Эпизоды
-
Dzisiejszy odcinek poświęcony jest refleksji nad życiową podróżą i osiąganiem długoterminowych celów. Poruszam temat drogi, która zawsze niesie ze sobą wyzwania i pułapki, a po jej pokonaniu możliwe jest znalezienie się w zupełnie nowym miejscu, zarówno zawodowo, jak i osobiście.Przedstawiam pięć poziomów modelu rozwoju kompetencji według braci Dreyfus, które mogą okazać się cenną wskazówką na ścieżce osobistego rozwoju. Pogłębiam rozumienie tych poziomów w trzech obszarach (1) rozwoju osobistego, (2) rozwoju zawodowego (na przykładzie facylitacji i ścieżki menedżerskiej) i (3) realizacji marzeń.
-> Poziom nowicjusz (szukanie prostych reguł, fascynacja połączona z przerażeniem kompleksowością)
-> Poziom kompetencji (korzystanie ze sztywnych zasad, ale już są drzewka decyzyjne, świadomość, że reguły nie zawsze działają, zachwyt nad tym, co działa połączony z przecenianiem swoich możliwości, pierwsze błędy)
-> Poziom improwizacji (przetrwało się pierwsze trudności, osadza się pewność siebie, chęć porzucenia wszystkich zasad na rzecz autorskich, wynajdywanie “koła” na nowo, początki połączenia z holistyczną perspektywą i “wiem, że nic nie wiem”.)
-> Poziom ekspercki (są reguły i są wyjątki, rozumie się, że wszystko zależy od kontekstu, wracają proste sprawdzone reguły, włącza się intuicja zawodowa używająca doświadczenia, pojawia się umiejętność priorytetyzowania)
-> Poziom mistrzowski (większa pokora, otwarcie na “nie wiem”, jeszcze większe flow, uważność na procesy pod spodem, wyczuwanie co jest możliwe, a co nie).
Analiza tych etapów pozwala spojrzeć na to, gdzie dana osoba znajduje się obecnie i dokąd zmierza. Odcinek pokazuje, jak buduje się wewnętrzną kompetencje. W chwilach, gdy pojawia się pokusa porzucenia obranej drogi lub jest stagnacja na pewnym etapie, warto rozważyć, co można zrobić, aby ruszyć dalej.wania, które można napotkać, oferując jednocześnie wskazówki, jak je pokonywać.
---
5 stopniowy model rozwoju kompetencji braci Dreyfus.
I inne wątki tego odcinka:
O relacji z zasadami: dlaczego je najpierw porzucamy, żeby potem do nich wrócić z nowego poziomu.Różnice w intuicji u nowicjusza, a eksperta i o tym jak się ją rozwija.Dlaczego przeceniamy swoje możliwości na etapie kompetencji i próbujemy odkryć koło na nowo na etapie improwizacji?O “małżeństwie” z daną metodą rozwojową vs. flirty z wieloma metodami.Z czego wynika pokora na poziomie mistrzowskim?O podróży bohaterki, czyli drodze do swoich marzeń (więcej o tym tutaj: #14 Droga do marzeń)Odcinek trwa 35 minut.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast129/ -
W dzisiejszym odcinku podcastu rozmawiam z Małgorzatą Śnieżyńską – szefową HR i współwłaścicielką firmy Medisept, lidera w dziedzinie produkcji profesjonalnych prepartów dezynfekcyjnyach oraz środków czyszczących na najwyższym światowym poziomie. Odkrywamy, jak doszło do tego, że firma zaangażowała się w unikalny, długoterminowy projekt rozwojowy z udziałem koni w Ośrodku HorseSense.
Wspólnie zgłębiamy esencję uczenia się przez doświadczenie, wykorzystanie case’ów oraz proces pracy rozwojowej z menedżerami.Wymieniamy wnioski jak programy rozwojowe z udziałem koni wpływają na firmę i jej liderów/liderki. Rozmawiamy o tym, jak procesy te poszerzają perspektywę menedżerek i menedżerów, wzmacniają ich dojrzałość i otwartość na nieprzewidywalne sytuacje. Przybliżamy kwestię zarządzania wewnętrznymi zasobami oraz umiejętności wyciągania wniosków z błędów oraz jak to się przekłada na codzienne funkcjonowanie firmy. Na koniec przyglądamy się, jak te doświadczenia są przenoszone do codziennej pracy i jak wpływają na dobrostan zespołu.
Zapraszam do inspirującej rozmowy, która pokazuje, jak nietypowe metody rozwoju mogą prowadzić do realnych zmian w organizacji.
Wnioski z dwóch lat programów rozwojowych z końmi w firmie Medisept i inne wątki tego odcinka:
Jak doszło do tego, że firma Medisept (specjalizująca się w rozwiązaniach w zakresie higieny na najwyższym światowym poziomie) zaangażowała się w długoterminowy projekt związany z programami rozwojowymi z udziałem koni?O esencji uczenia się przez doświadczenie, wykorzystaniu case’ów oraz procesie pracy rozwojowej z menedżerami i menedżerkami w Ośrodku HorseSense.Jak rozszerza się wewnętrzna perspektywa i co zmienia się w firmie przez procesy rozwojowe, w których uczestniczy kadra zarządzająca i menedżerowie w małych kameralnych grupach.O otwartości na nieprzewidywalne, świadomości i sposobie zarządzania wewnętrznymi zasobami oraz wpływie pracy rozwojowej na funkcjonowanie w biznesie.Do czego menedżerom potrzebna jest dojrzałość?Czy mówienie o błędach i wyciąganie z nich wniosków może stać się pomocnym narzędziem?O przenoszeniu pracy warsztatowej do codzienności w firmie i dbaniu o dobrostan.Jakie zmiany zaszły w firmie Medisept po procesach rozwojowych z końmi?O firmie Medispet więcej przeczytasz na ich stronie -> www.medisept.plOdcinek trwa 35 minut.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast128/ -
Пропущенные эпизоды?
-
Czasami koncentrujemy się bardzo na procesach zachodzących w naszej psychice, jednak sama zmiana na poziomie psychicznym nie oznacza od razu integracji z ciałem. Jeśli nie zadbamy również o ciało, nie będzie możliwe pełne pomieszczenie tej zmiany. W rezultacie, zmiana może nie zostać w pełni zintegrowana i zakotwiczona w naszym życiu.
