Episodit
-
Op zaterdag 7 december 2024 vindt er een verwoestende explosie plaats aan de Tarwekamp in Den Haag. Zes mensen komen om het leven en de schade is enorm. In deze aflevering van podcast Elke Week bespreekt Sam Verbeek samen met misdaadjournalist Gerlof Leistra wat er tot nu toe bekend is over deze tragedie en wat nog onbekend is.
De explosie, die begon met vier opeenvolgende knallen, verwoestte de bruidsmodewinkel Aliyah Styling, een meubelwinkel en Café Bar Rosa. De laatste knal was zo krachtig dat het hele pand instortte. Het was een ongelooflijke tragedie: een gezin uit Den Haag verloor drie leden, terwijl een achtjarige jongen het geluk had te overleven. Andere slachtoffers waren een 31-jarige man uit Voorburg en twee andere bewoners van de bovenwoningen.
De bruidsmodewinkel krijgt veel aandacht, vooral omdat de witte Range Rover van de eigenaresse, die volgens buurtbewoners daar geparkeerd stond, precies op het moment van de explosie in brand vloog. Dit geeft aanleiding tot speculaties. Was de explosie gericht op de bruidszaak? De politie sluit een drugsgerelateerd motief uit, maar het blijft onduidelijk waarom de winkel specifiek werd aangevallen.
De politie heeft een tipje van de sluier opgelicht, door te bevestigen dat de explosie waarschijnlijk gericht was op de bruidsmodezaak Aliyahs Styling. Ook werd bekend dat drie mannen zijn aangehouden in verband met de zaak, maar verder blijven veel details over de oorzaak en de motieven achter de explosie onduidelijk.”
Het onderzoek gaat snel door, met twee teams van de politie die zich richten op zowel het technische als het tactische onderzoek. De urgentie is hoog, en de hoop is dat snel duidelijk wordt wie verantwoordelijk is voor de ontploffingen die het leven van zes mensen hebben geëist.
-
Na jaren van relatieve rust laait de oorlog in Syrië weer op. Jihadistische rebellen winnen terrein, Assads regime wankelt. Wat betekent dit voor de toekomst van het land? Sam Verbeek bespreekt het met chef buitenland Matthijs van Schie.
De Syrische burgeroorlog ontstond in 2011 tijdens de Arabische Lente. Wat begon als een volksopstand tegen het regime van Bashar al-Assad, mondde al snel uit in een bloedige strijd. Assad reageerde met harde repressie en kreeg steun van bondgenoten Rusland en Iran. Tegelijk vormden rebellenallianties, variërend van jihadistische milities tot gematigde groepen, een front tegen het regime. De chaos werd compleet toen ook IS en de Koerden zich in het conflict mengden.
Een bevroren conflict ontdooit
In 2020 leek het conflict te bevriezen. Assad had grote delen van het land terugveroverd dankzij Russische luchtaanvallen, terwijl de rebellen zich concentreerden in de provincie Idlib. Het noordoosten van Syrië bleef in handen van de Koerden, gesteund door de Verenigde Staten. Iran gebruikte Syrië als doorvoerroute voor wapens naar Hezbollah in Libanon. Ondanks de (fragiele) wapenstilstand bleef het land verdeeld en gespannen.
De recente opmars van jihadistische rebellen, onder leiding van Hay'at Tahrir al-Sham (HTS), zet de machtsverhoudingen op scherp. In korte tijd veroverden de rebellen de strategische steden Aleppo en Hama. Nu dreigt ook Homs, de toegangspoort naar Damascus, te vallen. Assads regime staat onder toenemende druk.
Waarom escaleert het conflict nu opnieuw?
Een belangrijke reden ligt in geopolitieke verschuivingen. Rusland, dat jarenlang Assad steunde, is verzwakt door de oorlog in Oekraïne. Hezbollah, een andere bondgenoot, leed zware verliezen in de recente oorlog met Israël. Intussen steunt Turkije de rebellen, om zo de Koerdische invloed aan zijn grens te beperken.
Of het regime standhoudt, is onzeker. In elk geval maken de geopolitieke belangen duidelijk dat deze strijd nog lang niet voorbij is.
Lees hier het artikel van Matthijs van Schie
Lees hier het artikel van Linda Otter
-
Puuttuva jakso?
-
In podcast Elke Week bespreken hosts Sam Verbeek en Geerten Waling met buitenlandchef Matthijs van Schie het staakt-het-vuren tussen Israël en Hezbollah. Een akkoord dat zowel hoop als scepsis oproept.
Het staakt-het-vuren is het resultaat van maanden van diplomatieke inspanningen. Met daarin een grote rol voor de Verenigde Staten en ook Frankrijk, deels vanwege zijn historische banden met Libanon. Formeel werd er onderhandeld met de Libanese regering, en was Hezbollah indirect betrokken.
