Bölümler
-
”Bob” lever med egne ord ikke bare et dobbeltliv, men et tredobbelt liv. Han har et vellønnet og godt job, hus, kone og barn, og så kommer han på vej hjem fra arbejde i fixerummet, hvor han skyder kokain direkte ind i årene – og hverken dem der hjemme eller dem på arbejdet ved noget om det. Hvordan og hvorfor han er endt her, ved han faktisk ikke rigtig selv, men i løbet af samtalen begynder der at tegne sig en forklaring udover de tilfældigheder, som han selv peger på. Alle fortællingerne fra fixerummet skiller sig ud, og folk har meget forskellige historier med sig i bagagen. ”Bob” skiller sig ud, fordi han på mange af livet områder sidder på en langt grønnere gren end de fleste brugere af stedet – alligevel er han tiltrukket af og nok også fanget i et misbrug af hårde stoffer.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
Pumas far begik selvmord, da Puma var en lille dreng, og derfra beskriver han sin opvækst som hård og kærlighedsløs. Selvom Pumas mor er en succesfuld forretningskvinde, og der materielt ikke manglede noget i barndomshjemmet, så var moren var både kold og nedgørende. Han fortæller om fysisk hård opdragelse og indespærring, og man fornemmer smerten i hans stemme, når han gentager nogle af de ting han fik at vide som dreng. I dag er han så selv far, og det smerter ham, at han ikke selv formår at være der for sin datter, men han er fanget i misbrug, der dulmer stemmerne fra fortiden.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
Når Verner på 76 år lettere foroverbøjet kommer trissende med sin rollator, ligner han en umiddelbart en hver anden ældre mand i den alder, men der er forskel – Verner går ned i fixerummet og tager hårde stoffer. Han er blandt de ældste brugere af fixerummet, og her er han kommet hver dag, siden stofindtagelsesrummet åbnede. Han har sin egen lejlighed, men kommer hernede for at ryge kokain, og for at ”hænge ud” – præcis som andre sidder på de brune værtshuse. Med sig i bagagen – og rigtig godt gemt væk – har Verner en historie om omsorgssvigt og et børnehjem med tæsk og seksuelt misbrug. Nu lever han et stille liv i fred med sit misbrug, et liv han i modsætning til de fleste andre brugere faktisk er rigtig godt tilfreds med.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
Michaels historie er egentlig en klassisk historie om negativ social arv, hvor Michael som 11-12-årig får stukket sin første joint i hånden af sin far, på et af de værtshuse på Nørrebro i København, hvor faren huserer. Her ser han, hvordan både faren og onklen deler øretæver ud, og kort tid efter er Michael selv medlem af en af landets første gadebander, Warrios, i gang med at give folk nogen på lampen. Det hele stopper dog brat en dag, hvor han med en flaske vansirer ansigtet på en anden ung mand. Det får Michael det virkelig dårligt med, og han opsøger sammen med sin mor Tvind og ryger på tre års livsændrende jordomsejling. Senere ryger han i militæret. Han er en god soldat, og bliver ad et par gange sendt ud i verden på missioner – det ændrer igen hans liv på godt og ondt.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
Michael ender som amerikansk lejesoldat, hvor han ser og gør ting, der senere vil hjemsøge ham i voldsomme mareridt. Skrækkelige drømme om døde mennesker, der om natten i drømmeland jagter ham, og som i den virkelig verden sender ham i armene på de heroinen, som er det eneste, der kan få drømmene og smerten til at forsvinde. Med stofferne forsvinder resten af Michaels liv dog også. Vennerne begynder at dø omkring ham af stoffer, og han mister kontakten til sine børn, og han er nødt til at forestille sig, at de er døde i et biluheld, for at kunne holde det hele ud. Alligevel kan han ikke lade være med også at svare ”stofferne”, når Pelle Hvenegaard spørger, hvem han elsker.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