Spójrzmy na psychikę i ciało jak na dwa konie w jednym zaprzęgu. Aby możliwy był ruch do przodu (aby zmiana była efektywna) oba konie muszą współpracować, iść razem. Aktualnie wiele nurtów zauważa potrzebę zajęcia się zarówno psychiką, jak i uważnością na ciało. Istnieją podejścia tzw. top down , czyli metody, które podążają od zajmowania się psychiką i umysłem w kierunku uwzględniania ciała i zmian w ciele. Są też metody bottom up, które idą od pracy nad ciałem do uwzględnienia tego, co się dzieje w umyśle. Są także metody, które uwzględniają oba podejścia, w obu kierunkach. Zarówno programy rozwojowe z końmi, jak i NARM uwzględniają na poziomie koncepcji wzajemną zależność pomiędzy ciałem a umysłem i psychiką. Także joga Kundalini bierze pod uwagę coś jeszcze, nie jedynie ciało.
Dlaczego rozmawiamy na ten właśnie temat?Ciało odgrywa kluczową rolę w rozpoznawaniu i przełamywaniu blokad psychicznych. Sygnały płynące z ciała mogą wspierać nas w procesie terapeutycznym, a jednocześnie sama psychoterapia może wpłynąć na nasze ciało. Istnieją także różnorodne ćwiczenia i techniki, które pomagają zakorzenić zmianę na poziomie fizycznym, co jest niezwykle istotne.
Dlaczego to jest ważne, żeby zmiana mogła pomieścic się w ciele? No cóż, nawet najlepszy program terapeutyczny czy najgłębsze doświadczenie rozwojowe może w danym momencie nie pomieścić się w ciele. Nasz układ nerwowy może zareagować na nowy, pożądany stan jako na coś obcego i zagrażającego, co sprawi, że zmiana zostanie zatrzymana. W takim przypadku nie będzie ona trwała, a coś, co mogło nas wzbogacić, zostanie odrzucone, uniemożliwiając pełną integrację.Dlatego tak ważne jest, abyśmy w procesie zmiany uwzględniali zarówno umysł, psychikę jak i ciało. Zmiana, która zostaje pomieszczona w ciele, staje się bardziej realna i możliwa do utrzymania, a my możemy doświadczyć większej harmonii między tym, co myślimy, a tym, co czujemy i jak działamy. To właśnie dzięki tej współpracy między umysłem a ciałem możemy naprawdę ruszyć do przodu i lepiej się czuć ze sobą.
W tym odcinku przechodzimy, wraz z Małgorzatą Śnieżyńską, przez meandry tematu pomieszczania zmiany w ciele uwzględniając nasze doświadczenia z różnych nurtów psychoterapetuczynych, psychologii głębi, NARM (Neuro Afektywny Model Relacyjny) oraz programów rozwojowych z końmi.
Zapraszam do wysłuchania:)
---
Pomieszczanie zmiany w ciele – co to oznacza? I inne wątki tego odcinka:
Czy skierowanie uwagi tylko na psychikę i rozwój osobisty, a zapominanie o ciele może być destrukcyjne?O narzędziach, które pomagają zatrzymać się, uspokoić lub pogłębić kontakt ze sobą i z ciałem.Kiedy warto przytrzymać uwagę na trudnych emocjach, a kiedy przekierować na coś innego.O materializowaniu rozwoju osobistego w realnym życiu.“Nie” od ciała – kiedy się pojawia i jak to możemy interpretować.O tworzeniu przestrzeni w ciele, aby wzrastać, zamiast wprowadzać niepotrzebny chaos w psychice.Historia Małgorzaty Śnieżyńskiej o granicznym doświadczeniu powiązanym z ciałem oraz jej podejściu do rozwoju i nowootwieranym miejscu w Lublinie: Ośrodku jogi i psychoterapii Madragora Yaga Joga, w którym znajdą swoje urzeczywistnienie: joga Kundalini, psychoterapia, arteterapia i inne wspaniałości – więcej na stronie Studio Madragora Yaga Joga.Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast127/ -
Często mamy złudzenie, że nasze życie zmieniłoby się na lepsze, gdyby tylko zmieniły się warunki zewnętrzne – gdybyśmy mieszkali w innym miejscu, mieli inną pracę, czy otaczali nas inni ludzie. Jednak bywa, że zmiana tych warunków nie przynosi takiej odmiany wewnętrznej, jakiej się spodziewaliśmy. Okazuje się, że bez zmiany wewnętrznej zaczynamy odtwarzać swój stan też w nowym miejscu i w nowych relacjach.
Świat wewnętrzny można porównać do pałacu. Wyobraź sobie, że w danym momencie masz dostęp tylko do części pałacu – może jedynie do przybudówki lub salonu na parterze. W innej sytuacji psychicznej może masz dostęp do całego skrzydła pałacowego, ale zawsze pozostają jakieś niedostępne komnaty, miejsca, których nie znamy – tajemnice naszej psychiki. W tych różnych, nieznanych zakamarkach czasem znajdują się nieprzyjemne sprawy (treści psychiczne, które nie są dla nas łatwe), czasem nieodkryte zasoby, potencjał i talenty.
Podczas pracy w programach rozwojowych, w procesie grupowym, pewne mechanizmy, którymi kieruje się nasza psychika, stają się bardziej widoczne. To, co robimy na warsztatach, daje narzędzia do poruszania się po naszym wewnętrznym pałacu, zaglądania w zakamarki, przyglądania się im i nawiązywania z nimi relacji. To taka eksperymentalna przestrzeń, w której możemy sprawdzić się, zobaczyć, czy nasz obraz siebie jest adekwatny, poszerzyć swoje możliwości i zmierzyć się z trudniejszymi aspektami naszej psychiki.
Dlaczego warto to robić? Po co przemierzać tajemniczy pałac psychiki? O tym właśnie opowiadam w podcaście - łącząc metaforę pałacu z ważnymi koncepcjami jak metakomunikator, intersubiektywność i mentalizowanie. Te trzy trudno brzmiące hasła to "paliwo" dobrych relacji ze sobą (i z innymi).
