Episódios
-
Η ΔΕΠΥ είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει τόσο παιδιά όσο και ενήλικες. Τα άτομα με ΔΕΠΥ μπορεί να δυσκολεύονται να δώσουν προσοχή, να παραμείνουν συγκεντρωμένοι και να ελέγξουν τις παρορμητικές συμπεριφορές.
Τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε δύο βασικούς τύπους: έλλειψη προσοχής και υπερκινητικότητα-παρορμητικότητα. Δεν θα εμφανίσουν όλοι τα συμπτώματα ΔΕΠΥ και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλλει. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτά τα συμπτώματα πρέπει να είναι επίμονα και να παρεμβαίνουν στην καθημερινή λειτουργία για τη διάγνωση της ΔΕΠΥ. Όπως επίσης ότι τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ μπορεί να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου και μπορεί να είναι διαφορετικά στους ενήλικες σε σύγκριση με τα παιδιά. Επιπλέον, η ΔΕΠΥ συνδέεται συχνά με άλλες καταστάσεις όπως το άγχος ή οι μαθησιακές διαταραχές.
Η ΔΕΠΥ είναι ένα φάσμα και τα άτομα μπορεί να το βιώσουν διαφορετικά. Είναι λοιπόν σημαντικό να αναζητήσετε μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση από έναν επαγγελματία υγείας, όπως έναν ψυχίατρο ή ψυχολόγο, ο οποίος ειδικεύεται στη ΔΕΠΥ. Μια σωστή διάγνωση μπορεί να οδηγήσει σε κατάλληλη θεραπεία και υποστήριξη για τη διαχείριση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της λειτουργικότητας.
Στο επεισόδιο αυτό, υπεδεχόμαστε την ψυχίατρο παιδιού κι εφήβου, Κατερίνα Μπιτζαράκη και απαντάμε στα κύρια ερωτήματα σχετικά με τη ΔΕΠΥ:
- Είναι κάτι επίκτητο ή γεννιόμαστε με ΔΕΠΥ;
- Πότε εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα;
- Τί ποσοστά ΔΕΠΥ υπαρχουν;
- Σε ποιο φύλλο είναι πιο σύνηθες;
- Πως επηρεάζει η χρήση οθόνης τη ΔΕΠΥ;
- Πως γίνεται η διάγνωση της ΔΕΠΥ;
Αυτά και πολλά άλλα στο επεισόδιο αυτό. Καλή ακρόαση!
-
Τι είναι φιλία για εσένα;
Η αλήθεια είναι ότι όπως και να ορίζει ο καθένας τη φιλία κι όσο σημαντική, ή και όχι, να είναι, η φιλία μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία. Οι θετικές και υποστηρικτικές φιλίες μπορούν να προσφέρουν συναισθηματική υποστήριξη, αίσθηση του ανήκειν και αίσθημα κατανόησης και εκτίμησης. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της ψυχικής ευεξίας και να βοηθήσουν τα άτομα να αντιμετωπίσουν διάφορες προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίσουν.
Κάποιοι από τους βασικούς τρόπους που η φιλία μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία είναι οι ακόλουθοι:
-Συναισθηματική υποστήριξη: Οι φίλοι μπορούν να προσφέρουν ακρόαση, ενσυναίσθηση και κατανόηση σε περιόδους στενοχώριας. Το να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου με έναν έμπιστο φίλο μπορεί να προσφέρει άνεση και να ανακουφίσει το άγχος, το άγχος και την κατάθλιψη.
-Μειωμένα συναισθήματα μοναξιάς: Η μοναξιά είναι μια κοινή πρόκληση που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ψυχική υγεία. Οι ουσιαστικές φιλίες βοηθούν στην καταπολέμηση της μοναξιάς παρέχοντας συντροφικότητα, κοινωνική αλληλεπίδραση και αίσθηση του ανήκειν.
-Αυξημένη αυτοεκτίμηση: Οι θετικές φιλίες μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση. Οι φίλοι μπορούν να παρέχουν επιβεβαίβση, ενθάρρυνση και υποστήριξη, που μπορούν να ενισχύσουν μια πιο θετική εικόνα για τον εαυτό τους και να μειώσουν την αρνητική αυτοσυζήτηση.
