Episódios

  • Het kabinet organiseerde een Woontop en bracht alle betrokken marktpartijen, overheden en organisaties bij elkaar. Samen moesten zij de intentie om 100.000 nieuwe woningen per jaar te bouwen concreet maken en afspraken formuleren waar ze elkaar aan kunnen houden.

    Tegelijkertijd staat Nederland voor de uitdaging om die – uiteindelijk - een miljoen nieuwe woningen optimaal duurzaam te laten zijn én de acht miljoen bestaande woningen te verduurzamen en de bewoners bestaanszekerheid te geven. Jaap Jansen en PG Kroeger praten hierover met Karsten Klein, directeur belangenbehartiging van de Vereniging Eigen Huis en Kees Vendrik, voorzitter van het Nationaal Klimaat Platform.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Vereniging Eigen Huis en met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    De Woontop was vooral een exercitie om 'de neuzen dezelfde richting op te krijgen'. Vicepremier Mona Keijzer bouwde in zekere zin haar eigen polder. Volgens hoogleraar volkshuisvesting Peter Boelhouwer was het ‘vooral veel wishful thinking’. Toch ziet Karsten Klein in het bijeenbrengen een zinvolle stap, ook om het realiteitsgehalte van de afspraken samen te toetsen. Niet blijven hangen in korte-termijnacties, maar de langetermijnresultaten goed 'borgen' is nuttig, zegt hij. Erg ongelukkig was daarom de losse flodder van Keijzer om haar stoerheid bij deregulering te bewijzen: een stop op verplichte nestkastjes. Klein en Vendrik hebben er weinig woorden voor nodig: “Dit is precies het verkeerde voorbeeld.”

    Kees Vendrik pleit er juist voor dat elk betrokken ministerie wél serieuze pogingen gaat doen om overbodige regels te schrappen. Alle creativiteit en ondernemerschap is nodig, zegt hij. Want het verduurzamen en energiezuinig maken van acht miljoen woningen is de grootste verbouwing ooit. "Iedereen gaat dit meemaken, dat kan niet anders. Laat het dan vooral iets van ons allemaal zijn en het liefst ook een beetje leuk maken."

    Eigen woningbezitters en alle huurders zijn daarbij elkaars bondgenoten. Klein en Vendrik ontdekken veel raakvlakken en gezamenlijke belangen. En dat is niet zo vreemd, omdat het een gigantische transitie is. “Met alle inconsistenties die veranderingen en daarvan leren altijd eigen is.”

    Niets is daarbij zo funest als grilligheid van politieke processen en van besluiten die ineens over ons 'neerdalen'. Bij warmtepompen en de saldering van de opbrengst van zonnepanelen zijn door het nieuwe kabinet onverhoedse ingrepen gepleegd die afschrikken en argwaan oproepen. "Als je besluit warmtepompen te verplichten en het volgende kabinet schrapt dat dan meteen weer, dan helpt dat niet", zegt Klein.

    Deze ‘grootste verbouwing ooit’ doet denken aan de introductie van aardgas in de jaren zestig. Ook toen moest iedereen mee in een omwenteling van zowel de keuken als haard, huis, kantoor en omgeving. En er is nog een verrassende analogie: de Deltawerken in de jaren vijftig met al hun complexiteit én als aanjager van technologische innovatie.

    De populaire 'koken op gas'-cursussen bleken een machtig middel van ongedwongen omgang met die transitie. Vendrik pleit daarom nu ook voor 'groene opbouwwerkers' in buurten. Bij de transitie moet de nadruk minder liggen op de hoogstandjes van de techniek en complexiteit van de aanpak en meer op de bestaanszekerheid door uiteindelijk drastisch lagere energiekosten. En de Vereniging Eigenhuis weet dat zekerheid cruciaal is, ook voor woningeigenaren.

    Om deze grootste verbouwing ooit een duidelijk perspectief te geven raadt Vendrik aan om een glasheldere maatschappelijke keuze voorop te zetten. Begin met de wijken waar energiearmoede deel is van een optelsom van sociale problemen. Benadruk dat mensen hier als eerste de zekerheid van lagere energiekosten zullen krijgen.

    ***

    Verder kijken

    Webinars van het Nationaal klimaat Platform

    ***

    Verder luisteren

    449 - De echte crisis is de woningnood

    422 - Een eigen huis, een plek onder de zon - woningnood toen en nu

    460 - VVD'er Silvio Erkens strijdt voor versnelling van het klimaatbeleid

    435 - Klimaat en Groene Groei: Sophie Hermans heeft grote ambities, maar wordt het haar mogelijk gemaakt?

    415 – Klimaatbeleid: de inhaalslag van Nederland in Europa

    389 - De lange en hobbelige weg naar een klimaatneutraal Nederland

    55 - Ed Nijpels over zijn klimaatakkoord

    470 - Het kabinet bestaat niet, het is een virtuele machine

    463 - De eerste honderd dagen. Lessen in daadkracht voor het kabinet-Schoof

    456 - De zeven crises van het kabinet-Schoof

    452 - Wie is de baas in de coalitie?

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:34:32 – Deel 2

    01:21:03 – Epiloog

    01:26:22 – Einde

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Het parlement gaat met Kerstreces. De debatten over de begrotingen geven ons een tableau van de ideeën, aanpak, tactiek en strategie van de coalitie vanaf het aantreden van Dick Schoof en zijn inmiddels gehavende ploeg. Daarbij doemt vooral één vraag op. Bestaat dit kabinet eigenlijk wel?

    "We zijn nu als kabinet bijna een half jaar onderweg en ik kan me voorstellen dat u de afgelopen maanden wel eens hoofdschuddend het nieuws hebt gevolgd", zegt de premier. "Dat snap ik natuurlijk. Ik knijp mezelf ook wel eens in de arm."

    Minister Eelco Heinen van Financiën lichtte een puntje van de sluier. Hij onthulde een ‘baanbrekend project’ waarin hij en zijn departement via kunstmatige intelligentie een perfect fiscaal stelsel ontwikkelen.

    Een Aha-Erlebnis! Staat dit niet symbool voor het Binnenhof van nu? Een plek waar niet Schoof en zijn bewindslieden koers en inhoud bepalen, maar een virtuele beleidsmachine? Kunstmatige intelligentie!

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Deze aflevering bevat een advertentie van Lendahand.com. Gebruik de code BETROUWBAREBRONNEN500 tijdens het afrekenen van je eerste investering om de garantie te activeren. De code is geldig tot en met 31 december 2024. Lendahand staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten.

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Bij de Onderwijsbegroting waren minister Eppo Bruins en de premier geheel absent. Fractieleiders Henri Bontenbal (CDA) en Rob Jetten (D66) sprongen in het gat en Geert Wilders (PVV) poogde te redden wat er te redden viel. De kleine oppositieclubs lieten hem zweten en achtereenvolgens Bruins, Heinen, Schoof, minister Judith Uitermark van Binnenlandse Zaken en zelfs vicepremier Fleur Agema (Volksgezondheid) bloeden.

    In de Kamer doken twee Machiavelli's op, D66-Onderwijswoordvoerder Jan Paternotte en Bontenbal, die een volleerd discipel van Maxime Verhagen blijkt te zijn. Ze kregen ongeveer alles wat ze eisten, ook al stapte D66 uit de onderhandelingen. Daarmee verlengden ze bovendien niet de levensduur van de coalitie, maar vergrootten de politieke chaos en interne tegenstellingen binnen coalitie en kabinet.      

    Eppo Bruins erkende dat hij van niets wist over de afspraken en rekensommen in zijn begroting. Op Onderwijs was de minister blijkbaar nu reeds vervangen door die AI-machine. Fleur Agema en Judith Uitermark waren ontzet over de gaten die Wilders voor D66, CDA, ChristenUnie, SGP en JA21 bereid was te hakken in hun budgetten.  

    Geen traan liet hij om hun ellende. Zoals hij evenmin zich bekreunt om de reputatieschade die hij met zijn privédiplomatie wereldwijd aanbrengt aan de premier en minister Caspar Veldkamp van Buitenlandse Zaken.  

    Jaap en PG zien hoe de gevonden oplossingen allerminst betekenen dat de Eerste Kamer - waar de coalitie maar 30 van de voor een meerderheid benodigde 38 zetels heeft - nu moeiteloos de Onderwijsbegroting gaat behandelen. Allereerst is door Heinen een reeks doodzonden begaan tegen de in de VVD zo heilige Zalmnorm. Hij ‘keek of de tabellen klopten’ zei hij achteloos, alsof de AI-machine al aan het werk was.     

    Sommige oplossingen zijn staatsrechtelijk dubieus en enkele zelfs strijdig met artikel 1 van de Grondwet (het gelijkheidsbeginsel) en met artikel 23 (de vrijheid van onderwijs). Bruins, Uitermark en David van Weel (minister van Justitie) krijgen hiermee een harde dobber in de Eerste Kamer.   

    Geert Wilders heeft het ene gat proberen te dekken met het andere en ontdekte hoe niemand in zijn fractie of onder zijn bewindslieden enig idee heeft van het ambt van regeren. Zo staat de autocraat nu alleen, als een solist op het beleidstoneel, gewantrouwd door zijn publiek, dat zich bekocht voelt.    

    Is dit virtueel regeren eigenlijk wat informateur Kim Putters en Nieuw Sociaal Contract bedoelden met een 'extraparlementair programkabinet'? Een kabinet dat bewust buiten de beleidsvorming wordt gehouden en - in de woorden van premier Schoof – ‘wordt geïnformeerd over de uitkomsten’?     

    ***

    Verder luisteren

    466 - Behandeling Onderwijsbegroting werd parcours vol struikelpartijen en miskleunen

    50 - Vrijheid van onderwijs

    454 - Hoe Nederland als kennisland steeds weer vastloopt in bestuurlijke spaghetti

    463 - De eerste honderd dagen. Lessen in daadkracht voor het kabinet-Schoof

    456 - De zeven crises van het kabinet-Schoof

    452 - Wie is de baas in de coalitie?

    448 - Premier zonder kompas

    442 - Na de sportzomer van Schoof de hete herfst van Wilders

    438 –Het nieuwe kabinet als kleuterklas. De koning kun je niet spelen

    428 – Dick Schoof, de 'premier van buiten', is de ultieme insider

    200 - De Heerser: Machiavelli's lessen zijn nog altijd actueel

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:30:30 – Deel 2

    01:01:09 – Deel 3

    01:19:29 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Estão a faltar episódios?

    Clique aqui para atualizar o feed.

  • De NAVO wil nieuwe kruisraketten plaatsen in Europa als antwoord op de nieuwe generatie van zulke middellange-afstandswapens die Vladimir Poetin al heeft neergezet. In Duitsland zijn de 600 Taurus-raketten hot topic in de verkiezingscampagne. In Nederland is het nog stil. Komt er – net als in 1979 - een nieuwe 'Hollanditis', de grootste crisis van Nederland in 75 jaar NAVO?

    De man die overal bij was, is Boudewijn van Eenennaam. Als jong ambtenaar op Buitenlandse Zaken werd hij de kernwapenspecialist. En als topdiplomaat moest hij er met de Amerikanen in Washington over dealen.

    Jaap Jansen en PG Kroeger praten met hem naar aanleiding van zijn boek Een Beeld van een Diplomaat.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Atlantische Commissie. En met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Boudewijn van Eenennaam (1946) begon in 1973 als jong ambtenaar in de jaren van het kabinet-Den Uyl en raakte bij toeval verzeild in de positiebepaling van ons land ten aanzien van de kernwapens in Europa. De discussie daarover barstte echt los toen vlak na het aantreden van premier Dries van Agt president Jimmy Carter een gloednieuwe nucleaire technologie wilde invoeren, het neutronenwapen. Samen met bondskanselier Helmut Schmidt kon de premier deze onberaden eenzijdige zet van de Amerikanen nog tegenhouden. Van Eenennaam raakte hiermee verwikkeld in de worstelingen van het NAVO-bondgenootschap op het allerhoogste niveau.

    Die werden nog heftiger toen Schmidt met Washington tegenover de Sovjetdreiging met nieuwe SS-20 raketten een ander antwoord overeenkwam. En ook Nederland zou meedoen. Maar de vredesbeweging kwam in opstand, demonstreerde massaal, kreeg links achter zich en slaagde er in ook regeringspartij CDA te verdelen.

    Premier Ruud Lubbers schoof met al zijn creativiteit de beslissing zover mogelijk vooruit. We horen Van Eenennaam er nóg over morren. De belangrijkste plaatsingsvariant kwam overigens uit zijn koker, benadrukt hij. Lubbers ging er mee aan de haal.

    Via Van Eenennaams contacten met de belangrijkste mensen onder Ronald Reagan groeide het idee van het ‘dubbelbesluit' en de ‘nuloptie’, dat vanaf 1981 de strategische lijn werd. In 1987, toen inmiddels Michail Gorbatsjov in het Kremlin zat, werd dat het begin van het einde van de Koude Oorlog.

    Over de vredesbeweging is hij nog altijd weinig complimenteus. Hij verwijt ze dat ze 'romantiek' bedreven en angstpolitiek.

    Hij maakte zes premiers mee, achttien ministers van Defensie en twaalf ministers op Buitenlandse Zaken. Met veel vrolijkheid – en soms wat cynisme – vertelt Van Eenennaam over zijn avonturen met ministers als Max van der Stoel, Henk Vredeling, Hans van Mierlo, Hans van den Broek, Jozias van Aartsen en Jaap de Hoop Scheffer. En over het societyleven van een ambassadeur in Washington DC, waar hij de huidige minister Caspar Veldkamp onder zich had. In zijn laatste functie – permanent vertegenwoordiger van Nederland bij de Verenigde Naties in Genève, tot 2011 – werd hij onverwacht uitgenodigd voor een kopje thee bij Asma al-Assad, de vrouw van de Syrische dictator.

    De actuele situatie vervult Van Eenennaam met zorgen. Hij vreest dat de Europese Unie onvoldoende opgewassen is tegen Poetin en ook niet goed is voorbereid op de terugkeer van Donald Trump. Terwijl sommige Europese leiders – zoals Manfred Weber, de leider van de Europese christendemocraten, de Poolse premier Donald Tusk en de Franse president Emmanuel Macron al in gesprek zijn over een eigen Europees kernwapen, schudt de oud-diplomaat zijn hoofd. Europa, dat heeft hij in al die jaren wel geleerd, zal nooit echt zonder de beschermende Amerikaanse paraplu kunnen.

    ***

    Verder lezen

    Boudewijn van Eenennaam - Een Beeld van een Diplomaat

    B.J. van Eenennaam - Achtenveertig Kruisraketten

    Plaatsing van middellange-afstandsraketten, waarvoor in de jaren 80 het Malieveld nog vol liep, is nu weer nodig, zien Ko Colijn en Boudewijn van Eenennaam (NRC, augustus 2024)

    Nikolaos van Dam - Van Eenennaam: tussen Atlantische trouw en Europese ambities (Clingendael Spectator, boekrecensie, februari 2024)

    ***

    Verder luisteren

    461 - Ruud Lubbers zag het een slag anders

    447 - Als Trump wint staat Europa er alleen voor

    434 – Vier iconische NAVO-leiders en hun lessen voor Mark Rutte

    413 - "Eensgezind kunnen we elke tegenstander aan." Oana Lungescu over Poetin, Trump, Rutte en 75 jaar NAVO

    404 - 75 jaar NAVO: in 1949 veranderde de internationale positie van Nederland voorgoed

    361 - Vilnius, juli 2023: NAVO-top in het oog van de storm

    279 - Jaap de Hoop Scheffer over Poetin, Oekraïne, de NAVO en de toekomst van de EU

    427 - Europa wordt een grootmacht en daar moeten we het over hebben

    272 - Dankzij Poetin: nu écht intensief debat over de toekomst van Europa

    256 - Na de inval in Oekraïne: 'Nu serieus werk maken van Europese defensiesamenwerking'

    351 - Politiek als hartstocht: drie jonge bewindslieden uit het kabinet-Den Uyl vijftig jaar later

    BB 161 - Hans van Mierlo, een politieke popster

    401 - Adieu Dries!

