Эпизоды

  • “และ​อา​โร​น​จะ​เอา​โลหิต​ลูก วัว​นั้น, มา​ประพรม​ด้วย​นิ้วมือ​ของ​ตน​บน​พระที่นั่ง​กรุณา​ข้าง​ตะวันออก, และ​ประพรม​โลหิต​นั้น​ลง​ที่​พื้น​ตรงหน้า​พระที่นั่ง​กรุณา​เจ็ด​หน

    “แล้ว​อา​โร​น​จะ​ฆ่า​แพะ​ที่​เป็น​เครื่องบูชา​ไถ่​โทษ​สำหรับ​คน​ทั้งปวง​นั้น. เอา​โลหิต​แพะ​นั้น​เข้า​ไป​ใน​ม่าน, และ​กระทำ​โลหิต​แพะ​นั้น​เหมือน​ได้​กระทำ​โลหิต​ของ​ลูก​วัว: คือ​ประพรม​ลง​ที่​พระที่นั่ง​กรุณา. และ​ที่​พื้น​ตรงหน้า​พระที่นั่ง​กรุณา​และ​ปุโรหิต​จะ​กระทำ​ไถ่​โทษ​ที่​บริสุทธิ์​นั้น​เพราะ​มลทิน​แห่ง​พวก​ยิศ​รา​เอล​ทั้ง​หลาย, และ​เพราะ​การ​ผิด​และ​การ​บาป​ของ​เขา, และ​ปุโรหิต​จะ​กระทำ​ไถ่​โทษ​พลับพลา​ประชุม​ที่อยู่​ท่า​ม กลาง​การ​มลทิน​ของ​เขา​เหมือน​กัน.

    และ​ลูก​วัว​และ​แพะ​ที่​ปุโรหิต​ฆ่า​เอา​โลหิต​เขา​มา​กระทำ​ไถ่​โทษ​ใน​ที่​บริสุทธิ์, เขา​จะ​ยก​ออก​ไป​ข้างนอก​และ​จะ​เอา​หนัง​กับ​เนื้อ และ​อาจม​เผา​ไฟ​เสีย.”

    ‭‭เลวีติ​โก‬ ‭16‬:‭14‬-‭16‬, ‭27‬ ‭TH1940‬‬

  • เอ็กโซโด 26

    - ผ้าคลุมพลับพลา เล็งถึงตัวของพระเยซูคริสต์มาบังเกิดเป็นรูปกายมนุษย์ แม้รูปกายภายนอกไม่น่าดูชม แต่ภายในบริสุทธิ์ ดีสมบูรณ์แบบ ไม่เพียงเสด็จมาเป็นพระผู้ไถ่ แต่ยังเป็นวิญญาณผู้ประทานชีวิตเข้าสู่ภายในเราผู้เชื่อ

    - ไม้กระดานและเสา เล็งถึงพระนิสัยมนุษย์ของพระเยซู ที่แข็งแรงไม่ผุกร่อนง่าย หุ้มด้วยทองคำ คือพระนิสัยบริสุทธิ์ของพระเจ้า

    - ม่านภายในพลับพลา เล็งถึงพระกายของพระคริสต์ ซึ่งต้องถูกฉีกออก เพื่อเปิดทางให้เรามาถึงพระเจ้าพระบิดา ได้คืนดี ใกล้ชิดกับพระองค์

    - ม่านที่ประตูพลับพลา เล็งถึงพระกายที่ตรึงบนกางเขน หลั่งเลือดและวายพระชนม์ เพื่อความบาปของเราได้รับการอภัย

  • Пропущенные эпизоды?

    Нажмите здесь, чтобы обновить ленту.

  • “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระเจ้า​ผู้​ทรง​ช่วย​ข้าพ​เจ้า​ให้​รอด, ข้าพ​เจ้า​ทูล​ร้องทุกข์​ทั้ง​กลางวัน​และ​กลางคืน​ฉะ​เพาะ​พระ​พักตร​พระองค์. ขอ​พระองค์​ทรง​โปรด​ให้​คำอธิษฐาน​ของ​ข้าพ​เจ้า​ขึ้น​ไป​ตรง​พระ​พักตร​ของ​พระองค์; และ​ขอ​ทรง​โปรด​เงี่ย​พระ​กรรณ​สดับ​ฟัง​เสียงร้อง​ของ​ข้าพ​เจ้า. เพราะ​จิตของ​ข้าพ​เจ้า​เต็มเปี่ยม​ไป​ด้วย​ความ​ทุกข์, และ​ชีวิต​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​เลื่อน​เข้า​ไป​ใกล้​เมือง​ผี,

    พระองค์​จะ​ทรง​สำแดง​การ​อัศจรรย์​แก่​ผู้​ที่​ตาย​แล้ว​หรือ? ผู้​ที่​ตาย​แล้ว​จะ​ลุก​ขึ้น​ถวาย​ความ​สรรเสริญ​แก่​พระองค์​หรือ? ใน​หลุม​ฝังศพ​จะ​มี​ผู้ใด​กล่าว​ถึง​พระ​กรุณา​ของ​พระองค์​หรือ? ใน​ที่​มืด​เขา​จะ​ทราบ​ถึง​การ​อัศจรรย์​ของ​พระองค์​หรือ? ใน​สถานที่​หลงลืม​นั้น​เขา​จะ​รู้​ถึง​ความ​ชอบธรรม​ของ​พระองค์​หรือ?”