-Μείωση του στρες: Οι φίλοι μπορούν να είναι πηγή ανακούφισης από το άγχος. Η ενασχόληση με ευχάριστες δραστηριότητες, το γέλιο και τις κοινές εμπειρίες με φίλους μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων άγχους και στην προώθηση της χαλάρωσης.
-Αντιμετώπιση προκλήσεων: Οι φίλοι μπορούν να παρέχουν ένα σύστημα υποστήριξης σε δύσκολες στιγμές. Μπορούν να προσφέρουν συμβουλές, διαφορετικές προοπτικές και πρακτική βοήθεια, βοηθώντας τα άτομα να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής και να πλοηγηθούν σε δύσκολες καταστάσεις.
-Υπευθυνότητα και κίνητρο: Οι φίλοι μπορούν να λειτουργήσουν ως συνεργάτες λογοδοσίας και να παρέχουν κίνητρα για προσωπική ανάπτυξη και αυτοβελτίωση. Μπορούν να ενθαρρύνουν υγιεινές συνήθειες, όπως η άσκηση, η αυτοφροντίδα και η αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας όταν χρειάζεται.
-Ομαλοποίηση εμπειριών: Η κοινή χρήση εμπειριών και προκλήσεων με φίλους μπορεί να βοηθήσει στην ομαλοποίηση ορισμένων συναισθημάτων και αγώνων. Γνωρίζοντας ότι άλλοι έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις μπορεί να μειώσει τα συναισθήματα απομόνωσης και να προσφέρει μια αίσθηση επικύρωσης.
Σε αυτό το επεισόδιο, ανοίγουμε το κεφάλαιο 'ανθρώπινες σχέσεις', ξεκινώντας από τη φιλία. Καλή ακρόαση!
-
Estão a faltar episódios?
-
Ψυχολογία και εγκυμοσύνη
-
Psych-Talks Q&A 2
-
Το συλλογικό πένθος είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κοινή εμπειρία θλίψης, ακραίας αλλαγής ή απώλειας που εμφανίζεται σε μια κοινότητα ή κοινωνία, ένα χωριό ή ένα έθνος. Μπορεί να εκδηλωθεί στον απόηχο σημαντικών γεγονότων όπως: πόλεμος, φυσικές καταστροφές, τρομοκρατικές ενέργειες, απώλεια δημοσίου προσώπου ή άλλων που έχουν ως αποτέλεσμα μαζικές απώλειες ή μια τραγωδία. Είναι μια ισχυρή συναισθηματική απόκριση που επηρεάζει όχι μόνο άτομα, αλλά ολόκληρες ομάδες και μπορεί να έχει βαθύ αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται, αισθάνονται και ενεργούν.
Όπως το ατομικό πένθος, υπάρχει ένα αίσθημα έλλειψης ελέγχου και ασφάλειας, που συνοδεύεται από τη συλλογική θλίψη. Δεν μπορέσαμε να αποτρέψουμε την απώλεια ή την αλλαγή και νιώθουμε αδύναμοι στον απόηχο της.
Όταν μια κοινότητα βιώνει μια τραγωδία, δημιουργεί συχνά μια αίσθηση αλληλεγγύης και κοινού σκοπού. Άλλωστε, μια από τις πιο σημαντικές πτυχές του συλλογικου πένθους είναι η ικανότητά του να φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι μαζεύονται για να θρηνήσουν, να στηρίξουν ο ένας τον άλλον και να βρουν τρόπους να προχωρήσουν. Αυτό μπορεί να είναι μια ισχυρή δύναμη για θετική αλλαγή, καθώς οι κοινότητες συνεργάζονται για να ανοικοδομήσουν και να ανακάμψουν από τις απώλειές τους.