    BB 164 - Dries van Agt, eigenzinnig politicus, paradijsvogel, wereldburger

    213 - Van Agt/Den Uyl/Terlouw (1981), de verschrikkelijkste kabinetsformatie ooit

    443 – Negen premiers en een explosief Oranjehuis

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:30:09 – Deel 2

    01:17:48 – Deel 3

    01:47:15 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Vanaf 1 januari 2025 volgen de Polen de Hongaren op als halfjaarlijks voorzitter van de vergaderingen van de ministers van de Europese Unie en ook van de ambassadeurs. Deze timing kon niet beter. Het contrast is groot. Wie zei daar dat Europa saai is?

    Zoals elk half jaar duiken Jaap Jansen en PG Kroeger in ambities, politieke rol, prioriteiten, pijnpunten, nieuwe initiatieven en culturele rijkdom en historie van de aantredende voorzitter.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show! De prijswinnaars van de biografie van Angela Merkel worden bekendgemaakt in deze aflevering.

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Polen is niet alleen een groot land met een rijke historie, maar ook een lidstaat die zich economisch, strategisch en geopolitiek krachtig ontwikkeld heeft. En met premier Donald Tusk treedt nu een voorzitter aan met een uitvoerig Europees cv.

    Tusk kan leveren wat juist in deze fase noodzakelijk is: leiderschap met een heldere, stabiele en inhoudelijk doordachte focus. Dat kan hij bovendien in optimale omstandigheden. De opluchting bij het uitzwaaien van Viktor Orbán en diens geflopte pretenties als voorzitter is groot, maar in Berlijn en Parijs heersen labiliteit en onzekerheid. Donald moet dus aan de bak.

    Roemenië en Moldavië lieten zien dat de democratie openlijk ondermijnd wordt, maar niettemin stand houdt. Syrië werd plotsklaps een ongekende nederlaag voor Poetin en zijn wereldwijde ambities. In de VS treedt Donald Trump aan. Maar in Brussel is met Antonio Costa – die de bijeenkomsten van de regeringsleiders presideert - en de nieuwe Commissie van Ursula von der Leyen een frisse, meer coherente start mogelijk. Juist daar kan Tusk stevig aan bijdragen.    

    Zijn grote thema is ‘proactieve veiligheid’. Europa moet niet afwachtend en reactief zijn, maar de veiligheidsbelangen van de Unie en de lidstaten samen vaststellen en verdedigen

    Bij defensie zal Tusk alle lidstaten en NAVO-partners bij de lurven grijpen. Polen is zelf op weg naar defensie-uitgaven ter hoogte van vijf procent van het bruto nationaal product. Maar voor Tusk zijn er veel meer vormen van veiligheid. Van voedsel- en grondstoffenveiligheid tot cyberveiligheid en de integriteit van nieuwsbronnen en sociale media.

    De Poolse proactieve aanpak kan daarbij profiteren van een nieuwe machtsfactor in Brussel. Jaap en PG portretteren de Poolse Eurocommissaris Piotr Serafin. Een bewust onopvallend soort bestuurder bij wie alle Brusselse lijntjes samen komen. Een andere geestverwant is de zeer ervaren partijgenoot en oud-premier van buurland Litouwen, Andrius Kubilius, de eerste Eurocommissaris voor defensie en ruimtevaart.   

    Het verrast dan niet dat Tusk al voor zijn aantreden informeel een € 500 miljard fonds voor defensie-investeringen in gang is gaan zetten. Ook om een EU-antwoord te bieden aan de eisen en denigrerende taal van Trump.  

    Het verrast evenmin dat hij een sterke, coherente aanpak van het Draghi-rapport met kracht aanjagen zal. Het kabinet-Schoof krijgt het nog druk komend halfjaar.   

    Kijken we naar de kleurrijke en vaak tragische historie van Polen, dan herkennen we tenminste één koning in de 16e eeuw die wel wat trekjes heeft van Donald Tusk. Sigismund III Wasa had de wind eronder. Hij leidde Polen toen het groter was dan ooit en hij veroverde bovendien - als bondgenoot van de Paus nota bene - het Kremlin in Moskou.    

    PG vertelt over nog drie zeer kleurrijke Poolse vorsten en de eerste premier van de Poolse democratie – een soort Mark Rutte! En geloof het of niet, die Poolse triomftocht en verovering van het Kremlin is een magnifieke scene in een van de allermooiste opera's!

    ***

    Verder kijken

    Is Poland's PM Donald Tusk the EU's new powerbroker? (DW, november 2024)

    ***

    Verder luisteren

    450 - Keizerin Ursula II

    446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd

    437 - Dwarse Viktor Orbán mag een half jaar Europa voorzitten. Gaat dat wel goed?

    432 – Verkiezingen Europees Parlement 2024: het midden houdt stand

    429 – Hoe het Europees Parlement steeds meer macht naar zich toe trekt

    427 - Europa wordt een grootmacht en daar moeten we het over hebben

    447 - Als Trump wint staat Europa er alleen voor

    455 - De bufferstaat als historische - maar ongewenste - oplossing voor Oekraïne

    361 - Vilnius, juli 2023: NAVO-top in het oog van de storm

    458 - De gedroomde nieuwe wereldorde van Poetin en Xi

    285 - Kaliningrad, een oude stad als brandpunt van Europa

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:27:49 – Deel 2

    00:43:37 – Deel 3

    01:20:00 – Einde

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Op deze memoires is met ingehouden adem gewacht. Angela Merkel schreef, samen Beate Baumann - haar assistente, al bijna 33 jaar - haar levensverhaal. De titel is een parool: Vrijheid. Het verscheen meteen ook in het Nederlands. Jaap Jansen en PG Kroeger vertellen over en analyseren dit 700 pagina's dikke boek en ook Merkels eigen woorden bij de presentatie ervan in Berlijn.

    Het boek en deze herinneringen zijn in twee opzichten eenmalig. Het bevat Merkels persoonlijke herinneringen en reflectie op een jeugd en Werdegang in een gruwelijke dictatuur én haar belevenissen na haar 35e levensjaar in die ongekende loopbaan in een Europese democratie. Deze bracht haar in eigen land, in Europa en op wereldschaal aan de politieke top. Geen vrouw en geen DDR-burger had ooit zo'n loopbaan en zo'n leven.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Jaap en PG zien een opvallende analogie met het leven van Vaclav Havel. Ook hij was allerminst geboren om - als dichter, toneelschrijver en rebel - de president van zijn land te worden in een periode van vreedzame revolutie en Europese omwenteling, waarbij ook hij wereldwijd een moreel icoon werd.

    Merkels jeugdherinneringen zijn zonder twijfel het hoogtepunt van het boek. Adembenemend en vol nuances vertelt zij over het leven in een tirannie en de ingewikkelde levensomstandigheden van een West-Duitse dominee in een atheïstische dictatuur. Vol warmte en met oog voor detail schetst zij een kindertijd in een karig boerengebied waar zij genoot van de natuur en het buitenleven. Het vrolijke, onbekommerde kind Angela is een van de verrassingen in dit boek.    

    Des te navranter zijn de verhalen over de repressie en permanente dreiging die het kenmerk vormden van de dictatuur. Hoe haar ouders in wanhoop waren toen op 13 augustus 1961 de Muur werd opgetrokken en zij letterlijk opgesloten zouden zijn zonder ooit nog hun familie te kunnen omarmen, laat zien hoe de almachtige partij en de geheime dienst in ieder leven gruwelijke sporen trok. En toch: “Das Leben in der DDR war mehr als nur dieser Staat.”

    Dat zij zich als jonge vrouw kon ontwikkelen, haar eigen begaafdheid en identiteit, haar 'waarden en normen' en haar onbekommerde vrolijkheid kon bewaren, noemt Merkel 'mijn eigen grote overwinning op dat systeem.' De val van de Muur is haar 'Lebensglück'. Ze was met 35 nog jong, maar ook voldoende gerijpt om een tweede leven in een volkomen andere wereld aan te durven.

    Over haar jaren in de politiek vertelt ze zakelijk, grondig en met haar kenmerkende rustige humor. Hoe zij haar patriarch Helmut Kohl ijskoud afserveerde en zelf de partijvoorzitter werd van de CDU vertelt ze vrij emotieloos. Zij moest dit doen, benadrukt zij, omdat haar CDU anders de geur van corruptie en stiekemdoenerij nooit meer kwijt zou raken en het lot van de Democrazia Cristiana in Italië zou ondergaan. Massale steun vanuit de gewone leden gaf haar de moed dit te doen.

    Merkel verstopt beslist niet dat zij in de politiek al snel ontdekte dat zij eerzuchtig was. Wille zur Macht was haar niet vreemd en waardeert zij ook in andere politieke leiders. Als jong Milieuminister ontdekte zij nog iets: haar passie voor wereldwijd overleg en beleid formuleren op mondiale thema's. Onbedoeld bereidde dit haar voor op die volgende stap, het bondskanselierschap.

    Over haar jaren als kanselier is zij nuchter, methodisch en zonder veel poeha. Opmerkelijk is hoezeer ze daarbij lijkt op Wolfgang Schäuble met wie ze bij duidelijke karakterologische verschillen heel wezenlijke politieke kenmerken deelt. Ze wil fair zijn in dit boek, rekent niet keihard af met vijanden of tegenstrevers, maar gaat ervan uit dat de lezer tussen de regels door de boodschappen wel mee krijgt. De Beierse CSU, de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, Donald Trump en de linkervleugel van de SPD zullen niet alles met vreugde lezen.

    Ze is wel degelijk zelfkritisch. Over de inzet voor het klimaat en over haar opstelling naar buiten toe in de eurocrisis bijvoorbeeld. Over de defensie, Russisch gas en Oekraïne benadrukt zij dat het vasthouden van dialoog met Vladimir Poetin in ieders belang was en wijst zij er soms fijntjes maar hard op, dat bijvoorbeeld haar linkse coalitiepartners de CDU geen ruimte gaven voor veel steviger beleid.

    Het is goed te beseffen dat memoires van staatslieden geen wetenschappelijk werk zijn op grond van historische analyse en diep graafwerk in de stukken en archieven. Ze geeft haar visie en beleving en dat levensverhaal is uniek.

    PG noteert daarbij het verhaal over een bronzen beeld op de laatste foto in het boek. Angela Merkel vertelt tegen het slot van haar herinneringen hoe zij spontaan besloot het te kopen. Het verbeeldt de Griekse god Kairos die symbool staat voor 'het goede moment, het goede doen op het juiste moment'.

    ***

    Verder lezen

    Angela Merkel - Vrijheid (Arbeiderspers, 2024)

    Angela Merkel - Freiheit (Kiepenheuer & Witsch, 2024)

    ***

    Verder kijken

    De presentatie van het boek in Berlijn (26 november 2024)

    Angela Merkel in Buitenhof (1 december 2024)

    ***

    Verder luisteren

    276 - 30 jaar politiek, 16 jaar bondskanselier en de hond van Poetin: Angela Merkel blikt terug

    218 - Angela Merkel, een bijzondere bondskanselier - gesprek met biograaf Ralph Bollmann

    42 - Merkels vertrouweling Elmar Brok: 40 jaar Europese geschiedenis

    421 - Bewonderd en gevreesd. De memoires van Wolfgang Schäuble

    111 - De onverwachte herrijzenis van Helmut Kohl – en van Truman, Merkel en Rutte

    122 - Voorzitten op z'n Duits. Hoe doet Merkel dat?

    302 - De Frans-Duitse motor hapert. Gesprek met Bondsdaglid Otto Fricke

    135 - 30 jaar Duitse eenheid: Carlo Trojan, de Nederlander die meeonderhandelde

    72 - 'Wir sind ein Volk!', December 1989: Helmut Kohl spreekt in Dresden + Geheim gifwapen Sovjet Unie

    61 - De val van de Muur, met Merkels eigen verhaal

    53 - 1989 - PG en de viering van 40 jaar Deutsche Demokratische Republik

    236 – Václav Havel, de dissident die president werd

    465 – Nederland en Duitsland, labiel en leiderloos. En: de opmerkelijke overeenkomsten met Noordrijn-Westfalen

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:54:48 – Deel 2

    01:11:29 – Deel 3

    01:40:08 – Einde

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Het kabinet-Schoof strompelt voort. Na de deconfiture met het Belastingplan, de marginalisatie van de ministers Fleur Agema en Marjolijn Faber bleek voor minister Eppo Bruins en staatssecretaris Mariëlle Paul de begroting van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap een parcours vol struikelpartijen en miskleunen.

    Jaap Jansen en PG Kroeger volgen de gebeurtenissen op de voet en trekken daar lessen uit voor de bewindslieden, de coalitiefracties, hun aanvoerders en voor een machiavellistische oppositiestrategie.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    De terugkeer van Pieter Omtzigt als deeltijdleider van NSC moest leiden tot herstel van omgangsvormen en een goede toon. Maar direct was het alleen maar meer ellende. De VVD maakte vicepremier Eddy van Hijum (NSC) tot mikpunt. VVD-minister Eelco Heinen van Financiën liet NSC-minister Bruins opzichtig bungelen en PVV-fractievoorzitter Geert Wilders zette Omtzigt weg als chef van een drie zetels residu. In deze politieke context besprak de Tweede Kamer afgelopen dagen de Onderwijsbegroting.    

    Er zou een Herstelplan Kwaliteit Onderwijs komen. In de bijlage erbij bleek dat € 2 miljard aan bezuinigingen op te leveren. Net benoemd vertelde Eppo Bruins dat hij het allemaal maar ‘lelijk’ vond. Toch deed hij wat PvdA-minister Jo Ritzen in 1994 over Paars I zei: "Ik zag het onderwijs als drenkeling kopje onder gaan en besloot haar na te springen."   

    Sommige onberaden snijoperaties trok Bruins snel in, maar hij vulde het ene gat met het andere. Van dat herstelplan is niets meer vernomen, behalve de belofte dat in voorjaar 2025 iets naar buiten komt. Cruciale thema's voor de toekomst bleven verder onbenoemd of onuitgewerkt.    

    Hoe kon dit? De aanpak van de informateurs Elbert Dijkgraaf en Richard van Zwol was hier debat aan, vertelt PG. In de kabinetsformatie mochten zij alleen met de vier fractievoorzitters aan tafel; leiders die elkaar wantrouwden. Echte deskundigen werden niet geraadpleegd.

    Daarmee zit Eppo Bruins nu klem. Net als bij het Belastingplan manoeuvreert een NSC-bewindspersoon onhandig, terwijl oppositiepartijen CDA en D66 inbreken in het machtsspel. Vol zelfspot sloten zij met CU en JA21 een ‘monsterverbond'.