    ‭‭

    บทเพลง​สรรเสริญ‬ ‭88‬:‭1‬-‭3‬, ‭10‬-‭12

  • “ฝ่าย​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​แก่​โม​เซ​ว่า, “จง​สั่ง​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ให้​นำ​ของ​มา​ถวาย​แก่​เรา: ของ​นั้น​ให้​รับ​มา​จาก​ทุกๆ คน​ที่​เต็มใจ​ถวาย. ของ​ถวาย​ซึ่ง​เจ้า​จะ​ต้อง​รับ​จาก​เขา​คือ​ทองคำ, เงิน, ทองเหลือง, ผ้า​สี​ฟ้า, สี​ม่วง, สี​แดง​จัด, ผ้าป่าน​เนื้อ​ดี, และ​ขน​แพะ, หนัง​แกะ​ตัวผู้​ย้อม​สี​แดง, หนัง​ปลาโลมา, และ​ไม้​ซิ​ติ​ม, น้ำมัน​เติม​ประทีป, เครื่อง​หอม​ปรุง​น้ำมัน​สำหรับ​ชะ​โลม, และ​เครื่อง​หอม​สำหรับ​เผา. แก้ว​เพทาย, และ​แก้ว​สำหรับ​ฝัง​ใน​เคโฟด​และ​ใน​ทับทรวง.

    แล้ว​ให้​เขา​สร้าง​ที่​บริสุทธิ์​ถวาย​แก่​เรา, เพื่อ​เรา​จะ​ได้​อยู่​ท่า​ม​กลาง​เขา. แบบอย่าง​พลับพลา​และ​เครื่อง​ทั้งปวง​ของ​พลับพลา​นั้น, เจ้า​จง​ทำ​ตาม​สาร​พัตร​ที่​เรา​แจ้ง​ไว้​แก่​เจ้า​นี้.””

    ‭‭เอ็ก​โซ​โด‬ ‭25‬:‭1‬-‭9‬ ‭TH1940‬‬

  • “ราก​ฐาน (เมือง) ของ​พระองค์​ทรง​ตั้งอยู่​ใน​หมู่​ภูเขา​บริสุทธิ์. พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​รัก​ประตู​แห่ง​เมือง​ซี​โอน​ยิ่ง​กว่า​บรรดา​ที่​อาศัย​ของ​พวก​ยา​โค​บ. โอ้​เมือง​แห่ง​พระเจ้า, มี​ผู้​กล่าว​ถึง​สิ่ง​ที่​เป็น​สง่า​ราศีของ​เมือง​นี้. เออ, จะ​มี​คน​กล่าว​ถึง​ซี​โอน​ว่า, ชาย​ผู้​นั้น​ผู้​นี้​ได้​บังเกิด​ใน​เมือง​ซี​โอน; และ​พระองค์​ผู้ใหญ่​ยิ่ง, พระองค์​เอง​จะ​ทรง​ตั้ง​เมือง​นั้น​ไว้​ให้​มั่นคง. เมื่อ​ทรง​จด​บัญชี​ชาติ​ต่างๆ, พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทรง​จด​ไว้​ว่า, ผู้​นี้​ได้​บังเกิด​ใน​เมือง​นั้น.”

    ‭‭บทเพลง​สรรเสริญ‬ ‭87‬:‭1‬-‭3‬, ‭5‬-‭6

  • “เขา​ได้​ใช้​คน​หนุ่ม​ชาติ​ยิศ​รา​เอล​ให้​ถวาย​โค​เป็น​เครื่อง​เผา​ครบบูชา, และ​บูชา​สมาน​ไมตรี​แด่​พระ​ยะ​โฮ​วา. โม​เซ​ได้​เก็บ​โลหิต​โค​ครึ่งหนึ่ง​ไว้​ใน​ชาม; อีก​ครึ่ง​หนึ่ง​ได้​ประพรม​ที่​แท่น​บูชา. ท่าน​ได้​ถือ​หนังสือสัญญา​ไมตรี​อ่าน​ให้​พล​ไพร่​ฟัง: เขา​ทั้ง​หลาย​จึง​ตอบ​ว่า, “สิ่ง​สาร​พัตร​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ไว้​นั้น, พวก​ข้าพ​เจ้า​จะ​เชื่อฟัง​และ​ทำ​ตาม.” โม​เซ​ได้​เอา​โลหิต​ใน​ชาม​นั้น​ประพรม​พล​ไพร่​ทั้งปวง​และ​ว่า, “นี่แหละ​เป็น​โลหิต​เล็ง​ถึง​คำ​สัญญา​ไมตรี​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทำ​กับ​พวก​เจ้า, ตาม​คำ​โอวาท​นี้​ทุก​ประการ.””

    ‭‭เอ็ก​โซ​โด‬ ‭24‬:‭5‬-‭8‬

  • “ขอ​ทรง​โปรด​รักษา​ชีวิตของ​ข้าพ​เจ้า​ไว้​เพราะ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ผู้​สัตย์ซื่อ: ข้า​แต่​พระเจ้า, ขอ​ทรง​ช่วย​ผู้​ทาส​ที่​วางใจ​ใน​พระองค์. ขอ​ทรง​โปรด​กระทำ​จิตต์​ใจ​ผู้​ทาส​ของ​พระองค์​ให้​ชื่นชมยินดี; ข้า​แต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้า, เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ยก​จิตต์​ใจ​ถวาย​แก่​พระองค์. ข้า​แต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้า, พระองค์​ทรง​ประกอบ​ไป​ด้วย​พระ​คุณ​พร้อม​ที่​จะ​ทรง​ยก​ความผิด, และ​ทรง​พระ​กรุณาคุณ​เหลือล้น​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​ร้อง​ทูล​พระองค์. ข้า​แต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้า, บรรดา​ชน​ประเทศ​ที่​พระองค์​ทรง​สร้าง​แล้ว​จะ​มา​เฝ้า​นมัสการ​ต่อ​พระองค์; และ​ถวาย​เกียรติยศ​แก่​พระ​นาม​ของ​พระองค์. เพราะ​พระองค์​เป็นใหญ่, และ​ทรง​กระทำ​การ​อัศจรรย์: พระองค์​ผู้​เดียว​เป็น​พระเจ้า. ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ทรง​โปรด​สั่งสอน​ข้าพ​เจ้า​ให้​รู้​ในทาง​พระองค์, ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​ประพฤติ​ตาม​ความ​สัตย์จริง​ของ​พระองค์: ขอ​ทรง​ยัง​ใจข้าพ​เจ้า​ให้​เกรงกลัว​พระ​นาม​ของ​พระองค์. ข้า​แต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​จะ​ยกย่อง​สรรเสริญ​พระองค์​ด้วย​สุดใจ; และ​จะ​ถวาย​เกียรติยศ​แก่​พระ​นาม​ของ​พระองค์​เป็นนิตย์. ข้า​แต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้า, พระองค์​เป็น​พระเจ้า​ผู้​ประกอบ​ไป​ด้วย​พระ​เมตตากรุณา, ทรง​พระ​พิ​โรธช้าๆ, ความ​กรุณาคุณ​และ​ความ​สัตย์จริง​มี​เหลือล้น. ขอ​ทรง​หัน​พระ​พักตร​และ​ทรง​พระ​กรุณา​แก่​ข้าพ​เจ้า; ขอ​ทรง​โปรด​ประทาน​กำลัง​แก่​ผู้​ทาส​ของ​พระองค์, และ​ขอ​ทรง​ช่วย​บุตรชาย​แห่ง​ทาสี​ของ​พระองค์​ให้​รอด.”