Παρά τις προκλήσεις, το συλλογικό πένθος και η συλλογική θλίψη είναι ένα σημαντικό μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Μας υπενθυμίζει τη διασύνδεση της ζωής μας και μας βοηθά να εκτιμήσουμε την αξία των σχέσεών μας και των κοινοτήτων μας. Δουλεύοντας μαζί για να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον σε περιόδους απώλειας, μπορούμε να οικοδομήσουμε ισχυρότερες, πιο ανθεκτικές κοινότητες που είναι καλύτερα εξοπλισμένες για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Στο συγκεκριμένο επεισόδιο λοιπόν, συζητάμε για τα συμπτώματα του συλλογικού πένθους και το τραύμα που αφήνει. Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε ένα συλλογικό πένθος και πολλά άλλα.
Καλή ακρόαση.
-
Οι Psych-Talks απαντάνε στις δικές σας ερωτήσεις!
-
Όλοι μας έχουμε την ανάγκη να μας προσέχουν στη ζωή μας. Η προσοχή, η αναγνώριση και η αποδοχή, είναι απαραίτητα στοιχεία για την επιβίωση και την ευημερία μας.
Η απόρριψη μας φοβίζει. Μας δημιουργεί φόβο ότι δεν μπορούμε να ανήκουμε σε μια ομάδα. Τις περισσότερες φορές, ο φόβος της απόρριψης μας παραλύει. Ειτε πρόκειται για ένα τραυματικό γεγονός, είτε δεν το έχουμε βιώσει ποτέ, η απόρριψη είναι στην ανθρώπινη μας φύση.
Η απορριψη ειναι μια εμπειρια που εχουν βιωσει ολοι οι ανθρωποι, ακομα και οι πιο επιτυχημενοι. Οι άνθρωποι που νοιώθουν τον φόβο απορριψης, φοβουνται ότι δεν θα είναι αρεστοί. Ότι θα εγκαταλειφθούν, δεν θα ταιριάξουν ή ότι θα μείνουν μόνοι. Ο φόβος αυτός, μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κοινωνική και συναισθηματική ευημερία ενός ατόμου και μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα άγχους και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Μπορεί επίσης να επηρεάσει τη συμπεριφορά κάποιου και να οδηγήσει στην αποφυγή κοινωνικών καταστάσεων.
Η προέλευση του φόβου της απόρριψης είναι η απόρριψη στην παιδική ηλικία από φροντιστές μας ή τους σημαντικούς ανθρώπους γύρω μας. Μπορεί επίσης να οφείλεται σε τραυματικές εμπειρίες απώλειας στην παιδική μας ηλικία.
Στο επεισόδιο αυτό, συζητάμε για το πώς να αναγνωρίσουμε τον φόβο της απόρριψης. Γιατι φοβομαστε τοσο πολυ την απορριψη. Τις συνεπειες του φοβου απορριψης απο τους γύρω μας. Τρόπους που μπορούμε να το διαχειριστούμε.
Καλή ακρόαση!
-
Ο Ατομικισμός στη ζωή μας
-
Ο ναρκισσισμός περιγράφει μια προσωπικότητα οριοθετημένη γύρω από τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα όμως, ναρκισσιστικα χαρακτηριστικά έχουμε όλοι μας, από τη στιγμή που γεννιόμαστε και σε κάποιο βαθμό αυτά τα χαρακτηριστικά συμβάλουν στην επιβίωση μας.
Ως έμφυτη τάση λοιπόν, ο ναρκισσισμός μας δημιουργεί την αναγκη να επικεντωνομαστε στον εαυτό μας. Μας δημιουργεί μια έλλειψη ενσυναισθησης και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που θα ακούσουμε στο επεισόδιο αυτό.
Θα δούμε επίσης τους τύπους ναρκισσισιστικης συμπεριφοράς και τη διαφορά συμπεριφοράς και διαταραχής.
Πως ειναι να μεγαλωνεις με εναν ναρκισσιστη γονέα;
-
Όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε μια επιθυμία. Κάποιες απιαστες κάποιες πιο πραγματοποιησιμες.
