Episodes
-
Voor de Tweede Wereldoorlog werd het zware werk op het veld uitgevoerd met trekpaarden. Veel boeren hadden verschillende paarden en ook een hengst op stal. Daardoor waren ze naast landbouwer ook automatisch fokker van trekpaarden. Pierre vertelt over zijn liefde: het Boulonnais trekpaard. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Het dorp heeft voor Wouter Deprez verschillende facetten. Hij groeide op in Geluwe en hoorde de verhalen over vroeger van zijn moeder en zijn oudere broers. Van zijn vader vernam hij hoe het eraan toe ging in diens geboortedorp: Dadizele. Nu woont Wouter Deprez in Gent waar zijn wijk ook dorpse trekjes vertoont. Het dorp is voor hem dan ook minder een fysieke plaats dan wel een bundeling van ervaringen en verhalen. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Episodes manquant?
-
Wil je graag het podium op en cabaretier worden? Dan is het advies van Wouter Deprez: begin eraan. Zoek een plek om te spelen - de tuin van vrienden of een café - en spreek een datum af. En dan, ja, dan kom je tot de conclusie dat je nog geen materiaal hebt, dat je iets moet bedenken… Kortom: zet jezelf voor blok, laat de paniek toe en maak iets. Dus: begin eraan en luister eerst naar deze uitzending… - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Maurice Ansel houdt van het Boulonnais trekpaard. Niet alleen om zijn schoonheid, maar ook om zijn werkkracht. Maurice is 84 en heeft decennialang het land bewerkt met Boulonnais trekpaarden. Hij is erdoor besmet. Hij spreekt over Boulonnais paarden als over een “virus”. Je bent dus gewaarschuwd voor het besmettingsgevaar. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Gerard Crevits wordt zaterdag 97 jaar. Hij vertelt over de veranderde tijd in Vladslo. De oorlog was volgens hem een katalysator. Dat illustreert hij met een eenvoudig voorbeeld: de Duiters trokken in ’40 het land binnen te paard en vier jaar later kwamen de Engelsen langs met tanks en vrachtwagens… Wat een verschil! Zijn vader heeft nooit een tractor gewild, dus was het aan Gerard om te beginnen met “zittend” te boeren. Je moet mee met de tijd… - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Op een wandeling door een bos kom je soms niemand tegen. Geen mens. Geen dier. Geen kat. Dat is niet zo met René Nauta. Het verslag van zijn wandeling leest als een spannend boek. Want René zag de voetafdrukken van een hert, spotte de drinkplaats van een das, hoorde het scharrelen van een egel en ontweek de keutels van een zwijn. Waar jij en ik door een leeg bos wandelen, zit hetzelfde bos voor René vol dieren. Om hetzelfde te ontdekken en te beleven moet je niet urenlang in een schuilhut zitten, maar net als René door het bos dwalen. Of gewoon door je tuin of het park om de hoek. René vertelt hoe je begint met spoorzoeken. - ikwashier.live bewaart tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
In een wegwerpmaatschappij hebben we eigenlijk niks aan traditionele ambachten. We kopen immers onze spullen bij de grote, internationale ketens in baanwinkels of online. En klaar. Toch willen Beke Olbers en Lynn Vanheste ambachten - zoals het traditioneel looien - in leven houden en doorgeven. Uit respect voor de eeuwenoude traditie. Uit respect voor het dier. Maar ook uit zelfrespect, als mens. Door een ambacht te leren, win je een stuk zelfstandigheid en zelfredzaamheid terug. Wil je na het beluisteren van deze uitzending zelf aan de slag, weet dat dit met beperkte middelen kan, maar dat het looiproces tijd, veel tijd en spierkracht vraagt. Succes. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Beernem is een merkwaardig dorp. Verdeeld door de spoorweg, de vaart en de autoweg E40 is het toch - of mede daardoor - een hechte gemeenschap. In de vorige eeuw waren de winkels, cafés en de kerk de motor en de lijm van de gemeenschap. Iedereen kende iedereen. De komst van een grootwarenhuis en de stille leegloop van de kerken deden de motor stilvallen. Maar de inwoners van Beernem wilden elkaar blijven zien, en de ene na de ander vereniging zag het daglicht. Carlos Croene vertelt over zijn bloeiende Beernem van vroeger en nu. - ikwashier.live bewaart tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Vladslo was midden vorige eeuw een kleine landelijke gemeente, met alle voorzieningen, een grote samenhorigheid en een alziende pastoor. Ondertussen is het dorpsgevoel verwaterd. Dat kan je toeschrijven aan het verbrokkelen van het geloof, het verdwijnen van vele cafés, winkels en de bankautomaat, de fusie met stad Diksmuide, de vele aangespoelden of de komst van de tv. Maar volgens Godelieve Debruyne en Willy Devos is vooral de komst de auto nefast gebleken. Het dorp werd nietig in een plots grotere en bereikbare wereld. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Als je in Zogge bij de kerk gaat wonen, dan is de kans groot dat men bij je aanklopt met de vraag of je klokkenluider wilt worden. Vrijwel alle kerkklokken in Vlaanderen worden elektronisch gestuurd, maar in Zogge hangen nog heren van stand met hun volle gewicht aan de touwen. Maar klokkenluiden gaat niet alleen om kracht, het vraagt ook finesse en gevoel voor timing. Klokkenluider Kristof Moonen vertelt. - Het manueel klokkenluiden is immaterieel cultureel erfgoed. - ikwashier.live bewaart tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Mannekensvere was in de vorige eeuw een bruisend dorp met zes cafés en veel wilde verhalen. En dat met nog geen 500 inwoners. De huizen zijn vandaag nog steeds bewoond, maar het dorpsleven van weleer is verdwenen. De kerk staat er doelloos bij. Overdag zwermen de bewoners uit, naar het werk, naar winkels in de stad. ’s Avonds zijn de straten leeg. De rolluiken neer, de tv aan. Hubert Coene vertelt over zijn geboortedorp midden vorige eeuw… (Mannekensvere is nu een deelgemeente van Middelkerke.) - ikwashier.live bewaart tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Van het leven, het werk en het dorp van Etienne Lebbe kan je vandaag bijna niks meer zien. Leisele telde midden vorige eeuw nog 17 herbergen en veel winkels en ambachtspanden. Vandaag vind je hier en daar nog een litteken op een gevel. En op de begraafplaats rusten de getuigen. Etienne stelt op zijn 90e nuchter vast: “de tijden zijn zeer veranderd”. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Je begint niet met een Boulonnais wanneer je het ras niet kent. Een Boulonnais is een koudbloed met pit. Je kan dus vallen op een rustig, braaf paard maar ook op een Boulonnais die veel beweging nodig heeft. Of een type met een grote trekkracht. Het is dus kunst eerst jezelf te kennen en te weten welk temperament bij je past. Christophe Debruyne - Élevage du Bon Coin - helpt je op weg. - Trekpaarden zijn immaterieel cultureel erfgoed. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Het klinkt misschien wat vreemd: maar op de Zomergemse Vette Veemarkt zijn nog maar weinig vette dieren te vinden. Het slachtrijp vee is afgemest met een afgemeten dieet. Het is de passie van Maxime en Ives Lambrecht van Quality Feed om de veranderende tijdsgeest op de hielen te zitten. Vandaar hun focus op een lokaal runderras - het Belgisch Witblauw - en een focus op duurzaam veevoer, samengesteld uit restproducten uit onze voedingsindustrie. - Markten, jaarmarkten en dierenprijskampen zijn immaterieel cultureel erfgoed. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