---
Intersubiektywność, mentalizacja i metakomunikator – to robi robotę;)I inne wątki tego odcinka:
O poruszaniu się po wewnętrznym świecie psychiki jak po ogromnym tajemniczym pałacu.Jak nie stać się więźniami własnej psychicznej rzeczywistości?Metakomunikator, czyli część nas samych, która widzi, jak się mamy z danym doświadczeniem – dlaczego to ważne. (Metakomunikator można inaczej opisać jako pewną refleksyjność i ciekawość własnego stanu umysłu oraz tego, co leży u podstaw danych zachowań.)Mentalizacja jako narzędzie pomagające w przetrwaniu.O tym jak zdolność do mentalizacji pomaga zatrzymywać i przektałcać trudne doświadczenia, aby nie niosły się dalej w kolejnych pokoleniach rodzinnych.Intersubiektywność jako dzielenie wspólnego krajobrazu psychicznego, która pojawia się także w grupie na warsztatach prowadzonych w oparciu o proces grupowy.Dlaczego programy rozwojowe z końmi nie dotyczą koni, ale naszego wewnętrznego świata psychiki.O aktualizacji mapy swojej psychiki i jej wpływie na strukturę psychiczną oraz dostęp do mocy.Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast126/ -
Dziś chciałabym poruszyć temat postrzegania czasu i tego, jak nasze umiejętności odnalezienia się w czasie wpływają na różne, pozornie niezwiązane aspekty naszego życia. Spojrzenie na czas i nasze umiejętności organizacji czasu wpływają w efekcie na nasze samopoczucie, satysfakcję oraz poczucie połączenia z życiem i bycia w odpowiednim miejscu. W poprzednim odcinku wspomniałam o podejściu do czasu w odniesieniu do energii Kairos i Kronos - postaci odnoszących się do greckiej mitologii. Dziś chciałabym ten temat rozwinąć i zainspirować Was do zastosowania tych koncepcji w codziennym życiu, aby lepiej zrozumieć i wyregulować swoje podejście do czasu.
Gdy mówię o czasie Kairos, mam na myśli takie podejście, w którym jesteśmy w "tu i teraz", robiąc to, na co przyszedł właściwy czas. Dzieci i zwierzęta są świetnym przykładem życia w Kairos, gdyż zamiast planować, płyną z nurtem chwili i reagują na to, co się wydarza, działając zgodnie z bieżącą sytuacją. Kairos to harmonijne balansowanie między potrzebą a zewnętrznymi okolicznościami, a także bycie w energii flow. W przeciwieństwie do Kairos, podejście Kronos polega na planowaniu, ustalaniu terminów i realizacji zaplanowanych działań. Jest to bardziej strukturalne i nakierowane na konkretną organizację czasu, umawianie terminów i wykonywanie tego, co zaplanowane przez nas czy z góry narzucone. I takie działanie również jest nam niezbędne, np. zdążyć gdzieś na konkretną godzinę.
Odpowiedni balans między Kairos i Kronos wpływa na to, jak odczuwamy czas. Poczucie, że mamy mało czasu czy wręcz w nim toniemy może być wynikiem tego, że nie pozostawiamy miejsca na czas Kairos. To właśnie energia Kairos daje nam dostęp do kreatywności oraz zasobów psychicznych niezbędnych do skutecznej zmiany i transformacji. Oba podejścia są potrzebne, zarówno Kairos, jak i Kronos, ale brak balansu między nimi powoduje negatywne skutki, które można ocenić patrząc trochę z boku na swoje życie.
Jeśli czujesz, że masz ciągle za mało czasu, lub życie przecieka Ci przez palce to może znaczyć, że jest zaburzona równowaga między “Kairos” i “Kronos”…I inne wątki tego odcinka:Jak podejście do czasu Kairos i Kronos oraz równowaga między nimi wpływają na nasze samopoczucie i efektywność działania?Czy konie żyją w czasie Kairos i czego można się od nich nauczyć?Dlaczego wyczuwanie odpowiedniego czasu na dane działanie i często wstrzymanie się przed danym działaniem daje długoterminowe efekty?O przykładaniu najmniejszej możliwej siły, żeby zrobić więcej.Jak zadbać o możliwość przebywania w czasie Kairos. O planowaniu spontaniczności.Listy zadań i planowanie – jak zgrać je z podejściem do czasu, w którym jesteśmy w uważności na siebie i otoczenie.Kiedy można puścić pewne procesy, a kiedy pilnować się z organizacją czasu.Jak odpowiednia ocena tego, co dzieje się na zewnątrz wpływa na adekwatne podejmowanie decyzji.O tym, że to wewnętrzne trudności w psychice mogą stać nam na drodze, aby połączyć się ze stanami mocy, wdzięczności i poczucia pełni.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast125/ -
Kiedy chcemy aktywnie kształtować swoje życie, często zagłębiamy się w planowanie celów i ustalanie zadań. Istnieje wiele narzędzi, które pozwalają nam robić to efektywnie. W podcaście opowiadam o 9 nawykach, które nie wymuszają wydajności za wszelką cenę. Raczej umożliwiają realizację spraw naprawdę istotnych dla nas.
Jednym z kluczowych nawyków podążania wybraną ścieżką jest okresowe zatrzymywanie się i sprawdzanie, czy nadal zmierzamy w kierunku, który sobie obraliśmy. Nazwałabym to przeglądem. Do praktykowania przeglądania planów (i życia) istnieją bardzo przyjemne w użyciu sposoby, które możesz znaleźć także w moich materiałach (linki poniżej).
Plan i cele nie muszą nas jednak bezwzględnie popychać w kierunku, który wyznaczyliśmy kiedyś. Warto także uwzględnić podejście Kairos (o którym więcej dowiesz się w tym odcinku). To podejście obejmuje oczekiwanie na odpowiedni moment i uwzględnianie subtelności, które mają znaczenie, ale nie zawsze są oczywiste. Dzięki temu pewne sprawy mogą rozwiązywać się naturalnie w określonym momencie gotowości świata czy naszej gotowości psychicznej. Czasem konieczna jest pewna transformacja wewnętrzna, której nie przyspieszą żadne listy zadań, wpisujące się bardziej w podejście Kronos.
W planowaniu warto tańczyć z tymi dwoma podejściami (Kairos i Kronos) i zastanowić się, kiedy dostosować nasze cele i plany do określonego czasu (podejście Kronos), a kiedy uwzględnić energię płynącą z podejścia Kairos. Gdy zbyt mocno skupiamy się na podejściu Kronos, istnieje ryzyko, że sabotujemy nasze plany lub stają się one nieżyciowe. Natomiast zbyt mocne skoncentrowanie się na podejściu Kairos może prowadzić do czekania na odpowiedni moment, który nigdy nie nadejdzie, a my pozostaniemy w miejscu, które nie odpowiada naszym oczekiwaniom.Jak znaleźć równowagę między realizacją planów a nieprzymuszanym działaniem, opowiadam w tym odcinku. Zapraszam do wysłuchania.
Kairos i Kronos – kiedy planować i realizować plan, a kiedy czekać na dobry moment?
I inne wątki tego odcinka:
DROGOWSKAZY
1. Ustalanie planów i celów oraz sprawdzanie: dokąd idziemy i co chcemy zmienić (czyli o nawyku robienia przeglądu ważnych obszarów życia). * Narzędzia do zrobienia przeglądu: m.in. koło życia opisane w odcinku: Planowanie z kołem życia, celami i nawykami.