Είναι άραγε οι επιθυμίες μας οι ανάγκες μας; Είναι όλα όσα σκεφτόμαστε επιθυμίες δικές μας, ή
απλά ερεθίσματα που λαμβάνουμε από το περιβάλλον μας;
Μιλώντας λοιπον για επιθυμίες σε αυτό το επεισόδιο, θα αναλύσουμε τα εξής ερωτηματα:
Είμαστε άραγε οι επιθυμίες μας;
ΤΙ ρόλο παίζουν οι επιθυμίες στη ζωή μας;
Πως δημιουργούνται οι επιθυμίες μας;
Τι μας δυσκολεύει να τις εκπληρωσουμε;
-
Το τραύμα είναι μια συναισθηματική αντίδραση σε ένα τρομερό γεγονός όπως ένα ατύχημα, ένας βιασμός ή μια φυσική καταστροφή. Το γεγονός μπορεί να είναι μεμονωμένο ή να αποτελείται καταστάσεις μεγάλης διάρκειας για τις οποίες το άτομο (ενήλικο ή ανήλικο) δεν έχει ακόμα αναπτύξει τις δεξιότητες για να διαχειριστεί. Η επιρροή που ασκεί στον ψυχισμό του ατόμου είναι άμεση και με μεγάλη ένταση. Το βασικότερο κομμάτι επιρροής του τραύματος είναι οτι υπονομεύει το αίσθημα της ασφάλειας που έχει το άτομο για τον εαυτό του και για τον κόσμο γύρω του. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που θα περάσουν τη ζωή τους χωρίς να έρθουν αντιμέτωποι με κάποιου είδους τραύμα. Το τραύμα δημιουργεί συναισθήματα αβοηθησίας, θυμού, έντονου άγχους, πανικού και φόβου. Αυτές οι αντιδράσεις είναι απολύτως φυσιολογικές και αποτελούν τον τρόπο που το σώμα μας προσπαθεί να μας προστατέψει.
Ποια είναι τα είδη του τραύματος; Ποιες καταστάσεις θεωρούνται τραυματικές; Πώς αντιδρά το σώμα μας σε τραυματικά ερεθίσματα και ποια είναι τα μέρη του που ενεργοποιούνται όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία τραυματική κατάσταση; Ποια είναι η πιο κατάλληλη θεραπεία;
-
Μιλώντας για φόβο εγκαταλειψης, αναφερόμαστε στη διάχυτη κι έντονη πεποίθηση που διακατέχει ένα άτομο, ότι οι άνθρωποι που το αγαπούν και είναι δίπλα του, θα το εγκαταλείψουν. Ο φόβος της εγκατάλειψης αποτελεί ένα πολύπλοκο ψυχολογικό φαινόμενο, που δημιουργεί πολλές φορές τεράστια συναισθηματική ένταση στο άτομο που το βιώνει. Ο φόβος αυτός, περιλαμβάνει μια μόνιμη ανησυχία ότι το άτομο θα εγκαταλειφθεί ή θα απορριφθεί από όλους.
Έχει τη ρίζα του σε κάποια απώλεια ή ψυχικό τραύμα στη παιδική μας ηλικία. Το ποσό ασφαλής υπήρξε ο δεσμός με τους φροντιστές μας.
Πώς λοιπόν εμφανίζεται ο φόβος εγκατάλειψης?
Ποια είναι τα συμπτώματα?
Πώς τον αναγνωρίζουμε?
Πώς αντιμετωπίζεται ο φόβος εγκατάλειψης?
Οι απαντήσεις, στο καινούριο επεισόδιο των psychtalks
-
Μια συζήτηση με την Ψυχολόγο - Συστημική Ψυχοθεραπευτρια Βίκη Παππά γύρω από τα εξουσιαστικά σχήματα στις ανθρώπινες σχέσεις
-
Συμπεριφορές συναισθηματικού και ψυχολογικού ελέγχου
-
Η τελειομανία στη ζωή μας.
-
Γιατί συμβαίνει και τι μπορούμε να κάνουμε;
-
Σήμερα συζητάμε για το σύνδρομο του καλού παιδιού!
-
Είναι απλά πανελλήνιες...
-
Αναλύοντας την απιστία
-
Η αποδόμηση του στερεότυπου της "ιερής" οικογένειας
- Mostrar mais