De spanningen waren opgelopen nadat Hezbollah sinds oktober 2023, na jaren van toch al aanhoudende aanvallen, duizenden raketten op Israël afvuurde. Israël begon daarop in september een grondoffensief in Zuid-Libanon. Hezbollah stelde aanvankelijk als voorwaarde voor een staakt-het-vuren dat Israël zijn offensief in Gaza zou staken, maar moest dit standpunt uiteindelijk laten varen.
De wapenstilstand een opsteker voor de Amerikaanse president Joe Biden. Zijn buitenlandbeleid kende eerder forse tegenslagen, zoals de chaotische terugtrekking uit Afghanistan in 2021 en het uitblijven van een doorbraak in Oekraïne.
Wat betekent de wapenstilstand voor Benjamin Netanyahu?
De rol van oorlogspremier versterkte zijn positie: tijdens een conflict wisselen landen zelden van leider. Tegelijk staat hij in Israël onder druk vanwege corruptiezaken en kritiek op zijn aanpak van de gijzelaarscrisis in Gaza.
De internationale kritiek op de premier blijft intussen toenemen, zeker na het arrestatiebevel door het Internationaal Strafhof. Hoewel de Verenigde Staten en een handvol bondgenoten hem blijven steunen, wordt Netanyahu’s diplomatieke bewegingsruimte steeds beperkter.
Een fragiele staakt-het-vuren
De wapenstilstand geldt formeel zestig dagen. Het is allesbehalve zeker dat die ook daadwerkelijk zolang zal duren. Israël blijft alert op mogelijke nieuwe aanvallen. Hezbollah is zwaar verzwakt, maar behoudt veel steun in Libanon. En het Libanese leger, dat de bufferzone in Zuid-Libanon moet bewaken, krijgt steun van Frankrijk en de Verenigde Staten, maar heeft een gebrek aan capaciteit.
Houdt de rust stand, of is er slechts sprake van een adempauze? De komende weken zal blijken of beide partijen zich aan de afspraken houden – of dat de regio wederom in chaos vervalt.
-
In podcast Elke Week bespreekt Sam Verbeek met Geerten Waling en Nard Lodewijk de schaduwkanten van de integriteitsindustrie. In het bijzonder de werkwijze van het gerenommeerde bureau Bezemer & Schubad, dat ondanks zijn reputatie fundamentele fouten maakt in onderzoeken naar sociale veiligheid op de werkvloer.
De vraag naar integriteitsonderzoeken is explosief gegroeid door schandalen rond #MeToo en andere misstanden bij grote organisaties. Werkgevers schakelen bureaus in om onderzoek te doen naar klachten over grensoverschrijdend gedrag. Dit moet op een objectieve en onafhankelijke manier gebeuren. Maar in de praktijk gaat het geregeld mis, ontdekten Waling en Lodewijk.
Fundamentele problemen in de aanpak
Het werk van Bezemer & Schubad toont hoe deze onderzoeken soms onzorgvuldig, oneerlijk en beïnvloedbaar zijn. In meerdere zaken speelt de opdrachtgever een te grote rol in het onderzoek. Beklaagden – vaak werknemers – worden onevenredig zwaar aangepakt, zonder dat hun rechten worden beschermd. Zo staat in rapporten veel irrelevante informatie, zoals subjectieve meningen van collega’s, en wordt geregeld de onderzoeksvraag overschreden.
Aan bod komt onder meer de zaak rond Gijs van Dijk (PvdA). Leidend daarin waren aannames in plaats van neutraal onderzoek, wat leidde tot grote reputatieschade voor het oud-Kamerlid. Ook in andere zaken, zoals die van een hr-directeur van een multinational, bleken onderzoeken van Bezemer & Schubad meer gericht op het bouwen van een zaak tegen de beklaagde dan op objectieve waarheidsvinding.
Oproep tot verandering
Experts pleiten voor strengere eisen aan deze bureaus, zoals een betere waarborg van de rechten van beklaagden. Ook roepen ze op tot beter toezicht. Bureaus zoals Bezemer & Schubad hebben een vergunning nodig, maar deze wordt slechts oppervlakkig getoetst. Er is geen tuchtrecht of beroepscommissie die toezicht houdt op de kwaliteit van het onderzoek. Dit maakt de integriteitsindustrie kwetsbaar voor misbruik en onzorgvuldigheden.
Slecht onderzoek schaadt niet alleen carrières en reputaties, maar ook de rechtsstaat. Tijd dat de overheid ingrijpt en orde schept in deze schimmige industrie, zeggen Waling en Lodewijk.
-
In de nieuwste aflevering van podcast Elke Week bespreken hosts Sam Verbeek en Geerten Waling met economieredacteur Joris Heijn EW's jaarlijkse Top 500 bedrijven.
