Эпизоды
-
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met recensenten Nuno Blijboom, Ron Rijghard en Evelyne Coussens.
We spraken over de waarde van vrijgevigheid, over de spanning tussen consumentenadvies en analyse, het nut van ballen en waarom recensies veel beter met vragen kunnen eindigen. We spraken ook over de effecten van negatieve recensies en hoe je voelt dat sommige voorstellingen op de automatische piloot gemaakt worden.
Deze aflevering werd in december 2022 opgenomen.
Enkele quotes uit het gesprek
‘Als ik voel dat een voorstelling alleen maar gemaakt wordt omdat ze op het programma stond dan knap ik daar heel erg op af.’ – Evelyne Coussens‘Ik denk dat consumentenadvies een deel van mijn werk is. Voor een deel van de lezers, die alleen willen weten wat er speelt, die kun je bedienen op die manier.’ – Ron Rijghard
‘De belangrijkste voorwaarde die we meekrijgen is dat we de deadline halen.’ – Nuno Blijboom
‘Wat de maker wil communiceren aan zijn publiek zal mij worst wezen eigenlijk’ – Evelyne Coussens
‘Ik ben ervan overtuigd dat je het proces in het resultaat ziet.’ – Evelyne Coussens
Socials
Instagram
@ngblijboom
@lottelolavermeerwww.festivalcement.nl
www.doorklink.nl -
Aflevering 10: artistiek onderzoek
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met theatermaker Gerben Vaillant, onderzoeker Ruth Benschop en artistiek leider Marga Kroodsma.
We spraken over heilige parades op de snelweg, het belang van politieke vertegenwoordiging voor kwetsbaar onderzoek, de duurzaamheid van voorstellingen spelen, over het delen van wat je onderzoekt, hoe elanden een perfecte metafoor kunnen zijn en hoe persoonlijke verbondenheid in alles het uitgangspunt zou moeten zijn.
Deze aflevering werd opgenomen in november 2022.
Enkele quotes uit het gesprek
‘Met iedere voorstelling ben je aan het reflecteren. Wat is dit, en is dat echt belangrijk?’ - Gerben Vaillant
‘Uiteindelijk is het meest duurzame dat je op een andere manier aan het denken wordt gezet.’ - Marga Kroodsma
‘Kunst heeft ook andere functies behalve het tonen van schoonheid.’ - Marga Kroodsma
‘Een interessante ontwikkeling is dat je ziet dat er vormen van tonen worden ontwikkeld waarin het publiek begeleid wordt, en waarin je iets kan leren over het onderwerp waarover het iets zegt.’- Ruth Benschop
‘De duurzaamheid van de investering is wel iets om over na te denken. Er is nu zoveel dat in première gaat en daarna niet meer te zien is.’ - Marga Kroodsma
‘Het gaat niet over het maken van een voorstelling, maar over datgene wat er ten grondslag ligt aan die voorstelling. Ik denk dat dat iets is dat bij makers aangemoedigd moet worden, datgene wat eronder of erachter ligt.’ - Gerben Vaillant
‘De sport van een voorstelling maken vind ik niet zo interessant. Graag een voorstelling maken en daar thema’s bij gaan zoeken, ik heb het idee dat dat door de mand valt.’ - Gerben Vaillant
‘Spelen hoort bij de ontwikkeling. Ik ben er heel erg voor dat voorstellingen langer mogen spelen.’ - Marga Kroodsma
‘Ik denk dat je elk moment in het proces kan delen, via een open studio, een work in progress of een voorstelling.’ - Marga Kroodsma
‘Onderzoek is ingewikkeld. Dat praktische gedoe, de achterkant van onderzoek. Dat is iets wat ik heel inspirerend vind, waar ik graag aan bij wil dragen.’ - Ruth Benschop
‘Ik ben dus eigenlijk alleen maar op zoek naar heiligheid. Wanneer wordt het vertrouwen in het lichaam van de performer zo groot dat je als toeschouwer alleen maar denkt “holy fuck”.’ - Gerben Vaillant
‘Je kunt vanalles doen wat je maar wilt, als je er maar persoonlijk mee verbonden bent en als je er maar voor gaat.’ - Gerben Vaillant
‘Bij makers zijn we er nu wel achter hoe het werkt. Het gaat heel erg over vertrouwen geven, tijd maken, ruimte geven en niet gelijk over het eindproduct in gesprek gaan. Maar in het politieke gesprek is de vraag hoe we die ruimte behouden. Dat staat nu onder druk.’ - Marga Kroodsma
‘Ik denk dat we expliciet moeten maken dat het artistiek onderzoek heel belangrijk is, maar dat het ook tastbaar wordt.’ - Marga Kroodsma
Socials
Instagram
@gerbenjohnvaillant
@veem.house
@lottelolavermeer
facebook
Lotte Lola Vermeer
Gerben Vaillant
Marga Kroodsma
Ruth Benschop
www.festivalcement.nl
www.doorklink.nl -
Пропущенные эпизоды?