    Door politieke onhandigheid en interne verdeeldheid heeft het kabinet bovendien de conservatief-rechtse bondgenoot SGP van zich vervreemd. Chris Stoffer is op oorlogspad. Bruins dreigt in de Eerste Kamer gekielhaald te worden. Geert Wilders zet hem daarom buitenspel en dealt liever zelf met de oppositie om te redden wat er misschien nog te redden valt.   

    De facto is het eens zo trots als ‘extraparlementair’ aangekondigde kabinet inmiddels een minderheidskabinet dat dingen slechts realiseren kan door te buigen voor de nukken van kleine partijen die in de Senaat de doorslag kunnen geven.

    Premier Dick Schoof is in dit proces onzichtbaar en diens ministers laat Wilders waar mogelijk niet meediscussiëren bij het sluiten van machiavellistische deals. Zou Omtzigt dít echt bedoeld hebben toen hij bij informateur Kim Putters zo'n extraparlementair verbond als triomf binnenhaalde?   

    Jaap en PG tippen vast onderdelen van zo'n Florentijnse Overeenkomst. Het ideologisch essentiële punt van de Maatschappelijke Diensttijd, de juist voor MBO/HBO en MKB in de regio funeste halvering van regionale investeringsfondsen en de langstudeerboete staan in het brandpunt. De vraag is of met name PVV en BBB zulke meloenen zullen slikken - een term van het voormalige ChristenUnie-Kamerlid Eppo Bruins - en of de Senaat een begroting die geheel herzien moet worden nog wel behandelen wil. 

    PG vond er een passend Bijbels stukje opera van Georg Friedrich Händel bij.

    ***

    Verder luisteren

    200 - De Heerser: Machiavelli's lessen zijn nog altijd actueel https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/67379542-f134-4fa3-a50f-0fd6ed6e087a…

    50 - Vrijheid van onderwijs https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/ca6e0fb5-3367-468a-a9d4-00d556393c28

    278 - Frans Leijnse over de belabberde staat van ons onderwijs en hoe je dit oplost https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/fc70b4a6-5d47-48f3-b155-9a25b4e63ca4…

    227 - Structureel extra investeren in onderzoek en ontwikkeling helpt de Nederlandse economie enorm vooruit https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/d96f0366-5d04-4a87-aadf-e7bccbffc04d…

    454 - Hoe Nederland als kennisland steeds weer vastloopt in bestuurlijke spaghetti https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/e974b3f9-b00e-4019-8eae-c93aacccb90f…

    381 - Het Betrouwbare Bronnen Kenniscoalitie debat 2023 https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/af48aff1-8b72-4966-bdfe-38819f08ea9a…

    425 - Een oprecht akkoord https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/58309ee5-7542-48f0-9c60-67188d37de1c…

    201 - Het geheim van het hbo-succes https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/228d138a-8583-4fe2-ab74-4329c9c67ec4…

    183 - Samen slimmer worden: het Leidse kennisecosysteem als aanjager van duurzame groei https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/87c5e519-2b67-4a16-ba44-ea1f3b52ba97…

    126 - De kracht van hoger onderwijs https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/5694a60c-62c5-4bae-a100-74185de814a4…

    324 - Nederland loopt vast door tekort aan jongeren met een technische opleiding. Met als gast o.a. Eppo Bruins. https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/d10d8707-bf0b-49d8-9125-959d7786544c…

    371 - Banen op zoek naar mensen. Hoe in Europa bedrijven en beroepsonderwijs intensief samenwerken https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/160ba8a6-0cbe-4400-9cba-2407f3f33701…

    88 - Leven en werk van onderwijsvernieuwer Jos van Kemenade https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/4aa813d5-a12f-40b6-89d6-3cc38d50423a…

    47 - Harvard-topman Richard McCullough bezorgd over wetenschap in VS en Nederland https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/46ef1c9b-7a86-420f-b96c-3a108741e439…

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:22:34 – Deel 2

    00:54:12 – Deel 3

    01:28:29 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • In Nederland strompelt het kabinet-Schoof van crisis naar crisis. In Duitsland viel de regering van Olaf Scholz (een coalitie van sociaaldemocraten, groenen en liberalen) met slaande ruzie uiteen. Alle reden voor een indringend gesprek met twee zéér ervaren Duitse politici. Jaap Jansen en PG Kroeger praten met Peter Altmaier en Armin Laschet.

    Allebei zijn het Nederland-kenners, Europeanen in hart en nieren en met een cv van decennia politiek op het hoogste niveau. We ontmoetten hen vorige week op het Toekomstforum Noordrijn-Westfalen–Nederland in Noordwijk aan Zee, waar vertegenwoordigers van de politieke en financieel-economische top uit beide landen twee dagen bijeen waren voor intensieve gesprekken en dialoog.

    Das Gespräch mit Altmaier ist auf Niederländisch (ab Minute 16) und das Gespräch mit Laschet auf Deutsch, mit niederländischer Erklärung (ab 1 Stunde 07)

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Deze aflevering bevat een advertentie voor het het meedogenloos eerlijke en fascinerende boek Sociopaat van Patric Gagne. Je kunt het hier bestellen

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Peter Altmaier (1958) was de rechterhand van Angela Merkel. Als CDU-minister leidde hij haar Kanzleramt en coördineerde hij het kabinetsbeleid. Ook was hij minister van Financiën en minister van Economie en Energie. Hij onderstreept - in bijna volmaakt Nederlands - dat de labiliteit van beide landen geen toeval is. Na 2016 is met Brexit en de eerste termijn van Donald Trump heel het Westen gaan wankelen. Al zorgden Merkel en Rutte nog enige tijd voor stabiliteit.

    In Duitsland werken daarbij de sociale, mentale en politieke consequenties van de Wiedervereinigung diep door. Indringend schildert Altmaier hoe een minderheid in het oosten zo overrompeld werd door de nieuwe eenheid in een westers, Europees samenlevingsmodel, dat zij het 'normale leven' in hun oude dictatuur gingen missen.

    Over de coalitie na Merkel – sinds 2021 onder Scholz - is hij genuanceerd. Op sommige concrete beleidspunten kritisch, maar ook met begrip dat de regering zonder CDU/CSU door de optelsom van pandemie, oorlog in Oekraïne, energiecrisis en inflatie een heel moeilijke fase het hoofd moest bieden. Ook een nieuwe regering onder CDU-spits Friedrich Merz zal het heel zwaar krijgen, zeker ook in Europa, waarschuwt Altmaier maar vast.

    Armin Laschet (1961) – met wie we in het Duits praten - was lid van het Europees Parlement, de Bondsdag, minister-president van Noordrijn-Westfalen (NRW) en in 2021 kanselierskandidaat voor de opvolging van Merkel namens CDU/CSU. Hij verloor toen van Scholz.

    Laschet is uiterst bezorgd over de 'mésalliance' tussen Berlijn en Parijs. Want zonder een krachtige, harmonische samenwerking van die hoofdsteden is Europa stuurloos en verlamd. En dat kunnen we ons nu nog minder veroorloven dan tijdens de eerste termijn van Trump. Deze diepe zorg komt uit zijn tenen. Vriendschap en Europese lotsverbondenheid met de Fransen is een van zijn grootste politieke levensdoelen.

    Met hem bespreken Jaap en PG drie centrale vragen uit zijn politiek leven. Ten eerste waarom NRW en Nederland zo weinig van elkaar lijken te weten. Doordat ons land de typisch Duitse federale structuur vaak niet helemaal snapt, is de focus meestal eenzijdig gericht op Berlijn. En dat terwijl ze in NRW de Haven van Rotterdam beschouwen als ‘de haven van NRW’. Er is geen grotere economische relatie van buurlanden in Europa dan van deze twee regio's. Zo hangt de energietransitie in het Roergebied af van de Delta Rijn Corridor.

    Daarnaast praten ze met Laschet over zijn opmerkelijke rol van fel ideologisch bestrijder van de extreemrechtse AfD. Juist omdát hij een milde katholiek van 'die Mitte' is, voelt hij zich daartoe geroepen. Maar ook hier valt op dat hij in geharnaste scherpte de nuance blijft zoeken. 

    Tot slot gaat het over die Frans-Duitse as. Laschet is kritisch op Scholz, omdat die hier bewees geen staatsman te zijn die de historische betekenis van deze relatie écht begrijpt. En hij vertelt een opmerkelijk verhaal hoe het ook kan. Dat gaat over de brand in de Notre Dame. Symbolischer en Europeser kan het niet.

    ***

    Verder luisteren

    451 - 75 jaar Duitse Democratie

    446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd

    444 - Het Oosten kiest, Duitsland siddert

    421 - Bewonderd en gevreesd. De memoires van Wolfgang Schäuble

    399 - Politieke problemen in Duitsland, Nederland en Europa: de grote zorgen van Bondsdaglid Otto Fricke

    366 - De zieke man van Europa: hoe komt Duitsland uit de economische verlamming?

    339 – De geopolitiek van de 19e eeuw is terug. De eeuw van Bismarck

    321 - Umwertung aller Werte - Parijs en Berlijn van elkaar vervreemd op hun eigen feest

    314 - Prins Heinrich XIII en het verlangen naar een autoritair Duisland

    302 - De Frans-Duitse motor hapert. Gesprek met Bondsdaglid Otto Fricke

    290 - Bondskanselier Olaf Scholz en de razendsnelle ontwikkeling van de EU

    276 - 30 jaar politiek, 16 jaar bondskanselier en de hond van Poetin: Angela Merkel blikt terug

    218 - Angela Merkel, een bijzondere bondskanselier - gesprek met biograaf Ralph Bollmann

    109 - Mathieu Segers: Sterke lidstaten maken Europa sterk

    42 - Merkels vertrouweling Elmar Brok: 40 jaar Europese geschiedenis

    20 - Peter Altmaier (Duitse minister van Economie en Energie) over Nederland in Europa, Brexit en opvolging Merkel

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Inleiding

    00:15:43 – Peter Altmaier (in het Nederlands)

    01:07:02 – Armin Laschet (in het Duits, met Nederlandse uitleg)

    01:49:40 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • De uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen op 5 november 2024 kwam veel sneller dan verwacht. Donald Trump won. Inmiddels wordt dit resultaat door kenners diepgaand geanalyseerd; cijfers uitgeplozen, trends vastgesteld. Veel van wat de vele zelfbenoemde Amerika-deskundigen vertelden op ‘the day after’ blijkt toch echt anders te zitten.

    Het was bepaald géén aardverschuiving. Dit was niet 'the greatest comeback in history'. Er is geen sprake van een ongekend mandaat. Het is niet de sprong naar een nieuw tijdperk. Deze uitslag doet denken aan 1828. En het meest nog misschien aan 1940, althans zoals het ging in de roman The Plot Against America.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    1] Geen aardverschuiving

    Trump won van Kamala Harris. Maar historisch uitzonderlijk is het feit dat hij voor de derde keer op rij minder dan de helft van de kiezers kon overtuigen. Hij won ook duidelijk minder kiezers dan Joe Biden in 2020 en overschrijdt de 50% niet, bij 76,7 miljoen stemmen. Harris haalde 74 miljoen stemmen en net iets meer dan 48%.

    De smadelijkste landslide was die van 1992. Jaap en PG vertellen over het drama van George H.W. Bush die ten onder ging tegen de gouverneur van Arkansas, Bill Clinton, hoewel die maar 43% won. De spelbederver was 'de Berlusconi van Texas', Ross Perot. Aan niemand doet Donald Trump méér denken.

    Episch waren de aardverschuivingen van Ronald Reagan in 1980 en nog meer in 1984. En de allergrootste overwinning was die van 1964 door president Lyndon Baines Johnson. Ook een zeer kleurrijke Texaan. Maar er schuilde ook tragiek en verdriet achter deze ongeëvenaarde triomf.

    2] Niet dé comeback

    JD Vance riep op verkiezingsavond: “The greatest comeback in history”. Viktor Orbán leende ‘m meteen. Maar het is onzin.

    Trump lag de hele tijd vóór op Biden in de polls en Harris moest zich als underdog juist terugvechten. De GOP had het Huis en de halve Senaat ook al. Ze knokten samen tot het 50/50 werd. De echte comeback kid was Kamala Harris dus, maar ze scoorde net niet hoog genoeg.

    Welke presidenten waren wel zulke electorale tovenaars? Wie kwamen er roemrijk terug uit verloren posities? Diezelfde Bill Clinton in 1996. Jaap en PG vertellen hoe de Republikeinen de overwinning op de geheel mislukte eerste ambtstermijn van 'The man from Hope' zich uit de vingers lieten glippen. Een aanslag, een aarzelende kandidaat die bedankte en een extremistisch financieel beleid deden de Republikeinen toch nog de das om.

    De klassieke comeback was natuurlijk Harry Trumans triomf in 1948. Zijn tactieken en zijn strategie had team-Harris heel goed moeten bestuderen. Hij negeerde zijn opponent en streed tegen het 'do nothing Congress' en won in de rurale streken.

    3] Geen echt mandaat

    Trump haalde niet meer dan 50 procent, won veelal dunbevolkte regio's en had geen heldere to do lijst. Zijn overwinning in het Huis is nipter dan ooit in de geschiedenis en in de Republikeinse fractie in het Huis van Afgevaardigden is het permanent gekrakeel.

    Vergelijk dat met eerdere presidenten. Barack Obama won fors in 2008 en met een glasheldere missie: een grote stimuleringswet tegen de kredietcrisis en enorme werkloosheid en de gezondheidszorg met Obamacare. Ook Reagan, LBJ en al helemaal Franklin Delano Roosevelt hadden een uiterst scherpe politieke focus op wat hun overwinning hen mest opleveren.

    4] Geen nieuw tijdperk

    Het was Harris die zei: sla de bladzij om naar een nieuwe toekomst. Trumps campagne was allereerst wraak op het mislukte verleden. Wraak op zijn flop van 2020 toen in de pandemie de kiezers liever 'a safe pair of hands' kozen. Hij beloofde hen nu daarom een glanzend verleden.

    PG stipt de vele gouwe ouwen aan uit het Amerikaans verleden waar Trump mee kwam. Van een wet tegen illegalen uit 1798 tot het campagneliedje uit 1984, bij Reagans triomf. Van tol uit 1885 tot het afschaffen van het ministerie van Onderwijs in 1980. Zelfs Trumps plan met abortuswetgeving en dat onderwijsbeleid waren hondenfluitjes naar het 19e-eeuwse Zuiden.

    Trump staat dan ook in stil contrast met Republikeinse matadoren uit vroeger tijden. Van Theodore Roosevelt die de macht van kartels brak tot Dwight D. Eisenhower die brede welvaart voor de middenklasse vooropzette en grote infrastructuur. En natuurlijk Reagan met zijn fiscale hervormingen en het winnen van de koude Oorlog.

    5] Hét rolmodel

    Waar spiegelt Trump zich dan aan als hij opnieuw het Witte Huis betreedt? Voor zichzelf is hij 'the greatest president ever’. Maar er is een opmerkelijke voorganger waarover hij vaak vertelt. Andrew Jackson. Die regeerde van 1829 tot 1837 en zijn jaren waren net zo turbulent als die van Trump.

    Hij was de eerste 'niet-elite' president, een generaal die het idool was van de gewone man en vrouw. Ook hij wilde wraak op een hem gestolen verkiezing. Hij haatte de elite en was een demagoog die zich van niemand of de wet iets aantrok. Met iedereen maakte hij heibel, zelfs ook hij met zijn vicepresident. "De tolk van de meerderheid en haar hartstochten" schreef zijn tijdgenoot Alexis de Tocqueville.