Nummer 1 is opnieuw het relatief onbekende Vitol, een in Rotterdam gevestigd oliehandelsbedrijf met een jaaromzet van 370 miljard euro. Hoewel Vitol wereldwijd opereert, heeft het nog altijd sterke wortels in Nederland.
De top-3 wordt gecompleteerd door Ahold Delhaize, het moederbedrijf van Albert Heijn, en ASML. De chipmachinemaker heeft dit jaar een lagere omzet, maar scoort nog altijd hoog met dank aan zijn sterke beurswaarde en winstgevendheid.
Uit de lijst blijkt dat het Nederlandse bedrijfsleven gebukt gaat onder serieuze uitdagingen. Terwijl banken profiteerden van de stijgende rente, zag bijna de helft van de andere bedrijven de winst in 2023 dalen. Eenderde moest in het personeelsbestand snijden.
De lijst bevat ook lichtpuntjes. Zo komt online supermarkt Picnic op als jonge, snelgroeiende speler en is de chipindustrie nog steeds in opmars. Nederland behoudt een sterke positie door zijn relatief hoogopgeleide arbeidsmarkt en sterke infrastructuur zoals de Rotterdamse haven.
Toch lijkt de toekomst onzeker. CEO's van grote bedrijven maken zich in EW zorgen over het investeringsklimaat, dat lijdt onder meer hoge energieprijzen, toenemende regeldruk vanuit Den Haag en Brussel en de negatieve publieke opinie ten aanzien van het bedrijfsleven. De CEO's hameren op meer stabiliteit en een gunstigere investeringsomgeving.
Dit zijn de 500 grootste bedrijven van Nederland
Waarom CEO’s kritisch zijn over Nederlandse vestigingsklimaat
Hoe oliereus Vitol Nederlands grootste bedrijf werd
-
Het is chaos bij de Democraten in de Verenigde Staten. Na een zware verkiezingsnederlaag zitten ze met de handen in het haar: Trump heeft gewonnen, en het politieke landschap lijkt compleet op z’n kop gezet. Hoe kon het zo misgaan voor de Democraten?
Vandaag doen we iets speciaals. We schakelen namelijk over naar onze zusterpodcast, Race naar het Witte Huis, waar Hella Hueck en Victor Pak vanaf de eerste rij verslag doen van deze politieke klap. Hoor hoe zij de ontreddering van de Democratische Partij analyseren en bespreken wat dit betekent voor de toekomst van Amerika – en misschien zelfs voor de wereld.
Dus blijf luisteren, en ontdek wat er nu speelt in de Amerikaanse politiek.
-
In de podcast Elke Week, met Sam Verbeek en Geerten Waling vertelt politiek redacteur Victor Pak over het herstel van het CDA onder leiding van Henri Bontenbal.
Na het historisch slechte verkiezingsresultaat van vijf zetels in november 2023, werd het CDA een marginale rol in de Tweede Kamer toegedicht. De toekomst leek onzeker. Inmiddels zegt de partij met een terugkeer naar haar kernwaarden aan een comeback te werken.
Volgens CDA-leden en ingewijden verloor de partij de afgelopen jaren haar traditionele achterban door zich te richten op thema’s als economie en veiligheid, die meer bij de VVD passen. Het CDA dreef weg van haar oorspronkelijke christelijke en maatschappelijke waarden. Dit leidde tot een versnippering van de achterban en de opkomst van BBB en NSC.
Henri Bontenbal vaart nu met het CDA een sociaal-conservatieve koers, gericht op gemeenschapszin en fatsoen. Een jonge, gedreven fractie wil vechten voor haar kernwaarden en achterban. Hiermee wil de partij zich onderscheiden van haar electorale concurrenten en weer herkenbaar zijn voor de traditionele CDA-kiezer.
Bontenbal werkt tegelijk aan het versterken van het ‘clubgevoel’ in de partij, door meer aandacht te geven aan lokale afdelingen. Lokale CDA-vertegenwoordigers voelen zich nu beter gehoord en gewaardeerd.
De weg naar electoraal herstel is nog lang. Maar de waardering onder kiezers voor Bontenbal als Kamerlid en de kleine winst in de peilingen, zorgen voor voorzichtig optimisme bij de christen-democraten.
Lees hier: Met Bontenbal gelooft het CDA er weer in. Maar is de jubelstemming terecht?
Luister hier de podcast: Race naar het Witte Huis
-
In podcast Elke Week bespreken Sam Verbeek en Matthijs van Schie recente ontwikkelingen in de oorlog die Israël voert met Hamas en Hezbollah.
Met het doden van Hamas-leider Yahya Sinwar en Hezbollah-kopstuk Hashem Safiedinne, is het conflict met beide terreurbewegingen is nog niet ten einde. Hoeveel leiders moeten er nog worden uitgeschakeld voordat een vorm van dialoog mogelijk wordt?