-
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met theatermaker Emke Idema en artistiek directeur van Theater aan Zee Jozefien Mombaerts.
We spraken over hoe levendigheid een maatstaf voor je werk kan zijn, hoe je zorg en aandacht kan structureren, over credo’s op toneelscholen en stelregels van het werkveld. We spraken ook over hoe het altijd winst is als je zorg draagt voor jezelf en anderen, over de verschuivende aandacht van product naar proces en het opeisen van efficiëntie. Over hoe door een raam naar buiten staren ook een vorm van werken kan zijn.
Deze aflevering werd opgenomen in oktober 2022.
Enkele quotes uit het gesprek
‘Eigenlijk zijn het heel veel verschillende hokjes en ideeën waar je in probeert te passen. Zorg gaat over: welke manier heb ik nodig in mijn organisatie? Hoe moet ik mijn werk organiseren, in plaats van die zes weken repetitietijd?’ - Emke Idema
‘Hoe zit het met mijn levendigheid? Levendigheid is voor mij een pijler. Op het moment dat levendigheid verdwijnt is er een probleem.’ - Emke Idema
‘We leven in een niet zo zorgzame samenleving. Kapitalisme spoort ons niet aan tot zorgzaamheid, maar tot efficiëntie en winstgevendheid. Ik heb het gevoel dat je continu tegen de stroming in moet gaan. Ik probeer daarom inefficiënt te zijn. En dat ook op te eisen.’ - Jozefien Mombaerts
‘Voor mij gaat zorg over tijd en aandacht. En dat aan mensen geven.’ - Jozefien Mombaerts
‘Hoe kun je een structuur maken die zorg in zich draagt. Zorg moet je op een gegeven moment coördineren. Dat is een werk van lange adem.’ - Jozefien Mombaerts
‘Je valt direct uit het systeem als je zorg nodig hebt. Of het nu psychisch of lichamelijk is, je wordt direct buitengesloten. Dat systeem vond ik verwarrend als kind, en als volwassene word ik er boos van.’ - Jozefien Mombaerts
‘Ik geloof dat nu het duidelijk voor de sector is wat een burnout inhoudt. Ik had het gevoel dat in 2014 dat het niet zo was. Dat je gewoon met rust gelaten wil worden.’ - Emke Idema
‘Als je een burnout niet hebt meegemaakt begrijp je eigenlijk niet hoe je uit de samenleving valt, en uit jezelf valt. Uit wie je denkt dat je was valt. En hoe je dat eigenlijk allemaal moet uitzoeken over wie je dan was op een manier die beter houdbaar is. - Emke Idema
‘Het is een kapitalistische mindset die we geïnternaliseerd hebben. Wat het betekent om het anders te doen, dat gesprek wordt nu pas gevoerd. Dat is goed nieuws, niet alleen voor de sector, ook voor de samenleving.’ -
‘Het is natuurlijk heel fijn dat er kunst is in de samenleving. En dat kunst reflecteert op die samenleving. En dat kunst die samenleving voedt. Maar dat kan alleen maar als die kunst zelf geen performance doet. Zo van ‘wij performen de kunstsector zoals die zou moeten werken.’ Daarvoor moet je ook laten zien dat die werkt.’ - Emke Idema
‘Ik heb het gevoel dat het gevaarlijk is om te zeggen; we zijn er. We zijn er echt compleet nog niet.’ - Jozefien Mombaerts
‘Soms heb ik de nood om een halve dag naar buiten te kijken, om alles te laten processen.. Hoe maak je zoiets bespreekbaar, zoiets kleins?’ - Jozefien Mombaerts
‘Ik denk altijd van: als ik nu die twee uur pak, dan heb ik binnen twee maanden geen burnout. Dan bespaar ik die acht maanden recuperatietijd. Uiteindelijk is het winst. Uiteindelijk is het winst dat je zorg draagt voor jezelf en anderen.’ - Jozefien Mombaerts
‘Ik vond hobby’s altijd een beetje ingewikkeld, want ik had van mijn hobby mijn werk gemaakt. Dus ik dacht; nu zit ik er volledig in de hele tijd. Maar precies dat, dat je iets doet dat niets oplevert, behalve energie en vrolijkheid. Ik doe nu meer hobby's, net als nieuwe dingen leren.’ - Jozefien Mombaerts