    Maar omdat Trump eigenlijk de hoofdpersoon is uit een tv-serie, een fictief personage, kan het niet verrassen dat hij meest lijkt om die president uit die magnifieke roman van Philip Roth. Dat verhaal speelt in 1940 en de kandidaat van de America First Party wint van FDR. De overeenkomsten met nu zijn groot.

    ***

    Verder luisteren

    459 – Rolmodel George Washington

    405 - De Amerikaanse democratie in gevaar: het gevecht tussen Biden en Trump

    360 - 4th of July: Mar-a-Lago, de plek waar het al 100 jaar gebeurt

    345 - Leiders op leeftijd. Krasse knar Joe Biden is niet de enige

    319 - Lyndon B. Johnson, politiek genie en manipulator van de buitencategorie

    289 - Donald Trump als gevaar voor de democratie - Joe Biden en zijn strijd voor de ziel van Amerika

    281 - Fourth of July: Amerika reisgids voor politieke junkies

    221 - Madam Speaker: de spijkerharde charme van Nancy Pelosi

    206 - 'Aardverschuiving': Michael Wolff over Donald Trumps laatste dagen als president. En: zijn bezoek aan Mar-a-Lago

    202 - 4th of July: Joe Biden in het spoor van LBJ (met als gast: Jan Paternotte)

    185 - De Amerikaanse Burgeroorlog (1): Black Lives Matter en George Floyd, hoe de burgeroorlog op de VS nog altijd zijn stempel drukt

    159 - Washington DC: na de afgang van Trump optimisme over Biden en Harris

    150 - De memoires van Barack Obama

    146 - Amerikaanse presidentsverkiezingen: de machtsoverdracht

    142 - De smerigste verkiezingscampagnes in de Amerikaanse geschiedenis

    133 - Amerikaanse presidenten: boeken die je volgens PG móet lezen!

    121 - 4th of July special: Zakenlui als president van Amerika

    111 - De onverwachte herrijzenis van Helmut Kohl – en van Truman, Merkel en Rutte

    57 - Alexis de Tocqueville wilde Amerika begrijpen

    44 - Amerika Special: Michael Wolff over Donald J. Trump ** PG over Franklin D. Roosevelt

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:27:49 – Deel 2

    00:51:43 – Deel 3

    01:34:00 – Einde

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • De turbulentie in de actuele politiek is ongekend. Donald Trumps herverkiezing is één grote wraakoefening. De Duitse coalitie valt in heftige onderlinge verwijten uiteen en verzwakt de EU. En het kabinet-Schoof vertoont steeds meer haarscheurtjes. De 'vier pizzaslices' lijken zelfs niet meer samen in één doos te willen zitten.

    Alle reden, vinden Jaap Jansen en PG Kroeger, om even adem te halen en van enige afstand te analyseren wat hier gaande is. Want een kabinet waarvan staatssecretaris van Integratie Jurgen Nobel ‘een groot deel van de islamitische jongeren’ tot vijand van de samenleving uitroept, heeft alle reden om tot bezinning te komen.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Deze aflevering bevat een advertentie van Lendahand.com. Gebruik de code BETROUWBAREBRONNEN500 tijdens het afrekenen van je eerste investering om de garantie te activeren. De code is geldig tot en met 31 december 2024. Lendahand staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten.

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    In de geschiedenis is de fase van 'de eerste honderd dagen' van een nieuwe regering een iconisch begrip geworden. Maar het is nog geen 100 jaar oud. De oorsprong is een radiopraatje.

    Op 24 juli 1933 vertelde gloednieuw president Franklin Delano Roosevelt dat hij na een drie maanden lange wervelwind aan wetten, maatregelen en investeringsimpulsen ‘a mental picture’ wilde schetsen van zijn strategie daarbij. En zo werd 'The First 100 Days' een van de vele innovaties van politiek en bestuur waar FDR en zijn New Deal hun stempel op drukten. Donald Trump lijkt de start van zijn tweede termijn daar direct aan te ontlenen, heel anders dan in 2016.

    FDR werd sowieso de gouden standaard van daadkracht, durf, ongeremde energie en politiek machiavellisme van de buitencategorie. Zijn jeugdige opvolger in 1961, John F. Kennedy, was de eerste die ook zo'n 100 dagen-strategie ambieerde. PG vertelt in welk drijfzand en chaos Kennedy terecht kwam. Wellicht een schrale troost voor Dick Schoof.

    Ook in Duitsland kent de historie zo'n veelbelovend begin van een nieuwe leider. Willy Brandt heette niet voor niets 'de Duitse Kennedy'. Hoe hij zijn regering van jonge doeners na de lange jaren van de stokoude, autoritaire staatsman Konrad Adenauer startte, is politiek zeer leerzaam.

    In ons land liet Ruud Lubbers zien hoe je dat doet. Hij kon zijn strakke, lange termijn saneringsagenda met panache brengen, niet in het minst doordat de polder eieren voor zijn geld koos met het Akkoord van Wassenaar. PG vertelt hoe op het ministerie van Onderwijs de ambtelijke top niet meteen voor waar wilde aannemen, dat hun minister toch echt geheel in die geest van Lubbers zou gaan regeren.

    Schoofs eerste 100 dagen waren ongekend turbulent en stuurloos. Maar de premier zelf mag je daar niet als eerste verwijten over maken. Hij is de aanvoerder zoals de fractieleiders – Geert Wilders en Pieter Omtzigt voorop – zich die voorstelden. De anti-Rutte, de non-Lubbers.

    De fictie van ‘een extraparlementair kabinet’ maakte de partijloze premier nog ernstiger geïsoleerd. Zijn kabinet begon met vakantie, Olympische juichmomentjes en een geheel ondoorzichtig proces van het schrijven van een regeerprogramma, dat niet van de vier fracties zou zijn. Precies het omgekeerde van de aanpak van FDR of Lubbers.

    Verwarrender was daarbij dat het kabinet hoopte te beginnen als een harde correctie van daadkracht op de financiële puinhopen die Mark Rutte, Wopke Hoekstra en Sigrid Kaag zouden hebben achtergelaten. Het tegendeel bleek het geval. De begroting en economische ontwikkeling waren opbeurender dan iedereen voor mogelijk had gehouden. De zon gíng schijnen, maar door Kaag - niet door Wilders of Eelco Heinen.

    Ondanks alle ketelmuziek bleef het verder angstvallig stil. Het migratiebeleid is na 100 dagen blijven steken bij een bevestiging van de aanpak van VVD-staatssecretaris Eric van der Burg tijdens Rutte IV.

    NSC-staatssecretaris van Belastingen Folkert Idsinga stapte op. Het Belastingplan 2025 kreeg een meerderheid, maar het kwam zwaar gehavend uit het debat. En nog steeds is niet zeker of – en hoe – de Eerste Kamer het zal accepteren.

    En intussen vertrok nóg een staatssecretaris, Nora Achahbar van Toeslagen, ook NSC. Het team van deze partij lijkt funest verzwakt, terwijl haar leiding dat al was. En premier Schoof blijkt als partijloze ambtenaar niet over de gave te beschikken om zijn ploeg een gezamenlijk idee, een missie en ambitie te verlenen. Hij is van niemand en is politiek ook niemand.

    ***

    Verder luisteren

    456 - De zeven crises van het kabinet-Schoof

    452 - Wie is de baas in de coalitie?

    448 - Premier zonder kompas

    442 - Na de sportzomer van Schoof de hete herfst van Wilders

    438 –Het nieuwe kabinet als kleuterklas. De koning kun je niet spelen

    428 – Dick Schoof, de 'premier van buiten', is de ultieme insider

    423 – Eerst zien, dan geloven – Rekenkamerpresident Pieter Duisenberg over de controle op de rijksuitgaven

    Afl. 44 – PG over Franklin Delano Roosevelt

    351 - Politiek als hartstocht: drie jonge bewindslieden uit het kabinet-Den Uyl vijftig jaar later

    298 - De Cubacrisis, dertien dagen die de wereld schokten. En: de angst voor nucleaire catastrofe nu

    163 - De ondergang van de Sovjet-Unie: hoe een wereldmacht verdampte

    451 - 75 jaar Duitse Democratie

    461 - Ruud Lubbers zag het een slag anders

    310 – Nu 40 jaar geleden: Lubbers premier en de polder sluit historisch Akkoord van Wassenaar

    213 - Van Agt/Den Uyl/Terlouw (1981), de verschrikkelijkste kabinetsformatie ooit

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1 (kabinet-Schoof)

    00:19:29 – Deel 2 (historie: de eerste honderd dagen)

    00:48:08 – Deel 3

    01:04:15 – Deel 4

    01:29:09 – Deel 5 (kabinet-Schoof)

    01:54:12 – Einde

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Met Poetins oorlog en de geopolitieke opmars van Xi's China is tot de landen van het Westen in één klap doorgedrongen hoe afhankelijk zij zijn van precies díe grondstoffen, metalen en halffabrikaten waar heel de hightech op draait. Ook die voor de energietransitie, de digitalisering en onze defensie. Het kabinet Rutte IV heeft vlak voor zijn afscheid daarom Allard Castelein benoemd tot grondstoffengezant. Voor het eerst vertelt hij wat zijn werk inhoudt, wat hij gaan doen en hoe hij dat aanpakt.

    Jaap Jansen en PG Kroeger verkennen die unieke klus met hem op het toneel van een seminar van Invest in Holland in Lantaren/Venster in Rotterdam. Voor dit internationale publiek deden zij nog iets, een 'verzoeknummer'. De organisatoren daagden uit een 'echt Betrouwbare Bronnen verhaal' te vertellen over de historie van de Nederlandse geest van handel, ontdekkingen, wereldwijde contacten en unieke logistiek in deze delta van Europa met die enorme wereldhaven.

    This episode is mostly in English. The historical story starts from minute 11 and the conversation with Allard Castelein starts from minute 39.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door Invest in Holland. En met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Deze editie begint met een historisch verhaal van PG. Hij duikt in het megaproject van logistiek, verkeer, scheepvaart, handel en geopolitieke heerschappij over Noordwest Europa en de Noordzee door de Romeinse keizer Claudius. Deze opmerkelijke heerser - een ernstig gehandicapt prinsje uit de Julisch-Claudische dynastie dat buitengewoon begaafd bleek te zijn - profileerde zich met grootscheepse publieke werken en als de vrij onwaarschijnlijke veroveraar van wat zelfs voorvader Julius Caesar niet lukte: Britannia.

    Zijn logistieke project in de Nederlanden legde de grondslag voor de regio Zuid-Holland als de delta van Europa. Zijn fameuze opvolger Hadrianus kwam er zelf poolshoogte nemen en verbleef in het havenstadje dat Claudius liet aanleggen. Dit 'Forum Hadriani' mocht zich voortaan naar deze keizer noemen; het huidige Voorburg, slaapstad van de residentie.

    Een tweede verhaal uit vroeger tijden brengt je rond 1250 naar een monnik uit onze streken die als gezant - niet voor grondstoffen! - namens koning Louis IX – Lodewijk de negende, later befaamd als Saint Louis - de reis van zijn leven maakt. Willem van Rubroeck brengt een missive van de koning naar diens collega elders. Niet de minste. De grootste heerser in de wereldgeschiedenis, Möngke, de kleinzoon van Dzjengis Khan. Zijn belevenissen onderweg en in de gigantische hoofdstad Karakorum zijn verbluffend.

    Het derde verhaal gat over een Rotterdamse handelaar Jan Joosten van Lodensteyn, die met het schip 'De Liefde' in 1600 als eerste aanlegde bij Edo, de hoofdstad van Japan. Daar begon een nieuw tijdperk.

    Allard Castelein heeft ook iets met Rotterdam: hij was tien jaar de CEO van de Haven van Rotterdam. Sinds een half jaar bestaat zijn werk uit het voor Nederland uitbouwen van een langetermijnstrategie rond 34 strategische grondstoffen die we zelf niet hebben.

    Castelein slaat in zijn eerste publieke optreden een reeks 'piketpaaltjes'. Van uitermate grote betekenis noemt hij de analyse en langetermijnvisie die Mario Draghi voor de Europese Unie op tafel heeft gelegd. Wezenlijk is, dat elke lidstaat daarbij zijn eigen rol oppakt. Het ene land kan zulke kritische grondstoffen in eigen bodem opspeuren, het andere kan grote kennis en technologische know how bij die mijnbouw inzetten of het aanjagen van een ambitieus 'recycling-pad' helpen bevorderen.

    De EU heeft een zeer ambitieuze gezamenlijke route op weg naar open strategische autonomie geschetst. Castelein ziet zeker waar dit wellicht al te gedurfd is, maar essentieel is volgens hem dat Nederland aan de slag gaat met een coalition of the willing en niet wacht op de langzaamste. Kennis en kunde is er op dit terrein in Europa en ons land meer dan voldoende. Het gaat nu om daadkracht in publiek-private samenwerkingsprojecten, waardoor de enorme afhankelijkheid van China op dit wezenlijke domein wordt teruggedrongen.

    Castelein begon een half jaar geleden met een opdracht voor twee jaar. Maar het bouwen van publiek-private centra, het aanknopen van Europese en wereldwijde connecties - zoals nu reeds met Australië en Canada, maar bijvoorbeeld ook met Namibië – gaat niet in een vloek en een zucht. Daarom is hij bereid voor een jaar of vier jaar bij te tekenen.

    ***

    Verder luisteren

    446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd

    460 - VVD'er Silvio Erkens strijdt voor versnelling van het klimaatbeleid

    435 - Klimaat en Groene Groei: Sophie Hermans heeft grote ambities, maar wordt het haar mogelijk gemaakt?

    431 - Kabinetsformatie: Handelsland Nederland staat op het spel

    427 - Europa wordt een grootmacht en daar moeten we het over hebben

    424 – Het Groot Europees Handelsdebat

    409 - Nederland wereldwijd handelspartner, ook van communistisch Vietnam

    309 - Acht miljard aardbewoners

    453 – 75 jaar Volksrepubliek China, waar is het feestje?

    306 - De gevoelige geopolitieke relatie met China

    311 - De wereld volgens Simon Sebag Montefiore (in English)

    256 - Na de inval in Oekraïne: 'Nu serieus werk maken van Europese defensiesamenwerking'

    227 - Structureel extra investeren in onderzoek en ontwikkeling helpt de Nederlandse economie enorm vooruit

    78 - Roberto Viola: Shaping Europe's Digital Future (in English)

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Intro

    00:11:36 – Deel 1: historisch verhaal PG

    00:39:06 – Deel 2: Allard Castelein

    01:08:32 – Einde

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Afgelopen week verscheen de monumentale biografie van Ruud Lubbers, ‘een politicus van de buitencategorie’, volgens zijn raadsadviseur tijdens het premierschap, Hans Borstlap. Jaap Jansen en PG Kroeger praten met hem en de twee auteurs, Johan van Merriënboer en Lennart Steenbergen van het Centrum voor Parlementaire Geschiedenis van de Radboud Universiteit Nijmegen.

    ***

    Deze aflevering is opgenomen voor publiek tijdens de Dag van de christendemocratie van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA in de Buitensociëteit in Zwolle. De show is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Uitgeverij Boom stelt speciaal voor vrienden van de show vier exemplaren beschikbaar van de kloeke biografie. Daarover lees je als vriend meer informatie op de site.

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    'Ruud Lubbers. Een slag anders' brengt een man tot leven van vele facetten, 'dimensies' om een typisch Lubberiaans woord te hanteren; bijzondere eigenschappen, eigenaardigheden, bijna geniale kwaliteiten en kwetsbaarheden. In het gesprek duiken we met de auteurs in de verassingen die hun boek brengt en vele aspecten van Lubbers' leven, functioneren, prestaties en ideeën.