Israël vindt een staakt-het-vuren pas bespreekbaar als Hamas de gijzelaars vrijlaat en zich overgeeft. Daarnaast blijft Hezbollah een dreiging ten noorden van Israël, door de Joodse staat voortdurend te bestoken met raketten. Israël stelt volledige ontwapening van Hezbollah als voorwaarde voor vrede.
Tot die tijd blijft Israël zich richten op het aanpakken van de bronnen van de dreiging, zowel in Gaza als in Zuid-Libanon. Waarbij de vraag steeds luider klinkt: hoelang kan dit zo nog doorgaan, zonder uitzicht op een duurzame oplossing?
-
In de podcast Elke Week bespreken Sam Verbeek en Geerten Waling met gast Marthe-Geke Bragt de impact van de stijgende zeespiegel op Nederland en hoe mensen daarop reageren.
Bragt legt uit da steeds meer Nederlanders, zoals een opleidingsmanager uit Rotterdam, nemen het gevaar serieus en verhuizen naar hoger gelegen gebieden. Het zijn niet de 'doemdenkers', maar weloverwogen burgers die zich voorbereiden op mogelijke overstromingen.
Makelaars spelen in op deze ontwikkelingen door huizen aan te prijzen met de hoogte boven NAP. Hoewel de Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM) nog geen duidelijke trend ziet in de verkoop van huizen, is er wel toenemende aandacht voor de veiligheid van locaties. De Nederlandse Bank waarschuwt kredietverstrekkers al om rekening te houden met overstromingsrisico’s. Daarnaast beginnen verzekeraars risico’s in te calculeren in hun premies, wat betekent dat wonen in overstromingsgevoelige gebieden in de toekomst duurder kan worden.
Naast de verhalen van mensen die verhuisden, zoals een stel dat vanuit Rotterdam naar een 'bolakker' in Helmond vertrok, werd ook het incident bij de sluizen in Muiden besproken. Een oplettende medewerker voorkwam toen dat Amsterdam grotendeels onder water zou komen te staan. Dit incident toont hoe afhankelijk Nederland is van watermanagement en de techniek die ons veilig moet houden.
Voor wie benieuwd is hoe hoog zijn of haar woning ligt en of er overstromingsgevaar dreigt, is de website overstroomik.nl een handige tool.
Controleer het overstromingsgevaar op: https://overstroomik.nl
-
In podcast Elke Week bespreken Sam Verbeek, Geerten Waling en Carla Joosten de mediastorm na de verstoorde herdenking op maandag 7 oktober van de Hamas-aanslag in Israël, precies een jaar geleden.
Tijdens de herdenking op de Dam deed zich op het Damrak een pro-Palestijnse tegendemonstratie voor. Onderweg naar de herdenking, moesten Joodse mensen langs de tegendemonstratie lopen. Tegendemonstranten belaagden en intimideerden hen, en pakten de Israëlische vlag af. De sfeer was grimmig en de politie pakte diverse tegendemonstranten op.
Geert Wilders reageerde op X: 'Het land uit met dat tuig. En Halsema mag mee,' verwijzend naar de Amsterdamse burgemeester. De provocatieve tweet past in Wilders' mediastrategie, die hij al jaren hanteert om de politieke agenda te bepalen.
De PVV-leider tweet korte, krachtige boodschappen die veel media-aandacht genereren. Behalve bij verkiezingen geeft hij zelden inhoudelijke interviews. In plaats daarvan houdt hij wekelijks een persmoment in de wandelgangen van de Tweede Kamer. Journalisten drommen daar samen om zijn mening te horen.
Met zijn controversiële uitspraken en eenzijdige interactie met de pers weet Wilders effectief de nieuwsagenda te sturen, zijn boodschap te verspreiden en de publieke opinie te beïnvloeden. Zijn tweet over de tegendemonstratie leidde tot felle reacties in Den Haag en de media, waarbij Wilders werd opgeroepen afstand te nemen van zijn woorden.
Grote druk kwam er ook te staan op premier Dick Schoof, die uiteindelijk benadrukte dat het kabinet alle burgemeesters steunt – inclusief Femke Halsema.
-
In podcast Elke Week bespreken host Sam Verbeek en Matthijs van Schie (chef buitenland) de escalerende spanningen tussen Israël, Hezbollah en Iran.
Dinsdagavond 1 oktober reageerde Iran met een grote raketaanval op Israëls succesvolle acties van de afgelopen weken. Zo schakelde Israël veel kopstukken uit van de Libanese terreurbeweging Hezbollah, die wordt gesteund door Iran. De recente dood van Hezbollah-leider Hassan Nasrallah geldt als één van Israëls grootste strategische successen in jaren, met grote gevolgen voor de machtsstructuren in de regio.