‘Misschien is dat wel het verschil. Dat ik nu maar wat doe, terwijl ik eerst dacht dat het maar op één manier kon.’ - Emke Idema
‘Ik heb ook de muren uit mijn werk gehaald. Ik werk alleen nog maar buiten. Op die manier is de natuur ook mijn praktijk in gesijpeld. Ik wil die muren niet meer voelen. Ik wil die hele ecologie voelen waarin ik leef en waaruit het leven bestaat. - Emke Idema
‘De stelregel was dat je altijd aanwezig bent. Behalve als je aan het baren of aan het sterven bent. Dat was in Maastricht het credo. Dat was letterlijk wat er gezegd werd.’ - Emke Idema
‘Je moet overal aanwezig zijn. Dat was na school de stelregel. Je moet overal gezien worden. Je zichtbaarheid doen, performen. Je bent eigenlijk je plek in het veld aan het performen voordat je werk hebt gemaakt. Ik heb dat omgedraaid. Het kan bij mij alleen maar vanuit een bevlogenheid vanuit iets.’ - Emke Idema
‘Ik doe heel lang over nieuw werk maken. Dus ik heb heel snel moeten loslaten dat het om geld gaat. Bij mij gaat het over energie en lust. En mezelf toestaan om te leven buiten het werk.’ - Emke Idema
‘Ik heb heel erg de aandacht van het product naar het proces verschoven, zodanig dat er eigenlijk geen product meer is. Dat proces, daar gaat het om.’ - Emke Idema
‘Al die uitholling kan je alleen maar te lijf gaan door het niet te lijf te gaan. Door jezelf te openen, door te leren luisteren.’ - Emke Idema
‘Wat ik vooral voel is dat er een eagerness is. Jonge makers studeren af en weten dat ze met veel zijn. Dat kan resulteren in agressief zijn, dan ben je meer bezig met ondernemerschap en ‘het maken’ in de sector.
Socials
Instagram
@emkeidema
@fien.mombaerts
@theateraanzee
-
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met coördinator van theaterwerkplaats de t h e a t e r m a k e r Ruth Mariën en theatermaker Menzo Kircz over ondernemen in de podiumkunsten.
We spraken over welke skills je moet hebben voordat je het podiumkunstenlandschap instapt, hoe je subsidies naar je hand kan zetten, over de invloed van geluk, welke netwerken er bestaan en welke impliciete kennis er voor nodig is die te ontdekken. We spraken ook over de plek van onderzoek in je praktijk, hoe je enkel te weten komt wat je praktijk als maker is door het simpelweg te doen en hoe je kan rondkomen van je artistieke praktijk.
Deze aflevering werd opgenomen in oktober 2022.
Enkele quotes uit het gesprek
‘Het meest nuttige dat ik heb geleerd in het ondernemerschaps gedeelte is dat het werkveld zich presenteert alsof er maar één of twee manieren zijn om je daarin te begeven, maar dat dat niet waar is. Al kost het wel moeite om die andere manieren te ontdekken, omdat die zichzelf niet presenteren.’ - Menzo Kircz
‘Het lijkt alsof het heel vast staat, alsof het pad een pad is dat je voor je kan zien. Maar daar kan je natuurlijk vanaf wijken. En voor dat pad ben je ook waanzinnig afhankelijk van allerlei derden; de mensen die de potjes met geld beheren. En daar moet je erg veel geluk in hebben.’ - Menzo Kircz
‘Ik ben op zoek naar manieren om van het geluk af te komen.’ - Menzo Kircz
‘Een festival heeft er ook baat bij om zich te presenteren als dé plek waar je moet staan.’ - Menzo Kircz
‘Ik herinner me heel hard dat toen ik afstudeerde ik me zelden realiseerde ‘oh, je bent nu ook ondernemer.’ - Lotte Lola Vermeer
‘Ik voer heel veel gesprekken met artiesten en er zijn er een aantal met wie je een langer lopend traject aangaat. Sommigen komen een paar keer praten. Er is niet één lijn in te trekken en ik heb ook niet iets zoals een standaard procedure die dan zomaar op elke kunstenaar van toepassing is.