    ‭‭บทเพลง​สรรเสริญ‬ ‭86‬:‭2‬, ‭4‬-‭5‬, ‭9‬-‭12‬, ‭15‬-‭16‬

  • ““จง​ถือ​เทศกาล​เลี้ยง​ระลึก​ถึง​เรา​ปี​ละ​สาม​ครั้ง. จง​ถือ​เทศกาล​เลี้ยง​กิน​ขนมปัง​ไม่​มี​เชื้อ​ใน​เดือน​อา​บิ​บ, อัน​เป็น​เดือน​ซึ่ง​เรา​ได้​กำหนด​ตั้ง​ไว้; เจ้า​จง​กิน​ขนมปัง​ไม่​มี​เชื้อ​ให้​ครบ​เจ็ด​วัน, ตาม​ที่​เรา​ได้​สั่ง​เจ้า​แล้ว, เพราะ​ใน​เดือน​นั้น​เจ้า​ได้​ออก​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต; อย่า​ให้​ผู้​ใด​มา​เฝ้า​เรา​มือ​เปล่า​เลย. แล้ว​จง​ถือ​เทศกาล​เลี้ยง​ใน​ต้น​ฤดู​เก็บเกี่ยว, คือ​ผล​แรก​ที่​เกิด​จาก​พืช​ซึ่ง​เจ้า​ได้​หว่าน​ใน​นา, และ​จง​ถือ​เทศกาล​เลี้ยง​ปลาย​ปี, เมื่อ​เจ้า​ได้​เก็บ​รวบรวม​พืช​ผล​จาก​ทุ่งนา​ไว้​เสร็จ​แล้ว. ให้​ชาย​ทั้ง​หลาย​เฝ้า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ปี​ละ​สาม​ครั้ง.”

    “นี่แหละ, เรา​จะ​ใช้​ทูต​ของ​เรา​ไป​ข้างหน้า​พวก​เจ้า, เพื่อ​รักษา​พวก​เจ้า​ตาม​ทาง, นำ​ไป​ถึง​ที่นั่น​ซึ่ง​เรา​ได้​เตรียม​ไว้. จง​สนใจ​นำ​พา​ต่อ​ทูต​นั้น​และ​จง​เชื่อฟัง​คำ​ของ​ท่าน; อย่า​ขัดขืน ดื้อรั้น ฝ่าฝืน กบฏ ต่อท่าน​เลย; เพราะ​ท่าน​จะ​ไม่​ยก​ความผิด​ของ​เจ้า​เลย: ด้วย​พระ​นาม​ของ​เรา​อยู่​กับ​ท่าน. ถ้า​แม้ว่า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ฟัง​คำ​ของ​ท่าน​จริงๆ, และ​ทำ​สิ่ง​สาร​พัตร​ซึ่ง​เรา​สั่ง​ไว้, เรา​จะ​เป็น​ศัตรู​ต่อ​ศัตรู​ของ​พวก​เจ้า; ผู้​ใด​ต่อสู้​กับ​พวก​เจ้า, เรา​จะ​ต่อสู้​กับ​ผู้​นั้น. ด้วย​ทูต​ของ​เรา​จะ​ไป​ข้างหน้า​พวก​เจ้า, และ​จะ​นำ​พวก​เจ้า​ไป​ถึง​เมือง​ของ​ชนชาติ​อะ​โมรี​ชาติ​เฮธ, ชาติ​พะ​ริ​ซี, ชาติ​คะ​นา​อัน, ชาติ​ฮีวี, และ​ชาติ​ยะบูศ: แล้ว​เรา​จะ​ประหาร​ชาว​เมือง​เหล่านั้น​เสีย. อย่า​ได้​กราบ​ไหว้​พระ​ของ​เขา, หรือ​ปรนนิบัติ​หรือ​ทำ​ตาม​แบบอย่าง​ที่​พวกเขา​กระทำ​อยู่​นั้น; แต่​จง​ทำลาย​รูป​เคารพ​ของ​เขา, และ​จง​ทุบ​หัก​ศิลา​เหลี่ยม​เคารพ​ของ​เขา​เสีย​ให้​แหลก​ละเอียด. จง​ปรนนิบัติ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวก​เจ้า, แล้ว​พระองค์​จะ​ทรง​อวย​พระ​พร​แก่​อาหาร​และ​น้ำ​ของ​พวก​เจ้า; เรา​จะ​บันดาล​ให้​โรค​ต่างๆ หาย​ไป​จาก​ท่ามกลาง​พวก​เจ้า. จะ​ไม่​มี​สัตว์​ตัว​ใด​แท้ง​ลูก​หรือ​เป็น​หมัน​ใน​ประเทศ​ของ​เจ้า: เวลา​กำหนด​อายุ​ของ​พวก​เจ้า​จะ​ให้​มี​ครบ​เต็ม​บริบูรณ์. เรา​จะ​ให้​ความ​ตระหนกตกใจ​เพราะ​เรา​ล่วงหน้า​ไป​ก่อน​พวก​เจ้า. และ​ชาว​เมือง​ทั้งปวง​ที่​พวก​เจ้า​จะ​มา​ถึง​นั้น​เรา​จะ​ประหาร​เสีย; เรา​จะ​ให้​พวก​ศัตรู​ทั้งปวง​หันกลับ​หนี​ไป​จาก​พวก​เจ้า. เรา​จะ​ใช้​ฝูง​ต่อ​ให้​ล่วงหน้า​ไป​ก่อน​พวก​เจ้า, จะ​ได้​ไล่​ชนชาติ​ฮีวี, ชนชาติ​คะ​นา​อัน, ชนชาติ​เฮธ, ไป​จาก​ข้างหน้า​พวก​เจ้า. เรา​จะ​ไม่​ไล่​เขา​ไป​ล่วง​หน้า​พวก​เจ้า​ใน​กำหนด​ปี​เดียว. เกรง​ว่า​แผ่น​ดิน​จะ​รกร้าง​ไป, และ​สัตว์ป่า​จะ​ทวี​ขึ้น​ต่อสู้​กับ​พวก​เจ้า. แต่​เรา​จะ​ไล่​เขา​ล่วงหน้า​พวก​เจ้า​ไป​ทีละ​น้อยๆ, จน​พวก​เจ้า​จะ​ทวี​มาก​ขึ้น, แล้ว​จะ​ได้​รับ​แผ่น​ดิน​นั้น​เป็น​มฤ​ดก.