    Zo bleek de oliecrisis bij de start van het kabinet-Den Uyl het ideale moment om zijn vernuft, vindingrijkheid, politieke handigheid én kwaliteiten als crisismanager te doen ontdekken. In één klap was de jonge minister van Economische Zaken een begrip, een bekende Nederlander, ook internationaal.

    Lubbers kwam uit een ongebruikelijk milieu. Dat van de aristocratie van Rotterdamse ondernemers, maar dan wel uit de kleine rooms-katholieke minderheid in dat dominant liberale wereldje. Die aparte achtergrond is hem altijd blijven kenmerken. Hij was een diepgelovig mens én ruimdenkend; altijd nieuwsgierig naar ideeën, overtuigingen en denkwerelden van anderen.

    Duidelijk wordt dat juist een man als Lubbers paste bij de culturele en politieke veranderingen van de jaren ’70. Politieke vernieuwing, de opmars van jongeren, doeners die geen 'excellentie' meer waren, maar een trui droegen en opeens een voornaam bleken te hebben. Lubbers leerde genieten van politieke en intellectuele strijd, leerde politiek nuttige zelfbeheersing, schitteren in Kamerdebatten en aandacht en succes bij de media.

    Door onverwachte gebeurtenissen werd hij de fractieleider van het CDA en vervolgens minister-president. De auteurs komen met vele boeiende inzichten. En PG, destijds werkzaam voor Lubbers, vertelt persoonlijke belevenissen.

    Duidelijk is dat Lubbers het moderne premierschap heeft vormgegeven: een ‘global player’ in het Torentje. Zijn faam in Europa en wereldwijd was al snel gevestigd, mede door de Koude Oorlog en kruisrakettenkwestie. Margaret Thatcher, George H. W. Bush, Rajiv Gandhi - en wat mopperend - zelfs François Mitterrand hadden hem hoog zitten.

    Cruciaal voor zijn succes was de wederzijdse inspiratie en kritische sturing van het 'gouden duo' Lubbers en Jan de Koning. Daarbij was opvallend dat Lubbers een 'low profile' hield; hij was geen man van opsmuk en jolige media. Hij was een zich met alles bemoeiende premier, maar nooit een zonnekoning. Hij dacht mee, agendeerde en bespeelde Den Haag als geen ander. Borstlap noemt het vertrek van De Koning na twee kabinetten ‘een ramp’. Zowel voor Lubbers zelf, als voor het land, want ‘zijn derde kabinet was zwak, de spirit was eruit’.

    Die heel zijn leven kenmerkende nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen en boeiende mensen bleek ook uit Lubbers' ontdekking van het milieuvraagstuk - al in zijn Rotterdamse bedrijfsleven-jaren - en hoe dit na zijn premierschap zich verdiepte in aandacht voor het klimaatvraagstuk. Met zijn pleidooi met Gorbatsjov voor het 'Earth Charter' zette hij wereldwijd een agenda van allure. Zo raakte hij bevriend met de lievelingsdochter van Thomas Mann, 'Medi', onthult PG.

    Het leven van Ruud Lubbers was niet zonder tragiek. Al voor hij premier werd kreeg hij een nauwe en warme band met koningin Beatrix en haar gezin. Die verdiepten zich toen prins Claus lang en ernstig ziek werd. Lubbers bekommerde zich zeer om hen, zijn vrouw Ria ‘kreeg een punthoofd’ van het staatshoofd als nogal hulpeloze moeder. Dankbaarheid van het Oranjehuis hoefde Lubbers in zijn laatste jaren niet meer te verwachten. Beatrix sneed meedogenloos de banden door na enkele door Lubbers goedbedoelde anekdotes uit de privésfeer in Nieuwsuur.

    Ook dat was weer 'een slag anders' dan je zou verwachten. Geen wonder dat over dit boek en de mens Lubbers nog lang niet alles gezegd is. Zelfs niet in Betrouwbare Bronnen.

    ***

    Verder lezen

    De monumentale biografie

    ***

    Verder kijken

    Remmers ontmoet Ruud Lubbers, fractievoorzitter van het CDA (Veronica, 1979)

    Hoge Bomen: Ruud Lubbers (AVRO, 2003)

    Andere Tijden special: Het geheim van Ruud Lubbers (NTR-VPRO, 2013)

    ***

    Verder luisteren naar

    De mens Lubbers in 127 - De geheime politieke memoires van Ruud Lubbers

    Zijn geschiedenis en zijn tijdgenoten

    351 - Politiek als hartstocht: drie jonge bewindslieden uit het kabinet-Den Uyl vijftig jaar later

    BB 161 - Hans van Mierlo, een politieke popster

    BB 164 - Dries van Agt, eigenzinnig politicus, paradijsvogel, wereldburger

    213 - Van Agt/Den Uyl/Terlouw (1981), de verschrikkelijkste kabinetsformatie ooit

    310 – Nu 40 jaar geleden: Lubbers premier en de polder sluit historisch Akkoord van Wassenaar

    385 - Jan de Koning en het verschil tussen een greppel en de laatste gracht

    15 - George Bush Ruud Lubbers op de vingers tikte

    BB 119 - Elke machtsoverdracht in het CDA is een drama

    87 - Het tragische laatste jaar van kabinetten

    38 - Elco Brinkman: 'Het incident regeert'

    64 - Wim Kok, een leven op eigen kracht - gesprek met biograaf Marnix Krop

    153 - Het CDA en de tand des tijds

    401 - Adieu Dries!

    79 - 'Nederland is nog steeds ziek': Hans Borstlap over zijn ingrijpende plannen voor de arbeidsmarkt

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:35:52 – Deel 2

    01:02:41 – Deel 3

    02:05:33 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Toen de coalitie onder Schoof gereed was, viel één ding wel zeer op. Ondanks getetter van PVV en BBB tegen het klimaatbeleid van Rob Jetten in Rutte IV, bleef diens beleid grotendeels overeind. Het was de VVD die hier continuïteit had geëist. De liberalen zetten met Sophie Hermans zelfs een vicepremier op deze portefeuille.

    De VVD kwam van ver. Vanwaar deze bekering? En wat wil de VVD nu het Planbureau voor de Leefomgeving heeft berekend dat ‘het tempo eruit is’. Jaap Jansen en PG Kroeger praten anderhalf uur met Tweede-Kamerlid Silvio Erkens. En met Olof van der Gaag van de Nederlandse Vereniging Duurzame Energie.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Vereniging Duurzame Energie en met donaties van luisteraars. Word ook vriend van de show!

    Het gesprek vond plaats bij Mijnwater in Heerlen.

    Deze aflevering bevat een advertentie van Lendahand.com, met het verhaal over Maryam in Nairobi. gebruik de code BETROUWBAREBRONNEN500 tijdens het afrekenen van je eerste investering om de garantie te activeren. De code is geldig tot en met 31 december 2024. Lendahand staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten.

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Silvio Erkens erkent dat de VVD-campagne van 2023 niet meteen opviel door een zwaar accent op duurzaamheid, klimaatvragen en energietransitie. Maar hij had niet voor niets over het ambitieuze pakket klimaatbeleid van Rutte IV onderhandeld. Daar staat hij nog steeds voor, zegt hij. “Voor burgers en bedrijven is helderheid over continuïteit van beleidsplannen essentieel. Zowel voor investeringen in grote transities, als voor de betrouwbaarheid van de overheid.”

    Erkens slaat piketpaaltjes voor inhoudelijk debat en concreet beleid. Hij onderstreept dat Sophie Hermans - zoals elke andere minister bij Schoof - 'moet leveren'. De VVD zit daar bovenop, belooft hij. De zorgelijke berekeningen door het PBL vereisen een duidelijk antwoord hoe Nederland zijn klimaatdoelen wél kan halen. Komend voorjaar moeten de extra maatregelen op tafel liggen, ondanks ‘ketelmuziek’ van BBB, die een pas op de plaats wil.

    Hij wijst erop dat de uitvoering van veel al vastgestelde plannen – bijvoorbeeld voor het elektriciteitsnet - stroperig en bureaucratisch gaat. Dat moet veel sneller. En Erkens is nog altijd voorstander van de verplichte warmtepomp, ook al glorieerde op dit punt Wilders.

    Hoe kun je versnellen als volgens het regeerprogramma 22% van de betrokken ambtenaren weg moet? Daar is Erkens duidelijk nog niet uit. De ministers moeten hier 'een visie' voor neerleggen, zodat de noodzakelijke experts niet verdwijnen.

    Olof van der Gaag hekelt het ‘zigzagbeleid’ van het kabinet-Schoof: wel de doelen handhaven, maar tegelijk op meerdere ministeries beleid in gang zetten of afschaffen wat dit bemoeilijkt. En grote industrieën als chemieconcern Dow, kunstmestfabriek Yara, Shell en BP hebben honderd projecten klaarstaan, maar wachten nog op afspraken. Hoe kom je dan snel tot groene industriepolitiek, waar bijvoorbeeld het Europese rapport van Mario Draghi voor pleit?

    Ondertussen schrijft Silvio Erkens ook nog initiatiefwetten en pleit hij vurig voor het snel bouwen van vier nieuwe kerncentrales en als het even kan ook nog kleintjes, bijvoorbeeld in Limburg. Als Kamerlid heeft hij zijn handen vol.

    ***

    Verder luisteren

    435 - Klimaat en Groene Groei: Sophie Hermans heeft grote ambities, maar wordt het haar mogelijk gemaakt?

    425 - Een oprecht akkoord

    446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd

    454 - Hoe Nederland als kennisland steeds weer vastloopt in bestuurlijke spaghetti

    415 – Klimaatbeleid: de inhaalslag van Nederland in Europa

    389 - De lange en hobbelige weg naar een klimaatneutraal Nederland

    369 - Rob Jetten wil een ideeënstrijd rond het midden en een lossere verhouding tussen Kamer en kabinet

    358 - Ligt het ambitieuze klimaat- en energiebeleid op koers? Gesprek met Henri Bontenbal (CDA)

    338 - Hoe de stikstofcrisis de energietransitie vertraagt. En: wat intussen wél met sprongen vooruitgaat

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:57:01 – Deel 2

    01:19:37 – Deel 3

    01:30:23 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • In onze serie '250 jaar Verenigde Staten van Amerika' is dit het moment om het leven en werk van die - letterlijk - grote man uit de achttiende eeuw te analyseren. Immers, George Washington (1732 - 1799) drukte een stempel op de Nieuwe Wereld als geen ander van die tijd. En zijn impact werkt door in onze tijd.

    Met Amerika-kenner Pirmin Olde Weghuis nemen Jaap Jansen en PG Kroeger je mee naar de wouden langs de Ohio-rivier, de salons van aristocratisch Virginia, een fort bij Pittsburgh, de Grondwet-conventie in Philadelphia, een chique buitenhuis in Mount Vernon en het centrum van de macht in de nieuwe Republiek, de werkkamer van de eerste president.   

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Washington was een kind van de Britse elite van zijn tijd. Hij ging niet of nauwelijks naar school, was autodidact en selfmade man. Al als tiener werd hij een avontuurlijk landmeter en verkenner voor beleggers in land en vastgoed in de wildernis west van de Appalachen.  

    Hij kende die streken als geen ander en werd een oorlogsheld als jong bevelhebber onder koning George II. Zijn dagboek van diens oorlog tegen Frankrijk en haar Indiaanse bondgenoten maakte de 22-jarige Washington een bestsellerauteur en internationale beroemdheid.

    Die faam zorgde er ook voor dat hij trouwde met de rijkste vrouw van Virginia en dus van heel het Britse koloniale rijk in Amerika, Martha Dandridge Curtis. Een echtpaar van krachtige, gelijkwaardige partners - en ook dat zou een stempel drukken op de cultuur en politiek van Amerika.    

    De nu rijke grootgrondbezitter was een slavenhouder, evenals zijn vrouw. Hij zou anders gaan denken over deze gruwel, maar dit nooit politiek uitspreken. In zijn testament liet hij al zijn slaven vrij, zij deed dat niet.   

    Washington was geen actief deelnemer aan het intellectuele debat over ‘vrijheid’ en de eigen identiteit van de Britse onderdanen in Amerika. Maar zijn opvatting was helder en overtuigend voor zijn nieuwe opdrachtgever, het Congres van de 13 koloniën. Dat benoemde hem tot opperbevelhebber in het verzet tegen de repressie door het leger van Koning George III.    

    Met zijn haveloze bende en vele tactisch omtrekkende bewegingen slaagde hij erin een veldslag tegen de professionals uit Europa te vermijden én de geestdrift te bewaren. De rol van Martha Washington en die van een kleurrijke, puissant rijke tiener uit de hoogste aristocratie in Frankrijk geven die jaren van nederlagen en strijd kleur. 

    Uiteindelijk sneed de vloot van de Franse koning Lodewijk XVI de Britse troepen af van hun leveranciers en kneep Washingtons legertje hen fijn bij Yorktown in 1781. De jonge verkenner was Vader des Vaderlands geworden.

    Pirmin Olde Weghuis onderstreept met tal van voorbeelden hoe Washingtons politieke keuzes een gamechanger en rolmodel waren. Hij greep niet de macht, maar keerde huiswaarts. Hij zat de vergadering voor die een stevige grondwet moest formuleren en bleef onkreukbaar boven de partijen. Maar er kwam wel precies uit wat híj wilde.  

    Zo werd hij de enige optie om de nieuw bedachte leidinggevende functie te gaan bekleden. Hij is de enige president in de Amerikaanse geschiedenis die tweemaal op rij met algemene stemmen werd verkozen.   

    Jaap, PG en Pirmin trekken vier grote lessen uit dat eerste presidentschap, een ongekend experiment waarvan niemand - zeker George Washington zelf niet! - kon voorspellen dat het een succes zou worden of dat die nieuwe Grondwet en Republiek niet net als in Frankrijk in bloed gesmoord zouden worden. Die lessen zijn ook nu nog actueel.   

    1) Omring je met mensen die briljanter zijn dan jijzelf, maar die jouw gezag volstrekt erkennen. Er was geen twijfel dat mensen als Thomas Jefferson, Alexander Hamilton, James Madison en John Adams intellectueel veel meer belezen en gevormd waren, maar evenmin bestond enige twijfel dat zij Washingtons leiderschap hoogachtten.   

    2) Wees afstandelijk, bedachtzaam, onkreukbaar en nooit impulsief in beslissingen. Washington was werkelijk alles wat Donald Trump niet is. Hij verfoeide polariserende partijpolitiek. Jolige populariteit verachtte hij, hem aanraken was ongeveer het ergste dat je kon doen.   

    3] Vermijd in andermans oorlogen verzeild te raken, wees scherp op het nationaal belang van Amerika. Washington zag dat in die revolutionaire tijden weinig nodig was om speelbal te worden in de geopolitiek van Europa’s koloniale imperia. Hij keek decennia ver de toekomst in en voorzag dat andere jongeren als verkenners het 'Wilde Westen' zouden veroveren en exploiteren. Daarom was vrede noodzakelijk. Amerika zou in de komende eeuw zélf een supermacht worden, voorzag hij.