‘Het lijkt soms alsof er maar één manier is om een praktijk uit te bouwen, maar dat is helemaal niet zo.’ - Ruth Mariën
‘Ik krijg soms de vraag “Ah, is er dan een lijstje met alle speelplekken? Waar vinden we dan dit of dit? Hoe moeten we zus of zo?” Die vragen duiden er toch op dat we vanuit het werkveld te weinig uitgaan van de specifieke praktijk van kunstenaars.’ - Ruth Mariën
‘Je moet ook wel vanuit een stuk je pad heel erg zoeken. Die afhankelijkheid is er zeker en die valt niet te ontkennen.’ - Ruth Mariën
‘Ik merk dat er heel veel open calls zijn. En dat er kunstenaars zijn die per open call gaan verzinnen welk project ze kunnen aanbieden om in aanmerking te komen. Dan denk ik: “Wacht, maar wat wil jij?”’ - Ruth Mariën
‘Ik probeer telkens weer de vraag te stellen “Wacht, maar waar ben jij mee bezig?” Om dan te kijken welke open calls interessant zijn.’ - Ruth Mariën
‘Als ik terugdenk aan de tijd dat ik net was afgestudeerd realiseerde ik me pas wat voor een kloof er bestaat tussen de wereld van school en de wereld van het werkveld.’ - Menzo Kircz
‘Ik ken niemand die goed voorbereid is op het werkveld. In die zin dat diegene dan weet wat te doen. Maar misschien kan het wel niet, want de school is klein en de wereld is groot.’ - Menzo Kircz
‘’Bijna iedereen moet nu maker zijn en dat brengt weer specifieke problemen met zich mee.’ - Menzo Kircz
‘Er zijn tips en tricks die breder gedeeld kunnen worden, maar dat is nu nog impliciete kennis.’ - Ruth Mariën
‘Wat ik vooral heb moeten leren zijn soft skills. Ik moet kijken hoe een open call bij mij past, en niet hoe ik in een open call pas. Ik moet kijken hoe een festival bij mij past, en niet hoe ik mezelf in een festival kan duwen. Maar dan moet je wel een idee hebben over wat je praktijk is.’ - Menzo Kircz
Een groot deel van het werk kan je alleen maar in het werk doen. Je moet doen om het te doen.’ - Menzo Kircz
‘De cynische opmerking die er op school rondging was dat een programmator langs kwam, naar je project keek en dan zei “heel goed, ik ben benieuwd wat je hierna gaat doen.” Terwijl ik dacht; “ja maar ik ben nu hier. Laten we het nu hier over hebben.”’ - Menzo Kircz
Instagram
@de.theatermaker
@marien_ruth
@menzo.kircz
-
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met cultuurcoördinator Marloes Veerkamp, Young Creatives Thirza de Koning en Merel Bekkers en maker Maxime Dreesen.
We spraken over waar je als jongere nu écht op aan gaat, waarom de belevingswereld van een jong publiek centraal moet staan bij het maken, welke vooroordelen erover bestaan en wat een allereerste theaterervaring nu zo speciaal maakt.
Deze aflevering werd opgenomen in juli 2022.
Enkele quotes uit het gesprek
‘Ik probeer altijd een mengeling te maken van voorstelling die misschien meer qua verhaallijn en belevingswereld makkelijker zijn, maar ik vind niet dat we moeten schuwen om voorstelling die net een stapje buiten hun comfortzone ligt, omdat het juist die vonk naar theater aan kan zetten, maar ook de kijk op de wereld wat breder mag maken. Het mag soms best wat lastiger zijn dan een hapklaar verhaaltje.’ - Marloes Veerkamp
‘Ik denk dat het vaak onderschat wordt dat je ze moet aanleren hoe het moet, dat het een vooroordeel is dat je hen moet opvoeden met theater. Terwijl als je gewoon dingen oppert en hen van onderuit engageert werkt dat veel beter. In mijn voorstelling Youth for Sex werk ik zo met een groep jongeren die allemaal een verschillende leeftijd; opleidingsniveau en interesse hadden. Gedurende 5 a 6 maanden zijn we samengekomen en hebben we het gehad over: wat is de seksuele emancipatie van deze tijd? Waar willen jullie voor strijden?’ - Maxime Dreesen
‘Neem klimaatverandering, dat vinden jongeren vaak ‘oh, daar gaan we weer hoor. Wij moeten dit oplossen. Dankjewel. Leuk.’ Maar als je dat laat vertellen door iemand die totaal niet bij je aansluit, bijvoorbeeld een witte man van vijftig. Ja dan heb je geen aansluiting. Dat werkt niet. Je moet goed kijken waar de voorstelling over gaat.’ - Merel Bekkers
‘Ik heb dit jaar een voorstelling gemaakt voor een MBO-publiek, als deel van mijn stage. Ik merkte daar dat die studenten geen ervaring hadden met theater kijken. Dat ze niet begrepen dat je geen chips mocht eten tijdens de voorstelling, of dat je moest klappen als het klaar was, want dat doe je in een bioscoop ook niet. Je moet jongeren dus opvoeden om te leren kijken.’ - Thirza de Koning
Socials
Instagram
@youthforsex
@maximedreesen
@merel.bekkers
www.festivalcement.nl
www.doorklink.nl -
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met Andrea van Wingerden, programmaleider bij de Metselarij en Off Script, Rick Mouwen, zakelijk leider bij Touki Delphine en Club Gewalt en Jeffrey Meulman, directeur van de Verkadefabriek.
