エピソード
-
אם יש מישהו שמבין דבר או שניים באסטרטגיה, קביעת מטרות, חתירה להשגתן וניהול מו"מ הוא מוטי קריסטל. הוא היה שם בהרבה מאוד צמתים, עמוק בחדרים הסגורים. לקראת יום השנה לקטסטרופת ה-7 באוקטובר, שיחה על הכאוס הצבאי-פוליטי-מדיני (וגם החברתי) שאליו מובילה ממשלת ישראל ובעיקר בנימין נתניהו; על האתגרים בכל החזיתות (השיחה הוקלטה בבוקר היום שבו ישראל הותקפה בטילים בליסטיים מאיראן); על הדומה והשונה שבין משברי השבויים, חטופים ובני ערובה בעבר מול המצב הקשה והסבוך היום (בין השאר, קריסטל היה מעורב במו"מ לשחרור גלעד שליט והשתתף בסדרת הדוקו "שבויים"). הוא לא בהכרח מסכים עם הקביעה שנתניהו אינו מעוניין בהחזרת שבויים חיים, אבל מודה שהאינטרסים האישיים והפוליטיים שלו גוברים על השיקולים האחרים. ולמרות הכל, הוא בכל זאת אופטימי ומאמין שנוכל לבנות מחדש את המדינה וההחברה הישראלית. מוזמנים לשיחה נוספת שהוקלטה באולפן הרצאות מהכורסא | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
רגע לפני ראש השנה, שבאופן מצמרר יתחבר בהפרש של ימים ספורים ליום השנה לקטסטרופה של השבעה באוקטובר - שיחה נוספת עם הפילוסוף פרופ' אבי שגיא. על המאבק היומיומי מול הרוע, ההפקרה, השנאה, האלימות וההתעמרות. על מהותו של הייאוש וחשיבותה של התקווה. שגיא מציע להביט בחצי הכוס המלאה - אבל עד כמה מלא החצי הזה? להתמקד במאבק, כל אחד על-פי יכולתו; לעשות טוב ככל שרק אפשר; להשתדל לשוחח ולנסות להשפיע; לזכור את ההתגייסות האזרחית והחברתית המדהימה, חסרת התקדים, שהחליפה את הממשלה בימים השחורים לפני שנה; ולהשתדל לנתק את המעשה האזרחי הנשגב מהפוליטיקה הירודה. חובה על כולנו לנסות, למרות שההצלחה אינה מובטחת. מוזמנים לעוד שיחה שהוקלטה באולפן "הרצאות מהכורסא" | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
エピソードを見逃しましたか?
-
מאז שהוקמה בשלהי שנות ה-90, פועלת מועצת הכפרים הלא מוכרים בנגב למען הכרה ממשלתית רשמית בכפרים הבדואים ברחבי הנגב. בשיחה עם מנכ"לית המועצה, ד"ר יעלה רענן והיו"ר עטייה אלאעסם, נפרס עוול שנמשך לאורך כל שנות המדינה. המועצה פועלת לעידוד תכנון אזורי של הכפרים ושימוש בקרקע כמקור פרנסה, שימור מסורות, חיזוק היכולות הכלכליות של התושבים, קבלת שירותים ממשלתיים, ביטול הריסת בתים וצמצום מדיניות הפקעת קרקעות. לעוול והקיפוח סיבות רבות - מוסדיות, ממשלתיות ופוליטיות - אבל בכל מקרה המציאות היא עגומה: מדובר בכ-110 אלף אזרחים ישראלים בעלי זכויות (לכאורה) שבפועל סובלים מהתעמרות מתמדת של מוסדות המדינה, אזרחים שמחויבים בכל החובות אבל בפועל נטולי זכויות. מוזמנים לשיחה שהוקלטה באולפן "הרצאות מהכורסא" | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