In de weken voor Nasrallahs dood voerde Israël al diverse succesvolle operaties uit tegen Hezbollah. Zo liet zijn militaire inlichtingendienst medio september duizenden piepers van Hezbollah-leden simultaan ontploffen. Deze geavanceerde operatie leidde voor Hezbollah tot ruim dertig doden, bijna drieduizend gewonden, en een verlies van prestige en communicatiecapaciteit.
Inmiddels is Israël begonnen met een grondoffensief in Libanon. Verdrijving van Hezbollah-strijders uit het grensgebied moet de voortdurende raketdreiging verminderen in Noord-Israël, waar steden al maanden zijn ontruimd. Het offensief is een verdere escalatie in het conflict in de regio, dat begon met de Hamas-aanslagen van 7 oktober en steeds meer betrokkenheid van Hezbollah en Iran met zich brengt.
De vraag is nu hoe Iran en Hezbollah reageren op de acties van Israël. Met de steun van de Verenigde Staten blijft Israël vastberaden om de dreiging in het noorden van het land weg te nemen, terwijl de spanningen in de regio oplopen.
-
Duitsland-correspondent Guy Hoeks vertelt in de podcast Elke Week over de asielproblematiek in Duitsland. Vooral de herinvoering van grenscontroles is een symptoom van een dieper liggend politiek probleem.
De grenscontroles, geïntroduceerd door de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser, zijn bedoeld om de instroom van asielzoekers te reguleren. Hoewel deze maatregelen voor veel oponthoud zorgen, wordt hiermee geprobeerd de toenemende druk op de Duitse asielopvang te verlichten. Maar de vraag rijst of deze ingrepen daadwerkelijk iets oplossen, of dat het vooral om symboolpolitiek gaat.
De huidige asielproblematiek moet gezien worden in het licht van eerdere gebeurtenissen, zoals de vluchtelingencrisis in 2015. Toen opende bondskanselier Angela Merkel de grenzen voor meer dan één miljoen vluchtelingen met haar beroemde uitspraak 'Wir schaffen das'. Dit leidde tot een periode van Willkommenskultur, waarin Duitsland zich profileerde als een land dat klaarstond om te helpen. Inmiddels is die houding aanzienlijk veranderd. Veel Duitsers voelen zich in de steek gelaten door het gebrek aan integratie en de lasten die asielzoekers op de samenleving leggen. Hierdoor komt Merkels open-deurbeleid als een boemerang terug in het huidige debat.
Het politieke klimaat in Duitsland wordt nu gekenmerkt door toenemende verdeeldheid, waarbij het verschil in opvattingen tussen Oost- en West-Duitsland prominent naar voren komt. In Oost-Duitsland is de radicaal-rechtse AfD inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke politieke speler. De partij weet in te spelen op gevoelens van onvrede en angst voor migratie, die deels voortkomen uit de economische achterstand en het gebrek aan historische migratie in deze regio's. In het westen van Duitsland daarentegen, waar al decennia migranten wonen, zijn de inwoners gewend aan een multiculturele samenleving en is er meer steun voor een liberale benadering van asielzoekers en migratie.
Deze verschillen hebben hun oorsprong in het verleden. Terwijl West-Duitsland na de Tweede Wereldoorlog een grondige verwerking van zijn nazi-verleden onderging, ontbrak deze reflectie in Oost-Duitsland. Bovendien zorgde de Duitse hereniging in 1990 voor het gevoel in het oosten dat zij zich daar moesten aanpassen aan de West-Duitse normen en regels. Hierdoor ontstonden een diepgewortelde frustratie en een gevoel van achterstelling, wat nu tot uiting komt in de electorale steun voor partijen als de AfD.
De politiek in Duitsland is hierdoor instabieler dan ooit. De verkeerslichtcoalitie onder leiding van Olaf Scholz (SPD), met de Groenen en de liberale FDP, wankelt. Hoewel de SPD probeert de coalitie bijeen te houden, blijven de tegenstellingen tussen de partijen over asiel en financiën groot. De vraag is of deze coalitie de komende maanden kan overleven, gezien de druk vanuit de oppositie en de dreigende electorale verliezen. Het is duidelijk dat Duitsland voor een cruciale periode staat waarin het land zijn koers ten aanzien van migratie en asiel opnieuw moet definiëren.
Lees hier de artikelen van Guy Hoeks:
Bevindt Oost-Duitsland zich op een doodlopende weg?
De Duitse welkomstcultuur is dood en begraven
-
In de nieuwste aflevering van de podcast 'Elke Week' gaat Sam Verbeek in gesprek met economie-redacteuren Jeroen van Wensen en Lotte Elbrink over de Miljoenennota 2025.