Susanne har drukket en del i sit liv, men hun var over halvtreds, da hun første gang prøvede hårde stoffer. Det var hendes ene datter, der introducerede hende for det at ryge både kokain og heroin, og i dag har 62-årige Susanne været i et over ti år langt misbrug. Det er et råt liv, hvor især kvinder er svært udsatte. Alligevel formår Susanne langt hen ad vejen at skinne som en sol med sit positive og optimistiske syn på livet. Selvom man mellem linjerne kan høre, at hendes barndom ikke har været den lyseste, så formår hun at holde fast i de gode ting, og mener selv, at hun har været heldig.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
”AA” lever et vildt dobbeltliv. Han fortæller, at hans førtidspension går til at betale børnepenge og til at købe ting til sine to børn, for de skal ikke have nogle af alle de beskidte penge, han tjener på kriminalitet. ”AA” holder sig clean, når han ser sine børn. Resten af tiden sælger han stoffer og ryger heroin. ”AA” er i det hele taget et meget modsætningsfyldt menneske – han er tidligere bandemedlem og er blevet skud et par gange, men er også uddannet pædagog og var virkelig god til at nå ind til de psykisk syge, som han arbejdede med – for som han siger, så er man jo ikke helt normal, når man løber rundt og skyder på folk, så han forstår dem, der ikke er helt som alle andre.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
”Zero” er ensom. Han har fuldtidsarbejde som håndværker, spiller på et fodboldhold og har en del kolleger, men han har ingen tætte venner. Han skammer sig så meget over sig selv og sit misbrug, at han nogle gange sidder hjemme i sin lejlighed og græder, mens han tænker på livet, der suser forbi udenfor vinduerne. Den hårde fortælling rammer Pelle, men der kommer lys ind til slut. Da samtalen egentlig var slut, er Pelle nødt til at tænde optageren igen, fordi ”Zero” nu åbner op for en helt anden og meget overraskende side af sig selv.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
Christine drømte som barn om at være blive politibetjent, men det er, som hun siger, lidt svært, når ens far sælger hash. I stedet for et arbejdsliv indenfor ordensmagten, står hun midt i et liv med prostitution, hårde stoffer og børn, der bliver fjernet fra hjemmet. Hun er sjovt nok vokset op på den samme gade på Østerbro i København som Pelle Hvenegaard. Hun i betonblokkene og han i byggeforeningshusene af mursten. I samtalen finder de to ud af, hvor forskellige liv, man kan ende med at leve, alt afhængigt af hvilken side af vejen man er vokset op på.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
Sådan siger ”Buster” med en skræmmende bevidsthed om både datterens og sin egen situation i det første program af Fixerummet. Afsnittet er en tankevækkende samtale, der giver et unikt indblik i, hvad der har drevet ”Buster” i armene på hårde stoffer, og hvorfor han ikke formår at være far til sin datter, selvom han elsker hende højt. For når man aldrig selv har fået kærlighed eller en normal opdragelse, kan det være umuligt selv at skulle give det videre.
Episode 1 er produceret i samarbejde med Mikkel Clausen og Filt.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
-
I Fixerummet H17 inviterer Pelle Hvenegaard de brugere, som er i stand til det ind til en snak om deres liv og drømme. Hvem er de, hvor kommer de fra og hvad er livet egentlig for en størrelse set fra deres perspektiv? Pelle finder ud af, at der er mange veje til en nål i armen eller til kokain i crack-piben. For flere er det en negativ social arv eller en kummerlig barndom uden kærlighed og tryghed, der har tegnet retningen. I Fixerummet kan du også møde et tidligere bandemedlem, en ptsd-ramt, der fortæller, at han er tidligere lejesoldat og en ensom fuldtidsarbejdende håndværker, hvis brors selvmord sendte ham i armene på de hårde stoffer. Alle fortæller de om et råt miljø, hvor alle stjæler fra alle, og hvor nære relationer har trange kår.
See omnystudio.com/listener for privacy information.