למרות שנדמה שהאינטרנט נמצא בחיינו מאז ומעולם - ואיתו העיתונות הדיגיטלית, אתרי החדשות ואפילו הרשתות החברתיות - בפועל מדובר בעידן שהחל לא ממש מזמן. השיחה השנייה עם ניב ליליאן, הכתב הטכנולוגי של וואלה, עוסקת בעיתונות שהחלה לעבור לרשת מתישהו במהלך שנות ה-90 של המאה הקודמת (בעולם) ועל סף שנות האלפיים (בישראל); בהמשך, בשלהי העשור הראשון של שנות האלפיים, פרצו לחיינו גוגל, פייסבוק, טוויטר, יוטיוב ושאר מוקדי תשומת הלב הדיגיטליים ודחקו את מקומן של המדיות המסורתיות. וכך הפרינט (ובמידה רבה גם השידור המסורתי) הלך וגווע עם המעבר המסיבי של העיתונות לרשת, תהליך שהלך והתגבר בעשרים השנים האחרונות. הבשורה הייתה אדירה אבל גם בעייתית: הצפת המידע, המחיר העצום של התוכן החינמי, הרמה הנמוכה, השטחיות, התחרות והרצון לראשוניות בכל מחיר גם במחיר בדיקה בסיסית של העובדות ועד לפייק-ניוז הפלילי של ימינו והבשורה החדשה המאיימת: הבינה המלאכותית | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
העימות הראשון בין הנשיא ביידן לנשיא לשעבר טראמפ היה קטסטרופלי ובפועל הביא לפרישתו של ביידן מהמירוץ. ולמרות ההתלהבות הראשונית מהמועמדת הדמוקרטית, סגנית הנשיא קמלה האריס - במפלגה הדמוקרטית הגיעו לעימות הראשון של האריס מול טראמפ עם הרבה חששות. ציפי שמילוביץ' צפתה בעימות בביתה במזרח ארה"ב וגבע קרא-עוז בתל-אביב, ושניהם מסכימים עם הנרטיב הכללי: האריס הוציאה את טראמפ משיווי משקל ובפועל ניצחה בעימות. אולי זה לא היה נוק-אאוט מהדהד, אבל בוודאי ניצחון בנקודות ובכל הנקודות. האם זה יזיז את הבוחרים מהשוויון הנוכחי בסקרים? מוקדם לדעת. אבל בעוד שברור שטראמפ ימצה את האלקטורט שלו, להאריס עוד יש לאן לעלות. וגם טיילור סוויפט תרמה את החלק שלה, שעדיין מוקדם לשער את ממדיו. ועכשיו הקמפיין יתחיל באמת | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
על הסדרה "שבויים" (יצירה שנוצרה בהמשך לסדרה "לבנון") החלו היוצרים לעבוד לפני כמה וכמה שנים, הרבה לפני המחדל הנוראי של ה-7 באוקטובר, שבפועל הפך את הסדרה למשהו שאפילו הוגיה לא העלו בדעתם שתהיה. וכך היוצרים - כותב ועורך התוכן איתי לנדסברג-נבו, הבמאי דוקי דרור, המפיקה ליאת קמאי-אשד ורבים אחרים - נאלצו להשלים את הסדרה (שודרה בשבוע האחרון בתאגיד השידור הציבורי כאן 11) עם מראות ומוראות הפצע הפתוח של השנה האחרונה, חטופי השבעה באוקטובר. השיחה עם איתי לנדסברג-נבו נוגעת בדילמת השבויים שנהפכה לטרגדיית החטופים, מראשית שנות המדינה ועד עצם היום הזה. ולראשונה, השיחה הזו והפודקאסט בכלל מוקלטים באולפן "הרצאות מהכורסא", במסגרת שת"פ חדש בין "הרצאות מהכורסא" ל"על הדרך" | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
קשה מאוד לסדוק את האופטימיות הכרונית של גרשון בסקין, אבל סוף השבוע האחרון סדק גם את הנפש שלו. רצח החטופים אחרי אירוע הקבינט על ציר פילדלפי ומופע השקפים בהמשך, הביאו את בסקין למסקנה שנתניהו לא מוכן להגיע לשום עסקה בשום מחיר, כולל מות החטופים. ועדיין, הוא לא נואש מהסיכוי לשכנע חברים בקואליציית נתניהו שלא מדובר על משטר דיקטטורי והם חייבים להשמיע את קולם. הוא מציג מתווה לעסקה כוללת של סיום מוחלט של המלחמה, נסיגה כוללת של ישראל מכל תחומי הרצועה ובמקביל שחרור כל החטופים - החיים והמתים. לדבריו, חמאס מוכן ללכת לעסקה כזו, רק שבישראל אין עם מי לדבר. ואגב כך שוחחנו גם על ההיסטוריה של חילוץ בני ערובה, עסקאות שהיו לשחרור שבויים וחטופים, הטכניקה, ההתלבטויות והמחירים, בעקבות הסדרה "שבויים" שבה הוא משתתף | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