We spraken over klooiruimte tijdens corona, de nood aan een nieuw narratief over financiële kaders en het verschil tussen overleven en wendbaar zijn. Andere onderwerpen die voorbij kwamen waren het coachen van moeheid, het inbouwen van lucht in productieprocessen en de effectiviteit van het trickle down effect. Hoe kan je als zakelijk leider zorgen voor je medewerkers zonder dat ze vast aan je organisatie verbonden zijn en wat is het bijkomende voordeel van de huidige programmafile bij theaters.
Quotes:
‘Ik vind het heel leuk, maar het is ook heel vermoeiend.
‘We hebben bij de Verkadefabriek een nieuwe ruimte ingericht. Het is een lege ruimte met heel veel faciliteiten waarbij we zeggen: ga je gang. Er is een greenscreen, er is een VR-installatie, daar staan drie beamers, doe je best. En mislukken mag, dat is één van onze nieuwe uitgangspunten. We wilden echt letterlijk een lege ruimte creëren, geïnspireerd op De Lege Ruimte van Peter Brook.’- Jeffrey Meulman
We hebben hard gewerkt. En er is veel gevraagd. Ik heb ook wel makers gesproken waarbij de creativiteit op was. Die zoiets hadden van; nu even niet. We hebben bij Club Gewalt besloten om een activiteit eruit te halen, uit het activiteitenplan en iets minder te maken. We zouden voor deze zomer een groot project maken, maar in plaats daarvan maken we een iets kleiner project.’ - Rick Mouwen
‘Ik denk dat het voor een heel groot deel ook het lef is om iets een halt toe te roepen en te bespreken met elkaar: is dit het waard. En te zoeken naar een alternatief, goed te zoeken samen. Maar in ieder geval te erkennen met elkaar dat dit het niet waard is. Dat is zorg dragen. Vooral in de persoonlijke communicatie met elkaar. We kunnen het ook niet doen. En wat gebeurd er dan?’ - Andrea van Wingerden
Socials
Instagram
@rick.mouwen
@verkadefabriek
@lottelolavermeer
Facebook
https://www.facebook.com/rick.mouwen.7
www.festivalcement.nl
www.doorklink.nl -
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met Pim Cornelussen, festivaldramaturg, Jack Mikkers, burgemeester van Den Bosch en rituelenmakers Marijn Graven en Iris Carta.
We spraken over de nood in de samenleving aan een periode van rouw na corona, over hoe je als burgemeester een rituele functie krijgt toebedeeld zonder dat dit soms de bedoeling is en het verschil tussen loslaten en anders leren vasthouden. Ook bespraken we waarom erkenning van verlies belangrijk is en welke nieuwe theatrale vormen daar ruimte voor bieden.