2. Nawyk wracania w codzienności do swoich planów – momenty, które przybliżają do celu każdego dnia.
3. Zainwestowanie energii we wspierające relacje – nie do przecenienia!
DBANIE O BALANS ENERGETYCZNY
4. Nawyk wysypiania się i dbania o swój stan psychofizyczny jako zwiększający szansę na dostęp do zasobów wewnętrznych (czyli element balansu energetycznego).
5. Minimalizowanie emocjonalnego rozregulowania, aby nie tracić energii.
6. Współczucie dla siebie jako danie sobie samej wsparcia oraz empatia (to również dbanie o balans energetyczny).
OTRZEŹWIANIE
7. Sprawdzanie efektów naszych działań.
8. Ocena – czy plan ma sens i czy nie zmieniły się czynniki zewnętrzne lub wewnętrzne, które mogą wpłynąć na modyfikację planu.
9. Poszukiwanie informacji zwrotnej dotyczącej własnych ruchów, pomysłów i efektów.
Odcinek trwa 20 minut.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast124/ -
Dzisiejszy odcinek związany jest z pojawianiem się wiosennej aury, gdy soki ruszają w drzewach. Będzie bowiem o energii życiowej. O energii „chcę” i energii „mogę”.
Często nasze pragnienia wydają się oczywiste, ale rzeczywistość może okazać się bardziej złożona. Nasze wewnętrzne siły życiowe są mądre i nie zawsze angażują się w to, czego chcemy i w taki sposób, jakiego byśmy oczekiwali.
Czasem nie zastanawiamy się czy realizacja naszych pragnień będzie wymagała zmiany w otoczeniu zewnętrznym, czy też wewnętrznej pracy nad sobą. Natomiast zrozumienie, czy potrzebna jest zmiana zewnętrzna czy wewnętrzna, może być kluczowe dla efektywnego kierowania naszą energią życiową. Ważne jest również rozróżnienie, czy zmiana ta dotyczy obszarów, na które mamy wpływ, czy też są to obszary poza naszym zasięgiem. Skupienie się na obszarach, gdzie mamy realny wpływ, może prowadzić do większej satysfakcji i efektywności, niż trwanie w cierpieniu z powodu tematów, nad którymi nie mamy kontroli.
Aby móc realnie działać w świecie potrzebna jest często wewnętrzna praca, tak, by poszerzyć pojemność psychologiczną i wewnętrzne zasoby. Ostatecznie, kierowanie naszą energią życiową w sposób dostosowany do naszych zasobów, realiów i poziomu wewnętrznej mocy może prowadzić do bardziej satysfakcjonującego i zrównoważonego życia.
Zmienić pracę czy nauczyć się lepiej komunikować z ludźmi – co wybrać? I inne wątki tego odcinka:
Zewnętrzne przejawy dostępu do wewnętrznej energii w sobie.O tym, że w fazie Budzenia siły życiowe są skierowane na zajęcie się wewnętrznymi tematami, w fazie Lejce w ręce – na zmienianie swojej codzienności i otoczenia, a w fazie Mistrzostwa – bardziej angażujemy się na rzecz innych, świata i społecznej zmiany.Kiedy nasza energia idzie za mocno do wewnątrz albo za mocno na zewnątrz.Jak energie „mogę” i „chcę” są skorelowane.Niewygoda wewnętrzna nie zawsze da się zaopiekować zewnętrznymi zmianami, dlatego bardzo ważne jest żeby rozpoznać, co jest do zrobienia w środku siebie, a co warto zmienić zewnętrznie.Przecenianie czy niedocenianie swoich możliwości.O ideach i koncepcjach, które blokują w nas rozwój.Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast123/ -
Okno tolerancji jest sposobem funkcjonowania, który wpływa na możliwości realizacji swojego potencjału.To taki rodzaj pobudzenia, w którym dana osoba czuje się optymalnie. Dla każdej osoby będzie ono inne. Jest bazą, choć czasem bywa wyzwaniem, żeby tam być wystarczającą ilość czasu.
W rozwojowych drogach mamy takie marzenie, żeby czuć się lepiej, mieć od życia więcej. Pojęcie okna tolerancji może pomóc w zrozumieniu, dlaczego czasami mamy dostęp do innych zasobów wewnętrznych i co robić, aby zwiększać swoje możliwości.
Dany bodziec w jednej sytuacji może spowodować, że przykładowo wybuchniemy złością, podczas gdy w innej sytuacji ten sam bodziec nie spowoduje w nas żadnej reakcji i pozostaniemy spokojni. Dlaczego reakcje się różnią? Od czego zależą? Związane jest to właśnie z oknem tolerancji, które – jeśli jest szerokie – daje nam dostęp do wewnętrznych zasobów i umiejętności poradzenia sobie w różnych sytuacjach.
Ważne jest to, że możemy wpływać na naszą psychologiczną odporność i możemy uczyć się w pewnym stopniu zarządzać naszym stanem pobudzenia układu nerwowego. Opowiadam o tym w dzisiejszym odcinku.
---
Optymalne czy fałszywe okno tolerancji…
I inne wątki tego odcinka:
Okno tolerancji wg Daniela Siegel’a.Czym jest fałszywe okno tolerancji? – o Fregacie i pracy terapeutycznej z koniem więcej znajdziesz w podcaście 104 Moc koni i moc transformacjiOsobowość i czynniki, które wpływają na zakres okna tolerancji.Poruszanie się po drabince układu nerwowego i co z tego wynika – więcej znajdziesz o tym w podcaście nr 64 Ogarnij stres – taniec z układem nerwowymNadmierne lub niskie pobudzenie – jak się objawia w ciele i zachowaniu.Jak wracać do okna tolerancji z nadmiarowego pobudzenia, a jak ze zbyt niskiego?Chrupiące jedzenie czy żucie…muzyka wyciszająca czy pobudzająca… świadoma praca z oddechem i picie ze słomki czy skakanie na trampolinie…kołysanie czy taniec intuicyjny. Różne sposoby, które mogą pomagać w zmianie stanu pobudzenia.Jak neuroplastyczność mózgu pozwala poszerzać okno tolerancji.Czy wszystko, co piękne jest poza sferą komfortu czy lepiej zostać w komforcie? Kiedy zmiany neurobiologiczne są możliwe?
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast122/ -
Pewność siebie to taki stan, który daje bardzo duże możliwości i wiele osób przeczuwając to – pragnie go i poszukuje.
Stan pewności siebie to stan, gdy w pełni się akceptujemy, czujemy się dobrze sami ze sobą, jesteśmy pewni swoich wyborów (niezależnie jakie są), mamy poczucie własnej wartości i samostanowienia. Nie występują wtedy w psychice wewnętrzne procesy atakujące związane z obwinianiem czy tzw. krytykiem wewnętrznym. Czujemy się dobrze ze sobą i mamy adekwatną ocenę swoich zasobów i kompetencji, a to otwiera przed nami morze możliwości.