    พวก​เจ้า​อย่า​ทำ​สัญญา​ไมตรี​กับ​เขา​หรือ​กับ​พระ​ของ​เขา​เลย. เขา​จะ​อาศัย​ใน​แผ่น​ดิน​ของ​เรา​มิได้​เลย, เกรง​ว่า​เขา​จะ​กระทำ​ให้​เจ้า​ผิด​ต่อ​เรา; เพราะ​ว่า​ถ้า​พวก​เจ้า​จะ​ปรนนิบัติ​พระ​ของ​เขา, ก็​จะ​เป็น​บ่วง​แร้ว​แก่​เจ้า​เป็นแน่.””

    ‭‭

    เอ็ก​โซ​โด‬ ‭23‬:‭14‬-‭17‬, ‭20‬-‭30‬, ‭32‬-‭33

  • “จง​เร่ง​นำ​พืชผล​อัน​อุดม​ของ​เจ้า​และ​น้ำ​ผลไม้​ต่างๆ ใน​ต้น​ฤดู​มา​ถวาย​พระเจ้า; อย่า​คอย​ให้​เนิ่น​ช้า​เลย. จง​ถวาย​บุตรชาย​หัวปี​ของ​เจ้า​ให้แก่​เรา.”

    ‭‭เอ็ก​โซ​โด‬ ‭22‬:‭29‬ ‭TH1940‬‬

  • “แน่นอนทีเดียว ความ​รอด​จาก​พระองค์​อยู่​ใกล้​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​เกรงกลัว​พระองค์​, เพื่อ​สง่าราศีนั้น​จะ​ได้​ดำรง​อยู่​ที่​แผ่น​ดิน​ของ​พวกเรา.

    ความ​เมตตากรุณา​และ​ความ​สัตย์​จริง​ได้​พบปะ​กัน; ความ​ชอบธรรม​และ​ความ​สันติสุข​จุบ​กัน​แล้ว. ความ​สัตย์จริง​งอก​ขึ้น​จาก​พื้นดิน; และ​ความ​ชอบธรรม​ทอด​ตา​แล​ลง​มา​จาก​สวรรค์.

    พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ประทาน​สิ่ง​ซึ่ง​ดี​พระเจ้า​ค่ะ; และ​แผ่น​ดิน​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​จะ​เกิด​ผล. ความ​ชอบธรรม​จะ​นำ​หน้าพระองค์​, และจะ​กระทำ​ให้​รอย​พระบาท​ของ​พระองค์​เป็น​มร​คา (ทางเดิน) ของพวกข้าพเจ้า”

    ‭‭บทเพลง​สรรเสริญ‬ ‭85‬:‭9‬-‭13

  • ถ้าเจ้าจะซื้อชนชาติเฮ็บรายไว้เป็นทาส, เขาจะต้องปรนนิบัติเจ้าในเวลากำหนดหกปี: แต่ปีที่เจ็ดนั้นจงปล่อยเขาไปเป็นไทย เป็นอันหมดค่าตัว. ถ้าทาสนั้นมากล่าวเป็นที่เข้าใจชัดเจนว่า ข้าพเจ้ายังรักนายและลูกเมียของข้าพเจ้าอยู่ ข้าพเจ้าไม่อยากออกไปเป็นไทย: ให้นายพาทาสนั้นไปหาตุลาการ พาเค้าไปถึงประตู หรือถึงเสาแม่ประตู; แล้วให้นายเจาะหูเขาด้วยเหล็กหมาด และเขาก็จะปรนนิบัตินายต่อไปจนชีวิตหาไม่.

    เอ็กโซโด 21: 2, 5-6

  • ““เรา​คือ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า, ผู้​ได้​นำ​เจ้า​ออก​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, คือ​จาก​ฐานะ​แห่ง​ทาส​นั้น.”

    “อย่า​ได้​มี​พระเจ้า​อื่น​ต่อหน้า​เรา​เลย.”