הפרק הזה עם ערן עציון - מי שהיה סגן ראש המל"ל והממונה על תהליכי התכנון האסטרטגי במשרד החוץ - הוקלט שעות ספורות לפני שהבשורות השחורות החלו לזרום מעזה. כהרגלו, עציון אינו מוכן להיכנע למצב הרוח הכללי הקודר. למרות שהוא מבין את המצב לאשורו וחשוף למידע קשה ומטריד אפילו יותר מרובנו, הוא מקווה שעדיין יש מוצא. שהבחירות בארה"ב לא ישתקו את ממשל ביידן ובסופו של דבר הם יכפו על הצדדים הסדר; שנתניהו, להטוטן ציני וחסר רגשות ככל שיהיה, מחזיק יותר מדי כדורים באוויר; שהמצב מגיע לנקודת רתיחה שתיאלץ את הממשלה (את נתניה) ללכת על עסקה; כי האפשרות האחרת, הפקרת שארית החטופים החיים למותם בייסורים והידרדרות ביטחונית עד לסף מלחמה אזורית כוללת - תהיה גרועה הרבה יותר גם עבורו | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
קצת יותר מחודש אחרי שהנשיא ביידן פינה לה את הדרך, הגיעה קמלה האריס לוועידת המפלגה הדמוקרטית בשיקגו כמועמדת יחידה, רהוטה, משופשפת, כמעט מלהיבה, מועמדת בקונצנזוס. ציפי שמילוביץ' סיקרה את הוועידה עבור ידיעות אחרונות וחזרה עם חיוך. זה כמובן לא אומר שניצחונה של האריס מובטח - רחוק מזה - אבל אי-אפשר היה להחמיץ את הרוח הטובה: ההתלהבות, האחדות, הפתיחות ובעיקר התקווה - דברים שאמריקה כמעט שכחה שאפשריים. הוועידה תקתקה היטב, הנאומים היו נפלאים, הדוברים והפאנלים עסקו בדברים הנכונים וכבר היום - קצת יותר מחודשיים לפני יום הבחירות - נסגר הפער המפחיד שטראמפ פתח על ביידן. האם הטרנד יימשך? האם יש לשפויים של אמריקה סיכוי להציל את עצמם ואת העולם (ואותנו) מתסריט האימה? עדיין מוקדם לדעת. אבל אפשר לקוות | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
שבועות ספורים אחרי שהנשיא ביידן הודיע על פרישתו מהמירוץ והעביר את הלפיד לסגניתו קמלה האריס, התברר שהמשחק התחיל מחדש. השיחה עם גבע קרא-עוז, שעוקב אחרי מערכת הבחירות מקרוב, חוזרת לנסיבות קריסת הקמפיין של ביידן, המעבר החלק (בדיעבד) למועמדתה של האריס, המבוכה בצד של טראמפ וההמראה של האריס כמועמדת מלהיבה שתוכל לתת פייט משמעותי ואולי גם - מי ישמע - אפילו להביס את טראמפ. הוועידה הדמוקרטית בשיקגו היה מופע מרהיב ומלהיב של אחדות, תקווה ושמחה, ופתאום קמלה האריס נראית כמועמדת מעולה, לגיטימית, מוערכת ובעיקר מתאימה. נסיקתה בסקרים מעוררת התפעלות, אבל חשוב לזכור שעד לרגע זה נרשמה חזרה לאותו התיקו מול טראמפ, כפי שהיה לפני ארבע ושמונה שנים. מצד שני, הבשורה הטובה היא שעדיין יש לה לאן לעלות | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
