Episoder
-
Ostrzegamy: Ten odcinek jest totalnie od czapy!
Jeśli chcecie się dowiedzieć: Czy lubimy to całe nagrywanie? Po co Madzi szkoła i woźna z miotłą? Która z nas to Pani Strukturka, która Pani Kijek w tyłku, a która Pani Dzwoneczek? Czy lubimy swój głos? Co łączy Morliny z Norblinem? I czy wypada na antenie użyć słowa „rozwolnienie”? W tym odcinku poruszymy jeszcze kilka kwestii z naszego nagrywania.
Nagrałyśmy to, więc zapraszamy Was do naszego chaosu. -
Mama to ktoś bezcenny, jedyny i nie do zastąpienia. Zazwyczaj możemy na niej polegać - zawsze nas zrozumie, nigdy nas nie zdradzi, tylko ukocha i przytuli w ciężkiej chwili. Może być naszą najlepszą przyjaciółką i jednocześnie... po prostu tylko człowiekiem, ze swoimi słabościami, wadami i błędami. Relacje matek i córek często bywają wyzwaniem. Czasami tak wiele nas łączy i jednocześnie tak wiele dzieli. Relacje między nami - dwoma silnymi kobietami przypominają ocean - czasami to wzburzone fale, mętna woda, nie widać dna, samo piękno choć niebezpieczne. Innym razem zaś lazurowa woda, przejrzysta aż do samego dna, gdzie widać bezcenne skarby. Jak więc żyć w zgodzie ze sobą i pokochać ten ocean emocji? Czy to wogóle możliwe?
-
Mangler du episoder?
-
A gdyby tak podsumować swoje przyjaźnie. Zrobić listę pt. "Moi przyjaciele" i przyjrzeć się temu, kto na tej liście jest i jak długa jest to lista? Czy są tam te same osoby, które jeszcze kilka lat temu nazywaliśmy przyjaciółmi? A może znajdziemy tam całkiem świeże kontakty, które nagle ze zwykłej znajomości przerodziły się w przyjaźń? I czym właściwie jest przyjaźń?
W tym odcinku rozmawiamy o tym, czy w przyjaźni powinniśmy mieć poczucie winy, czy przyjaźnie warto utrzymywać za wszelką cenę i kim dla nas jest przyjaciel/przyjaciółka? -
Nie znam nikogo kto nie popełniłby jakiegoś błędu. Wszyscy je popełniamy, ale nie każdy ma w sobie odwagę, aby się do tego przyznać. Czy popełnienie błędu, to powód do wstydu, czy może tylko doświadczenie życiowe, które prowadzi nas do właściwej drogi? I czy mówienie o swoich błędach i porażkach to oznaka słabości? A może to tylko strach przed opinią innych? I czy bez popełnianych przez nas błędów bylibyśmy, tym kim jesteśmy i tu gdzie jesteśmy?
-
Czy Ty też czasem tak masz, że chciał_byś być kimś niezastępowalnym? Najlepszą matką, niezastępowalnym pracownikiem, jedynym przyjacielem, stałym trenerem, najlepszym kierowcą? Wyliczać można w nieskończoność. Ja tak miałam. Wydawało mi się, że jak mnie “nie stanie” to świat najzwyczajniej w świecie stanie. I już nic nie będzie takie samo.
Miałam tak bardzo długo... i wciąż trochę tak mam. I uczę się cały czas, że bycie wystarczająco dobrą lub wręcz zwyczajną jest OK. Jest naprawdę OK. Uczę się również, że nie ma piękniejszego i bardziej uwalniającego, harmonijnego i w gruncie rzeczy nieprzeciętnego i wyjątkowego stanu niż... zwyczajne (i jednocześnie zupełnie niezwyczajne) bycie sobą.
A jak jest u Ciebie? Wciąż wierzysz w niezastępowalność, czy uwolnił_ś się już od tego uczucia? -
W tym odcinku rozmawiamy o marzeniach – tych, o których głośno opowiadamy i tych, o których marzymy, kiedy nikt nie widzi. Marzenia to coś co uwalnia naszą kreatywność, fantazję, a przede wszystkim daje nam poczucie wolności. To właśnie dzięki marzeniom możemy być kim chcemy i robić rzeczy, o których innym nawet się nie śniło. Każdy z nas może marzyć, marzy, tylko nie zawsze się do tego przyznaje. Dlaczego? Czy wierzymy w przekonanie, że jeśli zdradzimy nasze marzenie, to ono się nie spełni? A może wstydzimy się, tego, co inni o nas pomyślą? Możemy marzyć o rzeczach grzecznych, niegrzecznych, wielkich, pragmatycznych, epokowych i tych zupełnie malutkich. Każde marzenie jest dobre i każde pozwoli Ci uważniej spojrzeć na siebie. A Ty o czym marzysz, kiedy fruwasz w obłokach?