De Zomergemse Vette Veemarkt is de laatste historische markt voor slachtrijp vee. Die kreeg wel onlangs gezelschap van de Veemarkt van Moeskroen, die gehouden wordt op de LAR in Rekkem. Maar nog steeds en dat sinds 1847 worden elk jaar runderen gekeurd op het marktplein van Zomergem, de dieren zijn afgemest en klaar voor de slagerij. Johan De Smet vertelt over zijn passie voor dieren en het vele werk dat nodig is om deze historisch markt, een traditie en erfgoed, in stand te houden. - Markten, jaarmarkten en dierenprijskampen zijn immaterieel cultureel erfgoed. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Elke dorp of elke stad heeft een centrum. En daar hoort een boom. Voor de Germanen was het een oerboom. Voor de Fransen was de dorpsboom het symbool van de vrijheid. In Schellebelle staat een linde. Ooit gekapt door de pastoor maar door de Heemkring in 1976 opnieuw aangeplant. De initiatiefnemers komen in deze uitzending aan het woord over deze dorpslinde: De Stenen Linde van Schellebelle. Met Guido Van der Eecken, Karel De Jaeger en Guy Uyttenhove. - De Stenen Linde is cultureel erfgoed. - ikwashier.live bewaart tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Op de jaarmarkt van Schellebelle vind je nog één straat met paarden. Het is een restant en getuigenis van de beroemde middeleeuwse paardenmarkt die alle straten en pleinen van Schellebelle vulde. Vandaag palmt de kermis het dorp in en is het feestweekend vooral bekend als Potjesmarkt. Heemkring Schellebelle ontrafelt de geschiedenis en vertelt waar de Potjesmarkt vandaan komt, hoe de fanfare de potjes terug liet bakken en waarom je pas een Schellebellenaar bent wanneer je een set potjes in huis hebt. Met Karel De Jaeger, Guy Uyttenhove en Guido Van der Eecken. - De Potjesmarkt is immaterieel cultureel erfgoed. - ikwashier.live bewaart tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Tot de tweede wereldoorlog was het berenlopen een wijdverbreid volksgebruik, met in de hoofdrol: de beer als geluksbrenger. In Schellebelle overleefde de traditie de oorlog maar verdween toch in de jaren zestig. Vijftig jaar geleden blies de Heemkring van Schellebelle nieuw leven in de ‘rondgang met Den Beer’. Sindsdien doet Den Beer - op het einde van het jaar - opnieuw zijn ronde om alle inwoners van Schellebelle een voorspoedig jaar te wensen. De berenlopers van het eerste uur - Guido Van der Eecken, Guy Uyttenhove en Jan Delens - vertellen. - Het berenlopen is immaterieel cultureel erfgoed. - ikwashier.live archiveert tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
Wil je dierenarts voor paarden worden, dan is het is niet voldoende om van paarden te houden. Je moet ook een lange studie door van zes jaar, een brede opleiding waarbij niet alleen paarden de revue passeren maar ook gezelschapsdieren als honden en katten en herkauwers als koeien, schapen en geiten. Een zware opleiding die vooral inzet op inzicht, want… een dier, je patiënt, praat niet. Je moet dus leren kijken, voelen, ruiken, nadenken,… en een diagnose stellen. Leeuwe Van Havermaet vertelt… - De cultuur rond het trekpaard is immaterieel cultureel erfgoed. - ikwashier.live bewaart tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
-
In het verkeer is het voor iedereen wennen aan de vele nieuwe borden, lijnen en drempels langs en op de weg. Dat geldt ook voor paarden die als eerste die nieuwe signalisatie opmerken. Danny Van Damme rijdt met huifkarren rond en wil dat op een veilige manier doen. Daarom mogen zijn jonge Vlaamse paarden enkel op stap in tweespan met een ander ouder, geleerd paard. Een leerproces dat geduld vraagt en wel een jaar duurt. - De cultuur rond het trekpaard is immaterieel cultureel erfgoed. - ikwashier.live bewaart tradities en erfgoed, vooral immaterieel of ‘levend’ erfgoed.
- Montre plus