    “อย่า​ทำ​รูป​เคารพ​สำหรับ​ตน, เป็น​สัน​ฐาน​รูป​สิ่ง​หนึ่ง​สิ่งใด​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​ฟ้า​อากาศ​เบื้องบน, หรือ​ซึ่ง​มี​อยู่​ที่​แผ่น​ดิน​เบื้อง​ล่าง, หรือ​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​น้ำ​ใต้​แผ่น​ดิน, อย่า​กราบ​ไหว้​หรือ​ปรนนิบัติ​รูป​เหล่านั้น; ด้วย​เรา​คือ​ยะโฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​เป็น​ผู้​หวงแหน, ให้​โทษ​ของ​บิดา​ที่​ชัง​เรา​นั้น​ติด​เนื่อง​จน​ถึง​ลูกหลาน​กระทั่ง​สาม​ชั่ว​สี่​ชั่วอายุคน; แต่​แสดง​ความ​กรุณา​แก่​ผู้​ที่​รัก​เรา, และ​รักษา​บัญญัติ​ของ​เรา, ถึง​หลาย​พัน​ชั่ว​อายุ.”

    “อย่า​ออก​พระ​นาม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​เปล่าๆ; ด้วย​ผู้​ที่​ออก​พระ​นาม​พระองค์​เล่น​เปล่าๆ นั้น, พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ถือ​ว่า​ไม่​มี​โทษ​หามิได้.”

    “จง​ระลึก​ถึง​วัน​ซะบา​โต, ถือ​เป็น​วัน​บริสุทธิ์. จง​ทำ​การงาน​ทั้งสิ้น​ของ​เจ้า​หก​วัน; แต่วัน​ที่​เจ็ด​นั้น​เป็น​ซะบา​โต​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า: ใน​วัน​นั้น​อย่า​กระทำ​การงาน​สิ่งใดๆ, คือ​เจ้า​เอง, หรือ​บุ​ตรา​บุตรี​ของ​เจ้า, หรือ​ทา​สา​ทา​สี​ของ​เจ้า, หรือ​สัตว์​ใช้​ของ​เจ้า, หรือ​แขก​ที่มา​อาศัย​อยู่​ภายใน​ประตูเมือง​ของ​เจ้า: เพราะ​ใน​หก​วันพระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​สร้าง​ฟ้า​และ​แผ่น​ดิน, และ​ทะเล, และ​สรรพ​สิ่ง​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​ที่​เหล่านั้น, แต่​ใน​วันที่​เจ็ด​ได้​ทรง​งด​การงาน​ไว้: เหตุ​ฉะนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​อวยพร​แก่​วัน​ซะบา​โต, และ​ทรง​ตั้ง​ไว้​เป็น​วัน​บริสุทธิ์.”

    “จง​นับถือ​บิดา​มารดา​ของ​เจ้า, เพื่อ​อายุ​ของ​เจ้า​จะ​ได้​ยืน​นาน​บน​แผ่น​ดิน​ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ประทาน​ให้แก่​เจ้า.”

    “อย่า​ฆ่า​คน.”

    “อย่า​ล่วง​ประเวณี​ผัวเมีย​เขา.”

    “อย่า​ลัก​ทรัพย์.”

    “อย่า​เป็น​พะ​ยาน​เท็จ​ต่อ​เพื่อนบ้าน.”

    “อย่า​โลภ​เรือน​ของ​เพื่อนบ้าน, อย่า​โลภ​ภรรยา​ของ​เพื่อนบ้าน, หรือ​ทา​สา​ทา​สี​ของ​เขา, หรือ​โค​ลา​ของ​เขา, หรือ​สิ่งใดๆ ซึ่ง​เป็น​ของๆ เพื่อนบ้าน.”

    พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​ตรัส​แก่​โม​เซ​ว่า, “จง​ไป​บอก​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ดังนี้​ว่า, ‘เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​เห็น​แล้ว​ว่า​เรา​ได้​ตรัส​กับ​พวก​เจ้า​จาก​ท้อง​ฟ้า. เจ้า​อย่า​ทำ​รูป​เคารพ​ด้วย​เงิน​หรือ​ทอง​ไว้​สำหรับ​บูชา​เทียบ​เทียม​กับ​เรา; อย่า​เคารพ​นมัสการ​สิ่ง​เหล่านั้น. จง​ใช้​ดิน​ก่อ​แท่น​สำหรับ​เรา, และ​บน​แท่น​นั้น​จง​ใช้​แกะ​และ​โค​ของ​เจ้า: ถวาย​บูชา​เผา​และ​บูชา​สมาน​ไมตรี: ใน​ทุก​ตำบล​ที่​เรา​จารึก​นาม​ของ​เรา​ไว้, เรา​จะ​มา​หา​เจ้า​และ​จะ​อวยพร​แก่​เจ้า.”

    ‭‭เอ็ก​โซ​โด‬ ‭20‬:‭2‬-‭17‬, ‭22‬-‭24‬ ‭TH1940‬‬

  • “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระเจ้า​แห่ง​พล​โยธา, สถานที่​พระองค์​สถิต​นั้น​เป็น​ที่​งดงามน่า​รัก​จริง! จิตของ​ข้าพ​เจ้า​โหยหาถึง​พระนิเวศน์​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จน​สลบ​ไส​ล​ไป; จิตใจ​และ​เนื้อหนัง​ของ​ข้าพ​เจ้า​ร้อง​อาลัย​ถึง​พระเจ้า​ผู้​ทรง​พระชนม์​อยู่. คน​ทั้ง​หลาย​ที่อยู่​ใน​พระ​วิหาร​ของ​พระองค์​ก็​เป็นสุข: เขา​ถวาย​ความ​สรรเสริญ​พระองค์​เสมอ. คน​ที่พึ่ง​พระองค์​เป็นกำลัง​ของ​ตน​ก็​ผาสุก; ผู้​ซึ่ง​ใส่ใจ​ชอบ​ใน​พระ​มร​คา​ไป​ซี​โอน. เมื่อ​เดิน​ไป​ตาม​หว่าง​เขา​น้ำตก เขา​กระทำ​ให้​กลาย​เป็น​ที่​น้ำพุ​พลุ่ง​ขึ้น; พระเจ้า​ค่ะ, และ​ฝน​ต้น​ฤดู​ก็​ตกแต่ง​ที่​นั้น​ด้วย​พร. คน​เหล่านั้น​มี​กำลัง​ทวี​ขึ้น; เขา​ทุกคน​ก็​ปรากฏ​ตัว​ฉะ​เพาะ​พระเจ้า​ใน​เมือง​ซี​โอน.