חודשים ספורים אחרי כישלון מתקפת הנגד האוקראינית ובעיצומה של מלחמת התשה עקובה מדם שרוסיה מנהלת בשטח אוקראינה, הפתיעו הכוחות האוקראינים בפלישה עמוק לשטח רוסיה – מהלך שיצא לדרך ללא כל התראה מוקדמת ותפס את הרוסים לא מוכנים. יאיר נבות מעדכן במצב המלחמה, במחיר הכבד ששני הצדדים משלמים, בציפייה של פוטין לחזרת טראמפ לבית הלבן והחשש של זלנסקי מאותו תרחיש בדיוק. שנתיים וחצי אחרי הרחבת הפלישה הרוסית, סיום המלחמה אינו נראה באופק. ולמרות המחיר הכבד שמשלמים הרוסים, לא ברור כמה עוד יוכלו לספוג האוקראינים, מה גם שתמיכת המערב מתרופפת. ומכיוון שבלי המתיחות במזרח התיכון אי אפשר, עסקה השיחה גם באינטרסים הישנים-חדשים של רוסיה באזור, ובמעמדה בציר הרשע ובעיקר בקשרים הקרובים עם איראן | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
אין כמו פער הגילאים והדורות להמחיש את המהפכה הטכנולוגית והדיגיטלית שאותה אנחנו חווים ועוברים בדורות האחרונים, לפעמים מבלי שבכלל נבין מה עובר עלינו ובאיזה קצב רצחני. ניב ליליאן, כתב הטכנולוגיה של וואלה (בעבר ישראל היום ו-וויינט), חי את התמורות האלה מאז שעמד על דעתו. השיחה איתו הולכת לאחור אל מעבדי התמלילים הראשונים, ראשית ימי האינטרנט, התפתחות הרשת הגלובלית והמעבר ההדרגתי - ובפועל מאוד מהיר - לחיים אונליין, עבודה, מסחר וקבלת שירות דיגיטלי מרחוק בכל תחומי החיים. ובהיותנו קודם כל עיתונאים וכותבים, השיחה הגיעה כמובן לתמורות שעבר המקצוע ולא רק באספקט הטכני שלו, אלא גם ובעיקר בצד של התוכן: הפייק ניוז, התוכן הבלתי מבוקר ולא מאומת, הקמפיינים הרעילים ועוד | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
מעולם ישראל לא עמדה במצב כמו זה שבו היא מצויה בזמן הזה; מעולם לא הייתה הנהגה ישראלית שלא היה לה מושג מה בדיוק היא רוצה, למה היא מסוגלת ומה נכון לה לעשות. עמוס הראל, הפרשן הצבאי של הארץ, לא מקבל את התזה שאיסמעיל הנייה שחוסל בטהרן היה המתון שבחבורה וגם לא היה זכאי לחסינות מפני פגיעה - אבל גם לא משוכנע בתבונה שבפגיעה בו דווקא על אדמה איראנית. הוא סבור שהסכנה הקרובה והמיידית למתקפה קשה עדיין קיימת וצפויה דווקא מהצד של חיזבאללה בצפון - ארגון שמחזיק בארסנל עצום ומגוון של כלי משחית, ומולו זמן ההתראה הוא אפסי. שיחה על מלחמה שסופה אינו נראה באופק, על מיסקלקולציה (של כל הצדדים) שעלולה להיות הרת אסון, על הפקרת החטופים ועשרות אלפי המפונים וגם על מצבו האמיתי של הצבא, מבצעית ומוסרית כאחד | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
הפעם האחרונה שבה התארחה ציפי שמילוביץ' בפודקאסט הייתה רגע לפני שהנשיא ביידן הודיע על פרישתו מהמירוץ. וכך, ברגע אחד - כל ההערכות, הניחושים והספקולציות נהפכו לרכבת הרים מפתיעה בעוצמתה, סחרחרת שהפכה את קמפיין הבחירות לנשיאות על פניו. זה לא שהאריס הפכה בן לילה את הקערה על פיה, אבל המירוץ לחלוטין נפתח מחדש. השבוע היא הודיעה על בחירתה במושל מינסוטה טים וולז כמועמד לסגן הנשיא/ה, אחרי שהעדיפה אותו על פני מי שנחשב המועמד