    4) Ken je beperkingen. Washington ging ervanuit dat hij na één termijn een ander zou laten voorgaan. Men smeekte hem vanwege het wereldwijd turbulente politieke klimaat toch aan te blijven. Hij zwichtte en bleef daadkrachtig een heldere koers varen, maar werd bezorgd bij de gedachte dat velen hem 'voor eeuwig' zouden willen handhaven. Dat zou allerminst 'republikeins' zijn! Om elke gedachte aan een derde termijn te verjagen publiceerde hij tijdig zijn afscheidsrede. Ook hiermee zette hij een politieke traditie.

    ***

    Verder lezen

    Ron Chernow – Washington, a life

    Full Text of The Federalist Papers

    ***

    Verder luisteren

    281 - Fourth of July: Amerika reisgids voor politieke junkies

    382 - 250 jaar Verenigde Staten: de Boston Tea Party en de rechtsbescherming van belastingbetalers in Nederland

    397 - Benjamin Franklin, Zijner Majesteits meest loyale rebel

    363 - Extra zomeraflevering: PG tipt boeken! (oa over de biografie van George III door Andrew Roberts)

    121 - 4th of July special: Zakenlui als president van Amerika (oa over Martha Washington)

    115 - Thomas Paine en De Rechten van de mens

    57 - Alexis de Tocqueville wilde Amerika begrijpen

    405 - De Amerikaanse democratie in gevaar: het gevecht tussen Biden en Trump

    289 - Donald Trump als gevaar voor de democratie - Joe Biden en zijn strijd voor de ziel van Amerika

    133 - Amerikaanse presidenten: boeken die je volgens PG móet lezen!

    185 - De Amerikaanse Burgeroorlog (1): Black Lives Matter en George Floyd, hoe de burgeroorlog op de VS nog altijd zijn stempel drukt (oa over de slavernij)

    En ook nog:

    359 - Nederland en de slavernij, 150 jaar na de afschaffing

    265 - Toetreding tot de NAVO, de reuzensprong van Finland

    58 - PG over 70 jaar China, de Volksrepubliek van Mao, Deng en Xi

    385 - Jan de Koning en het verschil tussen een greppel en de laatste gracht

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:22:00 – Deel 2

    00:54:00 – Deel 3

    01:36:15 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • De halve wereld was bijeen in Kazan. Waar? Ja, in de hoofdstad van het Russische Tatarstan aan de Wolga. De zestiende topconferentie van de BRICS bracht gastheer Vladimir Poetin samen met Xi Jinping, Narendra Modi, Recep Tayyip Erdogan en tal van leiders van het mondiale Zuiden en Oosten. Zelfs António Guterres, de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, kwam zijn vredesboodschap brengen.

    Jaap Jansen en PG Kroeger verkennen de BRICS en al hun onderlinge spanningen.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Poetin bracht zijn collega's van China, India en Brazilië bijeen in New York toen hij begon als president van Rusland. Hij was wél lid van de G8 en zij voelden zich door de Westerse machten buitengesloten. Zij kregen entree, hij kreeg status.

    in 2009 begon het pas echt. Na de inval in Georgië kon Rusland alternatieve diplomatieke podia en coalities goed gebruiken. Het Westen zakte weg in de krediet- en eurocrisis en Barack Obama trad aan. Daarmee leek de tijd rijp voor een gedurfd alternatief en rivaliserende aspiraties. De vier BRIC-staten kondigden de start van een nieuwe wereldwijde reservevaluta aan die 'divers, stabiel en voorspelbaar' zou zijn.

    China verbond Zuid-Afrika eraan zodat het 'BRICS' ging heten en de grootste economieën van de niet-Westerse continenten verenigde. Maar de concrete uitwerking in nieuwe mondiale instellingen bleek moeizaam en traag. De Nieuwe Ontwikkelingsbank, het vermogen daarvoor en het idee van een mondiale munt als concurrent voor dollar en euro werden al snel een strijdperk, waarin China domineerde.

    De nieuwe leider Xi draaide er niet omheen. Los van die bank - die in Shanghai moest komen! - begon hij zijn strategische droom van de Zijderoute buiten de BRICS om te realiseren. Vervolgstappen tegen Westerse dominantie klonken ambitieus - BRICS Cable voor onderzeese cybercommunicatie netwerken, een BRICS 'Erasmus' en R&D-alliantie - maar het bleven maquettes.

    De Covid-pandemie trof de nieuwe alliantie zwaar. Ze bleek een papieren tijger en premier Modi van India claimde nadrukkelijker een leidende rol, ook tegenover XI. Zuid Afrika sloeg een eigen pad in. Het nodigde tientallen naties uit, te participeren als een schil van belangstellenden zonder veel impact. De Saoedi's en Argentinië haakten al snel af. Gretig was vooral het geïsoleerde Iran.

    Nu het afgelopen week Poetins beurt was om gastheer te zijn, zag hij dit als buitenkans voor zijn zwaar gehavende rol en positie in de wereldgemeenschap. De keuze voor Kazan in Tatarstan was een mooie schaamlap voor wie feestjes in het Kremlin toch wat al te opzichtig zou vinden.

    Modi en Xi gebruikten de topconferentie voor hun bilaterale problemen. Na vijf jaar ijstijd bereikten ze een soort wapenstilstand in hun grensconflict op de gletsjers van de Himalaya.

    Poetins voorzet van een alternatief betalingssysteem dat het Westerse SWIFT zijn monopolie zou ontnemen klonk leuk: 'BRICS Pay'. Maar het land dat via Alipay zijn eigen burgers en buitenlandse gasten tot vazallen maakt, gaf niet thuis. Poetins verklaring na afloop was fascinerend.

    Vooral de 'sideshows' bepaalden de sfeer en uitkomsten van Kazan. Poetin zat voor, maar heerste niet. Er was wel een soort Olympiade met veel medailles, maar tijdens de top moest de Centrale Bank in Moskou ingrijpen om de roebel niet te laten klappen. Reken maar dat vooral Xi die coïncidentie nauwkeurig noteerde.

    De EU kreeg van zowel Erdogan als Servië's Aleksandar Vučić een impliciete waarschuwing mee uit Kazan. We zijn loyale partners, maar we hebben ook alternatieven als jullie ons niet laten meedoen. EU-handelspartner Viëtnam deed het subtieler. Het kwam graag voor het eerst naar de BRICS, maar besloot verder tot niets.

    Poetins persconferentie aan het slot was er een voor de fijnproevers. De BBC ontlokte hem een ellenlange tirade over hoe het Westen Rusland kleineerde, in de hoek dreef en zijn soevereiniteit als natie ondermijnde. Hij was even openhartig als gefrustreerd.

    Maar waarom Kazan? De fascinerende historie en cultuur van die stad vertellen hun eigen verhaal. PG herinnert aan het grote Moslimimperium wat daar tussen 700 en 1552 onder meer de bonthandel door heel Azië en Europa beheerste. Hoe Kazan door de Mongolen werd overheerst en in 1552 door Tsaar Ivan IV 'de Verschrikkelijke' belegerd en verwoest werd. Poetin wist wat hij deed.

    ***

    Verder luisteren

    339 – De geopolitiek van de 19e eeuw is terug. De eeuw van Bismarck

    258 - De kille vriendschap tussen Rusland en China

    455 - De bufferstaat als historische - maar ongewenste - oplossing voor Oekraïne

    253 - Poetins bizarre toespraak: hoe de president de geschiedenis van Oekraïne herschrijft

    453 – 75 jaar Volksrepubliek China, waar is het feestje?

    306 - De gevoelige geopolitieke relatie met China

    220 - China's nieuwe culturele revolutie

    24 - Ties Dams over China's nieuwe keizer Xi Jinping

    262 - Waarom India - ook voor Nederland - steeds belangrijker wordt

    409 - Nederland wereldwijd handelspartner, ook van communistisch Vietnam

    347 - Turkije: de belangrijkste verkiezing van 2023

    413 - "Eensgezind kunnen we elke tegenstander aan." Oana Lungescu over Poetin, Trump, Rutte en 75 jaar NAVO

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:28:18 – Deel 2

    00:47:12 – Deel 3

    01:20:31 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Op 5 november kiezen de Amerikanen hun nieuwe president, de opvolger van Joe Biden. De hete fase van de campagne begint. Wordt het Kamala Harris of Donald Trump? Welke verrassingen en politieke manoeuvres wachten ons nog? Waarop moet je letten als de stembussen sluiten en het een doorwaakte nacht wordt? Jaap Jansen en PG Kroeger nemen je mee langs momenten van grote historische betekenis en actuele controverse in de strijd om het Witte Huis.     

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    1] Deze campagne is uniek. Sinds Grover Cleveland is Donald Trump de eerste die echt kans maakt op een verlate tweede termijn. Cleveland was president van 1885 tot 1889 en nogmaals van 1893 tot 1897. Juist deze jaren van de late 19e eeuw blijken nu Trumps obsessie met ‘tarrifs' te domineren als panacee voor economie en begroting. Maar Cleveland is om nog heel andere redenen inspirerend.

    Joe Biden trok zich terug. Alleen Harry Truman en Lyndon B. Johnson maakten zo’n dramatisch gebaar. Maar het gebeurde nooit zó laat in de campagne. Niettemin laat Biden een indrukwekkende erfenis na. Hoe hij hiervoor geëerd werd in Berlijn sprak boekdelen.     

    Kamala Harris bleek de beste leerling van machtsdier Nancy Pelosi. Binnen 48 uur had zij de Democratische partij van binnenuit opgerold. Iedereen had het nakijken. Vooral Donald Trump.     

    Als de eerste zwarte vrouw die een grote machtspartij aanvoert, doet zij beslist niet wat verwacht werd. Haar campagne is allesbehalve 'San Francisco liberal'. Harris wil de middenklasse veroveren, ook die op centrumrechts.  

    Haar coalitie kent historisch gezien geen gelijke: van oude knarren Bernie Sanders en Dick en Liz Cheney tot GenZ-icoon Taylor Swift.     

    De peilingen zijn uniek. Want wat opvalt is: ze vallen niet op. Harris scoorde met de Convention en Tim Walz als running mate en sindsdien is het beeld bijna onbeweeglijk. 

    2] Waarop moet je letten de laatste tien dagen?     

    Tactische manoeuvres! Harris daagt de Republikeinen nu uit. Zij organiseert een rally in het hart van hun macht: de grootste stad van hun grootste staat, Houston in Texas. PG duidt de diepe symboliek - en het onbeschaamde lef - van deze stap naar het kiesdistrict van de legendarische Barbara Jordan.    

    Trump gaat vol op het orgel: “Tarief is het mooiste woord in het woordenboek.” Op alles van buiten komt strafport te liggen. En de surrogates van Harris lokken hem uit de temt om nog verder te radicaliseren. Onthutsend is hoe bij Trump elke zelfbeheersing verdwijnt. Hij verlies aan decorum.

    Alles komt neer op de mobilisering van de eigen achterban en het lokken van net die paar procent twijfelaars. Get Out The Vote! Daarom trekt Barack Obama naar hallen vol juichende studenten en Bill Clinton naar dorpshuizen en vergeten stadjes in het zuidelijke platteland.      

    3] Waar moet je op letten in de uitslagennacht?

    1) In North Carolina sluiten de stembussen al vroeg. Er zijn 16 ‘kiesmannen’ te winnen en dat is niet te versmaden. Biden won hier net niet, Barack Obama in 2008 net wel. Deze staat ondergaat fascinerende sociale en demografische veranderingen en de herverkiezing van de gouverneur is een rel die Trump lelijk kan beschadigen. Wint Harris hier, dan is race al bijna gelopen.     

    2] Pennsylvania is de grootste van de 'Blue Wall'-staten. Biden won hier met 50,01. Harris moet hier alles op alles zetten voor opkomstmaximalisatie. De 19 kiesmannen hier zijn essentieel. Philadelphia en Pittsburgh en hun uitgebreide voorsteden moeten het verschil maken.

    3) Arizona. Geen Republikein won na 1912 zonder deze staat te hebben veroverd. Biden haalde 49,4% en won. Alles draait om Maricopa County, waar 62% van heel die staat woont.

    4) Hillary Clinton vergat de voorsteden van Milwaukee, waarmee zij een ijzeren wet schond en de verkiezingen verloor. Doet Vladimir Poetin juist in Wisconsin Trump de das om? Gunnen de conservatieve Duitse vrouwen van Waukesha en Wauwatosa Harris de winst? Het was niet voor niets dat Liz Cheney daarom juist hier Kamala Harris vergezelde op een serieuze discussiemiddag over waarden en normen en de Grondwet!     

    ***

    Verder luisteren

    447 - Als Trump wint staat Europa er alleen voor

    405 - De Amerikaanse democratie in gevaar: het gevecht tussen Biden en Trump

    281 - Fourth of July: Amerika reisgids voor politieke junkies

    221 - Madam Speaker: de spijkerharde charme van Nancy Pelosi

    206 - 'Aardverschuiving': Michael Wolff over Donald Trumps laatste dagen als president. En: zijn bezoek aan Mar-a-Lago

    202 - 4th of July: Joe Biden in het spoor van LBJ

    159 - Washington DC: na de afgang van Trump optimisme over Biden en Harris

    150 - De memoires van Barack Obama

    146 - Amerikaanse presidentsverkiezingen: de machtsoverdracht

    142 - De smerigste verkiezingscampagnes in de Amerikaanse geschiedenis

    133 - Amerikaanse presidenten: boeken die je volgens PG móet lezen!

    121 - 4th of July special: Zakenlui als president van Amerika

    404 - 75 jaar NAVO: in 1949 veranderde de internationale positie van Nederland voorgoed

    377 - Golda Meïr, Israël, triomf en tragiek

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:26:24 – Deel 2

    00:51:10 – Deel 3

    02:04:15 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Het gonst in Den Haag. Over asiel. Over Pieter Omtzigt. Over mest, over Dick Schoof, over Geert Wilders en wat al niet. Geruchten en veronderstellingen alom over een kabinetscrisis en wie die zou veroorzaken over wat. Intussen wil het met die ‘steile leercurve’ die premier Schoof voor zijn kabinet en zichzelf als wenkend perspectief zag niet erg vlotten. En ook dat verschijnsel is deel van de crisissfeer. Maar een kabinetscrisis? Nu al, na drie maanden?

    Jaap Jansen en PG Kroeger verkennen wat er schuilgaat onder de geruchten en verwachtingen van een spoedige ondergang van de ‘extraparlementaire coalitie’. Is er wel een crisis en welke dan? Ze ontdekken er zeven tegelijk, waarvan de oplossing voor de een de deconfiture van de ander is. Zeven crises die elkaar verergeren en blokkeren tegelijk.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Deze aflevering bevat een advertentie van Lendahand.com, met het verhaal over Oliva's naaiatelier. gebruik de code BETROUWBAREBRONNEN500 tijdens het afrekenen van je eerste investering om de garantie te activeren. De code is geldig tot en met 31 december 2024. Lendahand staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten.

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    1] De asielcrisis wordt gekenmerkt door het ontstaan van een crisis binnen de ministerraad en bij de PVV omdat het niet lukt een crisis te krijgen die men vanzelfsprekend en noodzakelijk tegelijk vond. De echte crisis is het ontbreken ervan.

    Het kabinet verliest zich in semantiek over 'nood' of 'spoed', 'strengste ooit' of 'dragende motivering', maar slaagt er niet in die te definiëren en zelfs niet te verhelderen wat die motivering dragen zou.

    Binnen het kabinet functioneert een soort crisiscomité. Deze 'Stuurgroep Tactiek en Timing EU' blijkt niet te sturen en in Europa ontactisch en slecht getimed op te treden. Minstens zo opvallend is wie er in zitten en wie niet.