    เพราะว่า​วันหนึ่ง​ใน​บริเวณ​พระ​วิหาร​ก็ดี​กว่า​พัน​วัน. ข้าพ​เจ้า​เป็น​คน​เฝ้า​ประตู​พระ​วิหาร​พระเจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า ยัง​ดี​กว่า​อยู่​ใน​กะ​โจม​แห่ง​ความ​ชั่ว.

    เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​เป็น​ดวงอาทิตย์​และ​เป็น​โล่ห์: พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทรง​ประทาน​พระ​คุณ​กับ​เกียรติยศ; พระองค์​จะ​ไม่​ทรง​กีดกัน​ของดี​ไว้​จาก​เหล่า​คน​ที่​ประพฤติ​ใน​ทาง​ซื่อตรง​เลย. ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา, คน​ที่​วางใจ​พระองค์​ก็​เป็น​ผาสุก”

    ‭‭บทเพลง​สรรเสริญ‬ ‭84‬:‭1‬-‭2‬, ‭4‬-‭7‬, ‭10‬-‭12‬

  • “โม​เซ​ได้​ขึ้น​ไป​เฝ้า​พระเจ้า, และ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​จาก​ภูเขา​นั้น​ว่า, “จง​กล่าว​แก่​เผ่าพันธุ์​ของ​ยา​โคบ, และ​บอก​แก่​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ดังนี้​ว่า: ‘​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​เห็น​การณ์​ซึ่ง​เรา​ได้​กระทำ​แก่​ชนชาติ​อาย​ฆุบ​โต​แล้ว, คือ​ที่​เรา​ได้​ยก​ชู​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ขึ้น, ดุจดัง​อยู่​บน​ปีก​นก​อินทรีย์​เพื่อ​นำ​เจ้า​มา​ถึง​เรา​อย่างไร. เหตุ​ฉะนี้​ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ฟัง​ถ้อย​คำ​ของ​เรา​จริงๆ, และ​รักษา​คำ​สัญญา​ไมตรี​ของ​เรา​ไว้, เจ้า​จะ​เป็น​ทรัพย์​ประเสริฐ​ของ​เรา​ยิ่ง​กว่า​ชาติ​ทั้งปวง: เพราะ​เรา​เป็น​เจ้าของ​โลก​ทั้งสิ้น: เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​อาณาจักร​แห่ง​ปุโรหิต, และ​จะ​เป็น​ชนชาติ​อัน​บริสุทธิ์​สำหรับ​เรา, ถ้อย​คำ​เหล่านี้​จง​เล่า​ให้​ชน​ชาติ​ยิศ​รา​เอล​ฟัง.’ ””

    ‭‭เอ็ก​โซ​โด‬ ‭19‬:‭3‬-‭6‬ ‭TH1940‬‬

  • “ข้า​แต่​พระเจ้า, ขอ​อย่า​ทรง​นิ่งเฉย​เสีย; ข้า​แต่​พระเจ้า, ขอ​อย่า​ทรง​เงียบ​งด​พระ​ดำรัส​เลย. เขา​ปรึกษา​กัน​ออก​อุบาย​ปอง​ร้าย​พล​ไพร่​ของ​พระองค์, เขา​คิดอ่าน​กัน​จะ​ต่อสู้​พวก​ที่​พระองค์​ทรง​ซ่อน​ไว้. เขา​กล่าว​ว่า, มา​เถิด, ให้​เรา​ผลาญ​พวก​นั้น​เสีย​ อย่า​ให้​ตั้ง​เป็น​ประเทศ​ได้; เพื่อ​ชื่อเสียง​พวก​ยิศ​รา​เอล​จะ​ไม่​เป็น​ที่​ระลึก​ถึง​ต่อไป​อีก. เพราะ​เขา​ปรึกษา​พร้อมใจ​กัน​แล้ว; สัญญา​กัน​ไว้​ว่า​จะ​ขัดขืน​พระองค์; เขา​ได้​กล่าว​ว่า, ให้​เรา​ยื้อแย่ง​ที่​ประทับ​ (ทุ่งหญ้า) ของ​พระเจ้า​ไว้​เป็น​ที่​ของ​เรา​เถิด.