-
Wiek to tylko liczba. Starzeć się trzeba z godnością. Im starsze wino, tym lepsze.
Kiedy jest ten moment, kiedy liczba zaczyna mieć znaczenia, bo zaczynasz “czuć” ją w swojej głowie i w swoim ciele? Dlaczego tak dużo mówimy o wyglądzie, a tak mało o samopoczuciu, które zmienia się wraz z naszym wiekiem? Czasem szybciej, czasem wolniej, ale czas nikogo z nas nie oszczędza. Pierwsze zmarszczki, pierwsze siwe włosy, pierwsze łamanie w kościach i nieznane uczucie po nieprzespanej nocy. A Ty, kiedy po raz pierwszy poczuł_ś, że wraz z wiekiem zaczyna być jakoś inaczej? Co się u Ciebie zmieniło i co jest Ci trudno zaakceptować? -
Moja lista rzeczy, których nie wypada jest długa jak papier toaletowy.
A Wasza? I z perspektywy czasu i mojego życia - ta moja lista nadaje się właśnie do tego do czego służy papier toaletowy. Teraz po latach, szkoda mi wielu rzeczy, których nie spróbowałam. Bo nie wypadało….
Teraz uważam (i do tego zachęcam, i bronię tego jak Bastylii), że wypada mi wszystko, czego potrzebuję i na co mam ochotę. Pod warunkiem, że nie rani to kogoś lub obiektywnie nie szkodzi komuś - w tym mnie samej.
I słowo “wypada” tak naprawdę powinno się moim zdaniem wykreślić ze słownika. A już na pewno powinno się, pod groźbą dożywotniego więzienia, zabronić wypowiadania tego słowa w obecności dzieci.
Wszystko co robimy niesie za sobą określone konsekwencje i wpływa na innych. Bo nie jesteśmy “samotną wyspą” na bezmiarze oceanu.To czego nam potrzeba to umiejętność rozeznawania - na ile to czego teraz chcę (i zrobię to lub nie) jest adekwatne do sytuacji i w jaki sposób wpłynie na innych.
Więce jeśli masz np ochotę wylizać talerzyk po pysznym deserze w insta restauracji - do dzieła! Najwyżej wylądujesz w kilku memach. No i co z tego, wobec nieskończoności wszechświata? -
Mogłoby się wydawać, że to takie proste, oczywiste i banalne, a jednak... Przeważnie staramy się, jak możemy, aby nasze życie było piękne i spełnione, ale często bardziej niż własnym życiem, żyjemy
tym, w jaki sposób żyją inni, albo realizujemy cudze oczekiwania, zamiast własnych.
Czasami w ogóle nie znamy swoich wartości, albo o nich zapominamy, przez co mamy poczucie, że wiecznie nam czegoś brakuje.
W pierwszych latach życia kształtują nas rodzice i opiekunowie. To dzięki nim poznajemy tak zwane życiowe zasady, obserujemy czym się kierują, jakie podejmują decyzje i zazwyczaj wiemy, czego od nas oczekują. I o ile w pierwszych latach życia są naszym drogowskazem, tak w dorosłym życiu nie musimy już powielać ich schematów. Warto jest łamać zasady i reguły gry chociażby po to, żeby poczuć własne życie, doświadczać własnych wzlotów i upadków, a nie żyć w asekuracyjnym trybie, czerpiąc wiedzę o życiu od innych ludzi.
I nic nas tak nie uczy i nie rozwija, jak konsekwencje własnych decyzji i błędów. To one pozwalają nam zrozumieć, czym jest odpowiedzialność i co faktycznie oznacza "życie pełna gębą".