    2] De span of control van Geert Wilders is een tweede crisis binnen de coalitie. Zijn argwaan, autocratie en gebrek aan organisatie van zijn partij breken hem meer en meer op. De PVV-Kamerfractie disfunctioneert, die in het Europees Parlement laat Wilders nu al schieten. Zelf treedt hij op als semi-regeringsleider die met Viktor Orbán, Marine le Pen en anderen geopolitiek en 'Brussel-frustratie' poogt te bedrijven.

    Het aansturen van Schoof, de PVV-ministers en de anderen in de coalitie leidt tot fouten - Wilders moest zijn 'kanjer' Marjolein Faber zeer scherp corrigeren - en tot verdere centralisatie van alle beslissingen. Wilders treedt dan op als 'misthoorn'. Hij is nu met Nicolien van Vroonhoven en Schoof het 'Centraal Comité' voor de migratieperikelen. Hoezo 'extraparlementair regeren door experts'?

    3] Dick Schoofs leercurve is de derde crisis. Politiek ontbreekt het hem aan repertoire, zodat hij voortdurend vast zit aan dezelfde onmachtige reacties. Hoe Klever met haar 'Oeganda-plan' hem in Brussel voor gek zette is een luid signaal.

    Met name NSC wilde een vacuüm in het Torentje en Wilders wilde zélf de coördinerende rol van een premier kapen. Zij kregen hun zin met Schoof, maar betalen er een hoge prijs voor. Thatcher zei al: "Being in power is like being a Lady. If you have to say you are, you are not."

    4] Meest in het oog loopt de ambachtscrisis van het kabinet. De vier VVD-ministers blijven stil juist omdat hun competenties adequaat blijken. Bij de andere drie partners is het kommer en kwel. Faber is nu al oververmoeid, Judith Uitermark verlamt de besluitvorming, Femke Wiersma jaagt heel de Kamer tegen zich in ’t harnas, Agema vergist zich €300miljoen en Barry Madlener moet zijn hond uitlaten. Ongekend is de brief van de sg van Infrastructuur en Waterstaat aan zijn personeel over het gedrag van hun bewindsleden.

    5] Vertrouwen is er binnen het kabinet volop, bezweert Schoof. In de Kamer is het onderling vertrouwen binnen de coalitie onder het nulpunt gezakt. Een echte vertrouwenscrisis. Vooral de grilligheden en het leiderschapsvacuüm in NSC eroderen de afstemming binnen de alliantie. Het 'pizzaberaad' wordt keer op keer afgezegd. De oppositie weet er wel raad mee en lokt NSC naar haar kant, waarna die partij onder hoongelach van Wilders of BBB moet inbinden.

    6] NSC is een crisis op zichzelf, ook zonder de desastreuze peilingen. De partij versleet binnen een jaar al twee voorzitters en het boegbeeld is verzwakt en beschadigd. Omtzigt verloor in de zomer zijn greep op de gebeurtenissen, zoals bleek in de dagen voor Prinsjesdag. Zijn eigen team stuurde hem naar huis, ‘op doktersadvies’. Officieel heeft hij zich nog steeds niet ziek gemeld.

    De plannen van het kabinet zijn – ondanks Omtzigts niet te verteren bezwaren in het nachtelijk beraad op Financiën - op geen enkel punt bijgesteld. De NSC-ministers volgen VVD-bewindsman Eelco Heinen. Inval-aanvoerder Nicolien van Vroonhoven is in een extreem anti-extraparlementaire positie verzeild: met Wilders en Schoof moet zij de asielcrisis oplossen, terwijl de ministers buitenspel zijn gezet. Lukt dit niet, dan zal de PVV haar, Omtzigts bemoeizucht en de ongrijpbare NSC-Kamerfractie de schuld toeschuiven.

    7] Nóg een coalitiepartner glijdt allengs in een kabinet-bedreigende crisis. De BBB is in de Eerste Kamer heel groot, maar ook allesbehalve coherent. Senatoren overwegen bij hoofdelijke stemming dwars te gaan liggen. Daarmee wordt het onmogelijk de essentiële plannen van de coalitie met zekerheid door het parlement te krijgen. Hoe moet de BBB-partijleiding en premier Schoof hiermee omgaan?

    Zeven crises in plaats van één.

    In de echte wereld schreeuwen intussen échte crises om echte oplossingen en serieus strategisch handelen. Klimaat. Oorlog in Europa. En hét vraagstuk dat onze economie en onze welvaart bedreigt: het tekort aan personeel. Op een grote bijeenkomst van het bedrijfsleven met toppers van het beroepsonderwijs klonken daarover ernstige alarmsignalen. Bezuinigd wordt op precies die opleidingen en kenniscentra waar die tekorten aangepakt hadden kunnen worden.

    Crisis? What crisis!

    ***

    Verder luisteren

    452 - Wie is de baas in de coalitie?

    448 - Premier zonder kompas

    442 - Na de sportzomer van Schoof de hete herfst van Wilders

    438 –Het nieuwe kabinet als kleuterklas. De koning kun je niet spelen

    428 – Dick Schoof, de 'premier van buiten', is de ultieme insider

    449 - De echte crisis is de woningnood

    446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd

    435 - Klimaat en Groene Groei: Sophie Hermans heeft grote ambities, maar wordt het haar mogelijk gemaakt?

    379 - Migratie: het werkelijke verhaal

    371 - Banen op zoek naar mensen. Hoe in Europa bedrijven en beroepsonderwijs intensief samenwerken

    304 - Waarom Nederland een Wet op de politieke partijen nodig heeft en wat we hierbij kunnen leren van Duitsland

    443 – Negen premiers en een explosief Oranjehuis

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:41:00 – Deel 2

    01:16:00 – Deel 3

    01:45:00 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Ineens zijn ze terug. Van nooit weggeweest. Bufferstaten. Stootkussens gevuld met volkeren Allerlei politici en commentatoren vinden er van alles over. BBB ziet dit helemaal zitten als oplossing voor Oekraïne. De PVV wil sowieso capituleren, al voor de eerste ronde van overleg met Vladimir Poetin. Voeg daar SP, JA21, FvD, DENK en alle Putinversteher van AfD tot Viktor Orbán, Sahra Wagenknecht en Matteo Salvini bij en 'de bufferstaat' is op ieders lip. Maar wat is het eigenlijk?   

    Jaap Jansen en PG Kroeger belichten bufferstaten uit het verleden en heden. Waar en waarom ontstonden zij? Hoezo België? Waarom Noord-Korea? En welke vragen mogen de pleitbezorgers van buffers in Europa van 2024 eerst maar eens beantwoorden nu?   

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst met linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Bufferstaten als geopolitieke stootkussens zijn oeroud en soms opmerkelijk hardnekkig. Blijkbaar was het in vroeger eeuwen een succesmodel, zolang zij erin bleven slagen hun oppermachtige buren behendig uit elkaar te houden, te pleasen en veilige, handige transitzones te bieden. 

    Europa kende een hele verzameling buffers en stootkussens tussen de twee Imperia van de Osmanen en Habsburg. Hun relatie met de Nederlanden was bovendien opmerkelijk. Met 'onze' Paus en 'onze' wijze vorstin.  

    De Sultan veroverde het reusachtige Constantinopel in 1453 en toen begon hij pas. Zijn geduchte legers rukten op over de Balkan, naar Griekenland en stonden al in 1529 voor de poorten van Wenen.  

    Dat bleek één belegering te ver en hij én de Habsburgse keizer kregen behoefte aan een arrangement dat beider veiligheid en dominantie kon garanderen. Zo ontstonden langs hun wapenstilstandszones allerlei statelijke en tijdelijke governance-varianten, die hen wapenstilstand verleenden én uitvalsbases voor eventuele, latere conflicten.   

    Jaap en PG nemen je mee naar wilde streken, krijgslustige stammen en handige khans en prinsen die tussen 1540 en 1914 die twee imperia koest hielden en bloedvergieten mitigeerden. De Kroatische cavalerie die berucht was om haar moed én modegeschiedenis schreef. Siebenbürgen, waar Duitse stadjes en boeren liever de Sultan als baas hadden. Walachije, waar Michaël de Dappere een epische held werd. Moldavië dat al bufferstaat was tussen de Mongolen en Byzantium toen Moskou nog maar een armzalig fortje was.   

    De lessen uit die historische tijden zijn puur machiavellisme, waarin ophef, diplomatie, 'raids' en afkoopsommen streden om de aandacht van grote heersers. Wie nu Orbán ziet opereren met keizerin Ursula II, ziet iemand geheel in die traditie van sluwe khans en omkoopbare vorsten in de oude, kleurrijke wereld waar Hongarije uit voortkomt.   

    Maar de ultieme bufferstaat in Europa was toch echt België. Ook dat land was een Habsburgs fenomeen waarin grote mogendheden elkaar op afstand wisten te houden. Hoe koning Willem I van de verenigde Nederlanden geen succes wist te maken, is dan ook extra pijnlijk. De Belgen wisten na 1830 op eigen kracht van die bufferstaat-functie en Brussel als keizerlijke stad wel weer een echt succes te maken.   

    Buiten Europa is de bufferstaat langer blijven bestaan als geopolitiek instrument. Libanon werd als Frans stootkussen geregeerd door de jonge generaal Charles de Gaulle. Nu betaalt dit cultuurhistorisch zo rijke, diverse land een gruwelijke prijs voor het verdwijnen van die bufferfunctie. Hoogst opmerkelijk is hoe Noord-Korea zich als dynastieke buffer ontwikkelde en de rol van Donald Trump daarbij.   

    Jaap en PG analyseren hoe de idee van Oekraïne en Moldavië als eigentijdse bufferstaten ontspringt aan diep koloniaal superioriteitsdenken. Geen wonder dat het Kremlin dit in Europa verspreidt.  

    De bepleiters daarvan mogen dan ook een hele serie vragen beantwoorden over hun ware motieven en de consequenties daarvan. Vinden zij het achteraf dus jammer dat er niet langer meer dan één Duitsland is, bijvoorbeeld?

    ***

    Verder luisteren

    339 – De geopolitiek van de 19e eeuw is terug. De eeuw van Bismarck

    311 - De wereld volgens Simon Sebag Montefiore

    253 - Poetins bizarre toespraak: hoe de president de geschiedenis van Oekraïne herschrijft

    248 - Oekraïne en de eeuwenoude vriendschap tussen Duitsland en Rusland

    348 – Oud-premier Natalia Gavrilița over Moldavië - het kleine, ook bedreigde buurland van Oekraïne

    265 - Toetreding tot de NAVO, de reuzensprong van Finland

    190 - Napoleon, 200 jaar na zijn dood: zijn betekenis voor Nederland en Europa

    373 - Nederland en België: de scheiding die niemand wilde

    242 - Adrianus van Utrecht, de Nederlandse Paus

    49 - De koningen van Hispanje die wij altijd hebben geëerd

    391 - België wordt voorzitter van de EU. Waarom de Nederlanders hun zuiderburen nooit helemaal zullen begrijpen

    437 - Dwarse Viktor Orbán mag een half jaar Europa voorzitten. Gaat dat wel goed?

    63 - Judit Varga, minister van Justitie van Hongarije: lessen uit de geschiedenis

    280 - Ook het Tsjechische EU-voorzitterschap wordt van historisch belang

    198 - De historie en de agenda van de nieuwe EU-voorzitter Slovenië

    77 - De Hollanders van de Balkan: PG introduceert EU-voorzitter Kroatië

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:20:05 – Deel 2

    00:45:44 – Deel 3

    01:27:40 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • In het regeerprogramma van het kabinet-Schoof struikel je over het woord innovatie. 85 keer roepen ze deze totempaal aan, meer dan enig regeerakkoord ooit. Zelfs Arjen Lubach heeft het erover. Nu precies 25 jaar geleden vonden Frans Nauta en Joeri van den Steenhoven zulke holle praatjes bij weinig actie al hoogst irritant. Met Nederland Kennisland begonnen ze een kleine revolutie. Ze publiceren nu een essay erover. En met Jaap Jansen en PG Kroeger praten ze over toen en nu. En opnieuw: over de toekomst. Van Nederland.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    In 1999 was Nederland erg zelfgenoegzaam. "Het geld klotste tegen de toonbank", schampert Frans Nauta, maar het toekomstbeeld van ons land was laagwaardig. Men zette in op 'dozen schuiven' van Rotterdam naar Duitsland, de Betuwelijn, Mainports, een vijfde baan bij Schiphol. Joeri van den Steenhoven dook met hem in de data. "We schrokken ons wild. Onderwijs bleek hier gewoon middelmatig, R&D-investeringen waren laag, onze plaats tussen de slimme landen daalde gevaarlijk.”

    Het klonk gek, want: “Het onderzoek was wereldtop, universiteiten en hogescholen deden het uitstekend - daar lag het niet aan." Waaraan dan wel? Kennisland ging zelf op zoek. "We wilden niet de zoveelste denktank beginnen die rapportjes maakte. We wilden ook actief dingen in gang zetten." Digitale trapveldjes in achterstandswijken, de Kafka Brigade tegen gekmakende bureaucratie. En kijken waar in de wereld het wél lukte met een kenniseconomie.

    Frans Nauta en Joeri van den Steenhoven vertellen vol vuur over vele lessen die zij leerden en naar ons land vertaalden vanuit Finland – “Leraren kregen daar de ruimte voor hun vak en bleven permanent zélf leren” - en vanuit Silicon Valley, Japan, Canada en zelfs bij de startup scene in Nepal. Het verhaal van Geoffrey Hinton - een nogal aparte geleerde in Toronto waar, dacht men toen, nooit iemand iets van zou horen - is er emblematisch voor. Vorige week won hij de Nobelprijs. Van den Steenhoven kan precies vertellen hoe dat kwam.

    Het tweede kabinet-Balkenende omhelsde de thema's 'kenniseconomie' en 'leren van Finland'. Nauta werd de eerste secretaris van Het Innovatieplatform. Zijn Haagse avonturen leverden veel schrammen op, maar feit bleef dat hun thema kreeg perspectief, 'kennis' werd breder en dieper begrepen.

    Het is veel meer dan knappe koppen knuffelen. Mbo is cruciaal. Maar zeker ook hbo, startups, praktijkgericht onderzoek, Leven Lang Ontwikkelen, slimmer mkb en ambitieuze steden en regio's als Brainport Eindhoven, Twente en Amsterdam. Een spectaculair beleidssucces als Platform Bètatechniek bewees hoeveel hier met durf gerealiseerd kon worden. Maar ook hoe zoiets dan een beetje blijft hangen.

    Lessen hoe het nóg beter had gekund blijven na 25 jaar knagen. In Finland zijn de lijntjes kort, in Nederland loop je vaak vast in ‘bestuurlijke spaghetti’. Nederland kiest nooit radicaal. Stevige instituten de ruimte te geven in plaats van tijdelijke projecten - dat durven we zelden. Nauta zag hoe het DARPA-concept in Amerika - dankzij de Spoetnik-paniek - daar wel in slaagde.

    De kabinetten-Rutte voerden vaak uitstelbeleid. "En als je dingen voor je uitschuift, komt het moment dat ineens alles tegelijk moet; dat een crisis je overvalt. Haast is dan duur, inefficiënt en nooit erg leerzaam”, moppert Nauta. Liefst ziet hij een Deltaplan komen voor de 'valorisatie' van kennis naar de grote vraagstukken van economie en samenleving. En dat plan mag net als toen in Zeeland ook 30 jaar tijd kosten. Het kabinet-Schoof draait hier de klok juist terug.