Natomiast odwrotny stan, stan braku pewności siebie, jest bardzo nieprzyjemny. Czasami utrudnia nam nawet podstawowe codzienne sytuacje, które stają się nie lada wyzwaniami, a wcale nie muszą takie być. Jeszcze częściej brak pewności siebie nie pozwala na działanie z rozmachem, miesza w ważnych życiowych wyborach i blokuje przed wyruszeniem w drogę do marzeń, pójściem za swoim głosem, realizowaniem tego, co uważamy za słuszne.
W tym podcaście chcę cię zachęcić do poszukania własnych doświadczeń, które pomogą ci stopniowo i bezpiecznie dla ciebie zwiększać swoją pewność siebie. Zrozumienie tego mechanizmu i świadoma praca daje niesamowite rezultaty i często stosunkowo szybko widać pierwsze rezultaty 🙂
Słuchając tego odcinka może zainspirujesz się jak pracować adekwatnie do twojego aktualnego poziomu pewności siebie, tak by ją krok po kroku zwiększać. Pewność buduje się stopniowo przez odpowiednie doświadczenia, na które możesz bardziej świadomie wpływać i szukać też w tym swojej autentyczności.
---
Czy pewność siebie można rozwinąć?
I inne wątki tego odcinka:Czym jest pewność siebie?Kiedy nieadekwatnie oceniam swoje kompetencje…Czy pewność siebie może być nadprogramowa (o podgrywaniu pewności siebie)?Odwaga jako składowa pewności siebie.Gdy brak pewności siebie wiąże się z asertywnością i staje nam na przeszkodzie.Jak rozwijać i wzmacniać autentyczną pewność siebie – o doświadczeniach życiowych i rozwojowych.O stanach niepewności i pewności w różnych obszarach (dlaczego w jednym obszarze możemy być pewni siebie, a w innych mniej) – jak poszerzać sferę komfortu.Wyprawy w góry i doświadczenia z końmi – czy mogą dać zastrzyk pewności siebie?Proces grupowy jako eliksir pewności siebie.Działania (doświadczenie uczące) poparte refleksją – pomagają osadzać nowe sposoby myślenia i działania.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast121/ -
Wdzięczność to stan wewnętrzny, który potrafi dużo zmienić. Od wpływu na odporność organizmu, po możliwość wybaczania innym. Jednocześnie czasem jest to stan trudny do osiągnięcia. W najnowszym podcaście opowiadam o wdzięczności i rozkładam ją na czynniki pierwsze. Przyglądam się temu, co oznacza być wdzięcznym na poziomie myśli, uczuć, ciała i stanu nerwowego. Każdy z tych poziomów jest ważny i czasem na którymś z tych poziomów utyka uczucie wdzięczności. Samoświadomość wdzięczności może pomóc, ale potrzebna jest praktyka. W podcaście opowiadam o trzech sposobach wzmacniania „mięśnia” wdzięczności. Może któryś będzie w sam raz dla Ciebie:)Wdzięczność działa na nasz organizm, a pod jej wpływem działamy inaczej, czujemy się bardziej miękko i przestrzennie. Czasami wystarczy się zatrzymać i pozwolić sobie na wdzięczność czy zachwyt i wydarzają się małe cuda.
---
Dlaczego wdzięczność ma tak ogromną moc?
I inne wątki tego odcinka:
Wdzięczność jako uczucie, w którym można się rozpłynąć i którym można się delektować.Za co bywamy wdzięczni i czy można tym sterować?Jak procesowanie emocji, które są dalekie od wdzięczności robi przestrzeń dla wdzięczności.Czym różni się odczuwanie złości bez utraty kontroli nad swoim zachowaniem (wewnętrzne pomieszczanie złości) od blokowania jej w środku lub wyrzucania na zewnątrz?O tym, że praktyka wdzięczności ma bardzo pozytywne psychologiczne skutki, ale też skutki biologiczne: wzmacnia system odpornościowy, zmniejsza ciśnienie, zmniejsza odczuwalność bólu – wyniki badań.Jak wdzięczność wpływa na relacje, chęć pomocy, empatyczność i proaktywność w relacjach.Czy można zmuszać się do wdzięczności skoro jest taka wspaniała?Jak praktykować wdzięczność – czy rutyna jest potrzebna?Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast120/ -
Wiele osób potrzebuje mieć dostęp do większej energii życiowej w swojej codzienności, czyli do stanu, gdzie „się chce”, gdzie wypełnia nas ciekawość, ale też chęć pokonania trudności i dostęp do wewnętrznych zasobów psychologicznych, które w tym pomagają. Energię życiową możemy jednak pomylić z trybem układu nerwowego „walki i ucieczki,” który generuje pozornie podobne stany, ale wynikające z poczucia zagrożenia. Wtedy również organizm uruchamia sporo energii, tak jakbyśmy, powiedzmy, uciekali przed niedźwiedziem. Mamy wtedy oczywiście dostęp do zasobów i energii, ale jest to energia, która powinna być używana krótko, bo wyczerpuje. Jednocześnie w trybie „walki i ucieczki” nie mamy dostępu do zasobów energii kreatywnej, innowacyjnej, relacyjnej i „flow”. Bo to nie czas na „flow”, gdy goni nas niedzwiedź;)Ważne, aby odróżniać czy zwiększenie energii wynika z włączania się trybu „goni mnie niedźwiedź”, gdzie jesteśmy skupieni tylko i wyłącznie na celu, od aktywacji na tzw. „górze drabinki” układu nerwowego, czyli stanu zaangażowania społecznego, w którym nadal pozostajemy w kontakcie z ciałem i potrafimy uwzględniać inne osoby i ich odczucia.W tym odcinku opisuję niuansy, jak odróżniać, kiedy układ nerwowy czuje się bezpiecznie, a kiedy mamy mobilizację bardziej zadaniową, a proces i relacje są wtedy mniej istotne. Uruchomienie, wzmacnianie i dbanie o energię życiową jest sednem wszystkich programów rozwojowych i rozwoju.
---
Jak nie pomylić trybu walki i ucieczki z energią życiową?