A Ty w jaki sposób żyjesz? Samodzielnie podejmujesz decyzje, czy wciąż wybierasz cudze oczekiwania? Wolisz wszystko kalkulować, tak jak np. robili to Twoi bliscy, czy łapiesz chwile i wyciskasz je, jak cytrynę? -
"Niech twoje marzenia będą większe niż twoje obawy i lęki". Brzmi tak odważnie, że chciałoby się powiedzieć, "niczym się nie przejmuj, leć za marzeniami, reszta nie ma znaczenia". Ale każde działanie, również to, które polega na spełnianiu marzeń ma swoją cenę i nie jest to wyłącznie kwestia odwagi. Ile jesteś w stanie zapłacić za Twoje marzenia? Co jest Twoją walutą? Ile jesteś w stanie poświęcić? Skąd możesz wiedzieć, że warto? Jak się poczujesz, kiedy spełnisz jedno ze swoich marzeń?
-
Jaki sens ma życie? Do czego dążę? Jaki jest głębszy sens tego, co robię codziennie? Czy to się „spina” w większą całość? Dla kogo żyję? Po co robię to co robię i czy lubię to robić? Kim jest kolekcjoner doświadczeń we mnie? Czy wystarczy mieć "więcej" i doświadczać "więcej"? A może wystarczającym celem życia jest samo życie w sensie "tu i teraz" i jego świadome przeżywanie? A czy Ty wiesz po co żyjesz? Czy wiesz, jak żyć żeby być szczęśliwym i spełnionym? Jaka jest Twoja „wewnętrzna nawigacja”?
-
Czym jest własna prawda? Prawda to coś co nosimy głęboko w sobie i co czasami zagłuszamy cudzymi prawdami. Pozwalamy innym, aby to oni decydowali za nas, o tym co jest lub powinno być naszą prawdą. Czy życie po swojemu straciło na wartości? Zapominamy o naszej własnej esencji życia, która jest nam potrzebna do przetrwania i akceptacji prawdy innych osób. Jaka jest Twoja prawda? Czy ją znasz? Czy potrafisz ją zaakceptować i żyć w zgodzie z nią? Czy potrafisz stanąć w jej obronie? I jak to jest u Ciebie z akceptacją wyborów innych ludzi?
-
Żyjesz, biegniesz, realizujesz plany, zdobywasz szczyty. Tylko, czy to są Twoje plany i marzenia? Czy wiesz co lubisz, czego Ci brakuje, jak chcesz żyć i kim chcesz być? Czy to co robisz, rzeczywiście jest “Twoje”? Warto jest czasami zatrzymać się i zastanowić “Kim jestem?” Czy odpowiedź Cię zaskoczy, zasmuci, albo potwierdzi, to co już wiesz o sobie? Nie bój się i sprawdź!
-
Pędzę i nie mogę się zatrzymać. A świat woła szybciej, bardziej, efektowniej. Więc pędzę dalej. Dokładam sobie wyzwań, obowiązków, celów. Chcę zobaczyć wszystko, doświadczyć wszystkiego i nie chcę żeby cokolwiek mnie ominęło. Chcę WSZYSTKIEGO. Piękne miejsca, historie, sukcesy. Ja też tak chcę. A im bardziej pędzę tym więcej chcę. Tylko, że już nie daję rady dalej i szybciej….. A inni mogą… i zaczynam mieć wyrzuty…. Więc biorę się w garść i kosztem snu odpoczynku, czasu z bliskimi pędzę dalej… aż mnie zatrzyma życie. Czasem dość brutalnie. I dochodzę do wniosku, że tak dalej nie chcę, Że mam tak zwyczajnie dość. Mam dość. Kto z Was tak ma? Jaka jest cena pędu życia? Czy można inaczej? Czy można mniej? Czy można wolniej? Jak żyć żeby nie mieć dość?
-
Na dobry początek naszej podcastowej przygody zapraszamy Was do posłuchania specjalnego bonusowego odcinka! W tym wyjątkowym nagraniu podsumowujemy nasze dotychczasowe działania, dzielimy się przemyśleniami i wnioskami oraz składamy obietnice na przyszłość. Nie obawiajcie się spoilerów – to jedynie szczera rozmowa o tym, co było i co jeszcze przed nami. Dołącz do nas i odkrywaj kolejne odcinki!
-
Zapraszamy Cię do wysłuchania krótkiego odcinka, w którym poznasz autorki podcastu „O tym się nie mówi” – Magdę, Gosię i Honorkę. Trzy kobiety, trzy unikalne historie, trzy różne perspektywy, a wszystko to połączone w jedno podcastowe wyzwanie. Dowiedz się, kim jesteśmy, co nas inspiruje i jak patrzymy na świat. Zanurz się w naszych rozmowach, odkryj nowe punkty widzenia i podziel się swoim. Polub nasz podcast, aby być na bieżąco z nowymi odcinkami. Enjoy!