המוביל, מושל פנסילבניה היהודי ג'וש שפירו. חשוב להדגיש: לא היה שום ממד של אנטישמיות או קשר לישראל בהחלטה להעדיף את וולז על פני שפירו. השיקול של האריס היה פוליטי לחלוטין, החלטה שהתקבלה משיקולי עלות-תועלת נטו. ולסיכום: האם אמריקה בשלה להעדיף אישה שחורה ויחסית צעירה, תובעת פלילית לשעבר - על פני גבר לבן, עשיר וקשיש, מטרידן וגם נאשם סדרתי ומורשע? עדיין מוקדם מאוד לדעת | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
כשירון טן-ברינק, עורך טיים אאוט, תל-אביב מגיע לשיחה בפודקאסט, זה סימן שעוד מסמר ננעץ בארונה של העיתונות הישראלית. כי כזכור: בישראל יש (אולי) תקשורת - עיתונות כבר מזמן לא. השיחה עסקה בכותרות של השבועות האחרונים: סיפור בקבוק התבערה שהושלך לעבר ביתו של דודי ורטהיים, מבעלי השליטה בקשת (וחדשות 12), מעשה שכלל לא ברור אם הוא קשור לחברת החדשות ולהסתה נגדה. ההסתה אמנם משתוללת בערוצי ותחנות הימין ומגיעה ישירות מלשכת ראש הממשלה, ועדיין המעשה הקפיץ את הטאלנטים של חדשות 12 לטוויטר לזעוק נגד ההסתה שהובילה למעשה. ומשום מה, אף אחת מהתגובות לא לקחה אחריות על נירמול הפשיזם ומכונת הרעל וההסתה בידי אותה חברת חדשות, כולל הזמנתו לאולפן של ח"כ צבי סוכות, שעה קלה אחרי שפרץ באלימות לבסיס צה"ל. דיברנו גם על גורל חדשות 13 ומאבק העיתונאים נגד מינויה של יוליה שמאלוב-ברקוביץ' למנכ"לית החברה והעיתונות הישראלית בכלל. שורה תחתונה? מוטב שלא תשאלו | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
ככל שמתארכת ומתמשכת המלחמה בדרום ובצפון, מלחמה שכבר עכשיו היא הארוכה מקום המדינה, מצטברות ומתגברות העדויות על ממדי ההשחתה. השיחה עם פרופ' אבי שגיא נוגעת בעצבים החשופים ביותר של הנפש האנושית בזמנים של מלחמה - לא כל שכן מלחמה שפרצה עם טבח אכזרי, ברברי וחסר רחמים באזרחים, בילדים, נשים וקשישים. אנחנו עמוק במלחמה שחושפת דילמות בלתי אפשריות של מוסר אנושי ואתיקה של לחימה; של מחיר האגרסיביות והדבקות במטרה כשהוא משולב ברגשות העמוקים ביותר של תגובה ונקמה; וגם הקושי בהקפדה על חוקי המלחמה והמוסר האנושי. ולא נשכח: ההפקרה הפושעת של ההנהגה. הפקרת החטופים, הפקרת המפונים, הפקרת האזרחים. וכמה מילים גם על הייאוש הבל יגונה והבלתי נמנע - ייאוש שממנה אפשר אולי יהיה להתחיל להיבנות מחדש | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
אחרי שנים שבהן כיהן כדיפלומט, יועץ מדיני בכיר, פרשן ומומחה ליחסים בינלאומיים, התמנה נדב תמיר למנכ"ל ארגון ג'יי סטריט ישראל. הארגון היהודי-אמריקני-ליברלי הוקם על-מנת לייצג ולתת מענה לדורות החדשים של יהודי ארה"ב, הצליח לחדור במידה מפתיעה ודי מהירה למארג היחסים שבין יהודי ארה"ב הליברלים למוקדי הכוח והפוליטיקה בוושינגטון. השיחה נקבעה מראש ויצא שהתקיימה שעות ספורות אחרי הודעתו הדרמטית של ביידן, אז מטבע הדברים החלק הראשון בשיחה עסק בהחלטתו של הנשיא, סיכוייה של סגניתו קמלה האריס מול האופנסיבה של טראמפ וההשלכות של הבחירות הקרובות על ארה"ב בכלל ויהודי ארה"ב בפרט. השיחה גם נגעה במתרחש בארץ, במשבר החריף שבו שרויה ישראל וכיצד כל אלה משליכים וישפיעו על הקשר של יהדות ארה"ב עם מדינת ישראל | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