Quotes:
‘Het mooie aan rituelen is dat ze gebaseerd zijn op iets dat je al in jezelf hebt. Je eigen waardepatronen en behoeften. Dat wil je op een bepaalde manier naar buiten brengen. Ik denk dat mensen altijd op zoek zijn naar hoe die expressie zal zijn. Volgens mij moet je altijd geinspireerd worden door een ander om die expressie helder te krijgen. Ik denk dat kunstenaars je daarin zouden kunnen helpen. Het ongemakkelijke gevoel om weer gemak te krijgen.’ - Jack Mikkers
‘Volgens mij kan een ritueel ook een moment van stilte zijn. Het gaat erom; benoem je het als een ritueel. Soms is een ritueel niet groots of meeslepend, maar het moet wel een moment zijn. Daarmee is de impact op mij, of op ons belangrijker, in plaats van alle bombarie eromheen.- Jack Mikkers
‘Theater is er in vele vormen, maar we missen er iets in, in hoe het in onze samenleving staat. Maar de rituelenwereld is ook nog niet af. Dat heeft vaak een therapeutisch kantje. Net het theater en de kunst kan daarin verbindend zijn, of laat ik zeggen: verwevend.’ - Marijn Graven
‘We hebben nog wel veel pragmatische rituelen, dat is goed, dat is ook belangrijk. Maar dat is nog wel iets anders dan iets te laten inzinken. Vooral als dat over diepere emotionele processen gaat. Mensen noemen een tasje koffie drinken ook een ritueel, maar als je het woord voor alles gaat gebruiken dan wordt het een containerbegrip.’ - Iris Carta
socials
instagram
@iriscartaoro
@pim.cornelussen
@lottelolavermeer
@jackmikkers
facebook
https://www.facebook.com/iris.carta.5
https://www.facebook.com/burgemeesterjackmikkers?fbclid=IwAR1S-Ax-NfwtcZlYNL7WBFOz6II971YAMLqBZ2-at6mo8-Ium3gtVCIKeOQ
https://www.facebook.com/pim.cornelussen.9
www.festivalcement.nl
www.doorklink.nl -
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met Suze van Miltenburg, programma- en educatiemaker en kunstenaars Katja Heitmann en Bart van de Woestijne.
We spraken over hoe je je publiek kan benaderen, of het uitmaakt of je ze een andere benaming geeft en vanuit welke waarde je een ontmoeting kan aangaan. Welke raakvlakken hebben publiek en kunstenaars nodig om tot een betekenisvolle ervaring te komen? En hoe ga je als kunstenaar eigenlijk op een integere manier om met je publiek benaderen?
Deze aflevering werd opgenomen in maart 2022.
Dit jaar staat Festival Cement in het teken van de toekomst, en daar hoort een reeks gesprekken over actuele en voortdurende thema’s bij. Na een woelige periode waarin agenda’s, programma’s en verwachtingen continu moesten schuiven willen we in deze gesprekken voorzichtig weer vooruit kijken. Wat nemen we mee uit de twee coronajaren? En welke toekomst ligt er in het verschiet voor de podiumkunsten?
Enkele quotes uit het gesprek
‘De laatste twee jaar vielen ineens die targets weg die je toch ergens in je hoofd heb, je hoefde niet zoveel publiek te bereiken, want we mochten niet met veel bij elkaar komen. Dat gaf ook op een bepaalde manier een soort lucht aan je proces.’ - Bart van de Woestijne
‘Ik vind het woord expert ook heel interessant. Ik probeer altijd voor mezelf de gedachteoefening te doen als ik iemand benader, dan is die ander altijd een expert in iets wat ik niet ben. Dus ik kan altijd iets van de ander leren. Of dat nu gaat om een frisse blik op mijn werk of op het werk van een maker, of dat het is omdat diegene een expert is van een bepaald onderwerp of bepaalde plek. Met die blik vind ik het heel fijn om contact te maken. Omdat je dan open staat. En omdat de ander zijn ervaring in kan brengen.’ - Suze van Miltenburg
‘Nu werken we met de bewegingsinterviews. Dat kost een uur per persoon. We hebben tien dansers, dus dan kan je rekenen. Zijn die mensen uit die interviews nu publiek, of onderdeel van het werk? Daarnaast zijn er ook nog mensen die apart van het interview naar het werk komen kijken, die daar geen interesse in hadden of er was gewoon geen plek meer. In de laatste coronajaren hebben we echt één op één sessies gemaakt, omdat het niet anders kon. Dat heeft ons heel erg gevoed. Dan ging het niet meer over aantallen.’ - Katja Heitmann
Socials
Instagram:
@werkplaatsvandewoestijne
@katja_heitmann
@suzevanmiltenburg
@lottelolavermeer
facebook
https://www.facebook.com/werkplaatsvandewoestijne
https://www.facebook.com/katja.heitmann.12
https://www.facebook.com/suze.vanmiltenburg
https://www.facebook.com/profile.php?id=100001827473712
https://www.facebook.com/katjaheitmann.dance
www.festivalcement.nl
www.doorklink.nl -
Deze aflevering gaat over de toekomst van het kunstvakonderwijs. Hoe lever je als onderwijsinstelling studenten af die weerbaar en autonoom zijn? Wat hebben kunstenaarschap en docentschap met elkaar gemeen? Wat moeten studenten zeker meekrijgen? Welke kwaliteiten moet een onderwijsinstelling hebben en welk moment heeft onze gasten het meest geraakt in hun opleiding?