Politiek redacteur Carla Joosten geeft daarnaast de eerste reacties vanuit Den Haag. Het gesprek richt zich op de bestendigheid van de begroting, de fiscale maatregelen en de impact op het bedrijfsleven en het midden- en kleinbedrijf (MKB).
Hoe bestendig is de begroting?
De begroting van 2025 wordt als kwetsbaar gezien. Ondanks de huidige economische groei blijft het begrotingstekort dicht bij de 3%. Dit roept vragen op over wat er zal gebeuren bij een economische terugval. Er wordt veel gesproken over het belang van solide begrotingsbeleid, maar het tekort blijft een punt van zorg. Dit zorgt voor onzekerheid op de lange termijn, vooral als er geen structurele maatregelen worden genomen om de uitgaven te beperken.
Wat zijn de meest opvallende fiscale maatregelen?
Een van de meest opvallende maatregelen is de geplande btw-verhoging. Deze maatregel moet miljarden opbrengen, maar krijgt veel kritiek. Vooral het verschil in tarieven tussen bijvoorbeeld kamperen (laag btw-tarief) en hotels (hoog btw-tarief) wordt gezien als oneerlijk en juridisch kwetsbaar. Daarnaast blijft de complexe giftaftrekregeling voor burgers ongewijzigd, wat zorgt voor administratieve rompslomp.
Wat doet dit kabinet voor het bedrijfsleven en het MKB?
Het kabinet wil de regeldruk voor ondernemers verminderen, vooral voor het MKB. Er is meer aandacht voor de Adviesraad Toetsing Regeldruk (ATR), die een grotere rol moet krijgen in het adviseren over nieuwe wetgeving. Ook wordt geprobeerd om extra lasten en regelgeving vanuit de EU te vermijden, wat gunstig kan zijn voor ondernemers in Nederland.
Welke maatregelen treffen vooral de middeninkomens?
Er is extra aandacht voor de belastingdruk van middeninkomens. Hoewel eerdere kabinetten al stappen hebben gezet om de zogenaamde marginale druk te verlagen, blijft het probleem bestaan. Mensen die extra werken, houden vaak weinig over door de combinatie van hogere belastingen en lagere toeslagen. Het kabinet kijkt nu naar alternatieve oplossingen, zoals een meerwerkbonus.
Wat zijn de reacties vanuit Den Haag?
De eerste reacties in Den Haag zijn gemengd. Sommige politici zijn positief over de continuïteit van het beleid, terwijl anderen vinden dat er te weinig wordt gedaan om de regio’s en specifieke sectoren te ondersteunen. Ook ondernemersorganisaties geven aan dat er weliswaar liefde voor het bedrijfsleven is, maar dat het vertrouwen in daadwerkelijke verbeteringen nog moet groeien.
-
In podcast Elke Week gaat host Sam Verbeek in gesprek met politiek redacteur Eric Vrijsen over de terugtreding van Pieter Omtzigt.
Deze week werd bekend dat Pieter Omtzigt, leider van Nieuw Sociaal Contract (NSC), zich voor onbepaalde tijd terugtrekt uit zijn functie vanwege gezondheidsklachten, waaronder een burn-out. Voor wie Omtzigt al langer volgt, komt dit niet als een verrassing. Enkele jaren geleden had hij zijn eerst burn-out, en sindsdien heeft hij voortdurend moeten balanceren tussen zijn politieke ambities en zijn gezondheid.
Omtzigt staat bekend om zijn immense werkethiek; zelfs tijdens treinreizen werkt hij onverstoorbaar door. Hij is gepassioneerd en zeer betrokken bij zijn werk, maar deze toewijding eist ook haar tol. Sinds de oprichting van NSC is de druk op hem verder toegenomen. De partij behaalde onverwacht veel succes bij de verkiezingen in 2023, en met het toetreden tot het kabinet nam de verantwoordelijkheid alleen maar toe. Omtzigt is geen man die gas terugneemt zodra hij een doel heeft bereikt. Hij blijft zich inzetten voor zijn speerpunten, zoals bestuurlijke integriteit en burgerrechten.
De zware werkdruk en de verantwoordelijkheid die kwamen met het leiderschap van NSC, gecombineerd met zijn persoonlijke drang om overal bij betrokken te zijn, lijken hem uiteindelijk te hebben ingehaald. Zijn terugtreden komt op een moeilijk moment, aangezien het kabinet nog maar net is gevormd en het piepjonge NSC een belangrijke rol speelt in de coalitie.