מבחינתו של ד"ר יואב גרובייס - פסיכולוג קליני, חוקר, כותב, מרצה, מפגין ומוחה - החלוקה של פעם בין שמאל וימין אינה רלוונטית עוד. בעיניו הקו החוצה הוא הגישה למוות. מבחינתו החברה מתחלקת בין אלה שמקדשים את המוות לבין מקדשי החיים. בין מקדשי ההרס למאמינים בבנייה, כי אסור להסכים לגישה שלפיה המוות משרת את החיים. שכמה שנקריב יותר הרוגים, מתים ונרצחים נקרב את הגאולה. הוא מציג נתונים מבהילים של יותר מ-40 אחוזי אזרחים ישראלים שחוו רמות שונות של דיכאון בחודשים שאחרי אוקטובר (נתון שהשתפר בחודשים האחרונים) ומדבר על תחושת הנטישה ואפילו הבגידה של המדינה באזרחיה, שסמכו עליה שהיא תתהיה שם עבורם והיא לא הייתה. שיחה שנפתחה בחלום מוזר אבל ריאלי להחריד והסתיימה בסוג של תקווה. סוג של | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
במהלך הקלטת הפרק, ברביעי בערב, החלו להתפרסם הידיעות על כך שהנשיא ביידן אמר בראיון שאם צוות רופאים יקבע שהוא לא כשיר הוא ישקול לפרוש מהמירוץ. בבוקר נודע שהוא נמצא חיובי לקורונה ובהמשך היום הגיעו עוד עדויות מביכות בעיות הזיכרון הקשות של הנשיא - מה שמגביר מאוד את העיסוק בפרישה אפשרית. בשיחה נוספת בסדרה לקראת הבחירות בנובמבר, סוקר גבע קרא-עוז את המגמות בסקרים (המבהילים); מנסה להסביר איך ייתכן שבוחרים סבירים (לכאורה) שוקלים לנטוש את ביידן ואולי לתמוך ביריבו; מציג את התסריטים האפשריים של פרישה שלו בזמן הקרוב והצבתה של סגניתו, קמלה האריס, כמועמדת המפלגה לנשיאות; וגם מספר על המועמד ה(אולי) מפתיע של טראמפ לשמש כסגנו במירוץ. בתמצית: המצב לא טוב ועלול להיות הרבה פחות טוב | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
-
מי שהיה ראש הממשלה, ראש עיריית ירושלים ושר וח"כ באינספור כנסות וממשלות, אהוד אולמרט, התארח לשיחה בפודקאסט ביולי 2023 - לפני שנתיים בדיוק. אלה היו שלהי ימיה של ממשלת השינוי, התקווה הייתה שנתניהו - רגע לפני עוד בחירות שלא במועדן - לא יצליח לקבץ את 60 המנדטים המיוחלים ולחזור לראשות הממשלה. ואז הגיעו הבחירות של נובמבר ובתוך פחות מארבעה חודשים מאותה השיחה גרף נתניהו 64 מנדטים, הקים ממשלת ימין זוועתית והכריז מלחמת חורמה על המדינה, מוסדותיה ואזרחיה. עשרת חודשי המאבק נגד ההפיכה נהפכו בבוקר שחור אחד לאסון לאומי חסר התקדים שבו אנחנו שרויים עד היום. שיחה על הסיבות והנסיבות שהביאו אותנו לאסון אוקטובר (טיפשות, יהירות ושטחיות שלא ייאמנו); על הדרך היחידה ליציאה מהמצור (הסדר מדיני איזורי בגיבוי בינלאומי ואמריקני); ואזהרה מפני הפשעים שמתבצעים באחריות הממשלה וכמדיניות כמעט מוצהרת, דרך קבע, מעבר לקו הירוק - מדיניות ומעשים שיביאו את מדינת ישראל להאג | לקמפיין התמיכה בפודקאסט
- もっと表示する