We spraken met programmamaker en docent Tamar Lagas, Rob Ligthert, directeur van de Toneelacademie Maastricht en Gert Biesta, professor en onderwijspedagoog.
Quotes:
‘Wil en zin, daar zitten heel bijzondere kwaliteiten waar je niet zo vaak over hoort in het onderwijs. Wil is iets wat je gaande houdt, wat je energie geeft. De vraag is waar die wil zich op moet richten. Zin is deels, waar heb je zelf zin in. Maar je kan ook zeggen, kan je iets vinden wat zinvol is. Ik denk dat onderwijs daar iets te doen heeft, met dat richten van die aandacht en zeggen: ja, je gaat die kant op, maar kijk eens even daar. Misschien ligt daar wel een vraag of een kwestie. Als je daar een oeuvre rond kunt bouwen denk ik dat je iets heel moois aan het doen bent.’ - Gert Biesta
‘Het zwarte gat? Dat heb ik wel ervaren. Ik ben zelfs aan een vervolgstudie begonnen omdat ik angst had geen student meer te zijn. Totdat ik op een gegeven moment ontdekte, o ja, toch maar wel werken. In mijn geval had dat te maken met een rouwproces van mijn studietijd, met mijn klasgenoten. Je wordt heel warm verwelkomd en je je wordt echt een gemeenschap en je ziet de mensen allemaal elke dag. In het vierde jaar verdwijnt dat en wordt je alleen gelaten. Een ander element is dat ik me inhoudelijk heel goed voorbereid voelde op het werkveld, maar praktisch niet zo erg. Iedereen uit mijn klas is zzp’er geworden, maar ik heb het gevoel dat ik voorbereid ben op een baan in loondienst.’ -Tamar Lagas
‘We zijn nu bezig om veel meer vanuit dat makerschap te denken. Dan noem ik elke studenten een ouevrebouwer. Om dan veel vroeger te denken: wat kan mijn werk betekenen? Voor welk publiek? Welke andere partij zou het interessant vinden om dat samen met mij te ontwikkelen? Aangezien ik niet alleen een idee heb over wat ik kan maken en hoe ik het kan maken, maar ook voor wie ik het kan maken. Dat is die verbinding met de maatschappij. Met het feit dat die kunst meer in de samenleving en met de samenleving zou kunnen zijn, en eerlijk gezegd zou moeten zijn, dan nu het geval is. Dat is mijn missie voor de komende tijd om dat te bewerkstelligen.’ - Rob Ligthert
Instagram:
@tamarlagas
#toneelacademiemaastricht
Facebook:
@toneelacademie.maastricht
https://www.facebook.com/TamarLagas
www.festivalcement.nl
www.doorklink.nl -
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met Janneke Defesche, zakelijk directeur van Festival Cement, maker Bram van Helden, regisseur Sarah Moeremans, en onderzoeker en docent Frank Mineur.
We spraken over hoe je vanuit de zakelijk kant ruimte bewaakt voor autonomie, de beperkingen die soms worden opgelegd vanuit een huis, diverse vormen van autonomie en hoe je die behoudt in samenwerkingen en over of kunst enkel kan bestaan bij de gratie dat het gezien wordt.
Deze aflevering werd opgenomen in maart 2022.
Dit jaar staat Festival Cement in het teken van de toekomst, en daar hoort een reeks gesprekken over actuele en voortdurende thema’s bij. Na een woelige periode waarin agenda’s, programma’s en verwachtingen continu moesten schuiven willen we in deze gesprekken voorzichtig weer vooruit kijken. Wat nemen we mee uit de twee coronajaren? En welke toekomst ligt er in het verschiet voor de podiumkunsten?