Omtzigt maakte bekend dat Nicolien van Vroonhoven hem tijdelijk zal vervangen als fractievoorzitter. Hoewel Van Vroonhoven ervaring heeft, mist ze de nationale bekendheid en het aanzien van Omtzigt. Dit roept de vraag op hoe de dynamiek binnen het kabinet zal veranderen. Andere fractievoorzitters, vooral van de grotere partijen, zullen moeten omgaan met een vervangster die wellicht niet dezelfde invloed kan uitoefenen. In de komende weken zal blijken of dit tijdelijke leiderschap de stabiliteit binnen NSC kan waarborgen, of dat het een groter effect zal hebben op de koers van de partij en de coalitie.
-
In de nieuwste aflevering van de podcast Elke Week gaat host Sam Verbeek in gesprek met redacteur Lotte Elbrink over jonge mannen van Generatie Z: hoe conservatief zijn zij?
Terwijl de meeste jonge mannen nog steeds progressief denken over kwesties als abortus en homoseksualiteit, is een significante groep conservatiever dan hun vrouwelijke leeftijdsgenoten en zelfs oudere generaties. Dat blijkt uit onderzoek door Ipsos I&O, in opdracht van EW.
Intussen lijken radicaal-rechtse partijen steeds meer jonge mannen te trekken met kritiek op onderwerpen als genderfluïditeit en lhbti+-acceptatie. Waar komt deze conservatieve verschuiving vandaan? En wat belooft dit voor de toekomst?
In deze aflevering van Elke Week duiken Sam Verbeek en Lotte Elbrink in de cijfers, mogelijke oorzaken en gevolgen, en verrassende inzichten. Luisteren dus!
-
In podcast Elke Week bespreken host Sam Verbeek en gasten Geerten Waling en Laurien Onderwater de bezuinigingen op het hoger onderwijs en de staat van de academische vrijheid.
Met een miljard euro aan bezuinigingen in het vooruitzicht, zien universiteiten hun toekomst somber in. Koepelorganisaties waarschuwen dat deze ingrepen gelijkstaan aan het verlies van één grote of twee kleine universiteiten, wat de academische wereld hard zal treffen.
Ook kampen universiteiten met toenemende druk op de academische vrijheid. Niet alleen activisme tegen Israël vormt een bedreiging voor onafhankelijk onderzoek, maar ook activisme rond thema's als milieu, klimaatverandering, vaccinaties en genetische modificatie. Naast de sociale en geesteswetenschappen hebben dus ook de exacte wetenschappen hiermee te maken. Wetenschappers gaan steeds vaker over tot zelfcensuur, uit angst voor de publieke opinie of zelfs ontslag – vooral als hun onderzoek over een (politiek) beladen onderwerp gaat.
Nieuwe studenten krijgen een uitdagend begin van hun studiejaar. Ze stappen een gepolitiseerde omgeving binnen, waar protesten en activisme de sfeer bepalen. Het lijkt erop dat de spanning op universiteiten de komende maanden verder zal toenemen.
Luister podcast Race naar het Witte Huis hier
-
In de nieuwste aflevering van podcast Elke Week bespreken misdaadjournalist Gerlof Leistra en presentator Sam Verbeek de herhaalde ernstige misdrijven door ex-tbs'ers Mark B. en Michael van H. Is het systeem nog wel houdbaar?
Mark B. pleegde in 1993 doodslag op een zestigjarige man en werd veroordeeld tot een gevangenisstraf en een tbs-maatregel. Hij kwam in 2019 vrij. In 2023 doodde hij opnieuw een vrouw, in Groningen. Deze daad heeft hij vorige week bekend.
Michael van H. kreeg in 2015 drie jaar gevangenisstraf en tbs kreeg voor een gewelddadige verkrachting. In 2022 werd zijn tbs opgeheven. Nu wordt hij verdacht van poging tot ontvoering en mishandeling van twee vrouwen in Utrecht, die hij 's nachts van hun fiets zou hebben getrokken. Vorige week werd hij opgepakt.
Deze incidenten hebben geleid tot een hernieuwde discussie over het tbs-stelsel. De nieuwe staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, Ingrid Coenradie (PVV), staat nu voor een moeilijke klus. Haar partij wil het tbs-systeem afschaffen, maar daarvoor is onvoldoende politiek draagvlak. Bovendien is er al langer een tekort aan tbs-plekken, en blijft het aantal patiënten toenemen.
Ook de zware druk op het personeel in de tbs-klinieken komt aan bod in de podcast. Elke keer dat een ex-tbs'er toch weer de fout in gaat, raken medewerkers ontmoedigd. Het heeft namelijk invloed op hun werk en op de vrijheden van andere patiënten. Komende maanden moet blijken of Den Haag een oplossing weet te vinden.
-
In podcast Elke Week spreekt Sam Verbeek met misdaadjournalist Gerlof Leistra over de veelvuldig bedreigde Ron van Uffelen, die deze week overleed.
