döhmer ass Proff fir lëtzebuergesch Grammaire an Orthografie op der Uni Lëtzebuerg an erzielt eis – wéi den Numm vun der Emissioun et scho verréit – "e puer Wierder iwwer Wierder". An haut dréit sech alles ëm den Uhu. Gutte Mëtteg Caroline!
C: Moien alleguer, moie Simon!
S: Haut si mer an der Déierewelt?
C: Sou ass et, mir schwätzen haut iwwer den Uhu an den Uhu bréngt eis haut bei de Pech, d'Hindenburg, eng Schreifmaschinn an de Grand-Duc!
S: Déi hunn all eppes mam Uhu ze dinn?
C: Tatsächlech ass dat alles am Kontext vum Uhu. Sou, mir sinn an engem auditive Medium, dofir: Kanns de eis d'Geräisch eng Kéier virmaachen vun engem Uhu?
S: ___
C: A genee sou ass den Uhu op säin Numm komm! Et ass eng Onomatopoesie.
S: Onno-wat?
C: Onomatopoesie ass Lautmolerei, d'Bezeechnung fir d'Déier ass genee sou wéi säi Geräisch, also eng Aart Hu-Hu. Dann hunn ech och nach fonnt, dass et viru 400 Joer d'Form Schuhu gouf.
S: Schuhu?
C: Jo, an och Buhu an Huhu. Woubäi mer den Huhu perséinlech am beschte gefält, well e fir mech genee wéi de Laut kléngt! An u wat denks de nach, wann s de Uhu héiers?
S: Mmm, un de Pech?
C: Genee, den Uhu ass dee flëssege Pech an der gieler Fläsch, deen 1932 vun engem Apdikter erfonnt gouf. Och dozou eng cool Story: Déi Zort flëssege Pech ass schonn op der Hindenburg benotzt ginn, fir d'Konstruktioun mat Pech ze verbannen!
S: Dat ass awer net gutt ausgaang!
C: Also ech géif lo och kengem recommandéieren, säin Zeppelin mat Uhu ze fixéieren, mee de Grond vum Ënnergang war net de Pech, mengen ech. Och wann et um Enn iergendwéi Pech war fir d'Geschicht vum Zeppelin.
S: A firwat heescht de Pech Uhu?
C: Anscheinend war et einfach deemools en vogue, fir Schreif- a Bürosaachen no grousse Vullen ze benennen, denk emol un d'Pelikan-Füllfieder oder d'Adler-Schreifmaschinn. Sou steet et emol um Internetsite vun Uhu. Se hunn awer eng krass Mark do etabléiert, well mir soe jo och einfach "Uhu", wa mer e flëssege Pech mengen, och wann dee vläit vun Thesa oder enger anerer Mark ass.
Well et sou witzeg ass, wëll ech der och nach hiren däitschen an hiren englesche Slogan nennen. Deen een ass: Im Falle eines Falles klebt UHU wirklich alles. An am Engleschen: Don't say glue, say UHU!
S: Juhu.
C: Huhu. A weess de, wéi en Uhu, also d'Déier, op Franséisch heescht?
S: Keng Anung.
C: Hibou Grand-Duc oder Grand-Duc d'Europe.
S: A wat huet dat mam Grand-Duc ze dinn?
C: Et ass just seng Gréisst par rapport zu aneren Eilen, déi anscheinend de Grond vun der Benennung ass.
S: Dat heescht de Jang an den Heng hunn awer näischt mam Uhu ze dinn?
C: Nee, mee Jang an Heng sinn zwee spannend Nimm, iwwer déi ech an der nächster Episod e puer Wierder verléiere wäert!
S: Da si mer gespaant a freeën eis op déi nächst Kéier mat WiWi – e puer Wierder iwwer Wierder.
C: An d'Schlusswuert ass: Äddi! - Mostrar más