Enkele quotes uit het gesprek
‘Hoe noem je je werk en is dat dan belangrijk? Uiteindelijk moet het bij een publiek komen, waar zit die stap dan? Is het dan belangrijk dat het een label krijgt of niet? En hoe noem je het dan? Dat is vooral een doorlopend gesprek, om daar naar te zoeken. Dat is vooral heel erg leuk, want daaraan zie je ook hoe grenzeloos ons vak eigenlijk is.’ - Janneke Defesche
‘Ik ben me wel meer bewust van dat die er is. Ik heb er wel meer mee geëxperimenteerd. Dit jaar ga ik weer iets maken voor de publieke ruimte. De muren zijn (door covid red.) eventjes open gevallen. Misschien ook omdat iedereen even in dezelfde stroom zat van corona en dat iedereen eventjes eensgezind was en dat we het met elkaar moesten doen. Dat er een nieuwe gelijkheid voor eventjes kwam. Ik denk dat dat mijn werk ook wel heeft beïnvloed, in van, o ja, ik maak toevallig kunst en jij werkt bij de bakker. En dat kan tegelijkertijd bestaan.’ - Bram van Helden
‘Beperking. Beperking, omdat ik de neiging heb alle kanten op te denken. Als ik die niet van buitenaf krijg dan heb ik de neiging die mezelf op te leggen. Ik dacht ooit dat die er soms niet zijn, maar die zijn er altijd. Je hebt maar 8 uur repetitie per dag, je hebt maar zoveel budget, dus je hebt ook maar zoveel mensen, dus al die beperkingen zijn er sowieso. Dan functioneer ik het beste als er met meer mensen dan ikzelf een soort overeenstemming komt van: zullen we eerst de spelregels ons eerst eens proberen eigen te maken. Dat kan vanalles zijn. Daarmee wordt ik geïnspireerd.’ - Sarah Moeremans
Socials
Instagram:
@bramvanhelden
@sarah_moeremans
Facebook:
https://www.facebook.com/sarah.moeremans
https://www.facebook.com/bmvanhelden
www.festivalcement.nl
www.doorklink.nl -
In deze aflevering gaat Lotte Lola in gesprek met Joeri Heegstra, artistiek leider van Opening Statement en kernlid van Aanvang!, dramaturg en programmamaker Florian Hellwig schuift aan en bellen we met Farnoosh Farnia, werkzaam bij Oerol en artistiek leider van Amsterdam Fringe.
We spraken over regeneratief theater maken, de problematiek van open calls en de nood aan een stip aan de horizon. Over welke nieuwe samenwerkingsvormen tussen makers en festivals we kunnen bedenken om duurzamer te werken en of we daarvoor misschien iets moeten afstaan.
Deze aflevering werd opgenomen in maart 2022.
Dit jaar staat Festival Cement in het teken van de toekomst, en daar hoort een reeks gesprekken over actuele en voortdurende thema’s bij. Na een woelige periode waarin agenda’s, programma’s en verwachtingen continu moesten schuiven willen we in deze gesprekken voorzichtig weer vooruit kijken. Wat nemen we mee uit de twee coronajaren? En welke toekomst ligt er in het verschiet voor de podiumkunsten?
Enkele quotes uit het gesprek
“Als de ene muis in het muizenrad niet meer kan lopen, dan wordt hij vervangen. Dat is de competitie. Ik heb het idee dat het nu op een korte termijn denken berust, dus lineair is, in plaats van ruimte te maken voor verticaliteit of cyclisch werken. Deze vorm van werken is heel horizontaal, een vorm van sneller, verder en meer. Dat zijn natuurlijk kapitalistische credo’s. Misschien kunnen we leren van de manier waarop boeren zaaien en oogsten.” - Florian Hellwig
“We moeten jonge makers beter betalen en beter begeleiden en zorgen dat ze kunnen doorstromen naar andere plekken. Dat zijn dingen waar ik me echt hard voor wil proberen maken.” - Farnoosh Faria
Ik zou heel graag willen dat er middelen komen voor het gesprek. Dat je niet al moet ‘winnen’ om überhaupt met mensen in gesprek te gaan. Ik denk dat dat het meest fundamentele is. De rest vloeit daaruit voort. Wie zijn de grootste dupe van het systeem waarin er niet gepraat wordt? Dat zijn bijvoorbeeld mensen die iets minder goed zijn in hun ideeën verwoorden, maar wel fantastische ideeën hebben. Op het moment dat je erover kan praten of dat je er nood aan hebt dat iemand iets in je los weekt maar je krijgt er de kans niet toe, dan krijg je heel veel gedesillusioneerde makers.” - Joeri Heegstra
Artikels en ideeën die worden aangehaald in het gesprek
Het statement dat Joeri tijdens een actie van ENT naar voren bracht: https://www.theaterkrant.nl/nieuws/joeri-heegstra-blijf-boos-en-deel-je-woede/
Het artikel van Marjolijn van Heemstra in de Volkskrant:
https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/verlos-ons-van-de-drang-naar-meer-en-beter-met-nieuwe-rituelen~b9172f4a/
Why Theatre? van NTGent/Milo Rau: https://www.ntgent.be/nl/producties/golden-book-v-why-theatre
Blok Cement: https://www.festivalcement.nl/context/blok-cement
www.festivalcement.nl
www.doorklink.nl