Loodgieter Van Uffelen stierf maandagavond 12 augustus op 45-jarige leeftijd na een hartstilstand. Zijn huis in Vlaardingen, zijn bedrijf en zelfs familieleden waren in ruim een jaar meer dan 25 keer het doelwit van vuurwerkbommen en andere vormen van intimidatie. De reden voor het intense geweld bleef onbekend. Dit leidde tot geruchten over betrokkenheid van Van Uffelen bij criminele activiteiten, zoals de aanleg van drugslaboratoria. Hijzelf ontkende elke betrokkenheid, ondersteund door zijn blanco strafblad.
De Vlaardingse burgemeester Bert Wijbenga speelde een ongemakkelijke rol in de zaak. Als verantwoordelijke voor de veiligheid in zijn gemeente, nam hij maatregelen om zowel Van Uffelen als omwonenden te beschermen. Dit leidde tot spanningen, vooral toen Wijbenga op een zeker moment het contact met Van Uffelen weigerde. Dit gaf de man het gevoel dat hij als crimineel werd behandeld, terwijl hij geen enkel idee zei te hebben waarom hij werd aangevallen.
Woensdag 14 augustus werd de zaak nog vreemder, toen opnieuw explosieven werden gevonden in de buurt van Van Uffelens huis. Twee verdachten zijn opgepakt. Sam Verbeek spreek met misdaadjournalist Gerlof Leistra over de bizarre gebeurtenissen, die voor de nabestaanden een voortdurende nachtmerrie blijken.
Vragen of reacties? Mail dan naar [email protected]
-
In de nieuwste aflevering van podcast Elke Week bespreekt Sam Verbeek met chef buitenland Matthijs van Schie de escalerende spanningen tussen Iran en Israël.
De liquidatie van Hamas-leider Ismail Haniyeh in Teheran heeft de spanningen op scherp gezet. Een woordvoerder van het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken benadrukt dat stabiliteit in de regio alleen mogelijk is door Israël te straffen en afschrikking te creëren.
Wraak blijkt moeilijker dan Iran op voorhand dacht. Omringende landen roepen op tot de-escalatie. Maar het regime lijkt vastbesloten om Israël snel te straffen. Teheran wil een herhaling van zijn weinig effectieve raket- en droneaanval in april voorkomen. Toen hielpen diverse Arabische landen bij de verdediging van Israël. De schaamte in Iran was groot toen Arabische leiders de westerse coalitie stilzwijgend steunden.
Deze verdeeldheid tussen de sjiitische en soennitische landen, versterkt door de Abraham-akkoorden tussen Israël en vier Arabische staten in 2020, vormt een belangrijke achtergrond bij de huidige spanningen. Iran probeerde deze week de islamitische landen te overtuigen van de noodzaak van een aanval op Israël, door de Organisatie voor Islamitische Samenwerking bijeen te roepen. Of deze diplomatieke inspanning succesvol was, is onduidelijk.
Intussen vuurt Hezbollah raketten af vanuit Zuid-Libanon op Noord-Israël. Gebruikt Teheran Hezbollah als proxy-leger om zijn wraak uit te voeren? Matthijs van Schie legt het uit in podcast Elke Week.
-
Podcast Elke Week besteedt aandacht aan de moord op Ismail Haniyeh (Hamas) en Fuad Shukr (Hezbollah). Wie waren zij, en wat zijn de gevolgen van hun dood voor de oorlog met Israël?
Haniyeh vervulde een cruciale rol binnen Hamas, vooral na de aanslagen in Israël van 7 oktober. De politiek leider bepaalde de Hamas-strategie en woonde sinds 2017 voornamelijk in Qatar. Zijn dood, dinsdag 30 juli in Teheran, kan de druk op Hamas verhogen om in te stemmen met een staakt-het-vuren onder Israëlische voorwaarden.
Kort vóór Haniyeh werd Fuad Shukr, als hoge Hezbollah-commandant betrokken bij aanvallen op Israël, gedood bij een droneaanval in Beirut. Een deel van de internationale gemeenschap, vooral islamitische landen, reageert met woede en verontwaardiging op beide liquidaties.
Israël voert strijd tegen zowel Hamas in Gaza, Hezbollah in Libanon als de Houthi's in Jemen, die allen de Joodse staat willen vernietigen. De moord op Haniyeh en Shukr is een voorbeeld van hoe Israël zijn veiligheid probeert te waarborgen door sleutelspelers van terroristische organisaties uit te schakelen. Ook geeft Israël hiermee een signaal af aan zijn vijanden dat het overal kan toeslaan, ook diep in vijandig gebied.
Wat nu? Hun dood kan leiden tot meer voorzichtigheid bij deze vijandige groepen, maar ook tot escalatie van het conflict in het Midden-Oosten. Sam Verbeek spreekt erover met Geerten Waling en EW's buitenlandchef Matthijs van Schie.
- Näytä enemmän