I inne wątki tego odcinka:
Kiedy układ nerwowy wrzuca nas w stan zagrożenia i mamy pozornie dobrą energię, ale tak naprawdę „goni nas niedźwiedź”.O zawężonych możliwościach działania, gdy układ nerwowy stwierdza zagrożenie.Jak odróżnić mobilizację zadaniową z trybu „walka-ucieczka” od aktywności życiowej w stanie bezpieczeństwa i zaangażowania społecznego.O trzech stanach autonomicznego układu nerwowego tzw. „drabinka” – przypomnienie z odcinka nr 64 – Ogarnij stres czyli taniec z układem nerwowym.Co może Ci powiedzieć sposób, w jaki poruszasz się po domu.O stanie, który odbieramy jako nudę, gdy jesteśmy w trybie zadaniowym, a może to być czas kreatywny, refleksyjny i wspierać zupełnie inny odbiór rzeczywistości, jeśli jesteśmy w trybie góry drabinki.Jak poszerzać swoje możliwości małymi kroczkami, żeby się nadmiernie nie przymrozić.O koncepcjach sfery komfortu i różnych podejściach do niej.Dlaczego jeśli coś nie jest oswojone, nawet jak jest potencjalnie dobre, układ nerwowy odbiera to jako zagrażające i co z tego wynika.Jak energia życiowa zasila radość (więcej o radości: Jak łapać i wzmacniać radość).Odcinek trwa 34 minuty.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast119/ -
Czy nasza przeszłość może stać się balastem, który blokuje możliwość pójścia do przodu? Na ile to, czego się doświadczyło może naprawdę blokować zmiany? Czy wystarczy uelastycznić przekonania? A co jeśli to trauma transgeneracyjna?W tym odcinku rozważam temat wpływu doświadczeń z przeszłości na to, jak funkcjonujemy. Przyglądam się sposobom, w jaki mówimy o tym, bo w nich jest często pierwszy krok do zmiany. Mogę nazywać pewne sprawy z większą lekkością dając sobie w tym czasie więcej nadziei na transformację. Oczywiście to nie wystarczy. To raczej przygotowanie do dłuższej drogi. Drogi uelastyczniania psychicznego, dzięki któremu przeszłość traci na znaczeniu. Niektóre doświadczenia mogą determinować nasze wybory, ale „przerobione” nie mają już takiej mocy sprawczej.Głównym „paliwem” do zmiany tego, co z przeszłości przeszkadza jest właśnie elastyczność psychiczna. Elastyczność psychiczna zaczyna się też w sposobie, w jaki mówimy o przyczynach z przeszłości (np. inny kaliber ma hasło trauma transgeneracyjna, a inny uelastycznienie sposobu przeżywania relacji). Idąc dalej możemy patrzeć na siebie jako na osoby, które mają stały charakter albo myśleć, że nasza osobowość jest możliwa do przekształcenia. Im więcej elastyczności, tym lepsze będą efekty uwalniania się od przeszłości, która nie służy.Zapraszam do wysłuchania całego odcinka.
---
Co mam zrobić ze swoją przeszłością? I inne wątki tego odcinka:Dlaczego sposób opowiadania o naszej indywidualnej historii jest ważny?Co z przeszłości naszej i naszych przodków wpływa na nas teraz. O traumie transgeneracyjnej i pływaniu jak „śliwka w kompocie”.O zauważaniu uwewnętrznionej przeszłości, która stała się teraźniejszością.O tym, że regresowanie (czyli cofanie się do przeszłości) nie jest konieczne do efektywnej pracy ze skutkami przeszłości.Przykłady wpływu z przeszłości na to, ile dodatkowych ciężkich kul masz na swojej życiowej taczce.Style przywiązania i ACE – adverse childhood experiences/niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa.O szukaniu wysp i dostarczaniu sobie doświadczeń zmieniających wewnętrzne doświadczenie w „tu i teraz”O pracy w organizacji nad zmianą kultury organizacyjnej z walecznej na uwrażliwioną.Potencjał wzrostu posttraumatycznego.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast118/ -
Zawstydzanie się można rozumieć jako wewnętrzne atakowanie siebie. Bywa związane z procesami sabotującymi i staje na drodze do wewnętrznej zmiany czy pójścia do przodu w rozwoju. Czasami krok ku lepszemu życiu wydaje się bardzo bliski czy prosty, a jednak nie jest wykonywany. Możemy sami sobie się dziwić: zrobiliśmy już tak wiele, a nadal jesteśmy w tym samym punkcie. Te procesy atakujące kiedyś były potrzebne i chroniły (często pierwsze istotne relacje i to co się w nich działo), a w dorosłym życiu są wewnętrzną "pamiątką".
Wstyd powstaje w relacjach, ale też w relacjach się rozpuszcza. Czasem wstyd jest przykrywany innymi uczuciami. Mechanizmy kompensacyjne powodują, że może się wydawać, że świetnie funkcjonujemy, ale pojawiają się momenty (najczęściej w relacjach), kiedy czujemy się nieadekwatnie, odczuwamy porażkę czy ocenę, nawet jeśli nikt jej nie wypowiedział.
W podcaście przybliżam koncepcje procesów zawstydzających i atakujących, jak je rozumieć i rozpoznawać i jak powstają.
Zapraszam do słuchania:)
---
Jaką rolę pełni wstyd w wewnętrznych procesach i inne wątki tego odcinka:
Czym jest wstyd, a czym jest poczucie winy.Jak bardzo niszczące może być zawstydzanie się.Powiązanie wstydu z akceptacją i lękiem przed odrzuceniem.Procesy atakujące wewnętrznie i jak się to ma do krytyka wewnętrznego.Psychobiologiczne odczucia w ciele, które zatrzymują zmianę na lepsze.Konflikt między autentycznością a przywiązaniem.Kiedy wstyd jest toksyczny?O hamulcu ręcznym (wynikającym z mechanizów atakujących), który się zaciąga, gdy próbujemy się rozwijać.O innowacyjnym modelu terapii w modalności integratywnej – NARM – neuroafektywny model relacyjny.Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast117/ -
Dzisiaj chcę Was zaprosić do podróży po 7 psychologicznych obszarach, które można w sobie wzmocnić dzięki programom z końmi. Za nami 40 indywidualnych procesów rozwojowych, 7 grup, czyli intensywne rozwojowe wakacje w HorseSense. Wiele z Was doświadczyło wyjątkowego ożywienia wewnętrznego poprzez kontakt z końmi w trakcie programu w HorseSense. Często są to początki budzenia się jakiejś ważnej nowej jakości w nas i otwarcia na doświadczanie. Konie oferują pewną możliwość eksplorowania tematów relacji, a dzięki temu także udrożniania drogi kontaktu z innymi ludźmi. Potrafią dać adekwatną uwagę, potrzebną w danej sytuacji, wypełniającą i uzdrawiającą. Z końmi można doświadczyć tego dobrego kontaktu, innego sposobu działania, autentyczności, ale aby przenieść to do rzeczywistości potrzebna jest facylitacja i bezpieczne ludzkie stado.O podstawach, ale także o niuansach kontaktu z końmi i jak działają facylitowane programy rozwojowe z końmi (jak działają na ludzi i jak działają na konie) opowiadam w dzisiejszym odcinku. Zapraszam
---
Co właściwie dają konie w programach rozwojowych? I inne wątki tego odcinka:
Jak konie umożliwiają kontakt ze sobą i bycie w autentyczności.Związki i komunikacja w relacjach. Tworzenie dobrych stad.Samoregulacja i koregulacja z końmi – co konie robią z naszym układem nerwowym.Trening mentalizowania i dlaczego jest tak ważny.Obecność i uwazność – modne hasła, które z końmi realizują się prawie same;)Czy to naprawdę możliwe? – O odzyskiwaniu sił psychicznych i ożywianiu siły życiowej.Kontinuum niemoc-moc-przemoc – warstwy naszego działania do eksploracji w programach z końmi.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast116/ -
Jeśli w naszej psychice przejawia się mocno trend do przyjmowania tzw. stanu dziecka lub stanu rodzica (zamiast stanu osoby dorosłej) to będzie się to przejawiać w różnych trudnościach komunikacyjnych. Stan dziecka to przewaga zachowań, odczuć, sposobu przeżywania świata jakiego nauczyliśmy się w dzieciństwie w relacji z głównymi opiekunami. Stan rodzica to przewaga zachowań jakie obserwowaliśmy/doświadczaliśmy od opiekunów w naszym kierunku. Oba stany mają problemy komunikacyjne z osobami w stanie dorosłym. Stan dorosły to świadomość swojego autentycznego JA, kontakt z rzeczywistością, interakcja z innymi dorosłymi w poszanowaniu ich wolności i odpowiedzialności.