    ข้า​แต่​พระเจ้า, ขอ​ให้​เขา​เป็น​ดุจ​ผงคลี​ดิน​ปลิว​เวียน​ไป​ตาม​ลมบ้าหมู; เป็น​เหมือน​ซังข้าว​ที่​ลม​กล้า​พัด​ไป​นั้น. ให้​เป็น​เหมือน​ไฟไหม้​ป่าดง, เหมือน​เพลิง​ติด​ลุก​โพลง​ขึ้น​ที่​ภูเขา. และ​ขอ​ทรง​ขับไล่​เขา​ด้วย​ลมพายุ​ของ​พระองค์, และ​ทรง​กระทำ​ให้​เขา​ตกใจ​กลัว​ด้วย​ลมพายุ​ของ​พระองค์. ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ทรง​บันดาล​ให้​หน้า​เขา​ยุ่ง (อับอายขายหน้า), เพื่อ​เขา​จะ​ได้​แสวงหา​พระ​นาม​ของ​พระองค์; เพื่อให้​เขา​รู้​ว่า​พระองค์​ผู้​เดียว, ผู้​ทรง​พระ​นาม​ว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา. เป็น​พระเจ้า​ใหญ่​ยิ่ง​ทรง​ครอบครอง​ทั่ว​แผ่น​ดิน​โลก”

    ‭‭บทเพลง​สรรเสริญ‬ ‭83‬:‭1‬, ‭3‬-‭5‬, ‭12‬-‭16‬, ‭18‬

  • “ยิธโร จึง กล่าว ว่า, “สรรเสริญพระ ยะ โฮ วา ผู้ ทรง ช่วย ท่าน ทั้ง หลาย ให้ รอด จาก เงื้อมมือ ชนชาติ อาย ฆุบ โต, และ จาก หัตถ์ ของ กษัตริย์ ฟา โร, คือ ผู้ ได้ ทรง ช่วย พล ไพร่ ให้ พ้น จาก เงื้อมมือ ชนชาติ อาย ฆุบ โต. บัดนี้ เรา ทราบ แล้ว ว่า พระ ยะ โฮ วา เป็น ใหญ่ กว่า พระ อื่น ทั้งปวง, ผู้ ได้ กระทำ ต่อ ชนชาติ ยิศ รา เอล อย่างทะนงตัว.”

    โม เซ จึง ตอบ พ่อตา ว่า, “เพราะ พล ไพร่ มา หา ข้าพ เจ้า เพื่อ ขอ ให้ ทูลถาม พระเจ้า: เมื่อ เขา มี คดี ต่อ กัน, ก็ มา หา ข้าพ เจ้า; ’ ข้าพ เจ้า ก็ ตัดสิน ให้ เขา ทุกคน, สอน ให้ เขา รู้จัก ข้อปฏิบัติ และ ข้อกฎหมาย ของ พระเจ้า.” จง ฟัง คำ ซึ่ง เรา จะ เตือน ท่าน, และ ขอ ให้ พระเจ้า ทรง สถิต อยู่ กับ ท่าน: ท่าน จง เป็น คนกลาง ระหว่าง พล ไพร่ กับ พระเจ้า, คือ จง นำ ความ กราบ ทูล พระเจ้า: ท่าน จง สั่งสอน เขา ให้ รู้ ข้อปฏิบัติ และ ข้อกฎหมาย, และ แสดง ให้ เขา รู้จัก ทาง และ การ ประ พฤติ ที่ เรา ควร กระ ทำ.

    อีก ประการ หนึ่ง ท่าน จง เลือก คน ที่ สามารถ จาก พล ไพร่ คือ คน ที่ เกรงกลัว พระเจ้า, ที่ เป็น คน ซื่อสัตย์, และ เป็น คน เกลียด สินบน; ตั้ง เขา ไว้ เป็น นาย พัน, นาย ร้อย, นาย ห้า สิบ, นาย สิบ: ให้ เขา เป็น ผู้พิพากษา ความ ของ พล ไพร่ เสมอ: เมื่อ เกิด ความ ใหญ่ ก็ ให้ เขา นำ ความ นั้น ทุกๆ เรื่อง มา แจ้ง ต่อ ท่าน, แต่ ความ เล็กน้อย จง ให้ เขา ตัดสิน เอง: ดังนี้ จะ ได้ ช่วยเหลือ ให้ กิจการ ของ ท่าน เบาบาง ลง.”

    ‭‭เอ็ก โซ โด‬ ‭18‬:‭10‬-‭11‬, ‭15‬-‭16‬, ‭19‬-‭22‬

  • “เพราะ​เหตุ​นั้น​บรรดา​พล​ไพร่​จึง​ได้​บ่น​ติเตียน​โม​เซ​ว่า, “จง​ให้​น้ำ​พวก​ข้าพ​เจ้า​กิน​เถิด.” โม​เซ​จึง​ตอบ​ว่า, “พวก​เจ้า​บ่น​ต่อ​ว่า​เรา​ทำไม? เหตุ​ไฉน​พวก​เจ้า​จึง​บังอาจ​ลองดี​พระ​ยะ​โฮ​วา?” ไพร่พล​ก็​กระหายน้ำ​ที่​ตำบล​นั้น, จึง​บ่น​ต่อ​โม​เซ​ว่า, “เหตุ​ไร​เล่า​ท่าน​จึง​พา​พวก​ข้าพ​เจ้า, ทั้ง​บุตร​และ​ฝูง​สัตว์, ออก​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​เพื่อ​จะ​ให้​อด​น้ำตาย?” จง​ดู​เถิด, เรา​จะ​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​เจ้า​บน​ศิลา​ที่​ภูเขา​โฮ​เร็บ; จง​ตี​ศิลา​นั้น, แล้ว​น้ำ​จะ​ไหล​ออก​มา​สำหรับ​พล​ไพร่​จะ​ได้​ดื่ม.” โม​เซ​ก็ได้​ทำ​ดังนั้น​ต่อหน้า​ผู้​เฒ่า​ของ​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล. โม​เซ​ได้​เรียก​ชื่อ​ตำบล​นั้น​ว่า​มา​ซา​และ​มะ​รี​บา, ด้วย​เหตุ​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ได้​บ่น​ติเตียน​ต่อว่า​ตน ณ ที่​นั้น, และ​ได้​ชันสูตร​ (ลองดี, ยั่ว) พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, “พระองค์​สถิต​อยู่​ท่ามกลาง​พวก​ข้าพ​เจ้า​หรือ​ไม่?”

    พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​ตรัส​แก่​โม​เซ​ว่า, “ข้อความ​นี้​จง​เขียน​ไวัเป็น​หนังสือ​เล่ม​หนึ่ง​สำหรับ​เป็น​ที่​ระลึก, ทั้ง​เล่า​เน้น​ให้​ยะ​โฮ​ซูอะ​ฟัง: คือ​ว่า​เรา​จะ​ลบล้าง​ชนชาติ​อะ​มา​เลค​ไม่​ให้​ปรากฏ​ชื่อ​อยู่​ใน​ความ​จำ​ของ​ประชาชน​ภายใต้​ฟ้า​เลย. โม​เซ​จึง​ได้​สร้าง​แท่น​บูชา​เรียก​ชื่อ​ว่า​ยะ​โฮ​วา​นิ​ซี; เพราะ​เหตุ​ว่า​พระ​ยะโฮ​วา​ทรง​ปฏิญาณ​ไว้​ว่า, พระองค์​จะ​ทรง​กระทำ​สงคราม​กับ​ชนชาติ​อะ​มา​เลค​ต่อ​เนื่อง​ไป​ชั่วลูกชั่วหลาน”

    ‭‭เอ็ก​โซ​โด‬ ‭17‬:‭2‬-‭3‬, ‭6‬-‭7‬, ‭14‬-‭16‬ ‭TH1940‬‬

  • “ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ก็​พา​กัน​บ่น​ต่อ​โม​เซ​และ​อา​โรน​ใน​ป่า​นั้น​ว่า, “พวก​ข้าพ​เจ้า​ใคร่​จะ​ได้​ตาย​เสีย​ด้วย​พระ​หัตถ์​พระ​ยะ​โฮ​วา​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, ขณะ​เมื่อ​อยู่​ใกล้​หม้อ​เนื้อ​อัน​ได้​รับประทาน​อาหาร​อิ่มหนำ; แต่​นี่​ท่าน​ทั้ง​สอง​กลับ​นำ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ออก​มา​ใน​ป่า​กันดาร​นี้, เพื่อ​จะ​ให้​อด​อาหาร​ตาย​เท่านั้น.” ครั้งนั้น​พระ​ยะโฮ​วา​ได้​ตรัส​แก่​โม​เซ​ว่า, “นี่​แน่ะ, เรา​จะ​บันดาล​ให้​ขนมปังตกลง​มา​จาก​ท้อง​ฟ้า​ดุจ​ฝน​สำหรับ​ให้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​กิน; ชน​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​ออก​ไป​เก็บ​พอ​กิน​สำหรับ​ฉะ​เพาะ​วันหนึ่งๆ, เพื่อ​เรา​จะ​ลองใจ​เขา​ว่า​เขา​จะ​ประพฤติ​ตาม​กฎ​ของ​เรา​หรือ​ไม่. เมื่อ​ถึง​วันที่​หก​ให้​เขา​เตรียม​เก็บ​ไว้​สอง​เท่า​ของ​วัน​อื่น.” ใน​เวลา​เช้า​พวก​เจ้า​จะ​ได้​เห็น​สง่า​ราศี​แห่ง​พระเจ้า​เพราะ​คำ​บ่น​ต่อว่า​ของ​พวก​เจ้า​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทราบ​ถึง​พระองค์​แล้ว: เรา​ทั้ง​สอง​เป็น​ผู้ใด​เล่า, พวก​เจ้า​จึง​มา​บ่น​ต่อว่า​เรา?” โม​เซ​ได้​กล่าว​ว่า, “ใน​เวลา​เย็น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ประทาน​เนื้อ​ให้​เจ้า​กิน, ใน​เวลา​เช้า​พวก​เจ้า​จะ​มี​ขนมปังกิน​อิ่ม; เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ทราบ​คำ​บ่น​ซึ่ง​เจ้า​ได้​บ่น​ต่อว่า​พระองค์: เรา​ทั้ง​สอง​นี้​เป็น​ผู้ใด? พวก​เจ้า​มิได้​บ่น​ต่อว่า​เรา, แต่​ได้​บ่น​ต่อว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ต่างหาก.”

    อยู่​มา​เมื่อ​วันที่​เจ็ด​มี​บาง​คน​ได้​ออก​ไป​เก็บ, แต่​หา​ได้​พบ​ไม่. พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​แก่​โม​เซ​ว่า, “พวก​เจ้า​จะ​ขัดขืน​ข้อ​บัญญัติ​และ​กฎหมาย​ของ​เรา​นาน​สัก​เท่าไร?”

    ‭‭เอ็ก​โซ​โด‬ ‭16‬:‭2‬-‭5‬, ‭7‬-‭8‬, ‭27‬-‭28‬‬‬

  • “พระเจ้า​ทรง​ยืน​อยู่​ใน​ท่ามกลาง​ชุมนุมชน​ของ​พระองค์; พระองค์​ทรง​พิพากษา​ท่ามกลาง​พระ (ผู้ตัดสิน). เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​พิพากษา​โดย​อ​ยุตติ​ธรรม, และ​เห็นแก่หน้า​เหล่า​คน​ชั่ว​นาน​สัก​เท่าใด? จง​ให้ความยุติธรรมแก่​ผู้​มี​กำลัง​น้อย​ของ​ลูกกำพร้าพ่อ; คน​มี​ทุกข์ยาก​ (ถูกกดขี่) และ​คนขัดสน. จง​ปลดปล่อยคน​ที่​มี​กำลัง​น้อย​และ​คน​ขัดสน: ให้​รอดพ้น​จาก​มือ​คน​ชั่ว.

    ข้า​แต่​พระเจ้า, ขอ​พระองค์​ทรง​เสด็จ​มา​พิพากษา​แผ่น​ดิน​โลก; เพราะพระองค์​จะ​ได้​ชน​ประเทศ​ทั้งปวง​เป็น​มฤ​ดก”

    ‭‭บทเพลง​สรรเสริญ‬ ‭82‬:‭1‬-‭4‬, ‭8‬