    Het eerdere succes met het onderwijsniveau zien Nauta en Van den Steenhoven in rap tempo wegzakken. "Dat dit geen loeiend alarm doet klinken is onbegrijpelijk." Intussen worden hbo, universiteiten, R&D en LLO met mooie woorden bediend, terwijl hun kas leeggeroofd wordt. "Groot denken durft men niet." Heel anders dan in Europa. Van den Steenhoven vertelt hoe Kennisland daar 'opschaalde' met de vergelijkbare club the Lisbon council.

    Enthousiast herkent hij veel van die ideeën in het rapport-Draghi. Daar snel op insteken biedt juist Nederland enorme kansen. Met ASML, met de ruimtevaart rond ESTEC – ‘de grootste nooit aangeboorde bron van groei in ons land’ - met Leiden Bio Science en Wageningen heeft Nederland goud in handen. Maar net als dat edele metaal moet je dat dan wel actief bewerken.

    Draghi en Kiezen voor later: de vier scenario's van het CPB dwingen hoe ons te doen wat we in Nederland graag vermijden. Kiezen. En de vergrijzing doet dat niet minder. Want met veel meer ouderen zullen jongeren en andere nieuwkomers productiever moeten zijn, willen we het welvaartsniveau en de leefbaarheid voor iedereen op peil houden. Nauta vertelt hoe hij daar al mee bezig is in Japan. En oh ja – Mario Draghi mag bellen, als hij hulp nodig heeft.

    ***

    Verder lezen

    Frans Nauta & Joeri van den Steenhoven - Nederland als kennisland: 25 jaar onderweg

    ***

    Verder luisteren

    446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd

    78 - Roberto Viola: Shaping Europe's Digital Future

    381 - Het Betrouwbare Bronnen Kenniscoalitie debat 2023

    371 - Banen op zoek naar mensen. Hoe in Europa bedrijven en beroepsonderwijs intensief samenwerken

    324 - Nederland loopt vast door tekort aan jongeren met technische opleiding, hoe lossen we dit op?

    278 - Frans Leijnse over de belabberde staat van ons onderwijs en hoe je dit oplost

    216 - Crisis op komst: Nederlandse economie loopt vast door tekort aan technisch geschoolde arbeidskrachten

    201 - Het geheim van het hbo-succes

    183 - Samen slimmer worden: het Leidse kennisecosysteem als aanjager van duurzame groei

    227 - Structureel extra investeren in onderzoek en ontwikkeling helpt de Nederlandse economie enorm vooruit

    126 - De kracht van hoger onderwijs

    379 - Migratie: het werkelijke verhaal

    154 - Watergezant Henk Ovink: 'Negentig procent van alle rampen in de wereld heeft met water te maken'

    137 – Joeri van den Steenhoven: maak het Groeifonds slimmer, beter en doeltreffender

    47 - Harvard-topman Richard McCullough bezorgd over wetenschap in VS en Nederland

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:30:00 – Deel 2

    00:45:28 – Deel 3

    01:33:36 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Het contrast kon nauwelijks groter. Op 1 oktober 2019 was heel Beijing een feestelijk podium voor de nationale show van Xi Jinping. Hij hield de grootste militaire parade in de geschiedenis van de Volksrepubliek.

    Vijf jaar later, op 1 oktober 2024, sprak hij een strak geleide ontvangst toe in de Grote Hal van het Volk. De speech was onthutsend. Hij maande iedereen streng ‘de kerntaak van de communistische partij, het algehele leiderschap en het gezag van het Centraal Comité overeind te houden’. En de komende decennia zouden bol staan van ‘moeilijkheden en uitdagingen, stormen en tegenslagen’. Waarom deze angstige visioenen? Waarom hees hij de stormbal?

    Jaap Jansen en PG Kroeger schetsen hoe China in deze 75 jaar grootse en gruwelijke tijden doormaakte en wat de erfenis van het communistisch bewind voor de toekomst lijkt te zijn. Wat doet Europa met die lessen? Bieden die naast waarschuwingen ook kansen?

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze afleveringen vind je hier

    ***

    In 1949 overwon de rurale revolutionair Mao Zedong het autoritaire bewind van de Kwomintang. Dat vluchtte naar het eland Formosa en groef zich daar in. Op 1 oktober riep hij de Volksrepubliek uit vanaf een balkon dat uitkeek over een miljoen mensen op het Plein van de Hemelse Vrede.

    Mao had moeten gehoorzamen aan Jozef Stalin. Diens strategie voor de verovering van de macht was de juiste gebleken. Hij was daar ondankbaar en vernederd door. Op Stalins 70e verjaardag was Mao een geprikkelde eregast.   

    Na Stalins dood claimde Mao het ideologisch leiderschap van de communistische wereld. Het zorgde voor steeds meer haat en nijd met het Kremlin en in 1969-1970 tot een heuse oorlog langs de eindeloze grenzen in Siberië en Mongolië.    

    Net als Stalin voerde Mao reusachtige ideologische campagnes die China op zijn grondvesten deed schudden. Van een massamoord op mussen tot de verwoesting van de Tibetaanse cultuur, heel de Chinese landbouw en zelfs zijn eigen partij. Hongersnoden, burgeroorlogen en repressie domineerden zijn politiek.   

    Geopolitiek was zijn plotselinge wending naar een alliantie met het Amerika van Richard Nixon en Henry Kissinger zowel een eigenzinnig 'theatraal knaleffect' als geniale manoeuvre. "China wil drie dingen", zei de Franse kunstenaar en filosoof André Malraux tegen Nixon: "Unité. Gloire. Dignité." Dat was inderdaad de kern van de nieuwe koers. Mao kon de effecten daarvan zelf niet meer realiseren. Hij overleed in 1976.  

    Zo begon een tweede Chinese revolutie, een in fel contrast tot Mao's stalinisme en isolatie van de buitenwereld. Het nieuwe bewind van Deng Xiaoping verblufte de wereld. Hij brak ideologisch nóg radicaler met Moskou. 

    Eenheid? Hij dwong Margaret Thatcher Hong Kong terug te geven aan China. 

    Glorie? Hij vond dat juist een communistische economie ‘iedereen glorieus rijk moet maken’ en gooide zowel binnen het systeem als internationaal de luiken open. 

    Waardigheid? Deng reisde als eerste over de hele wereld, sloot handelscontracten en werd als een gedurfd leider ontvangen en geëerd als de gelijke van Amerikaanse presidenten.   

    Visionair benadrukte hij de volgende strategische doelen. China zou in tenminste 25 jaar van een arm ruraal continent een industriële en technologische supermacht kunnen worden. Dat vereiste vrede met het Westen, lange termijn vriendschappen en massale investeringen en prioriteit voor onderwijs, wetenschap, creativiteit, ondernemerschap, technologie en innovatie. Met een krachtige, centrale sturing die daaraan toch wel ruimte gaf. "Wie een raam open zet voor frisse lucht weet dat er af en toe een bromvlieg binnenkomt."   

    Dengs transformatie van China kent in de wereldgeschiedenis geen gelijke. Hij verbond een ijzeren vuist met een open hand. Xi Jinping is zijn derde opvolger - zelf regelde Deng hoe dit vreedzaam geregeld moest worden - en leek hem te willen inruilen voor rolmodel Mao. Maar Xi ontdekt nu de grenzen van dit politiek model. Zijn strategie loopt vast door innerlijke tegenstrijdigheden. 

    Demografisch krimpt China. De groei vlakt daarmee sterk af. Jeugdwerkloosheid en stokkende sociale mobiliteit verlammen Dengs lange termijn visie. De ambitie Amerika in te halen lijkt verdampt en dat verklaart die sombere, angstige visioenen in Xi's speech.   

    De COVID-19 epidemie was een existentiële schok die bewees dat het regime onmachtig was ondanks meedogenloze repressie. Voor het eerst waren er massale burgeropstanden. In Beijing zijn bezoekers anno 2024 onthutst over de massale bewaking en dwingende cybercontrole op alles en iedereen.   

    Xi ziet hoe het Westen het vertrouwen in China verloor en heeft daar geen echt antwoord op. Hij ziet ook dat politieke steun voor vazal Poetin een hoge economische en financiële prijs dreigt te krijgen. In Europa waait intussen met het rapport-Draghi een andere wind, net als in Japan, Korea, en bij Joe Biden en Kamala Harris. En Donald Trump was al grillig: “China bad!”   

    Nederland speelt hierbij een opmerkelijke rol. Zeker ook als thuisland van ASML. Binnen de EU wil het kabinet-Schoof een actieve aanpak met gelijkgezinde lidstaten om de banden met China niet helemaal te verbreken. De uitingen van minister Dirk Beljaarts (Economische Zaken) zijn in elk geval helder: hij volgt de bewust constructief-gematigde China-politiek van Angela Merkel. 'Wir schaffen das' als het PVV-motto. Wie had dat zien aankomen?

    ***

    Verder kijken

    China Holds Concert to Mark 75th Founding Anniversary of PRC

    Xi Jinping Hosts Grand Reception in Beijing on the Eve of China National Day

    "The People Are the Heroes Now" & "News Has a Kind of Mystery" - Nixon in China (2011 NY Met Opera)

    Mao attends Stalin's 70th birthday celebration (1949)

    ***

    Verder luisteren

    446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd

    306 - De gevoelige geopolitieke relatie met China

    299 - Dramatische verschuivingen in de wereldpolitiek. Europa heeft eindelijk een telefoonnummer

    258 - De kille vriendschap tussen Rusland en China

    250 - Nixon in China: de week die de wereld veranderde

    225 - Nixon in China: Henry Kissinger's geheime (en hilarische) trip naar Beijing

    245 - Oompje neemt de trein – de reis die China naar de 21e eeuw bracht

    220 - China's nieuwe culturele revolutie

    58 - PG over 70 jaar China, de Volksrepubliek van Mao, Deng en Xi

    30 - Rob de Wijk: het gevaar van China en Trump ** PG: Baudet, Delors en Thatcher

    25 - Kim Putters: Smeulende kwesties in een welvarend land ** PG: Hoe China ondanks boycot toch zaken wilde doen met Nederland

    24 - Ties Dams over China's nieuwe keizer Xi Jinping

    10 - Bram van Ojik (GroenLinks) over onze relatie met China

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:34:58 – Deel 2

    01:05:38 – Deel 3

    01:48:40 – Einde 

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

  • Nu het kabinet echt is gaan regeren beginnen de politieke krachtsverhoudingen zich steeds helderder te manifesteren. Sinds de Algemene Politieke Beschouwingen ligt de vraag op tafel wie in de coalitie de agenda bepaalt, de koers uitzet en beslissingen finaliseert. Is dit premier Dick Schoof of de fractieleider en enig lid van de grootste coalitiepartij, Geert Wilders?     

    De aangebrande reactie van Schoof naar D66-aanvoerder Rob Jetten in dat debat deed vermoeden, dat hier een staatsrechtelijk hot issue én open zenuw was aangestipt. Nu de premier keer op keer op die vraag van Jetten terug blijft komen, is er reden hier ook historisch nader in te duiken.    

    Jaap Jansen en PG Kroeger bezien hoe Schoof op zijn plek terecht kwam en de ongebruikelijke aard daarvan. Ook kijken ze naar het leiderschap bij eerdere minsterpresidenten, van Joop den Uyl tot Mark Rutte.

    ***

    Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

    Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar [email protected] en wij zoeken contact.

    Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

    ***

    Als Schoof - zoals in het AD - zegt dat ieder kind weet dat de premier 'de baas' is, botst hij direct op de reden waarom NSC überhaupt aan deze coalitie wilde beginnen. Pieter Omtzigt verkoos een grijzige ‘anti-Rutte' naar het Torentje te sturen. Daarom mocht Wilders geen premier worden en was Ronald Plasterk voor hem al snel onacceptabel. Precies hierom ontzegt Geert Wilders de duiding van 'de baas' aan Schoof.

    Op twee terreinen dwingt hij het kabinet dit te erkennen. Binnen de coalitie en op het internationale toneel. Een tweet van Wilders over een wenselijke moord op Ayatollah Khamenei volgde op Schoofs borstklopperij over de zware rol van ons land in de wereld, zoals 'de lijn met Iran' zou bewijzen. Enige kans op een diplomatieke rol was daarmee voorbij. Schoof en minister Caspar Veldkamp (Buitenlandse Zaken) zwegen bedremmeld.     

    Dat gebeurt ook op het Europese vlak. Zowel de opt-out brief van minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie) aan de Zweedse Eurocommissaris, de intensieve relaties met Viktor Orbán als de ontmoeting met Volodymyr Zelensky in Como onderstrepen dat de PVV een eigen, ongecoördineerd buitenlands beleid opeist.    

    In New York bleek zelfs dat Schoof en minister Reinette Klever (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp) allerminst met één mond spraken rond het grote thema van de VN-duurzaamheidsdoelen.

    Premier Schoof merkt hoe Wilders' claim zélf de baas te zijn, zijn eigen rol en functioneren ondermijnt. PVV-bewindslieden mag of kan hij feitelijk niet corrigeren bij de ene na de andere faux pas. Hoe Habtamu de Hoop (GroenLinks-PvdA) de ‘minder, minder’-strapatsen van staatssecretaris Chris Jansen (Infrastructuur) fileerde, toonde de onmacht van de premier in al zijn pijnlijkheid.     

    Dit verklaart de opmerkelijke gang van zaken rond samenkomsten van bewindslieden. De bijeenroepingsmacht en agendabepaling door de premier staan nu op het spel. De Ministerraad verplaatsen naar maandag na een EU-top is geen signaal van kracht, maar van verlies van greep. Schoof vertrouwt blijkbaar zijn eigen vicepremiers niet.     

    In de politieke geschiedenis is dit wantrouwen niet nieuw. Vraag de VVD maar naar de Lubbersjaren! Maar ook twijfel aan 'de regie' door een premier niet. Vraag maar aan Jan Peter Balkenende - hoewel juist hij beslist niet op Schoof lijkt.    

    Bij Wim Kok en Ruud Lubbers werd om heel verschillende reden nimmer getwijfeld aan de vraag wie 'de baas' was. Lubbers zou later schilderen welk inzicht hem als minister-president ertoe bracht regelmatig ‘buiten de lijntjes te kleuren’.

    Zou Schoof zijn soevereiniteit als premier willen markeren, kan hij de PVV-leider funest beschadigen. Hoe? Door af te treden. Wilders vindt dan wellicht niemand nog die premier wil zijn. En Omtzigt zal hem niet meer kunnen helpen.    

    ***

    Verder luisteren

    448 - Premier zonder kompas

    442 - Na de sportzomer van Schoof de hete herfst van Wilders

    438 –Het nieuwe kabinet als kleuterklas. De koning kun je niet spelen

    436 - Nieuwe bestuurscultuur: de Tweede Kamer is alvast begonnen

    433 - Op weg naar het bordes

    428 – Dick Schoof, de 'premier van buiten', is de ultieme insider

    383 - De merkwaardige campagne van 2023 en de machtspositie van de Nederlandse premier

    420 - Wilders formeert in Boedapest, niet Den Haag

    169 - Vijftien jaar Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders

    127 - De geheime politieke memoires van Ruud Lubbers

    64 - Wim Kok, een leven op eigen kracht - gesprek met biograaf Marnix Krop

    ***

    Tijdlijn

    00:00:00 – Deel 1

    00:41:04 – Deel 2

    00:59:05 – Deel 3

    01:21:25 – Einde

    Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.