Czy w ogóle da się uwolnić od nadmiarowych stanów rodzica i dziecka? Pierwszym krokiem jest próba złapania tego, kiedy reagujemy z pozycji dziecka lub rodzica oraz ogólnej tendencji danej relacji. Gdy jedna ze stron będzie próbowała zmienić wzorzec komunikacji, może się zdarzyć, że druga strona będzie oporować próbując utrzymać się w tej samej roli. To pewna gra, z której wyjście nie jest łatwe.
Aby doszło do trwałej transformacji potrzebne są psychobiologiczne zmiany, czyli zmiany w interocepcji, czyli odpowiedzi układu nerowego na wewnętrzne pobudzenie, neurocepcji, czyli odpowiedzi układu nerwowego na zewnętrzne pobudzenie, emocjonalne nawyki, szlaki myślowe.
W podcaście opowiadam o tych trzech stanach i jak się rozgrywają w obszarze partnerskim, zawodowym i z mentorami.
---
Analiza transakcyjna – co to jest i dlaczego pomaga zrozumieć trudności w komunikacji w relacjach oraz inne wątki tego odcinka:
Trzy stany psychiczne: dziecko, rodzic, dorosły i co z tego wynika.Rodzic kontrolujący czy rodzic opiekuńczy – kontinuum roli rodzica i jego cień.Kontinuum dziecka (jako stanu w osobie dorosłej) od kreatywności i postawy buntowniczej do podporządkowania, dostosowania i uczenia się.O tym jak dorosły widzi drugą osobę i przestrzeń swojego wpływu.Związki partnerskie jako relacja dorosły-dorosły.O tym jak role dziecka i rodzica odgrywają się w firmach między szefem a pracownikami.O pragnieniach z miejsca dziecka i warsztatach rozwojowych, dlaczego podążamy za guru i co pozwala szybciej wejść w stan dorosłego.Co jest potrzebne do trwałej transformacji w relacjach.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast115/ -
Patrząc na niektóre osoby wydaje się, że mają dostępne całe pokłady zasobów mocy, umiejętności radzenia sobie i z łatwością znoszą małe i większe przeszkody, zmiany, zawirowania w życiu, podczas gdy inne osoby nie mogą przebrnąć przez niektóre doświadczenia i utykają lub nie radzą sobie tak dobrze nawet z małymi zmianami. Od czego to zależy? Co w psychice pozwala korzystać z umiejętności i zasobów, a co blokuje tę możliwość?
Chcę dziś opowiedzieć o elastyczności jako umiejętności do przejścia przez zmianę bez uszczerbku czy poddawaniu się zmianom w taki sposób, aby było jak najmniej strat w psychice.
Łatwość w przechodzeniu przez nowe sytuacje i trudności wynikają też z braku przeszkód wewnętrznych, co oznacza, że wewnętrzne mechanizmy psychiczne nie blokują zmiany. Na szczęście możemy nad tym pracować i uelastyczniać nasze mechanizmy, ponieważ mózg rozwija się całe życie i poszerzanie naszych możliwości jest dostępne zawsze (a jeszcze bardziej, gdy to wiemy;) Dlaczego więc nie miałabyś spróbować powiększyć swoje możliwości i dostęp do zasobów? Przydaje się to szczególnie w kryzysach, gdy możliwości uelastyczniania "na bieżąco" są ograniczone. Można jednak zacząć wcześniej i ćwiczyć swoją odporność psychiczną, mentalizowanie i modluować emocje aktywnie wpływając na budowanie wokół siebie tego, co chcemy widzieć. O co dokładnie chodzi - dowiesz się w tym odcinku. Posłuchaj.
---
Zasoby mentalne do radzenia sobie z rzeczywistościąI inne wątki tego odcinka:
Kiedy psychika ma szansę reagować adekwatnie na czynniki zewnętrzne?Jak reaguje psychika i za co odpowiada nasz wewnętrzny układ psychiczny.W jaki sposób uelastyczniać psychikę, aby mieć jak najlepszy dostęp do swoich zasobów.Odczuwanie, rozpoznawanie, modulowanie i wyrażanie emocji i o tym, jak często pomijamy fazę modulowania.Czym jest mentalizowanie i dlaczego warto to ćwiczyć.Dualizm - co nam to robi... - na przykładzie dualizmu natura/kultura.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast114/ -
Projekcje to taki sposób funkcjonowania, gdy nie jesteśmy świadomi swoich psychicznych treści wewnętrznych, ale niejako „widzimy” je w świecie. Rzutujemy nasze myśli, przekonania, uczucia na innych ludzi, miejsca czy zwierzęta. Wydaje się nam wtedy, że to, co myślimy i to, co postrzegamy to same fakty – przecież widzimy jak jest;) Ten koń jest na pewno smutny i cierpi, a na tej rajskiej plaży ze zdjęcia na Instagramie na pewno można cudownie odpocząć. Nie widzimy tylko zależności – dlaczego tak pomyśleliśmy i co w nas domaga się uwagi. A te ukryte niejako treści mogą nam bardzo wiele o nas powiedzieć.
Dzięki odkrywaniu, co kryje się za naszymi projekcjami mamy szansę uwolnić pewien potencjał i pójść w kierunku, w którym potrzebuje nasza psychika. Temat projekcji poruszałam już wielokrotnie, ponieważ związany jest z pracą z cieniem (podcast o cieniu), pozbywaniem się iluzji (podcast o dziewczynce z zapałkami) oraz szczególnie ważny jest w podążaniu drogą swoich marzeń (podcast o drodze do marzeń. Także temat z poprzedniego odcinka o idealizacji i dewaluacji jest związany z mechanizmem projekcji.
W dzisiejszym odcinku chcę uporządkować te różne wątki i pokazać jak niezwykłe zasoby tkwią w mechanizmach projekcyjnych.
___
Projekcje jako mechanizm obronny redukujący psychiczne napięcie i inne wątki tego odcinka:
O wewnętrznych konfliktach i skąd się biorą.Mechanizm integrowania energii, która wiązała się z projektowaniem na zewnątrz. Zwiększanie zasobów, urealnianie, integrowanie na nowym poziomie działania.Co tracimy, gdy zaczynamy urealniać daną projekcję.Dlaczego czasem psychika nie jest w stanie przyjąć dobrej aktywacji wewnętrznej.O konfrontacji ze swoimi zasobami.Konie jako obiekty projekcji.Jak pracować z projekcjami i odblokowywać swoją energię.O zaawansowanym programie warsztatowym Wyprawa po moc.Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast113/ -
Dzisiaj opowiem o czarnych i białych snach. To pojęcia tożsame z idealizacją i dewaluacją, które zawierają w sobie nadmierne pozytywne bądź negatywne widzenie. Czarne i białe sny przejawiają się często w bliskich relacjach, gdy nadmiernie kogoś idealizujemy, a potem odwrotnie: widzimy wszystko w czarnych barwach. Środkiem pomiędzy tymi skrajnościami jest urealnienie, zobaczenie tego, co jest naprawdę.
Ten mechanizm występuje często w bliskich związkach. Gdy mocno idealizujemy partnera, następuje zwykle podobnie mocna dewaluacja. Nie każdy związek jest w stanie przetrwać ten okres dewaluacji. Jednak świadomość takiego mechanizmu może pomóc w dążeniu do bardziej adekwatnej oceny sytuacji.
Idealizacja i dewaluacja dotyczy także nas samych. Możemy nie sprostać swoim własnym oczekiwaniom i wpaść w czarną otchłań w myśleniu o sobie. O całym mechanizmie i co można z tym zrobić - opowiadam dokładniej w podcaście.
___
Jak się urealnić?I inne wątki tego odcinka:
Białe i czarne sny w relacjachJak powstaje mechanizm idealizacji i dlaczego jest strategią ochronną?Dlaczego psychika sięga po mechanizm dewaluacji?O groźbie ulegania manipulacji.W jaki sposób mechanizm idealizacji rzutuje na doświadczanie metody rozwojowej z końmi?O moich doświadczeniach w urealnianiu mentorów.Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast112/ -
Dziś zapraszam na spotkanie z niezwykłą kobietą – Moniką Wirżajtys, psychoterapeutką i teatrolożką, która założyła w Bydgoszczy własny ośrodek terapeutyczny My Ally. Poznałam Monikę na moich warsztatach Biznes retreat dla osób, które chcą rozwijać biznes w branży rozwojowej. Jednak zanim się spotkałyśmy, poznałam książkę Moniki, którą napisała wspólnie z synkiem: „Moja mama mieszka w walizce„. To unikatowa książka oswajająca doświadczenie dzieci i rodziców w rodzinach, w których dzieci przemieszczają się między domami.O czym rozmawiamy? O kiełkowaniu idei założenia ośrodka i drodze Moniki do stworzenia swojego miejsca, a także jakie znaczenie ma proces uczenia się w trakcie tego procesu. Zapraszam do wysłuchania naszej rozmowy:)
___
Niunse i zawiłości drogi marzeńI inne wątki tego odcinka:
Od kiełkowania idei, myśli lub pragnienia do realizacji w świecie – historia Moniki.Połączenie sztuki, teatru i terapii – jak to się zaczęło?Niuanse i zawiłości drogi marzeń.O biznesie w branży rozwoju i pomocy innym.Czy pójście za sobą oznacza zawsze jakąś stratę?O szukaniu miejsca, w którym chce się być (wewnętrznie i zewnętrznie), zakorzenieniu w ciele i dawaniu sobie przestrzeni.Miejsce, które przytula… czyli zwieńczenie drogi 🙂Odcinek trwa 57 minut.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast111/ -
Doświadczenia rozwojowe z udziałem koni dają możliwość niezwykłego zanurzenia w tu i teraz, zanurzenia się w swoje emocje, kontaktu z ciałem. W spotkaniu z koniem pod okiem facylitatora uruchamiają się procesy transformujące, a nawet uzdrawiające wewnętrzne obszary psychiki. Interakcja z koniem jest bardzo angażująca, ale pozostawia dużo więcej wolności niż interakcja z drugim człowiekiem. Ta moc koni zwykle jest wyczuwalna już na poziomie symbolu i obrazu, zanim jeszcze ktoś przyjedzie do mnie na warsztaty rozwojowe. Jednak czasami pojawia się taka myśl "ja się boję koni, więc to raczej nie dla mnie". Dzisiaj, z okazji międzynarodowego tygodnia facylitacji odpowiadam dla kogo są programy z końmi i kiedy ten lęk jest naturalny, a kiedy odpuścić. Od razu powiem, że ja bardziej niepokoję się, gdy ktoś w ogóle nie boi się koni... Lekki niepokój jest raczej zdrowy. Więcej mówię o tym, w odcinku.
___
Psychiczne zależności w ograniczaniu się i unikaniu poszerzania sfery komfortuI inne wątki tego odcinka:
Czy poczucie zagrożenia to żywy instynkt?Kiedy odczuwamy lęk, a kiedy to, co czujemy jest instynktem?W jaki sposób wewnętrzne przeżycia informują nas o sferze komfortu i jej opuszczaniu?O tym, że układ nerwowy nie lubi zmian i nie dba o jakość życia, ale o przetrwanie, więc możemy mieć opór na różne obszary, które wydają się niebezpieczne.Kiedy uruchamia się w nas lęk? Dlaczego warto poszukiwać odpowiedzi 😉O sposobie, w jaki pracuję na warsztatach.Odcinek trwa 19 minut.
Podobał Ci się ten odcinek?
Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>
Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:
***https://www.horsesense.pl/podcast110/ - Показать больше
